چای اولانگ چیست؛ ۱۰ خاصیت درمانی و عوارض چای اولانگ

برخی از آنتی‌اکسیدان‌های مهم موجود در چای اولانگ، که با عنوان پلی فنول های چای شناخته می‌شوند، تی‌فلاوین، تروبیجین (thearubigin) و اپی‌گالوکتشین گالات (Epigallocatechin gallate یا EGCG) هستند. این پلی‌فنول‌ها، برای سلامتی بسیار مفیدند.

همچنین، چای اولانگ دارای تیانین (نوعی اسید‌آمینه) است که اثر آرامش‌بخشی دارد.

خواص چای اولانگ

۱. پیشگیری از دیابت

آنتی‌اکسیدان‌های پلی‌فنولی موجود در چای به کاهش قند خون و مقدار انسولین در بدن کمک می‌کند. در ضمن، حساسیت بدن به انسولین را افزایش می‌دهد. بنابر بررسی‌های متعددی که انجام شده است، بین مصرف مرتب این چای و کنترل بهتر قند خون و کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع۲، ارتباط مستقیمی وجود دارد. البته عوارض چای اولانگ به‌اندازه چای سبز و سیاه، بررسی نشده است. اخیرا در تحقیقی، مشخص شد که مصرف ۷۲۰ میلی‌لیتر چای اولانگ در روز می‌تواند از خطر ابتلا به دیابت نوع۲، تا ۱۶ درصد بکاهد.

تحقیق دیگری نشان داد که اگر افراد مبتلا به دیابت، روزی ۱,۵ لیتر چای بنوشند، پس از ۳۰ روز قند خون آنها تا ۳۰ درصد کاهش می‌یابد. همچنین محققان می‌گویند، مصرف چای اولانگ، به‌همراه داروهای کنترل قند خون، از افت ناگهانی خطرناک قند خون پیشگیری می‌کند.

البته گزارشی هم وجود دارد که می‌گوید، خطر ابتلا به قند خون در افرادی که بیش از ۴۸۰ میلی‌لیتر در روز، از این چای مصرف می‌کنند، زیاد است. محققان این بررسی معتقدند که وجود آلودگی ناشی از آفت‌کش‌ها، موجب چنین عوارضی می‌شود و البته نباید به‌دلیل این مشکل، از مصرف چای اولانگ پرهیز کرد؛ بلکه حفظ تعادل در مصرف آن، ضروری است.

۲. بهبود مشکلات قلبی

مصرف مرتب چای اولانگ به‌دلیل وجود آنتی‌اکسیدان‌های آن، سلامت قلب را افزایش می‌دهد. تحقیقات متعددی نشان داده که نوشیدن چای اولانگ از فشار خون بالا کاسته و سطح کلسترول بد بدن را پایین می‌آورد؛ بدین‌ترتیب، از احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی می‌کاهد.

اخیرا در تحقیقی مشخص شد که مصرف ۱,۴ لیتر چای اولانگ در روز، افراد مصرف‌کننده این چای را ۵۱ درصد کمتر از دیگران، از بیماری های قلبی دور نگه می‌دارد.

البته در خصوص بیماری‌های قلبی، به‌طور خاصی تأثیر چای اولانگ بررسی نشده است. به‌طور مثال، در بررسی ۷۶ هزار ژاپنی بزرگسال مشخص شد، افرادی که روزانه ۲۴۰ میلی‌لیتر از این نوشیدنی مصرف کردند، ۶۱ درصد کمتر از دیگران به بیماری‌های قلبی مبتلا شدند. تحقیقی در چین نیز مشخص کرد، مصرف روزانه این چای می‌تواند خطر سکته‌ قلبی در افراد را تا ۳۹ درصد بکاهد.

