چهار برداشت مختلف از گرند تورر توسط فورد، مرسدس، بنتلی و مک‌ لارن

به همین دلیل امروزه از این نام در خودروهای زیادی استفاده می‌شود. به‌عنوان‌مثال، در رقابت ستاره‌های سال ۲۰۲۰ مجلهٔ اتومبیل، چهار شرکت‌کننده شامل بنتلی کانتیننتال GT، فورد موستانگ شلبی GT500، مک‌لارن GT و مرسدس AMG GT63 S در نام خود حروف GT را داشتند. این موضوع موجب شد نگاه دقیق‌تری داشته باشیم تا بفهمیم کدام‌یک از این جی‌تی‌های حاضر در رقابت ستاره‌های سال ۲۰۲۰ به هدف اصلی شخصیت گرند توررها نزدیک‌تر است.

فورد موستانگ شلبی GT500، جی‌تی آمریکایی

هرچند موستانگ شلبی GT500 برخی از ویژگی‌های کلی گرند توررها یعنی ترکیب موتور جلو، محور عقب با سبک ۲+۲ صندلی‌ها را دارد اما نیروگاه سوپرشارژ ۷۶۰ اسب بخاری آن بدین معنا است که احتمالاً بجای خروج از شهر و رفتن به یک سفر طولانی با چند سرنشین، بیشتر در پیست‌های درگ به دود کردن لاستیک خواهد پرداخت. نشان GT اما از ابتدای حیاط موستانگ یعنی زمانی که به‌عنوان یک پکیج ظاهری برای نمونه‌های اولیهٔ آن ارائه شد، همواره بخشی از خانوادهٔ این ماسل کار بوده است. سپس از اواسط تا اواخر دههٔ ۶۰ که کارول شلبی اقدام به تقویت و اصلاح موستانگ‌ها نمود، آن‌ها را GT350 و GT500 نام نهاد. این مدل‌ها ساخته شده بودند تا به‌اندازهٔ جهنم سریع باشند.

این ویژگی در GT500 جدید هم وجود دارد و علت اصلی آن نیروگاه ۵.۲ لیتری V8 سوپرشارژ جهنمی است که به یک گیربکس هفت سرعتهٔ دوکلاچه با تعویض دنده‌های سریع متصل شده است. به لطف این ترکیب، GT500 ظرف ۳.۵ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد. GT500 با ترکیبی از قابلیت‌های برجستهٔ پیست، قدرت خارق‌العاده و قابلیت استفادهٔ همه‌جانبه، آزمایش‌کنندگان را شوکه کرد. در همین حال، این شلبی جدید با کابینی لوکس‌تر از هر موستانگی در تاریخ، قابلیت حرکت در حالت «ساکت» و رفتار نسبتاً آسان در جاده، مطمئناً نزدیک‌ترین موستانگ تاریخ به فرمول سنتی GT محسوب می‌شود و این در حالی است که همهٔ این‌ها را با استعداد ذاتی آمریکایی‌ها یعنی دود کردن لاستیک ترکیب کرده است.

مک‌لارن GT، جی‌تی موتور وسط

زمان رونمایی مک‌لارن GT، مقامات این شرکت اظهار داشتند که GT به‌عنوان خودرویی طراحی شده که بتواند به‌خوبی وظایف یک گرند تورر را انجام دهد اما در پکیج چابک‌تر و تیزتر تا این حفره را در بازار خودرو پُر کند؛ اما GT حفره‌ای تقریباً به همان اندازه را هم در سبد محصولات مک‌لارن پُر کرده و پکیجی را ارائه کرده که گفته می‌شود خریداران این برند می‌خواستند. با توجه به اینکه مقامات مک‌لارن اطمینان داده‌اند که هرگز کراس‌اوور نخواهند ساخت، اگر کسی می‌خواست با یک مک‌لارن به همراه یک سرنشین به سفری چندروزه برود باید خیلی خیلی سبک سفر می‌کرد؛ اما مک‌لارن GT به‌گونه‌ای طراحی شده تا به‌طور خاص این مشکل را برطرف کند زیرا مجموعاً فضای باری برابر با ۵۷۰ لیتر را ارائه می‌کند. این عدد، مجموع فضای بار صندوق جلو و قسمت بار عقب است که تقریباً روی موتور ۴ لیتری V8 توئین توربو با ۶۲۰ اسب بخار قدرت قرار دارد.

تیم مک‌لارن به‌خوبی می‌دانند که ترکیب موتور وسط GT و ویژگی‌هایی مثل فقدان صندلی‌های عقب کاملاً با تعریف سنتی یک گرند تورر در تضاد است اما آن‌ها اعتقاد دارند که همین ویژگی‌ها GT را به گرند تورری منحصربه‌فرد تبدیل کرده‌اند. به‌طورکلی، آزمایش‌کنندگان چیزهای خوبی در مورد GT گفتند زیرا درهرصورت این یک مک‌لارن است یعنی شرکتی که پیش‌ازاین با محصولاتی مثل ۷۲۰S همه را تحت تأثیر قرار داده و بسیاری آن‌را یکی از بهترین سوپراسپرت‌های تاریخ می‌دانند؛ اما بااین‌حال این احساس وجود دارد که GT کمی از ویژگی‌های فوق‌العادهٔ ساخته‌های مک‌لارن مثل پویایی را قربانی مواردی مثل فضای بار و راحتی بیشتر کرده است.

