تا به حال اسم کرم طناب دار به گوشتان خورده است؟ کرم طناب‌دار ساختار کرمی‌شکل بلندی است که گاهی در روده دیده می‌شود. بعضی از محققان عقیده دارند که کرم طناب‌دار نوعی کرم انگلی است، اما بعضی دیگر بر این باورند که این کرم‌ها چیزی جز مخاط یا سایر ضایعات روده نیستند. به‌نظرتان کدام نظریه درست است؟ در این مقاله علاوه بر بررسی ۲ نظریه متفاوت درباره کرم طناب دار، درباره تشخیص و درمانش هم توضیح می‌دهیم.
کرم طناب دار انگل است؟
بر اساس نظریه‌ای علمی، کرم طناب‌دار نوعی کرم انگلی است. محققان در یکی از مقالات، ۵ مرحله زندگی کرم طناب دار را شرح می‌دهند و می‌گویند این کرم می‌تواند در هر بخشی از بدن تشکیل شود، اما در نهایت به روده مهاجرت می‌کند. در مراحل ابتدایی کرم حاوی مخاط لزج است، اما در مرحله پنجم کرم شبیه یک رشته مخاط چسبناک به‌طول تقریبی ۱ متر می‌شود.
به نظر می‌رسد کرم طناب‌دار از تعدادی حباب برای پیشروی و حرکت استفاده می‌کند. این حباب‌ها حالت مکِشی دارند که موجب اتصال کرم به روده می‌شود و هنگام دفع، جلوی خروج کرم از بدن را می‌گیرند. البته پژوهش دیگری برای تأیید این ادعا وجود ندارد.
کرم طناب دار یا مخاط روده؟
بر اساس نظریه علمی دیگری، کرم طناب دار چیزی نیست جز مخاط یا سایر ضایعات روده. این محققان می‌گویند اشتباه‌گرفتن غشاهای مخاطی و ضایعات دیگر با کرم بسیار شایع است. البته مثل نظریه انگل، برای اثبات این ادعا نیز شواهد کمی وجود دارد.
تشخیص کرم طناب دار
کرم طناب‌دار ممکن است طی تنقیه یا سایر فرایندهای پاکسازی روده خارج شود. در صورتی که کرم‌های طناب دار انگلی باشند، می‌توان از فرایندهای استاندارد تشخیص عفونت‌های انگلی استفاده کرد و پزشک با کمک یکی‌دو آزمایش بیشتر انگل‌ها را تشخیص می‌دهد. این آزمایش‌ها عبارت‌اند از:
- تصویربرداری پرتوی ایکس یا سایر انواع تصویربرداری؛
- آزمایش خون؛
- آزمایش نمونه‌برداری از مدفوع؛
- آندوسکوپی یا کولونوسکوپی.
درمان کرم طناب دار
پزشکان درباره ماهیت کرم طناب‌دار اتفاق‌نظر ندارند، پس درمان استانداردی هم برای آن تعیین نشده است. حتی مشخص نیست که به درمان نیاز دارد یا خیر. با توجه به نظر محققانی که کرم طناب دار را نوعی انگل می‌دانند، انجام تنقیه اکالیپتوس و آبلیمو کارساز است.
بر اساس گزارش‌ها حذف کرم طناب‌دار، یبوست و علائم مربوط به آن را کاهش می‌دهد و اگر این کرم از بدن خارج نشود، می‌تواند سمومی را رها کند که اثراتی منفی دارد. بنابراین با فرض اینکه کرم طناب دار نوعی انگل روده است، استفاده از داروهای ضدانگل مثل آلبندازول یا مبندازول می‌تواند مفید باشد. همچنین استفاده از داروهای مربوط به نوع دیگری از کرم روده به‌نام آسکاریس هم پیشنهاد می‌شود.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر فردی علائمی شبیه یبوست دارد که از بین نمی‌روند، باید به پزشک مراجعه کند. این علائم عبارت‌اند از:
- نفخ یا ورم شکم؛
- اجابت مزاج دردناک یا دشوار؛
- سفتی، خشکی یا گلوله‌ای‌بودن مدفوع؛
- مدفوع کمتر از ۲ بار در هفته.
اگر فردی به داشتن کرم مشکوک است، باید به پزشک مراجعه کند. علائم کرم‌های انگلی عبارت‌اند از:
- درد و ورم معده؛
- یبوست؛
- اسهال؛
- تب؛
- درد؛
- حالت تهوع.
پیشگیری از ابتلا به کرم طناب دار
همان‌طور که گفتیم پزشکان درباره ماهیت کرم طناب‌دار اتفاق‌نظر ندارد، پس روش پیشگیری از آن مشخص نیست. البته با روش‌های زیر میتوانید به‌طور کلی از ابتلا به کرم انگلی جلوگیری کنید:
- آب تمیز بنوشید: اگر احتمال می‌دهید که آب منطقه‌ای آلوده است، از آب بسته‌بندی‌شده استفاده کنید و از یخ برای خنک‌کردن نوشیدنی استفاده نکنید.
- دست‌هایتان را مرتب بشویید: بعد از دست‌زدن به خاک و حیوانات، حتما دست‌هایتان را بشویید.
- در آب تمیز شنا کنید: فقط در آب کلردار شنا کنید و از شناکردن در آب‌هایی که ممکن است حاوی فاضلاب شهری باشند پرهیز کنید.
- مراقب سیستم گوارشتان باشید: رژیم سرشار از غذاهای فراوری‌شده می‌تواند در ایجاد پلاک مخاطی یا کرم طناب دار نقش داشته باشد. از میوه‌ها، سبزیجات، گوشت و غلات سالم استفاده کنید.
- برنامه خواب منظمی داشته باشید: خواب نامنظم می‌تواند روی بدن و هاضمه شما اثر بگذارد. ۷ تا ۹ ساعت خواب منظم در شب می‌تواند از میکروب‌های سالم روده حمایت کند.
- از روش‌های آرام‌سازی استفاده کنید: استرس، اضطراب و سایر احساسات قوی می‌تواند سبب سلامت گوارش و هاضمه شما شود. تکنیک‌های آرام‌سازی به کاهش این اثرات کمک می‌کنند.
- مراقب حساسیت غذایی باشید: هر فردی ممکن است دچار حساسیت غذایی شود، از کودک گرفته تا بزرگ‌سال. اگر با خوردن غذایی خاص مشکلات گوارشی پیدا می‌کنید، بهتر است برای بررسی حساسیت غذایی به پزشک مراجعه کنید.
شما بگویید
شما چقدر با کرم طناب دار آشنا هستید؟ تا به حال به چنین موردی برخورده‌اید؟ در صورت تمایل میتوانید تجربه یا نظرتان را در قسمت ارسال دیدگاه بنویسید و این مقاله را از طریق شبکه‌های اجتماعی برای دوستانتان ارسال کنید.