در ضمن، نوشیدن ۱۲۰ میلی‌لیتر چای اولانگ یا سبز در روز می‌تواند از ابتلا به فشار خون بالا تا ۴۶ درصد بکاهد (البته این موضوع را تمام محققان قبول ندارند و به بررسی بیشتری نیاز است). چای اولانگ حاوی کافئین است و فشار خون افراد را تا اندازه‌ای بالا می‌برد. البته کافئین موجود در ۲۴۰ میلی‌لیتر چای اولانگ در برابر کافئین موجود در همین مقدار نوشیدنی قهوه،‌ بسیار ناچیز است.

۳. کاهش وزن

دانشمندان بر این باورند که پلی‌فنول موجود در چای اولانگ، سوخت‌وساز بدن را افزایش می‌دهد و از مقدار جذب چربی موجود در رژیم غذایی می‌کاهد. این آنتی‌اکسیدان‌های پلی‌فنولی می‌توانند از سوزاندن چربی‌های ذخیره‌شده در بدن، آنزیم‌هایی را برای تولید انرژی فعال کنند.

در بررسی‌ای مشخص شد، چای غلیظ و همچنین رقیق اولانگ، می‌تواند موجب سوزاندن ۲,۹ تا ۳,۴ درصد کالری در روز شود. این ویژگی، تا حدی به‌دلیل وجود کافئین در چای است، اما پلی‌فنول‌های چای نیز نقشی در این امر دارند. محققان برای بررسی این نظریه و اثبات آن، یک‌بار فقط اثرات کافئین و بار دیگر اثرات کافئین و پلی‌فنول‌ها را در کنار هم بررسی کردند و متوجه صحت این گفته شدند. کافئین توانست مصرف کالری را تا ۴,۸ درصد افزایش دهد، اما کافئین به‌همراه پلی‌فنول موجود در چای، توانایی چربی‌سوزی بدن فرد را بالا برد و او را در مسیر کاهش وزن قرار داد. در تحقیقی که در سال ۲۰۰۹ روی ۱۰۲ داوطلب دارای اضافه‌وزن چینی انجام شد، نشان داد، ۲۲درصد افرادی که در روز چهار فنجان از این چای نوشیدند، بیش از ۳ کیلوگرم وزن کم کردند.

۴. عملکرد مغز

بنابر تحقیقات، چای اولانگ می‌تواند در حفظ عملکرد مغز مؤثر باشد و از بیماری‌های زوال عقل مانند آلزایمر، پیشگیری کند. در حقیقت، چند نوع ترکیب موجود در این چای، می‌تواند عملکرد مغز را بهبود بخشد. یکی از این ترکیبات کافئین‌ است که می‌تواند مقدار ترشح پیام‌رسان عصبی نوراپی‌نفرین و دوپامین را افزایش دهد. این دو پیام‌رسان، حال روحی، توجه و عملکرد مغز را بهبود می‌بخشند.

تحقیقات بیشتر نشان داد که اسیدآمینه تیانین موجود در چای نیز به افزایش قدرت توجه و کاهش اضطراب، بسیار کمک می‌کند. در تحقیقی مشخص شد، چای اولانگ که حاوی کافئین و تیانین است، تقریبا پس از ۱ تا ۲ ساعت مصرف، می‌تواند هوشیاری و توجه فرد را افزایش دهد. همچنین پلی‌فنول‌های این چای، اثر آرامش‌بخشی روی بدن، به‌ویژه در ۲ ساعت اول مصرف، دارند.

در چند تحقیق معلوم شد که چای اولانگ می‌تواند خطر ابتلا به کاهش عملکرد مغز را در افرادی که مرتب از این چای می‌نوشند، تا ۶۴ درصد کم کند.

در بررسی دیگری نیز مشخص شد، افرادی که چای سبز، سیاه یا اولانگ مصرف می‌کنند، حافظه، عملکرد اجرایی، سرعت پردازش اطلاعات و قدرت شناخت بهتری نسبت به افراد دیگر دارند.