مرسدس AMG GT63 S، جی‌تی چهاردر

هنگامی‌که مرسدس برای اولین بار مدل AMG GT را معرفی کرد، از اکثر خصیصه‌های یک گرند تورر مثل موتور جلو، محرک عقب، پرفورمنس بالا، کابین لوکس و فضای بار کافی برخوردار بود. البته مطمئناً این کوپهٔ آلمانی خودروی سنگینی بود و از صندلی‌های عقب هم در آن خبری نبود اما بسیار عالی به نظر می‌رسید و با ارائهٔ انواع مختلفی از آن مثل AMG GT R، بهتر هم شد؛ اما چیزی که در اینجا حضور دارد یک خودروی چهاردر است که این یعنی از لحاظ فنی واقعاً نمی‌تواند یک گرند تورر باشد اما AMG GT63 S حد نهایی یک ماشین پرفورمنس لوکس است. زیر کاپوت این سوپرسدان قوی‌ترین نسخهٔ پیشرانهٔ ۴ لیتری V8 توئین توربوی مرسدس قرار گرفته که ۶۴۰ اسب بخار قدرت و ۹۰۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند.

این نیرو توسط یک گیربکس نُه سرعتهٔ اتوماتیک به سامانهٔ چهارچرخ محرک ۴Matic+ آام‌گ تحویل داده می‌شود. GT63 S همچنین به سیستم فرمان گیری چهارچرخ هم مجهز است که در پیست موجب عملکرد شگفت‌انگیزی برای خودرویی به این بزرگی شد. علاوه بر ین، بدون شک این ماشین با اتاقی برای چهار نفر و صندوق بار بزرگ، جادارترین گرند تورر این جمع محسوب می‌شود؛ اما هرچند GT63 S تمام فضایی که برای یک سفر طولانی نیاز است را ارائه می‌کند، سواری آن در خیابان‌ها بیشتر از همه آزمایش‌کنندگان را متعجب کرد زیرا این GT چهاردر حتی اگر همه‌چیز آن در راحت‌ترین حد ممکن تنظیم شود، بازهم روی هر مسیری غیر از آسفالتی به صافی شیشه، سواری خشنی دارد که این شاید برای بزرگراه‌ها خوب باشد اما برای جاده‌های واشنگتن هرگز مناسب نیست.

بنتلی کانتیننتال GT، جی‌تی واقعی

وقتی چیزی که یک گرند تورر باید باشد را مجسم می‌کنیم، در دوران مدرن هیچ خودرویی این کار را بهتر از بنتلی کانتیننتال GT انجام نمی‌دهد. این ماشین تقریباً با همهٔ معیارهای سنتی یک GT واقعی مطابقت دارد: موتور جلو، محرک عقب، صندلی‌ها ۲+۲، صندوق بار بزرگ، قدرتمند، لوکس، راحت. البته مطمئناً این پسر بزرگ، وزن زیادی دارد اما درعین‌حال با هر دو موتور W12 یا V8 بسیار سریع است. نمونهٔ مورد آزمایش ما به پیشرانهٔ ۴ لیتری V8 توئین توربو با ۵۵۰ اسب بخار قدرت و ۷۷۰ نیوتن متر گشتاور مجهز بود.

به لطف سیستم چهارچرخ محرک فعال که بسته به شرایط مختلف گشتاور را به شکل متغیر بین چرخ‌های جلو و عقب توزیع می‌کند و همین‌طور سیستم تعلیق خاص کانتیننتال یعنی Dynamic Ride که از آنتی‌رول بار فعال با تعلیق بادی سه‌بخشی و کمک‌فنرهای قابل تنظیم مداوم استفاده می‌کند، گرند تورر بنتلی هندلینگ فوق‌العاده‌ای هم دارد. کانتیننتال GT را همچنین می‌توان به چرم باکیفیت، تریم فلزی و سایز متریال سطح بالا هم مجهز کرد. در سرعت‌های بالا، این خودرویی ساکت و راحت است و می‌توان با آن کیلومترهای بی‌شماری را بدون خستگی رانندگی کرد و درعین‌حال، در جاده‌های باریک و پرپیچ‌وخم نیز می‌تواند خودی نشان دهد. این تجسم مدرن گرند تورر است.

بدون تردید طی سال‌های متمادی تعریف خودروی GT تکامل یافته، شکل گرفته و گسترش پیدا کرده است و به همین دلیل هر چهار خودرویی که بررسی کردیم می‌توانند به‌نوعی یک گرند تورر باشند. پس می‌توان گفته جوهره و فلسفهٔ گرند تورر هنوز هم در اکثر خودروهایی که نشان GT را در نام خود دارند جاری است.

مشخصات فنی