برای بسیاری از افراد در دوران بزرگسالی، دوست پیدا کردن کار دشواری است. بسیاری از ما در نبود پیوندهای خانوادگی، احساس انزوا یا حتی تنهایی می‌کنیم.
حقیقت این است که داشتن یک زندگی اجتماعی فعال در هر سنی امکان‌پذیر است. اما ابتدا باید بپذیریم که پیدا کردن دوست بعد از پنجاه سالگی، یک فرایند فعال است. ما دیگر نمی‌توانیم منتظر دیگران باشیم که نزد ما بیایند. ما خود باید اقدام کنیم.
مارگارت منینگ (Margaret Manning) وب‌سایتی تاسیس کرد تا فضایی ایجاد کند که در آن بزرگسالان بتوانند با افرادی مثل خودشان آشنا شوند. در این مسیر، این فرصت به او دست داد تا با صدها نفر درباره‌ی تجربیات‌شان از دوست یابی صحبت کند. مارگارت در خلال این گفتگوها متوجه شد افرادی که در ایجاد یک دوستی معنادار به عنوان افراد بالغ و جاافتاده موفق هستند، کسانی هستند که این چهار گام را دنبال می‌کنند.
گام اول: کار را با شناخت خود آغاز کنید
وقتی شما از سایرین می‌پرسید که به عنوان یک بزرگسال چگونه می‌توان دوست پیدا کرد، آنها معمولا چنین پیشنهادهایی می‌دهند: «با دیگران به گردش برو،» «در یک کلاس ورزشی ثبت‌نام کن». به ظاهر اینها پیشنهادهای خوبی هستند. بالاخره دوست پیدا کردن نیازمند از خانه بیرون آمدن و ریسک‌های احساسی کردن است.
بیشتر اوقات، ما درباره‌ی اینکه در کجا با دیگران آشنا شویم کمبود ایده نداریم. ما انگیزه، اعتماد و عزت نفس کافی برای شروع را از دست داده‌ایم. به همین علت بسیاری دریافته‌اند که لازمه‌ی برقراری ارتباط دوباره با دیگران، برقراری ارتباط دوباره با خود است.
به چند دهه‌ی عمر خود فکر کنید. آیا بیشتر وقت خود را صرف توجه به دیگران کرده‌اید؟ آیا از علایق شخصی خود چشم‌پوشی کرده‌اید؟ آیا به خاطر تمرکز بر خانواده و امورات آن، به ظاهر خود اهمیت نمی‌داده‌اید؟ آیا به خاطر یاس و ناامیدی که در این سال‌ها با آن روبه‌رو بوده‌اید ضربه‌ی عاطفی خورده‌اید؟ آیا از اینکه به خود نرسیده‌اید پشیمان هستید؟
اما رفع چنین مشکلاتی یک شبه اتفاق نخواهد افتاد. با خودتان مهربان باشید. اگر دوست ندارید که همین الان از خانه بیرون بزنید، به خودتان فشار نیاورید. در عوض، مشکلاتی را که می‌توانید تحت کنترل درآورید را شناسایی کنید و بر آنها متمرکز شوید.
گام دوم: ابعاد جسمانی و عاطفی خود را تقویت کنید
اگر بیشتر اوقات احساس خستگی و بی حوصلگی می‌کنید یا غمگین هستید، دوست پیدا کردن برای شما به شدت دشوار خواهد شد. خوشبختانه، کارهای بسیار ساده‌ای وجود دارند که با انجام آنها می‌توانید ابعاد جسمانی و عاطفی خود را تقویت نمایید.
بسیاری از افراد خیلی دیر متوجه می‌شوند که چقدر با بدن خود قطع ارتباط کرده‌اند. داشتن تناسب اندام در بزرگسالی به معنای داشتن ظاهری خاص در چشم دیگران نیست. بلکه داشتن انرژی و اطمینان برای کندوکاو در دنیای پیرامون و دوست پیدا کردن بر اساس شرایط شخصی است. به طبیعت بروید. برای یادآوری انجام حرکات کششی ساعت بگذارید. یوگا را نیز حتما امتحان کنید.