۵. مراقبت در برابر سرطان‌هایی خاص

دانشمندان بر این باورند که آنتی‌اکسیدان‌های موجود در چای‌های سیاه، سبز و اولانگ می‌تواند از جهش سلولی که موجب سرطان در بدن می‌شود، پیشگیری کند. همچنین پلی‌فنول‌های این چای جلوی سرعت تقسیم سلول‌های سرطانی را می‌گیرد. علاوه‌برآن، در یک بررسی مشخص شد، افرادی که به‌طور مرتب چای اولانگ می‌نوشند، ۱۵ درصد کمتر از دیگران احتمال دارد که به سرطان دهان مبتلا شوند. در تحقیقات دیگر مشخص شد که این چای می‌تواند اثر حفاظتی مشابه در کاهش خطر ابتلا به سرطان پوست، سرطان ریه، سرطان مری، سرطان لوزالمعده، سرطان کبد و سرطان کلون داشته باشد. علاوه‌برآن، ترکیب پلی‌فنولی این چای می‌تواند جلوی خزان‌یاخته‌ای سلول‌ها، ناشی از رشد سلول‌های سرطانی در معده را بگیرد.

چای اولانگ تأثیر چندانی روی کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه، سرطان تخمدان و سرطان مثانه ندارد. البته بیشتر بررسی‌ها روی چای سیاه یا سبز انجام شده‌اند و چون چای اولانگ که از برگ‌های تولیدکننده چای سبز و سیاه تولید می‌شود، می‌تواند خواص مشابه‌ای داشته باشد.

۶. استحکام دندان و استخوان

آنتی‌اکسیدان‌های موجود در چای اولانگ، استخوان‌ و دندان‌ها را تقویت می‌کند. در یک بررسی مشخص شد، وقتی افراد، هر روز در یک دوره‌ی ۱۰ ساله، چای سیاه، سبز یا اولانگ بنوشند، تراکم استخوانی آنها نسبت به دیگران، ۲ درصد بیشتر است.

در بررسی دیگر روی ۶۸۰ زن چینی یائسه، معلوم شد تراکم استخوان آن دسته از زنانی که چای اولانگ می‌نوشیدند، ۴,۵ تا ۴,۹ درصد، بیش از دیگران است. تراکم مناسب استخوان، از شکستگی‌های استخوانی پیشگیری می‌کند.

همچنین مصرف چای اولانگ به‌دلیل اینکه منبعی غنی از فلوراید است، جلوی ایجاد پلاک دندان و پوسیدگی دندان را می‌گیرد. در ضمن، موجب تقویت مینای دندان نیز می‌شود.

۷. درمان اگزما

پلی‌فنول‌های موجود در چای، می‌تواند اگزما را درمان کند. در یک بررسی، به ۱۱۸ بیمار که به اگزمای شدیدی مبتلا بودند،‌ روزانه ۱ لیتر چای اولانگ داده شد. البته داوطلبان در کنار مصرف این چای، به درمان‌های عادی خود نیز ادامه دادند. علائم اگزما در مدت ۱ تا ۲ هفته، بهبود یافتند و ۶۳ درصد از بیماران پس از ۱ ماه کاملا درمان شدند. حتی این بیماری دیگر عود نکرد.

در یک بررسی روی بیماران مبتلا به اگزما، بیماری های پوستی بیش از نیمی از افراد موردآزمایش، پس از ۶ ماه مصرف روزانه چای اولانگ درمان شد. اثر مثبت آن روی پوست نیز طولانی‌مدت بود.

۸. درمان درماتیت آتوپیک

بسیاری از محققان بر این باورند که ترکیبات پلی‌فنولی موجود در چای اولانگ، ضدحساسیت است و پوست را از ابتلا به بیماری‌هایی چون درماتیت آتوپیک محفوظ نگه می‌دارد. در واقع، این چای با کاهش تنش موجود در بدن، حساسیت‌های پوستی را درمان می‌کند. درماتیت آتوپیک، نوعی بیماری حساسیت پوستی است که باعث قرمزی و خارش پوست می‌شود.

