کمک های اولیه روانشناختی (PFA) نوعی تکنیک امدادرسانی در مواقع بحرانی است که شبکه ملی استرس تروماتیک کودک و مرکز ملی اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) آمریکا آن را طراحی کرده‌اند. هدف از این مداخله تأمین امنیت، ثبات و منابع برای افراد بلافاصله پس از رویداد آسیب‌زاست. این تکنیک توان بازماندگان برای مقابله با شرایط را افزایش می‌دهد. هرآنچه را لازم است درباره کمک های اولیه روانشناختی بدانید، در این مقاله خواهید خواند. با ما همراه باشید.
کمک های اولیه روانشناختی چیست؟
کمک‌های اولیه روانشناختی اولین بار در اواسط قرن بیستم معرفی شد. بااین‌حال، در سال ۲۰۰۱ و در واکنش به تیراندازی در مدارس و ادارات و حملات تروریستی بود که مؤسسه ملی سلامت روان آمریکا ۶۰ کارشناس سلامت روان را گرد هم آورد تا درباره مداخلات روانی لازم پس از وقوع حادثه صحبت کنند.
اصطلاح کمک های اولیه روانشناختی برای توصیف حمایت عاطفی فوری پس از بحران به کار می‌رود. کمک های اولیه روانشناسی نوعی درمان در محل نیست، بلکه پس از رویداد آسیب‌زا نیازهای فوری افراد را برطرف می‌کند.
رویکردهای اصلی کمک های اولیه روانشناختی
- برقراری تماس اولیه با فرد؛
- اطمینان از امنیت و آسایش فرد؛
- آرام‌‌‌‌‌‌کردن فرد و ارائه توصیه‌های لازم به او؛
- شناسایی نیازهای فوری فرد؛
- ارائه کمک عملی؛
- در دسترس قراردادن منابع؛
- ارائه راهبردهای مقابله‌ای؛
- معرفی فرد به سازمان‌های ارائه‌دهنده خدمات.
چه زمانی از کمک های اولیه روانشناختی استفاده می‌شود؟
هر فردی که از موقعیتی آسیب‌زا جان سالم به در برده یا شاهد آن بوده است، فارغ از سن و جنسیت، می‌تواند از کمک های اولیه روانپزشکی بهره‌مند شود. چند نمونه از این موقعیت‌های بحرانی عبارتاند از:
- بلایای طبیعی؛
- جنگ؛
- حملات تروریستی؛
- شیوع بیماری؛
- بی‌خانمانی؛
- سرقت؛
- حمله.
پس از بروز وقایع ناگوار، مردم واکنش‌های استرسی رایجی دارند. با کاهش استرس فوری افراد از طریق PFA، می‌توان به آنها کمک کرد که بهتر از پس عوارض بلندمدت برآیند.
واکنش‌های استرسی رایج عبارتاند از:
- گیجی؛
- ترس؛
- ناامیدی؛
- بی‌خوابی؛
- درد؛
- خشم؛
- غم و اندوه؛
- شوکه‌شدن؛
- احساس گناه.
چه کسی کمک های اولیه روانشناسی را ارائه می‌دهد؟
هر کسی می‌تواند در این زمینه آموزش ببیند، ولی معمولا گروه‌هایی از افراد این تکنیک را به کار می‌گیرند که پس از بروز بحران سریع در محل حاضر می‌شوند، از جمله:
- نیروهای امدادی؛
- کارکنان حوزه بهداشت و درمان؛
- تیم‌های واکنش سریع مدارس؛
- سازمان‌های مدیریت بحران و جبران مافات.
کمک های اولیه روانشناختی چگونه انجام می‌شود؟
ممکن است نوع کمک‌های اولیه روانی برای بحران‌های مختلف و حتی افراد مختلف درگیر بحرانی یکسان متفاوت باشد، زیرا هر موقعیتی منحصربه‌فرد است و به‌رغم رواج بعضی واکنش‌ها بین افراد، شرایط هر فرد و واکنشش منحصربه‌فرد است و به‌طبع نیازهای فوری‌اش متفاوت خواهد بود.
افراد آموزش‌دیده در زمینه کمک های اولیه روانشناختی، مهارت ایجاد این ملزومات را دارند:
- ایمنی: امدادرسان به افراد کمک می‌کند غذا و سرپناه پیدا کنند و به مراقبت‌های پزشکی دسترسی یابند.
- آرامش: امدادرسان به روایت‌ها و ابراز احساسات افراد گوش می‌دهد و آرامشان می‌کند.
- ارتباط: امدادرسان به افراد کمک می‌کند دوستان و خانواده‌شان را پیدا کنند و خانواده‌ها را کنار هم نگه می‌دارد.
- امید: امدادرسان به افراد یادآوری می‌کند که کمک در راه است و درباره منابع در دسترس به آنها اطلاع می‌دهد.
- خودکارآمدی: امدادرسان افراد را راهنمایی می‌کند که چگونه می‌توانند به خودشان کمک کنند.
سخن پایانی
کمک های اولیه روانشناختی (PFA) هنگام وقوع بحران‌ها از افراد در برابر عواقب بحران حمایت می‌کند. هدف از این رویکرد مفید، کاهش استرس اولیه افراد، جمع‌کردن خانواده‌ها و دوستان کنار هم و امیددادن به آنهاست تا بهتر سختی‌ها و عوارض پس از سانحه کنار بیایند.
شما بگویید
تابه‌حال هنگام وقوع بحران از گروه‌های امدادی کمک گرفته‌اید؟ کمک آنها چه تأثیری روی شما گذاشت و چه مزیت‌هایی برایتان داشت؟ لطفا نظرات و تجربیات ارزشمندتان را با ما و کاربران عزیزمان به اشتراک بگذارید.
