۱۲ ویژگی رفتاری آدم‌های اصیل

آدم‌های اصیل، خودشان هستند. آنها می‌دانند که بعضی‌ها دوست‌شان دارند و بعضی دیگر، نه. با این قضیه مشکلی هم ندارند. مسئله این نیست که آنها به علاقه داشتن یا نداشتن دیگران اهمیتی نمی‌دهند، بلکه اجازه نمی‌دهند این مسئله مانع انجام کار درست شود. این آدم‌ها وقتی باید تصمیم نامطلوبی اتخاذ کنند یا در موقعیت ناخوشایندی قرار بگیرند، اگر واقعا چنین کاری واجب باشد، با آغوش باز به استقبالش می‌روند.

از آنجا که آدم‌های اصیل تشنه‌ی توجه دیگران نیستند، تلاشی هم برای خودنمایی نمی‌کنند. آنها می‌دانند که به‌جای تظاهر به اینکه آدم‌های خیلی مهمی هستند، باید دوستانه و با اعتمادبه‌نفس و مختصر و مفید حرف بزنند. به این ترتیب دیگران خیلی بیشتر توجه خواهند کرد و به آنچه این آدم‌ها می‌گویند علاقه نشان خواهند داد. یادتان باشد که دیگران سریعا متوجه رفتار شما می‌شوند و به رفتار صادقانه خیلی بیشتر جذب خواهند شد تا آنچه تلاش می‌کنید در ظاهر نشان دهید.

۲. آدم‌های اصیل قضاوت نمی‌کنند

آنها فکرِ بازی دارند و این ویژگی باعث می‌شود در نظر دیگران جذاب و معاشرتی جلوه کنند. هیچ کس دوست ندارد با کسی که از قبل عقیده‌ای را در ذهنش شکل داده و حاضر نیست حتی به نظرات دیگران گوش بدهد، گفتگو کند.

داشتن فکر باز، در محیط کار، مهم است. زیرا قابلیت نزدیک شدن به دیگران، یعنی دسترسی به ایده‌های تازه و استفاده از کمک آنها. برای حذف افکار از پیش شکل گرفته و قضاوت، باید دنیا را از دریچه‌ی چشم دیگران ببینید. برای این امر لازم نیست حتما به باورهای آنها عقیده پیدا کرده و یا از رفتارهای‌شان چشم‌پوشی کنید؛ بلکه در اصل به این معنی است که آنقدر از قضاوت‌ها فاصله بگیرید که دیگر قابل تشخیص نباشند. تنها آن وقت است که می‌توانید به دیگران اجازه دهید همانی باشند که واقعا هستند.

۳. آدم‌های اصیل، خودشان مسیرشان را می‌سازند

آنها حس خوشی و رضایت‌شان را از نظرات دیگران نمی‌گیرند. این ویژگی آنها را آزاد می‌گذارد تا مسیری که قطب‌نمای درونی خودشان نشان می‌دهد را دنبال کنند. آنها می‌دانند کیستند و طور دیگری وانمود نمی‌کنند. مسیر آنها از درون‌شان می‌آید، از اصول و ارزش‌های خودشان. آنها همان کاری را می‌کنند که عقیده دارند درست است و تحت تاثیر این واقعیت قرار نمی‌گیرند که شاید فلان شخص آن را دوست نداشته باشد.

۴. آدم‌های اصیل بخشنده هستند

همه‌ی ما تجربه‌ی کار با افرادی را داریم که مدام در استفاده از دانش یا منابع موجود مردد بوده‌اند. آنها طوری رفتار می‌کنند که انگار می‌ترسند اگر آنچه را برای انجام کارتان نیاز دارید به شما بدهند، از آنها جلو بیفتید. آدم‌های بخشنده همیشه ارتباطاتی که دارند و آنچه را می‌دانند و منابعی که به آن دسترسی دارند را با دست و دل بازی در اختیار دیگران قرار می‌دهند. آنها با تمام وجود دوست دارند که شما هم کارتان را به بهترین نحو انجام دهید زیرا هم‌گروهی‌تان هستند و آنقدر هم به خودشان اطمینان دارند که هرگز نگران این نیستند که شاید موفقیت شما باعث شود آنها بد جلوه کنند. در حقیقت، آنها عقیده دارند که موفقیت دیگران، موفقیت آنها است.

۵. آدم‌های اصیل با همه محترمانه برخورد می‌کنند

افراد اصیل چه با مهم‌ترین مشتریان‌شان برخورد داشته باشند و چه پیشخدمتی که برای‌شان نوشیدنی می‌آورد، همیشه مودب و محترم هستند. آنها می‌دانند که فرقی نمی‌کند با آدم‌هایی که قرار ناهار دارید چقدر خوب برخورد می‌کنید، اگر آنها ببینند که با دیگران چقدر بد رفتار می‌کنید، همه چیز تحت‌الشعاع قرار خواهد گرفت. آدم‌های اصیل با همه محترمانه رفتار می‌کنند چون باور دارند که از دیگران بهتر نیستند.

۶. آدم‌های اصیل انگیزه‌های مادی ندارند

آنها برای اینکه حس خوبی داشته باشند، نیازی به چیزهای درخشان و گران‌قیمت ندارند. مسئله این نیست که آنها فکر می‌کنند اگر بروند بیرون و جدیدترین و بهترین چیزها را بخرند تا وضعیت خوب خودشان را به رخ دیگران بکشند کار اشتباهی است؛ بلکه آنها برای شاد بودن اصلا نیازی به این کار ندارند. شادی آنها از درون‌شان نشات می‌گیرد و از ساده‌ترین چیزهایی می‌آید که به زندگی عمق می‌دهند، چیزهایی مثل دوستان و خانواده و داشتن هدف.