۹. پاکسازی بدن از رادیکال‌های آزاد مضر

ترکیبات پلی‌فنولی موجود در چای اولانگ به‌دلیل اینکه آنتی‌اکسیدان هستند، می‌توانند رادیکال‌های آزاد موجود در بدن را پاک‌سازی کنند. بنابراین مصرف روزانه‌ی چای اولانگ می‌تواند از افراد در برابر صدمات بالقوه‌ی این سلول‌های آزاد پیشگیری کند. از این صدمات می‌توان به سرطان، تصلب شرایین، سکته‌ قلبی و مغزی، روماتیسم مفصلی، تحلیل اعصاب و دیابت، اشاره کرد.

۱۰. کنترل اضطراب

در بررسی‌های دقیق محققان ژاپنی روی موش‌ها، پس از مصرف چای اولانگ، ۱۰ تا ۱۸ درصد از اضطراب‌شان کاسته شد. پلی‌فنول‌های طبیعی در چای، دلیل اصلی رفع اضطراب هستند. اسیدآمینه ال-تیانین «L-theanine» موجود در برگ‌های چای، جلوی جریان اسید ال-گلوتامیک «L-glutamic» و انتقال آنها به گیرنده‌های گلوتامات در مغز را می‌گیرد. وقتی اسید ال-گلوماتیک به گیرنده‌های گلوتامات در مغز می‌رسد، عصب قشر مغز، فعال می‌شود و عملکرد شناختی و واکنش‌های اضطرابی عصبی نیز افزایش می‌یابد. اما وقتی اسیدآمینه ال-تیانین جلوی این انتقال را بگیرد، چنین فعالیتی در مغز رخ نمی‌دهد و واکنش اضطرابی، کاهش یافته و فرد احساس آرامش می‌کند.

۱۱. بهبود هوشیاری

از دیگر فواید چای اولانگ می‌توان به بهبود هوشیاری فرد اشاره کرد. مصرف منظم چای اولانگ سرشار از کافئین، عملکرد ذهن را بهبود می‌بخشد و در طول روز فرد را هوشیار نگه می‌دارد.

عوارض چای اولانگ

چای اولانگ صدها سال است که مصرف می‌شود و همیشه آن را چای خوب و سالمی درنظر گرفته‌اند. البته ازآنجاکه حاوی کافئین است، مصرف بیش‌ازحد آن، موجب اضطراب، سردرد، بی خوابی، تپش قلب نامنظم در برخی مواقع و فشار خون بالا می‌شود.

همچنین مصرف بیش‌ازحد آنتی‌اکسیدان‌های پلی‌فنولی می‌تواند موجب تنش اکسایشی در بدن شود که برای سلامت فرد، خوب نیست. تنش اکسایشی بین تولید گونه‌های اکسیژن واکنشی (رادیکال‌های آزاد) و توانایی بدن در دفاع و سم‌زدایی آن از طریق آنتی‌اکسیدانی، اختلال ایجاد می‌کند. این وضعیت، اثرات سمی روی ساختارهای درون‌سلولی، از جمله پروتئین‌ها، لیپید و دی‌ان‌ای می‌گذارد و در نهایت، بدن در برابر بیماری‌های مختلفی همچون ناراحتی‌های قلبی و سرطان‌ها و بیماری‌های زوال عقل و دیگر بیماری‌ها مستعد می‌شود.

همچنین فلاونوئیدهای موجود در این چای، به آهن‌هایی که در خوراکی‌های گیاهی یافت می‌شود، چسبیده و از جذب این ماده معدنی در دستگاه گوارش می‌کاهد. بنابراین افرادی که دچار کمبود آهن در بدن هستند، نباید با وعده‌ غذایی‌شان، از این چای و البته چای سبز و سیاه بنوشند.

