میتسوبیشی قرار قصد دارد در آینده کراس‌اوور جدیدی را با نام اکلیپس به بازار عرضه کنده که نخستین نمایش آن در نمایشگاه ژنو صورت خواهد گرفت. هنوز بسیاری از جزئیات این خودرو مشخص نیست اما برفرض که این کراس‌اوور بسیار جذاب باشد، آیا این واقعاً شایسته است که میتسوبیشی از نام پرافتخار اکلیپس برای یک کراس‌اوور استفاده کند؟ به نظر ما حتی اگر این کراس‌اوور از همه لحاظ عالی باشد بازهم استفاده از نام اکلیپس برای آن توهینی به این کوپهٔ اسپرت خاطره‌انگیز محسوب می‌شود؛ بنابراین پیش از معرفی اکلیپس کراس‌اوور جدید، قصد داریم در این مطلب یادآوری داشته باشیم از تاریخچهٔ پرافتخار میتسوبیشی اکلیپس تا مشخص شود که چرا به خاطر تبدیل شدن اکلیپس به یک کراس‌اوور تأسف می‌خوریم.
نسل اول ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۴
نسل نخست میتسوبیشی اکلیپس در سال ۱۹۹۰ و به همراه برادران خود یعنی پلیموث لیزر و ایگل تالون (پس از خرید شرکت AMC توسط کرایسلر، این شرکت برند جدیدی را بنام ایگل به‌عنوان جایگزین AMC تأسیس کرد. همچنین در آن سال‌ها گروه کرایسلر با میتسوبیشی همکاری داشت و محصولات مشترکی تولید می‌کردند) معرفی شد. اکلیپس کوپه‌ای کامپکت با ظاهری جذاب و قیمتی مناسب بود اما این کوپهٔ الماس‌نشان ژاپنی یک ویژگی دیگر هم داشت و آن برخورداری از دو آپشن پیشرانهٔ توربوشارژ و سیستم چهارچرخ محرک بود. اکلیپس در دوران طلایی کوپه‌های اسپرت ژاپنی متولد شد و لذت رانندگی بالایی داشت.
نسل دوم ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۹
دو نسل اول میتسوبیشی اکلیپس فقط خودروهای هیجان‌انگیزی نبودند بلکه آن‌ها پیشگامانی برای خودروهای عملکردی ژاپنی در بازار آمریکایی شمالی در دههٔ ۹۰ میلادی بودند. مهندسین میتسوبیشی ویژگی‌های دوست‌داشتنی موتور توربو و انتقال قدرت چهارچرخ محرک را همچنان در نسل دوم اکلیپس هم حفظ کردند درحالی‌که نمای بیرونی آن از نو طراحی شده و بسیار جذاب بود. همچنین ارائهٔ نسخهٔ کانورتیبل، شیرینی‌ها و ویژگی‌های مثبت نسل دوم اکلیپس را دوچندان می‌کرد. علاوه بر این، این کوپهٔ کوچک ژاپنی به افسانهٔ تیونینگ هم تبدیل شد. در پایان دههٔ ۹۰، اکلیپس پای ثابت مسابقات غیرقانونی شبانه در آمریکا تبدیل شد و پس از درخشش در فیلم سریع و خشن، پوسترهای آن به روی دیوار اتاق کودکان رفت.
نسل سوم ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵
می‌توان نسل سوم را آغازی بر پایان اکلیپس دانست. غیر از طراحی شیاردار روی درها که از پونتیاک گرند ام کپی‌برداری شده بود، میتسوبیشی هر دو آپشن موتور توربو و سامانهٔ چهارچرخ محرک را از اکلیپس حذف کرد یعنی دو چیزی که بهترین ویژگی‌های اکلیپس بودند. البته در این نسل جهت ارائهٔ قدرت بیشتر، یک پیشرانهٔ V6 هم برای اکلیپس در نظر گرفته شد، اما این کوپهٔ ژاپنی بزرگ‌تر شده بود و با بالا رفتن سنش از دوران طلایی خود فاصله گرفته بود. بااین‌حال اکلیپس هنوز هم یک کوپهٔ اسپرت دیفرانسیل جلو بود که با گیربکس دستی و در نسخهٔ کانورتیبل هم عرضه می‌شد. هرچند اکلیپس شکوه گذشتهٔ خود را از دست داده بود اما هنوز هم طرفداران وفادار خود را داشت.
نسل چهارم ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲
در اواسط دههٔ ۲۰۰۰ علاقه‌مندان میتسوبیشی بیشتر به مدل Evo این شرکت توجه داشتند اما اکلیپس هم در آن سال‌ها بی‌سروصدا به نسل چهارم خود وارد شد. طراحی مجدد این نسل از اکلیپس با الهام از نسل دوم انجام گرفته و جذاب‌تر از نسل سوم شده بود درحالی‌که با ارائهٔ یک پیشرانهٔ V6 با ۲۶۳ اسب بخار قدرت (۲۶۵ اسب بخار در سال‌های بعد)، این نسل به سریع‌ترین اکلیپس تاریخ تبدیل شد. البته این ماشین، کوپهٔ فوق‌العاده راحتی نبود اما زمانی که در سال ۲۰۱۲ خداحافظی کرد، همچنان عملکرد بالای خود را حفظ کرده بود. هرچند نسل چهارم میتسوبیشی اکلیپس هنوز هم شکوه دو نسل اول خود را نداشت اما قطعاً خودروی خسته‌کننده‌ای نبود.
بااین‌حال به‌زودی این کوپهٔ پرافتخار به یک کراس‌اوور تبدیل خواهد شد. کراس‌اووری که مطمئناً هیچ نشانی از دوران طلایی اکلیپس نخواهد داشت؛ اما این حقیقتی است که چه بخواهیم و چه نه باید آن‌را بپذیریم درحالی‌که همیشه روزهای اوج اکلیپس را به یاد خواهیم داشت.