۷. آدم‌های اصیل قابل اعتمادند

آدم‌ها به سمت کسانی که اصالت دارند کشیده می‌شوند، چون می‌دانند که می‌شود به آنها اعتماد کرد. وقتی نمی‌دانید که فلان شخص واقعا کیست و چه احساسی دارد، دشوار است که او را دوست داشته باشید. آدم‌های اصیل به آنچه می‌گویند باور دارند و اگر قولی بدهند، سر قول‌شان می‌مانند. شما هرگز از انسانی به واقع اصیل نخواهید شنید که بگوید: «فقط این رو گفتم که جلسه زودتر تموم بشه.» وقتی آدم‌های اصیل چیزی بگویند، شما خواهید فهمید که واقعا به این خاطر است که معتقدند حقیقت دارد.

۸. آدم‌های اصیل پوست‌کلفت هستند

هویت و شخصیت آدم‌های اصیل چنان محکم است که به دلایل واهی از حرف و رفتار آدم‌های دور و بر خود آزرده نمی‌شوند. اگر کسی یکی از نظرات‌شان را مورد انتقاد قرار دهد، آنها نیازی به نتیجه‌گیری سریع نمی‌بینند، احساس نمی‌کنند مورد توهین قرار گرفته‌اند و شروع به برنامه‌ریزی برای انتقام نمی‌کنند. آنها می‌توانند بازخوردهای منفی و مخرب را به صورت هدفمند ارزیابی کنند و آنچه درست است را بپذیرند و به کار بگیرند و مابقی را رها کنند، بدون اینکه به احساسات منفی در وجود خود دامن بزنند.

۹. آدم‌های اصیل مدام سرشان در موبایل نیست

هیچ چیزی مانند زنگ دریافت پیامک یا حتی نگاهی گذرا به موبایل‌تان حین گفتگو، حواس طرف مقابل را پرت نمی‌کند. آدم‌های اصیل وقتی گفتگویی را آغاز کرده و به آن احساس تعهد می‌کنند، همه‌ی انرژی خود را روی آن گفتگو متمرکز می‌کنند. وقتی تمام وجود خود را به گفتگو اختصاص می‌دهید، آن گفتگو را لذت‌بخش‌تر و موثرتر خواهید یافت. در مقابل وقتی مثل ربات به دیگران نزدیک می‌شوید و همه‌ی حواس‌تان به موبایل‌تان است، در حقیقت مثل این می‌ماند که مغز آنها را روی حالت خلبان خودکار (autopilot) قرار داده و جلوی میل واقعی‌شان به گفتگو را می‌گیرید. آدم‌های اصیل ارتباط ایجاد کرده و حتی به گفتگوهای کوتاه و روزمره هم عمق می‌دهند. علاقه‌ی راستین به دیگران، باعث می‌شود آنها پرسش‌های خوب را به آسانی مطرح کرده و آنچه به آنها گفته‌ شده را به دیگر جنبه‌های مهم زندگی گوینده هم ارتباط بدهند.

۱۰. آدم‌های اصیل بنده‌ی نفس خود نیستند

آنها بر مبنای هوای نفس‌شان تصمیم نمی‌گیرند زیرا نیازی به تحسین دیگران برای داشتن احساسی خوب نسبت خودشان، ندارند. به همین ترتیب، آنها به دنبال این نیستند که در مرکز توجه قرار بگیرند یا تلاش نمی‌کنند دستاوردهای دیگران را به نام خودشان تمام کنند. آنها فقط آنچه را باید، انجام می‌دهند بدون اینکه بگویند «آهای! به من نگاه کنید.»

۱۱. آدم‌های اصیل ریاکار نیستند

آنها به آنچه می‌گویند عمل می‌کنند. آدم‌های بااصالت، به شما نمی‌گویند فلان کار را بکن و بعد خودشان خلافش را انجام دهند. این تا حدود زیادی به خاطر خودآگاهی آنهاست. بسیاری از آدم‌های ریاکار حتی متوجه اشتباهات‌شان هم نمی‌شوند، چون چشمان‌شان را به روی ضعف‌های خودشان بسته‌اند. اما آدم‌های اصیل ابتدا مسائل خودشان را حل می‌کنند.

۱۲. آدم‌های اصیل لاف نمی‌زنند

همه‌ی ما با آن آدم‌هایی که نمی‌توانند از صحبت درباره‌ی خودشان و موفقیت‌های‌شان دست بکشند کار کرده‌ایم. هرگز فکر کرده‌اید چرا آنها این‌طوری هستند؟ آنها مدام لاف می‌زنند و تلاش می‌کنند خودشان را بزرگ جلوه دهند، چون اعتماد به نفس ندارند و نگران هستند که اگر به دستاوردهای‌شان اشاره نکنند، هیچ کس متوجه آنها نشود. اما آدم‌های اصیل نیازی به لاف زدن ندارند. آنها به موفقیت‌های خودشان مطمئن هستند، اما این را هم می‌دانند که وقتی حقیقتا کار مهمی انجام می‌دهید، جدا از اینکه چند نفر متوجه آن شده و یا تحسینش می‌کنند، آن دستاورد خودش را نشان می‌دهد.

خلاصه‌ی کلام اینکه آدم‌های اصیل خودشان را می‌شناسند و آنقدر به خودشان اعتماد دارند که با ظاهر خودشان راحت باشند. آنها ریشه در حقیقت دارند و حقیقتا در لحظه زندگی می‌کنند. این آدم‌ها تلاش نمی‌کنند خودشان را در نظر دیگران خوب جلوه دهند و نگران این قضیه نیستند.

می‌توانید برای خواندن خلاصه این مطلب، ویدیوی زیر را مشاهده کنید.

برگرفته از: forbes.com