متخصصان سازمان ایمنی مواد غذایی اروپا و وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا، مصرف ۴۰۰ میلی‌گرم کافئین در روز را ایمن می‌دانند که این مقدار کافئین معادل ۱,۴ تا ۲,۴ لیتر چای اولانگ در روز است. اما زنان باردار نباید بیش از ۲۰۰ میلی‌گرم، کافئین در روز مصرف کنند. البته یادتان باشد که قهوه،‌ نوشیدنی های انرژی زا و گازدار نیز حاوی کافئین هستند. بنابراین اگر قصد ندارید بیش‌از‌حد کافئین مصرف کنید، مراقب منابع دیگر حاوی کافئین نیز باشید.

زمان نوشیدن چای اولانگ

بنا بر افسانه‌ها، کشاورزی به‌نام سولانگ، وقتی گوزنی را دنبال می‌کرده، برگ‌های تازه چای سبز را که همراه خود داشت کاملاً فراموش می‌کند. برگ‌ها کم‌کم اکسیده شده و رنگشان کمی قهوه‌ای می‌شود. کشاورز اهمیتی به این موضوع نمی‌دهد و برگ‌ها را دم کرده و طعمی دوست‌داشتنی با رایحه‌ای از میوه و گل حس می‌کند. اهالی روستا این طعم تازه را می‌پسندند و همچنین، متوجه می‌شوند این چای کمتر از چای سبز معده‌شان را اذیت می‌کند. آنها تصمیم گرفتند این چای را «اولانگ» بنامند.

هرچند فرایند تولید چای اولانگ در طول تاریخ تغییراتی داشته است، در چین همچنان محبوب باقی مانده است. امروزه، چای اولانگ محبوب دوستدارانش و افرادی که می‌خواهند لاغر شوند است. در چین، بین افرادی که طالب برنامه کاهش وزن سالمی‌اند، این چای یکی از پرمصرف‌ترین نوشیدنی‌هاست.

اما بهترین زمان مصرف چای اولانگ، این دمنوش بی‌نظیر، چه وقتی است؟ از آنجا ‌که چای اولانگ به هضم بهتر غذا کمک می‌کند، چینی‌ها آن را در مراسم و جشن ناهار دیم‌سام (Dim Sum) که معمولا غذاهای پرچرب در آن سرو می‌شود مصرف می‌کنند. البته نوشیدن چای موقع صرف غذا خوب نیست. بهترین زمان نوشیدن چای اولانگ حدود ۲۵ تا ۳۵ دقیقه بعد از غذاست.

کافئین چای اولانگ

نوشیدن چای اولانگ بعد از صبحانه و ناهار عالی است؛ اما این چای بعد از صرف شام گزینه خوبی نیست. بعد از شام، به‌جای این چای، می‌توانید از دمنوش‌های گیاهی دیگر مانند دمنوش گل‌داوودی استفاده کنید. هرچند این دمنوش کاملا بدون کافئین نیست، به آرامش و خواب بهتر شما واقعا کمک می‌کند. همان طور که می‌دانید، خوابِ بهتر مصرف کالری در روز بعد را افزایش می‌دهد.

زمان پرهیز از چای اولانگ

اگرچه چای اولانگ مفید است، نباید در مواقع زیر مصرف شود:

• وقتی باردار هستید (کافئین برای جنین مضر است)؛
• وقتی معده‌تان خالی است (موجب معده‌درد و تهوع می‌شود)؛
• وقتی شب و دیروقت است (موجب اختلال در خواب می‌شود).

تداخلات دارویی با چای اولانگ

اگر به‌دلیلی دارویی خاص مصرف می‌کنید، آن دارو ممکن است با چای اولانگ تداخل دارویی داشته باشد و عوارضی از خود به جا بگذارد؛ بنابراین، پیش از نوشیدن چای اولانگ، بهتر است بدانید که مصرف چه داروهایی با این چای مضر است.