سپس با بهبود اعتماد به نفس و استقامت، میزان تعهد خود را افزایش دهید. به باشگاه ورزشی بروید و از تجهیزات مربوط به تناسب اندام استفاده کنید. به ورزشی که علاقه دارید روی بیاورید. پس هر طور می‌توانید مشغول شوید.
در حالی که در حال پرورش بدن خود هستید، از پرورش ذهن نیز غافل نشوید. هر روز یک چیزی را که به خاطرِ داشتن آن شکرگزار هستید، بنویسید. روزانه چند دقیقه را به مراقبه و دعا بپردازید. بیاموزید که دوست صمیمی خود باشید.
گام سوم: از علایق خود دنباله‌روی کنید نه از افراد
وقتی به شما گفته می‌شود که «از خانه بیرون بیا و دوست پیدا کن»، یعنی اینکه باید به دنباله‌روی از دیگران بپردازید. چندین مشکل در اینجا وجود دارد. اولا، این کار باعث مهم جلوه داده شدن آنها می‌شود و آنها به جایزه‌ای تبدیل می‌شوند که برای بردن آن باید بجنگید. دوم اینکه، دنبال دیگران را گرفتن به هیچ عنوان به کار نمی‌آيد. ما در این نقطه از زندگی می‌دانیم که بهترین راه برای دور کردن دیگران از خود، دنباله روی کردن از آنهاست.
روش جایگزین ایجاد رابطه از موضع قوت است. به جای دنباله‌روی کردن از دیگران، ما باید علایق خود را دنبال کنیم. این تنها راه آشنایی با دیگران بر پایه یک وضعیت برابر است.
شما همیشه به چه چیزهایی علاقمند بوده‌اید؟ آیا فعالیت، ورزش، سرگرمی یا مهارتی وجود دارد که شما به خاطر توجه به خانواده از خیر آن گذشته باشید؟ چه چیزی شما را مجذوب می‌کند؟ شما درباره‌ی چه چیزهایی کنجکاو هستید؟ چه چیز شما را به هیجان می‌آورد؟ اینها سوالاتی هستند که برای دوست پیدا کردن باید پاسخ بدهید.
گام چهارم: فعال باشید و دیگران را به زندگی خود دعوت کنید
با رسیدن به این مرحله شما در شرایط بسیار خوبی قرار گرفته‌اید. شما از خود و افرادی که علاقمند به دوستی با آنها هستید شناخت بهتری دارید. و شاید مهم‌تر اینکه خود را مجددا به کندوکاو در علایق‌تان و بهره‌مندی هرچه تمام از زندگی خود در بزرگسالی متعهد کرده‌اید. حالا وقت آن است که دیگران را به زندگی‌تان دعوت کنید (مطلبی برای دوست داشتنی‌تر بودن).
با کندوکاو در دنیای پیرامون خود، شما با صدها نفر آشنا خواهید شد که با آنها علایق مشترک دارید. فقط به آشنایی اکتفا نکنید. به دنبال فرصتی باشید که آنها را به لایه‌های عمیق‌تری از زندگی خود بیاورید. شب‌هایی را برای تماشای فیلم ترتیب بدهید. گروه کوچکی را برای مهمانی به خانه‌ی خود دعوت کنید. پیشنهاد طبیعت‌گردی بدهید. جزئیات مهم نیستند. فقط نباید منتظر این باشید که دیگران اولین قدم را بردارند. آنها معمولا این کار را نخواهند کرد.
دوست پیدا کردن در بزرگسالی امکان‌پذیر است اما به رویکردی جدید نیاز دارد. به جای اتکا به شرایط اجتماعی خود برای آوردن دیگران به زندگی‌تان، شما باید ابتکار عمل را به دست بگیرید. خودتان را بشناسید. اعتماد به نفس‌تان را بالا ببرید. از علایق‌تان پیروی کنید نه از افراد. سپس به در وقت مناسب، دیگران را به زندگی‌تان دعوت کنید.
برگرفته از: huffingtonpost.com
