همه چیز درباره پیلینگ صورت؛ انواع، فواید و عوارض احتمالی

همه چیز درباره پیلینگ صورت؛ انواع، فواید و عوارض احتمالی

پیلینگ یا لایه‌برداری پوست، نوعی درمان زیبایی به روش‌های شیمیایی و طبیعی است که روی پوست صورت، دست‌ها و گردن انجام می‌شود. در این مقاله از «میدونی»، هرچه لازم است درباره پیلینگ بدانید، برایتان نوشته‌ایم.

پیلینگ صورت چیست؟

یکی از روش‌های جوانسازی پوست، به‌ویژه پوست صورت، پیلینگ (لایه‌برداری) است. در پیلینگ، یک لایه سطحی حاوی سلول‌های مرده پوست که در خود جوش، اثر به‌جامانده از جوش، چروک و لکه‌های قهوه‌ای ناشی از صدمات نور خورشید دارد، از روی پوست برداشته می‌شود.

پیلینگ، مشکلات معمول پوست را، از جمله چروک‌ها، لکه‌های قهوه‌ای روی پوست، جوش، اثر زخم و بافت و رنگ ناهموار پوست، درمان می‌کند. اما نتایج پیلینگ به چند عامل متفاوت، از جمله شدت صدمات پوست و نوع لایه‌برداری مورد استفاده وابسته است.

پیلینگ صورت مناسب چه کسانی است؟

پیلینگ صورت مانند هر درمان زیبایی دیگر مناسب همه افراد نیست. اگر شرایط زیر را داشتید، می‌توانید از این روش زیبایی استفاده کنید:

  • پوست به‌طورکلی سالم
  • اثر ملایم زخم
  • چروک‌های سطحی پوست
  • تیرگی و کدری خفیف پوست

چه کسانی نباید پیلینگ صورت انجام دهند؟

اما اگر به مشکلات زیر مبتلا هستید، هرگز به سراغ پیلینگ صورت نروید:

افتادگی پوست، جای زخم یا چروک عمیق، ابتلا به تب‌خال‌های مکرر، سابقه ابتلا به زخم‌های ناهنجار پوستی، مبتلا به بیماری‌های پوستی داء‌الصدف یا درماتیت آتوپیک، بیماری‌های قلبی (به‌ویژه پیلینگ عمیق در این افراد ممنوع است) و مشکلاتی در ضعف سیستم ایمنی بدن.

همچنین اگر پوست‌تان تیره است یا به‌تازگی برای آکنه‌های خود درمان‌های خوراکی انجام داده‌اید، باردار هستید یا فرزندتان را شیر می‌دهید، نباید پیلینگ انجام دهید. در ضمن افرادی که رادیودرمانی کرده یا اخیرا یک عمل جراحی داشته‌اند، نباید پیلینگ صورت انجام دهند.

انواع پیلینگ صورت

این روزها پیلینگ به روش‌های مختلفی از جمله لیزری، شیمیایی، مکانیکی (مانند میکرودرم ابریژن، Dermabrasion، یا هیدرافیشیال، Hydrafacial) و آنزیمی انجام می‌شود.

در پیلینگ ریختن سلول‌های مرده سطح پوست سرعت می‌گیرد و وقتی این سلول‌ها از روی سطح پوست برداشته می‌شوند، شاهد پوستی تازه‌تر و صاف‌تر از پوست قبلی خواهیم شد.

پیلینگ لیزری

در پیلینگ لیزری با استفاده از لیزر آن بخش‌هایی از پوست که مشکل خاصی دارند، هدف قرار می‌گیرد و بافت‌های مرده پوست برداشته می‌شوند. این روش حتما باید به‌وسیله پزشک یا متخصص پوست در مطب او انجام شود.

دو نوع لیزردرمانی تخریبی (Ablative) یا غیرتخریبی (Non-ablative) وجود دارد که در آن از دی‌اکسید کربن (CO2) یا ابریوم (Erbium) استفاده می‌شود.

برای از بین بردن اثر زخم و جوش‌ها، زگلیل‌ها و چروک‌های عمیق از لیزر دی‌اکسید کربن استفاده می‌شود. اما برای برطرف کردن خطوط و چروک‌های ظریف، اربیوم کاربرد دارد.