تداخلات شدید دارویی

داروهای آمفتامین، کوکائین، افدرین، نیکوتین

داروهای تحریک‌کننده (مانند آمفتامین، کوکائین و افدرین) عملکرد سیستم عصبی بدن را افزایش می‌دهد. وقتی این سیستم تحریک شود، فرد دچار علائمی چون تلاطم روحی و بی‌قراری، بالابودن ضربان قلب و فشار خون می‌شود. از طرفی، کافئین موجود در چای اولانگ نیز سرعت عملکرد سیستم عصبی بدن را افزایش می‌دهد و مصرف آن به‌همراه داروهای تحریک‌کننده، شدت عوارض جانبی این داروها را می‌افزاید. نیکوتین نیز وقتی با چای اولانگ مصرف شود، همین عوارض را دارد؛ اما شدت آن ملایم است.

تداخلات ملایم دارویی

داروهای آدنوزین (آدنوکارد)، دی پیریدامول (پرسانتین)

کافئین موجود در چای اولانگ داروی آدنوزین را بی‌اثر می‌کند. پزشکان معمولا هنگام انجام تست ورزش قلب، برای بیمار این دارو را تجویز می‌کنند؛ بنابراین، ۲۴ ساعت پیش از مصرف داروی آدنوزین، چای اولانگ و هر نوع چای دیگری را که حاوی کافئین است مصرف نکنید.

انواع آنتی‌بیوتیک‌ها (فلوروکینولون)

انواع آنتی بیوتیک ها (مانند فلوروکینولون) از سرعت تجزیه کافئین موجود در چای اولانگ می‌کاهند و موجب بی‌قراری، زودرنجی، بیش فعالی، سردرد، افزایش ضربان قلب و عوارض جانبی دیگر می‌شوند. از دیگر آنتی‌بیوتیک‌هایی که همین عوارض را دارند می‌توان به سیپروفلوکساسین (سیپرو)، انوکساسین (پنترکس)، نورفلوکساسین (نوروکسین، چیبروکسین)، اسپارفلوکساسین (زاگام)، تروافلوکساسین (ترووان) و گریپافلوکساسین (راکسار) اشاره کرد.

داروهای زیر هم وقتی همراه با چای اولانگ مصرف شوند، عوارضی مانند آنتی‌بیوتیک‌ها از خود بروز می‌دهند:

• فنیل‌پروپانولامین؛
• کلوزاپین (کلوزاریل)؛
• سایمتیدین (تاگامت)؛
• فلووکسامین (لوواکس)؛
• دی‌سولفیرام (داروی ضد سوءمصرف الکل)؛
• وراپامیل (با نام‌های تجاری کالان، کوورا، ایزوپتین، ورلان).

در ضمن، الکل، داروهای فلوکونازول (دیفلوکان)، مکسیلیتین (مکسیتیل)، تربینافین (لامیسیل) و قرص های ضد بارداری (از جمله اتینیل، استرادیول و لوونورژسترل (تری‌فازیل)، اتینیل‌استرادیول و نورثیندرون) همین عوارض را البته در حد خفیف از خود بروز می‌دهند.

استروژن

استروژن نیز از سرعت تجزیه کافئین می‌کاهد و موجب عوارضی چون سردرد، بی‌قراری، ضربان قلب بالا و… می‌شود. اگر استروژن مصرف می‌کنید، از کافئین بپرهیزید. برخی از قرص‌های استروژن حاوی استروژن کونژوگه، اتینیل استرادیول و استرادیول هستند، که مصرفشان همراه با چای اولانگ عوارض ملایمی از خود بروز می‌دهند.

لیتیوم

بدن به‌طور طبیعی لیتیوم را دفع می‌کند. کافئین نیز سرعت دفع لیتیوم در بدن را افزایش می‌دهد. اگر بدنتان به لیتیوم نیاز دارد و قرص حاوی لیتیوم مصرف می‌کنید، از نوشیدن چای اولانگ و هر چای دیگر که حاوی کافئین است بپرهیزید.

