زبان بدن، آنچه در ذهن دیگران می‌گذرد را افشا می‌کند، به شرط آنکه بدانید دنبال چه چیزی بگردید. چه کسی هست که حداقل چند باری نخواسته باشد فکر دیگران را بخواند؟
قول می‌دهم شما هم پیش از این بیشتر از آنچه فکرش را می‌کنید از اشارات زبان بدن (Body Language) استفاده کرده‌اید. پژوهشی در دانشگاه UCLA نشان داده است که تنها ۷ درصد از ارتباط‌های انسانی بر پایه‌ی واژه‌ها شکل می‌گیرند، ۳۸ درصد را تُن صدا و ۵۵ درصدِ بقیه را زبان بدن تشکیل می‌دهند. اگر یاد بگیرید چگونه این ۵۵ درصد را بفهمید و تفسیر کنید، می‌توانید در مواجهه با دیگران یک سر و گردن بالاتر ظاهر شوید. وقتی حسابی کار می‌کنید و هر آنچه از دست‌تان برمی‌آید برای دست‌یابی به هدف انجام می‌دهید، از هر چیزی که بتواند به شما برتری بدهد و راهتان را به سمت موفقیت هموار کند، استقبال می‌کنید. در این مقاله با چند ترفند عالی آشنا می‌شویم تا بتوانیم زبان بدن دیگران را بخوانیم.
موسسه‌ی TalentSmart بیش از یک میلیون نفر را مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه رسیده که افرادی که بهترین عملکردها را دارند (دقیقا ۹۰ درصد از بهترین‌ها) همان‌هایی هستند که هوش هیجانی (EQ) بالایی دارند. این افراد از قدرت اشارات غیرکلامی در ارتباط‌های انسانی آگاهند و به همین خاطر، زبان بدن را زیر نظر دارند. دفعه‌ی بعدی که جلسه‌ای دارید، قراری دارید و یا حتی در جمع خانواده هستید، به این نشانه‌ها دقت کنید:
روی هم انداختن دست‌ها و پاها نشانه‌ی مقاومت است
روی هم انداختن دست‌ها و پاها مانعی فیزیکی است که نشان می‌دهد طرف مقابل با آنچه شما می‌گویید موافق نیست. حتی اگر این فرد لبخند می‌زند و صحبت دلپذیری دارید، باز هم زبان بدن حقیقتِ نهفته را آشکار می‌کند. جرارد آی نیرنبرگ (Gerard I. Nierenberg) و هنری اچ کلرو (Henry H. Calero) برای کتابی که درباره‌ی زبان بدن نوشتند، بیش از ۲۰۰۰ مذاکره را ضبط ویدئویی کردند. در هیچ یک از مذاکره‌هایی که در طول صحبت حداقل یکی از طرفین دست‌ها یا پاهایش را روی هم انداخته بود، موافقتی صورت نگرفته بود! از نظر روان‌شناسی، روی هم انداختن دست‌ها یا پاها نشان می‌دهد که شخص از نظر ذهنی یا عاطفی یا فیزیکی در مقابل آنچه می‌بیند مقاومت می‌کند. البته این حرکت عمدی نیست و به همین خاطر هم اسرار را هویدا می‌کند.
لبخند واقعی کنار چشم‌ها چین و چروک می‌اندازد
شاید لب‌ها لبخندی دروغی بزنند، اما چشم‌ها نمی‌توانند! لبخند واقعی چشم‌ها را هم درگیر می‌کند، پوست را در هم می‌کشد و کنار چشم‌ها چروک می‌اندازد. اغلب آدم‌ها لبخند می‌زنند تا آنچه را واقعا در ذهن و احساسشان می‌گذرد پنهان کنند، پس اگر دفعه‌ی بعد خواستید بدانید که لبخند شخصی واقعی است یا نه، به چروک کنار چشم‌هایش دقت کنید. اگر چروکی وجود ندارد، آن شخص سعی دارد با لبخندش چیزی را پنهان کند.
تقلید زبان بدن نشانه‌ی خوبی است
آیا تا به حال این تجربه را داشته‌اید که در جلسه‌ای باشید و هر بار که پاهایتان را روی هم می‌اندازید و یا برمی‌دارید، طرف مقابل هم همین کار را انجام دهد؟ یا برای مثال گردنش را همان‌طور که شما موقع حرف زدن کج می‌کنید، کج کند؟ این در واقع نشانه‌ی خوبی است. وقتی با طرف مقابل موافق هستیم و احساس نزدیکی می‌کنیم، ناخودآگاه زبان بدن او را تقلید می‌کنیم. این یعنی گفتگو خوب پیش می‌رود و طرف مقابل پذیرای پیام شماست. دانستنِ این موضوع زمانی مفید است که در حال مذاکره هستید. آن وقت است که نشان می‌دهد طرف مقابل درباره‌ی معامله با شما در واقع چه نظری دارد.