  • در لیزر روش تخریبی، چه با دی‌اکسید کربن و چه اربیوم، لایه نازکی از روی پوست برداشته می‌شود.
  • در روش لیزر غیرتخریبی هیچ نوع لایه‌ای از روی پوست برداشته نمی‌شود. این نوع لیزر دربرگیرنده لیزرهای پالسی نوری، پالسی رنگی و فرکشنال است. از لیزرهای غیرتخریبی برای درمان بیماری‌های آکنه رزاسه، رگ‌های عنکبوتی و مشکلات پوستی ناشی از آکنه استفاده می‌شود.
  • در لیزر نوری، لیزر با استفاده از طیف‌های مختلف نور به بخش‌های مختلف پوست فرد نفوذ کرده و درمان انجام می‌شود.
  • در لیزر رنگی از یک ماده ارگانیک رنگی در حلال، به عنوان واسطه‌ای در تشعشع نور رنگی استفاده می‌شود.
  • لیزر فرکشنال در دسته لیزرهای غیرسایشی قرار دارد و بافت‌های کلاژن و الاستین را به صورت عمیق‌تر تحریک می‌کند تا جایی‌که پوست شروع به بازسازی خود می‌کند.

فواید و خطرات استفاده از پیلینگ لیزری چیست؟

اگرچه پیلینگ لیزری پوست نمی‌تواند پوست را در بهترین حالت خود قرار دهد، ظاهر پوست را بهبود می‌بخشد. البته این روش خطراتی هم دارد که از خطرات بالقوه آن باید به موارد زیر اشاره کرد:

  • سوختگی یا جراحت‌های ناشی از حرارت لیزر
  • احتمال ایجاد زخم
  • تغییر در رنگدانه‌های نواحی تیره‌تر یا روشن‌تر پوست
  • ایجاد دوباره تب‌خال
  • احتمال عفونت باکتریایی

با توجه به دستورالعمل‌های پزشک، قبل و بعد از انجام پیلینگ لیزری، خطر ابتلا به هر یک از این مشکلات کاسته می‌شود. همچنین ممکن است پزشک با توجه به سابقه پزشکی‌تان، پیش از انجام دادن پیلینگ، به شما داروهای ضدباکتری یا ضدویروس بدهد.

بهبودی پس از پیلینگ لیزری

بهبودی این روش پیلینگ معمولا از ۳ تا ۱۰ روز متغیر است. به‌طور کلی هرچه ناحیه مورد درمان با لیزر وسیع‌ و عمیق‌تر باشد، زمان بهبودی آن طولانی‌تر، مثلا تا سه هفته می‌شود. در طول بهبودی، پوست ممکن است بسیار قرمز باشد و کمی آثار زخم روی پوست مشهود باشد. برای کاهش هر نوع تورم می‌توانید از بسته‌های یخ استفاده کنید. در این مدت نباید به محیط‌هایی که احتمال آلودگی هست،‌ مانند باشگاه بروید تا خطر ابتلا به عفونت در شما افزایش نیابد.

پیلینگ مکانیکی چیست؟

در این روش با مالش یک جسم زبر روی سلول‌های مرده پوست عمل پیلینگ انجام می‌شود. از این ابزارهای زبر می‌توان به برس‌، اسفنج‌های زبر و کیسه اشاره کرد. در این نوع پیلینگ دو روش میکرودرم ابریژن و هیدرافیشیال استفاده می‌شود.

میکرودرم ابریژن

در این روش از یک دستگاه مدور و تراشنده یا سنباده یا پودرهای ساینده مانند اکسید آلومینیوم استفاده می‌شود. میکرودرم ابریژن نوعی درمان غیرتهاجمی است که پوست را به‌آرامی لایه‌برداری می‌کند. در این روش پزشک می‌کوشد تا با سایش فیزیکی، لایه سطحی و حتی بخشی از لایه‌های میانی اپیدرم را که ناهموار و متشکل از سلول‌های مرده پوست است بردارد و بدین‌ترتیب پوست جدید و جوان‌تر جایگزین آن شود. گاهی‌اوقات پیش از لایه‌برداری از بی‌حسی موضعی استفاده می‌شود.

هیدرافیشیال

این روش با استفاده از دستگاه‌های هیدرافیشیال انجام می‌شود و چند مرحله‌ای است و هر مرحله که دستگاه کار می‌کند، ۱۵ ثانیه طول می‌کشد. در همان جلسه اول، دستگاه هیدرافیشیال پوست را تمیز، لایه‌برداری و سلول‌های مرده پوست را از روی سطح پوست برمی‌دارد. پس از پایان کار به پوست سرم‌های آبرسانی تزریق می‌شود.