بازدارنده‌های مونوآمین اکسیداز (داروهای درمان افسردگی)

کافئین چای اولانگ بدن را تحریک می‌کند. البته برخی از داروهای درمان افسردگی هم همین اثر را دارند. وقتی این دو باهم مصرف شوند، عوارض جانبی شدیدی از خود به جا می‌گذارند (از جمله ضربان تند قلب، فشار خون بالا، عصبانیت و غیره). از برخی از این داروهای ضدافسردگی می‌توان به فنلزین (ناردیل) و ترانیل سیپرومین (پارنات) اشاره کرد.

داروهای کاهش‌دهنده سرعت انعقاد خون (داروهای ضدانعقاد و ضدپلاکت)

کافئین چای اولانگ از سرعت انعقاد خون می‌کاهد. مصرف این چای همراه با داروهای کندکننده انعقاد خون، موجب کبودی و خون‌ریزی در بدن می‌شود. از برخی از این داروها که از سرعت انعقاد خون می‌کاهند می‌توان به آسپرین، کلوپیدوگرل (پلاویکس)، دیکلوفناک (ولتارن، کاتافلام، دیگران)، ایبوپروفن (ادویل، موترین)، ناپروکسن (آناپروکس، ناپروسین)، دالتپارین (فرگمین)، انوکساپارین (لوونوکس)، هپارین، وارفارین (کومدین) اشاره کرد.

پنتوباربیتال

کافئین چای اولانگ جلوی اثرات خواب‌آوربودن داروی پنتوباربیتال یا نمبوتال را می‌گیرد.

ریلوزول (ریلوتک) و تئوفیلین

بدن، با تجزیۀ ریلوزول، این دارو را دفع می‌کند. کافئین از سرعت تجزیه ریلوزول می‌کاهد و اثر و عوارض جانبی آن را افزایش می‌دهد. کافئین روی داروی تئوفیلین هم مانند ریلوزول عمل می‌کند؛ بنابراین، هنگام مصرف این داروها، از نوشیدن چای اولانگ بپرهیزید.

تداخلات خفیف

داروهای دیابت (داروهای ضددیابت)

چای اولانگ سطح قند خون را افزایش می‌دهد. داروهای دیابت برای کاهش قند خون به ‌کار گرفته می‌شوند. چای اولانگ، با افزایش قند خون، اثربخشی داروهای دیابت را از بین می‌برد. افراد مبتلا به دیابت باید دائما قند خون خود را کنترل کنند و در صورت نیاز، مقدار داروی مصرفی‌شان را تغییر دهند.

از داروهای دیابتی می‌توان به این موارد اشاره کرد: گلیمپیرید (آماریل)، گلیبوراید (دیابتا، گلیناز پرس‌تب، میکروناز)، انسولین، پیوگلیتازون (اکتوس)، روزیگلیتازون (آواندیا)، کلروپروپامید (دیابینز)، گلیپیزید (گلوکوترول)، تولبوتامید (اوریناز) و غیره.

روش تهیه چای اولانگ

چای اولانگ معمولا در قوری‌های گایوان یا Yixing چینی و به‌سبک آسیایی‌ها تهیه می‌شود. این ظروف کوچک‌اند و می‌توان برگ‌های بزرگ چای را درون آنها چند بار دم کرد. البته می‌توان این چای را به‌سبک غربی و در هر نوع قوری که در دسترس بود هم دم کرد. به‌طور کلی، بهتر است در هر ۰٫۱ لیتر آب (۱۲ قاشق غذاخوری)، ۱ قاشق چای‌خوری برگ پهن چای اولانگ یا ۲ قاشق غذاخوری برگ رول‌شدۀ چای اولانگ ریخته شود.

