۹ کاری که نباید با معده‌ خالی انجام دهید

حتی قهوه‌ی بدون کافئین هم تولید اسید را تشدید می‌کند و اگر با شکم خالی خورده شود، می‌تواند باعث سوزش معده و سایر عوارض گوارشی شود. نخوردن صبحانه، حتی بعد از مصرف قهوه می‌تواند باعث کاهش سروتونین (یکی از انواع هورمون‌های شادی) شود و کل روز شما را غمگین و افسرده کند.

توصیه: اگر نمی‌توانید عادت نوشیدن قهوه‌ی اول صبح را کنار بگذارید، آن را با شیر یا خامه مخلوط کنید. چربی شیر تأثیرات منفی را کاهش می‌دهد. قهوه‌ی طبیعی را به‌جای قهوه‌ی فریزدرای (قهوه را به‌سرعت منجمد و در خلأ و حرارت بالا خشک می‌کنند. با این کار، قهوه در دمای ‌معمولی ماندگاری بیشتری پیدا می‌کند) انتخاب کنید.

۳. آدامس نجوید

اسید معده‌ای که زمان جویدن آدامس ترشح می‌شود، پوشش معده‌ی خالی را تخریب می‌کند. زیاده‌روی در مصرف آدامس می‌تواند باعث گاستریت (ورم معده) شود. تحقیقات نشان داده‌اند افرادی که آدامس می‌جوند، به‌جای میوه و سبزیجات تمایل بیشتری به غذاهای ناسالم دارند.

توصیه: آدامس‌هایی که به‌جای شکر، سیکلامات و آسپارتام، حاوی شیرین‌کننده‌های طبیعی مانند زایلیتول و سوربیتول هستند، آسیب کمتری به بدن وارد می‌کنند. حتی اگر معده‌یتان پر است، بیشتر از ده دقیقه مداوم آدامس نجوید.

۴. به رختخواب نروید

گرسنگی و سطح گلوکز پایین مانع از خواب خوب می‌شود و از خواب عمیق جلوگیری می‌کند. جالب اینجاست که کم خوابی هم به‌نوبه‌ی خود سطح هورمون‌های گرسنگی را افزایش می‌دهد. به همین علت است که فردای روزی که شام نمی‌خوریم، گرسنه‌تر هستیم و بیشتر می‌خوریم.

توصیه: پرخوری قبل از خواب هم انتخاب خوبی نیست. بهترین انتخاب مصرف محصولات لبنی است، زیرا این محصولات از جمله منابع خوب کلسیم و منیزیم هستند. این عناصر یک خواب سالم را برای شما تضمین می‌کنند. می‌توانید یک لیوان شیر به همراه عسل میل کنید.

۵. تمرینات ورزشی سخت انجام ندهید

این تصور وجود دارد که ورزش‌کردن با شکم خالی کالری بیشتری می‌سوزاند. در واقعیت این کار تأثیری بر چربی سوزی ندارد، اما از طرف دیگر، از دست‌دادن ماهیچه‌ها مسئله‌ای جدی است. همچنین با کاهش انرژی بدن، شدت تمرینات کمتر می‌شود.

توصیه: تمرینات ایروبیک را جایگزین تمرینات ورزشی سنگین کنید. بهتر است قبل از هر نوع تمرین ورزشی کمی تنقلات مصرف کنید، چون فعالیت فیزیکی ترشح شیره‌ی معده را تحریک می‌کند که می‌تواند به معده‌ی خالی آسیب بزند.

۶. خرید نکنید

همه‌ی ما می‌دانیم گرسنگی باعث می‌شود بیشتر از مقدار نیازمان خوراکی بخریم. درواقع، شکم گرسنه باعث می‌شود در مغازه‌های مواد غیرخوراکی هم بیشتر از نیازمان خرید کنیم. تحقیقات نشان داده‌اند که پیام درونی «من غذا می‌خواهم» به پیام «من می‌خواهم» تبدیل می‌شود و فرد با پیروی از این پیام، بیشتر خرید می‌کند.

توصیه: تهیه‌ی فهرست خرید و پرداخت پول نقد، از راه‌های جلوگیری از ول‌خرجی هستند. تحقیقات نشان داده‌اند که وقتی افراد پول نقد می‌پردازند، نسبت به وقتی که از کارت اعتباری استفاده می‌کنند، کمتر خرج می‌کنند.

۷. آب مرکبات ننوشید

اسید و فیبرهای سخت که در مرکبات وجود دارد، به معده‌ی خالی آسیب می‌زنند. این مورد به‌ویژه برای افرادی که مبتلا به گاستریت یا در معرض ابتلا هستند، خطرناک است.

توصیه: آب مرکبات تازه اگر به‌نسبت ۲ به ۱ (برای افراد معمولی) و ۱ به ۱ (برای افرادی که معده‌ی هایپراسیدی دارند) با آب رقیق شود،برای بدن‌تان مفید است.

تحقیقات ثابت کرده‌اند که گرسنگی باعث می‌شود خونسردی‌مان را از دست بدهیم، زیرا ما برای کنترل خودمان به انرژی احتیاج داریم که با معده‌ی خالی، این مقدار انرژی برای کنترل‌مان وجود ندارد.

توصیه: اگر قبل از شروع بحث فرصت غذاخوردن ندارید، یک نوشیدنی گرم بنوشید و به طرف مقابل‌تان هم تعارف کنید. این کار، بحث را دوستانه‌تر خواهد کرد.

و در آخر: با شکم خالی چه کارهایی می‌توانید انجام دهید؟

احتمالا حدس می‌زنید محتمل‌ترین کاری که بهتر است با شکم گرسنه انجام بدهید، خوردن غذاست! اما کارهایی هستند که حتی فکرش را نمی‌کنید که بهتر است در گرسنگی انجام شوند.

حل‌کردن مسائل

وقتی گرسنه هستید، توانایی‌تان برای دقت و تمرکز بیشتر می‌شود. به‌گفته‌ی محققان، این میراثی از اجداد اولیه‌ی ماست که باید کل تمرکزشان را برای به‌دست‌آوردن غذا می‌گذاشتند. هورمون گرسنگی «گرِلین» با تحریک فعالیت مغز، به ما کمک می‌کند تا کارهای مختلفی را هم‌زمان انجام دهیم.

انتخاب‌کردن

اگر برای انتخاب بین چند چیز گیر افتاده‌اید -مثلا نمی‌دانید پیراهن قرمزی که حاشیه‌های طلایی دارد، بیشتر به شلوار جین جدیدتان می‌آید یا بلوز آبی و سفید با یقه‌ی توردار- سعی کنید با شکم خالی انتخاب کنید. تحقیقات نشان می‌دهد، تصمیماتی که فرد در زمان گرسنگی می‌گیرد با اینکه بدون فکر قبلی و ناگهانی هستند، اغلب بیشتر به موفقیت می‌رسند. البته واضح است که نباید در مورد تصمیمات مهمی که مسائل اقتصادی، ارتباطی یا سلامتی را به‌خطر می‌اندازد، این روش را به‌کار ببندید.