سه روش پیلینگ با هیدرافیشیال کدامند؟

کل فرآیند هیدارفیشیال ۳۰ دقیقه طول می‌کشد:

۱. تمیز کردن و لایه‌برداری پوست

در این مرحله، دستگاه فرایند لایه‌برداری پوست و برداشتن سلول‌های مرده پوست را از بیرونی‌ترین لایه پوست آغاز می‌کند. این کار باعث می‌شود پوست روشن‌تر شود و منافذ پوست که از آلودگی پر شده است، باز شده و آلودگی‌ها خارج شوند. استفاده طولانی‌مدت از دستگاه هیدرافیشیال موجب تولید بیشتر کلاژن می‌شود.

تمام این مرحله با استفاده از نوک دستگاه هیدرافیشیال انجام می‌شود. در این مرحله دستگاه با سرم‌های مخصوص صورت را پر از مایعات تمیز‌کننده کرده و سلول‌های مرده پوست را با ملایمت از بین می‌برد.

۲. استخراج و آبرسانی

در این مرحله دستگاه هر چه آلودگی هست از منافذ پوست بیرون کشیده و همزمان با استفاده از مرطوب‌کننده‌های موضعی پوست را مرطوب می‌کند.

۳. مراقبت از پوست

این مرحله که آخرین مرحله از هیدرافیشیال است، کار با «تقویت‌کننده‌ها» یا سرم‌های آبرسان تمام می‌شود.

تمام ۳ مرحله کار این دستگاه در جهت کاهش تیرگی پوست، چروک‌ها و خطوط ظریف پوست، لکه‌ها یا منافذ بزرگ پوست که پر از آلودگی است انجام می‌شود.

البته یک روش دیگر جایگزین وجود دارد که به آن جینیو سوپر فیشیال «Geneo Super-Facial» می‌گویند. در این روش هم سه مرحله وجود دارد که در آن لایه‌برداری و سرم‌های موضعی با یکدیگر ترکیب شده و عمل پیلینگ انجام می‌شوند.

پیلینگ شیمیایی چیست؟

هنگام پیلینگ به روش شیمیایی، متخصص پوست نوعی حلال شیمیایی به پوست‌تان می‌مالد. این ماده شیمیایی سلول‌های صدمه‌دیده پوست را از میان برمی‌دارد و لایه زیرین پوست که نو و تازه است، نمایان می‌شود.

انواع متفاوتی از پیلینگ شیمیایی وجود دارد که هر یک فوایدی دارند که در ادامه آنها را معرفی کرده‌ایم:

سه نوع روش پیلینگ، ملایم، متوسط یا عمیق وجود دارد و متخصص پوست با توجه به نوع مشکلات پوستی‌تان، مناسب‌ترین روش برای پوست شما را انتخاب می‌کند.

پیلینگ شیمیایی به روش ملایم یا سطحی

در روش پیلینگ ملایم، لایه بسیار نازکی از روی سطح پوست برداشته می‌شود. در این روش فقط لایه روپوست (اپیدرم) برداشته می‌شود. اپیدرم بیرونی‌ترین لایه پوست بدن است.

در پیلینگ ملایم و سطحی، چروک‌های ریز، بافت و رنگ ناهموار پوست، جوش و پوست خشک درمان می‌شود. در این روش درمان از مواد شیمیایی بسیار ملایم استفاده می‌شود. به همین دلیل این روش خطر عوارض جانبی کمتری دارد و پوست زودتر از روش‌های دیگر پیلینگ درمان می‌شود. دوره درمان پوست با این روش معمولا ۱ تا ۷ روز است. درضمن یک روز پس از این نوع پیلینگ می‌توان آرایش کرد و مراقبت‌های روزمره پوست را انجام داد.

البته در روش لایه‌برداری ملایم، پیلینگ به‌آرامی انجام می‌شود و احتمال دارد فرد مجبور باشد تا ۵ جلسه نزد متخصص پوست خود برود. همچنین می‌شود این نوع پیلینگ را هر ۲ تا ۵ هفته، یکبار تمدید کرد و خطری پوست را تهدید نمی‌کند.