آب مورداستفاده

آبی که برای چای اولانگ استفاده می‌کنید مهم است. آب باید از آب لوله‌کشی، تصفیه‌شده یا آب چشمه باشد که طعم خوبی به چای بدهد. از آب مقطر استفاده نکنید. آب مقطر چای را بی‌مزه می‌کند.

مراحل دم‌کردن چای اولانگ

۱. جوشاندن آب

ابتدا درون کتری آب را تا ۱۸۰ یا ۲۰۰ درجه فارنهایت (۸۲ تا ۹۳ درجه سلسیوس) بجوشانید یا آن را تا دمای جوش حرارت دهید و بگذارید دمای آب تا حدی که گفتیم کاهش یابد. اگر دماسنج برای اندازه‌گیری دمای آب ندارید، بعد از اینکه آب جوش آمد، ۲ دقیقه آن را رها کنید تا کمی خنک شود.

۲. گرم‌کردن قوری یا فنجان (اختیاری)

مقداری آب در حال جوش را درون قوری یا فنجان بریزید تا گرم شود. بعد از اینکه قوری یا فنجان گرم شد، آب را بیرون بریزید.

۳. اندازه‌گیری چای موردنیاز

یک تا دو قاشق چای‌خوری چای اولانگ بردارید. اگر چای‌‌ اولانگ به‌شکل برگ‌های رول‌شده است، مقدار کمتری از آن را بردارید. اگر هم به‌شکل برگ‌های پهن است، مقدار بیشتری لازم دارید.

۴. ریختن برگ‌های چای درون قوری

برگ‌های چای را مستقیم درون قوری یا فنجان بریزید یا آنها را درون صافی گذاشته و در قوری یا فنجان بگذارید.

۵. ریختن آب‌ جوش درون قوری

اکنون روی برگ‌های درون قوری یا فنجان آب جوش بریزید.

۶. پوشاندن قوری یا فنجان

بعد از اینکه آب جوش را درون قوری یا فنجان ریختید، درِ قوری را روی آن گذاشته یا یک نعلبکی روی فنجان بگذارید.

۷. دم‌کشیدن چای

بسته به سلیقه شخصی، به چای ۱ تا ۵ دقیقه فرصت دهید تا دم بکشد. چای اولانگ وقتی به‌صورت برگ‌های پهن است، سریع‌تر از چای اولانگ رولی دم می‌کشد. زمان‌سنج را روی ۱ دقیقه تنظیم کنید و بعد از آن، هر ۳۰ ثانیه، کمی از طعم چای را بنوشید و وقتی به طعم موردپسندتان رسید، چای آماده مصرف می‌شود.

۸. صاف‌کردن چای

وقتی چای آماده شد، برگ‌های چای درون صافی را بردارید. همچنین اگر برگ‌های چای را مستقیم درون قوری یا فنجان ریخته‌اید، با استفاده از صافی، از چای دم‌کشیده جدایشان کنید و چایتان را بنوشید.

استفاده دوباره از برگ‌های چای

چای اولانگ را می‌توان چند بار دم کرد و با هر بار دم‌کشیدن، طعم تازه‌ای به آن داد. به‌طور کلی، اگر از یک قوری بزرگ استفاده می‌کنید، می‌توانید چای اولانگ را ۲ تا ۳ بار و اگر از قوری کوچک استفاده می‌کنید، تا ۵ بار دم کنید.

کلام آخر

چای اولانگ به‌اندازه چای سیاه یا سبز ‌شناخته‌شده نیست، اما به‌اندازه آنها برای سلامت بدن، مفید است. در پایان یک روز کاری سخت، نوشیدن یک فنجان چای اولانگ، نه‌تنها سلامت‌‌تان را بهبود می‌بخشد، بلکه موجب آرامش‌تان نیز می‌شود.

نوشیدن این چای را امتحان کنید؛ قطعا پشیمان نمی‌شوید.