نحوه‌ی ایستادن، حقیقت را بیان می‌کند
در یک جلسه یا مهمانیِ کاری هستید. شخصی وارد اتاق می‌شود و شما سریعا متوجه می‌شوید او رئیس است. تا به حال این اتفاق برایتان افتاده؟ این اثر تا حد زیادی به خاطر زبان بدن است. راست ایستادن و حرکت‌هایی با کفِ دست رو به پایین و در کل حرکت‌های باز چنین اثری دارند. مغز طوری برنامه‌ریزی شده که میزان قدرت را با مقدار فضایی که افراد می‌گیرند برابر می‌داند. ایستادن با شانه‌هایی رو به عقب، وضعیت قدرت است؛ این‌طور ایستادن، مقدار فضایی که شما می‌گیرید را به حداکثر می‌رساند. از سوی دیگر، وقتی خودتان را ول می‌کنید، خمیده می‌شوید و به نظر می‌رسد فضای کمتری می‌گیرید و این وضعیت قدرت کمتری به همراه می‌آورد. خواه یک رهبر باشید و خواه نه، حفظ یک وضعیت خوب، احترام به دنبال دارد و تعامل با دیگران را افزایش می‌دهد.
چشم‌هایی که دروغ می‌گویند
بیشتر ما بارها این جمله را شنیده‌ایم که: «وقتی با من حرف می‌زنی، تو چشمام نگاه کن!» افراد با این فرض این جمله را می‌گویند که وقتی به آنها دروغ می‌گویید سخت است که با آنها چشم در چشم باشید و این قضیه تا حدودی هم درست است. اما این نکته آنقدر عمومی شده که گاهی افراد به عمد به چشمان شما خیره می‌شوند تا این حقیقت را که دروغ می‌گویند پنهان کنند. مشکل اینجاست که بیشتر آنها بیش از اندازه ادامه می‌دهند و آنقدر این ارتباط چشمی را حفظ می‌کنند تا به نقطه‌ای می‌رسند که احساس بدی را منتقل می‌کند. آمریکایی‌ها به طور متوسط هفت تا ده ثانیه این ارتباط چشمی را حفظ می‌کنند. نکته‌ی دیگر اینکه زمانی که صحبت می‌کنید بیش از زمانی که گوش می‌کنید این رابطه وجود دارد. اگر با کسی صحبت می‌کنید و نگاه خیره‌اش شما را اذیت می‌کند، به ویژه وقتی بدون تغییر و پلک‌زدن است، یک چیزی در جریان است و به احتمال زیاد دروغ می‌گوید.
بالا بردن ابروها نشانه‌ی ناراحتی است
سه احساس اصلی هستند که باعث می‌شوند ابروهای شما بالا بروند: تعجب، نگرانی، ترس. دفعه‌ی بعدی که با دوست‌تان گفتگویی راحت و صمیمی دارید، سعی کنید ابروهایتان را بالا ببرید. سخت است، نه؟! اگر شخصی که با شما صحبت می‌کند، ابروهایش را بالا ببرد و از نظر منطقی، موضوع مورد بحث باعث تعجب یا نگرانی یا ترس نشده باشد، پس قضیه چیز دیگری است!
تکان دادنِ اغراق‌آمیزِ سر نشانه‌ی اضطراب است
وقتی به کسی چیزی می‌گویید و او بیش از اندازه سرش را تکان می‌دهد، یعنی نگران است شما درباره‌اش چه فکری می‌کنید یا اینکه فکر می‌کند شما در تواناییِ او در درک حرف‌هایتان تردید دارید.
به هم فشردن فک نشانه‌ی استرس است
به هم فشردن فک، سفت کردنِ گردن، خط‌انداختن بالای ابروها، همگی نشانه‌های استرس هستند. صرف نظر از اینکه فرد چه می‌گوید، اینها نشانه‌هایی از ناراحتی زیاد هستند. شاید گفتگوی‌تان به سمتی می‌رود که او را نگران کرده یا شاید ذهنش جای دیگری است و روی چیزی تمرکز کرده که نگرانش می‌کند. مهم این است که به عدم تطابق بین آنچه خود فرد می‌گوید و آنچه زبان بدنش به شما می‌گوید توجه کنید.
در نهایت اینکه اگرچه نمی‌توانید فکر طرف مقابل را بخوانید، اما می‌توانید از زبان بدنش چیزهای زیادی بفهمید و این به ویژه زمانی اتفاق می‌افتد که کلام و زبان بدن با هم مطابقت ندارند.
در ضمن، تصویرهایی که در این نوشته به کار رفته‌اند، حالت‌های مختلفی از زبان بدنِ ساتیا نادلا، مدیرعامل فعلی مایکروسافت هستند. ناگفته پیداست که همه‌ی این تصویرها بیان‌کننده‌ی احساس و فکر حقیقیِ ایشان در آن لحظه نیستند و تنها برای نمایشِ تصویریِ آن حالت به کار رفته‌اند. این را هم اضافه کردم تا اگر نادلا زمانی خواننده‌ی میدونی شد، بابت اینها، به‌ویژه نکته و تصویر پنجم، شاکی نشود!
برگرفته از: Linkedin