پیلینگ شیمیایی متوسط

پیلینگ شیمیایی متوسط کمی قوی‌تر از پیلینگ ملایم است. با این روش هر دو لایه اپیدرم و لایه بالایی درم (dermis) که زیر اپیدرم قرار دارد، برداشته می‌شوند.

وقتی پوست شروع به چروک شدن می‌کند، یا دچار صدمات ناشی از نور خورشید شده است، بیشتر مواقع لکه‌های قهوه‌ای و جای جوش روی آن باقی می‌ماند. برای درمان این مشکل پیلینگ شیمیایی متوسط  تجویز می‌شود.

در پیلینگ متوسط معمولا درمان از ۷ تا ۱۴ روز طول می‌کشد. این نوع پیلینگ موجب متورم شدن صورت تا ۴۸ ساعت بعد از درمان می‌شود. حتی ممکن است بخش‌هایی از پوست، قرمز شده و تاول بزند.

متخصص پوست پس از انجام دادن این روش پیلینگ، محلولی به فرد می‌دهد تا روند درمان پوست سریع‌تر صورت بگیرد. خیلی مهم است که در طول درمان، پوست در معرض نور خورشید قرار نگیرد.

در ضمن متخصص پوست ممکن است داروی ضدویروس برای مدت مصرف ۱۰ تا ۱۴ روز برای فرد تجویز کند تا او به بیماری‌های عفونی مبتلا نشود. ۵ تا ۷ روز پس از پیلینگ متوسط می‌توان آرایش کرد اما هرگز نباید تا زمان بهبودی کامل در برابر نور خورشید قرار گرفت.

پیلینگ عمیق

در پیلینگ عمیق علاوه‌بر پوست اپیدرم، بخش‌های بیرونی و میانی پوست  هم برداشته می‌شود. برای این کار از مواد شیمیایی بسیار قوی استفاده می‌شود. بنابراین متخصص پوست قبل از شروع فرایند پیلینگ از بی‌حسی موضعی استفاده می‌کند. این بی‌حسی جلوی احساس درد و ناراحتی را می‌گیرد.

پیلینگ عمیق برای درمان چروک‌های عمیق‌تر، اثر عمیق جوش‌ها و لکه‌های پیش‌سرطانی پوست موثرست. اثر این نوع پیلینگ تا ۱۰ سال باقی می‌ماند و لازم نیست این روش درمان را بارها تکرار کنید و با همان یکبار پیلینگ به نتیجه دلخواه می‌رسید.

پس از انجام این نوع پیلینگ، پوست صورت پوسته‌پوسته، متورم و به‌شدت قرمز می‌شود. تورم ناشی از این نوع پیلینگ تا ۱۴ روز باقی می‌ماند اما قرمزی آن ممکن است تا ۳ ماه باقی بماند. در مدت زمان ۱۴ روز اول باید پانسمان‌های جراحی روی صورت باقی بماند و دارو برای تسکین درد هم لازم است.

گاهی‌اوقات این نوع پیلینگ، عوارض جانبی شدیدی، از جمله عفونت، کبودی، تاخیر در بهبود جراحت ناشی از پیلینگ، فعال‌شدن  ویروس‌های هرپس سیمپلکس شود. ویروس هرپس، از ویروس‌های بیماری‌زای انسانی است که موجب تب‌خال می‌شود.

اسیدهای مورد استفاده در پیلینگ شیمیایی

هنگام پیلینگ از اسیدهای مختلفی استفاده می‌شود، از جمله:

  • آلفا هیدروکسی اسید

به این اسیدها مانند گلیکولیک اسید، لاکتیک اسید، ماندلیک اسید و اسید سیتریک اسیدهای میوه نیز گفته می‌شود. این ترکیبات در فراورده‌های بهداشتی آرایشی به عنوان لایه‌بردار، ضد چین و چروک و مرطوب‌کننده پرکاربردند. همچنین آنها با غلظت‌های بالاتر از ده درصد در پیلینگ شیمیایی استفاده می‌شوند.

  • بتا هیدروکسی اسید

اسید سالیسیلیک یکی از نمونه‌های بتا هیدروکسی اسید است و به‌ویژه برای پوست مستعد آکنه و منافذ بزرگ پوست مناسب است.

  • تری کلرواستیک اسید

متخصصان پوست هنگام پیلینگ متوسط یا عمیق معمولا از این نوع اسید استفاده می‌کنند.

  • فنول: این ماده شیمیایی قوی مناسب پیلینگ‌های عمیق است.

برخی از مواد شیمیایی مورد استفاده در پیلینگ بخش‌هایی از پوست را سفید  می‌کنند که متخصصان پوست به آن «فراستینگ» می‌گویند. این سفیدی‌ها نشان‌دهنده این است که پیلینگ به اندازه کافی انجام شده است.

در واقع فراستینگ به سه شکل و شدت ممکن است دیده شود:

۱. ایجاد بخش‌هایی سفید روی پوستی که قرمز شده است.

۲. سفید شدن کل پوست در حالی‌که زیر آن هنوز کمی قرمزی مشاهده می‌شود.

۳. سفیدی کل پوست صورت بدون هیچ نوع قرمزی

خطر پیلینگ شیمیایی در افراد با رنگ پوست‌های مختلف

متخصص پوست پیش از انجام عمل پیلینگ، با استفاده از مقیاس فیتزپاتریک (آزمایش نوع پوست فیتزپاتریک) نوع پوست فرد را ارزیابی می‌کند و پیلینگ مناسب پوست او را انجام می‌دهد. در این مقیاس ۶ نوع پوست معرفی شده است:

  • نوع اول، پوست سفیدی که همیشه می‌سوزد اما هرگز برنزه نمی‌شود.
  • نوع دوم، پوست سفیدی که معمولا می‌سوزد اما به‌راحتی برنزه نمی‌شود.
  • نوع سوم، پوست سفید تیره‌تر که ممکن است کمی بسوزد و برنزه شود.
  • نوع چهارم، پوست قهوه‌ای ملایم که به‌ندرت می‌سوزد و به‌راحتی برنزه می‌شود.
  • نوع پنجم، پوست قهوه‌ای تیره‌تر که بسیار به‌ندرت می‌سوزد و بسیار به‌راحتی برنزه می‌شود.
  • نوع ششم، پوست سیاهی که نمی‌سوزد و به‌راحتی برنزه نمی‌شود.

افرادی که دارای پوست نوع ۱، ۲ یا ۳ هستند کمتر در معرض تغییر رنگ پوست و ایجاد زخم هنگام پیلینگ قرار می‌گیرند. این به این مفهوم است که هر نوع پیلینگ برای این افراد ایمن است.

افرادی که دارای پوست نوع ۴، ۵ یا ۶ هستند، هنگام پیلینگ در خطر بالای تغییر رنگ شدید یا ایجاد زخم روی پوست‌شان هستند. بنابراین متخصص پوست برای کار با مواد شیمیایی پیلینگ باید تجربه کافی داشته باشد.

برای افراد با پوست قهوه‌ای یا سیاه به‌طور کلی پیلینگ سطحی بی‌خطر است اما هر چه پیلینگ عمیق‌تر صورت بگیرد، خطر آن هم بیشتر می‌شود.

متخصص پوست برای افرادی که پوست قهوه‌ای یا سیاه دارند، در لایه‌برداری متوسط تا عمیق باید تجربه زیادی داشته باشد و بهتر است این افراد، لایه‌برداری عمیق انجام ندهند به دلیل اینکه خطر تغییر رنگ پوست یا ایجاد زخم روی پوست آنها زیاد است.

پیلینگ صورت در خانه چطور انجام می‌شود؟

بسیاری از محصولات بازار حاوی همان موادی هستند که در پیلینگ‌های شیمیایی استفاده می‌شود. با اینحال آنها حاوی غلظت‌های کمتری از اسید هستند بنابراین عمل لایه‌برداری پوست را به‌مرور و در طول زمان انجام می‌دهند.

محصولاتی که حاوی مواد زیر هستند دقیقا مانند پیلینگ حرفه‌ای با عوارض بسیار کمتر عمل می‌کنند.

  • گلیکولیک اسید: این ماده می‌تواند ناهماهنگی رنگ پوست، علایم ملایم پیری، چروک بسیار ظریف روی پوست و صدمات ناشی از خورشید را درمان کند.
  • اسید لاکتیک: این اسید برای درمان صدمات خفیف ناشی از نور خورشید، خطوط ظریف چروک و ناهماهنگی رنگ پوست مفید است و دقیقا مانند گلیگولیک اسید کار می‌کند.
  •  ماندلیک اسید: این اسید برای درمان قرمزی سطحی پوست و رنگ ناهماهنگ پوست موثر است.
  • سالیسیلیک اسید: این ماده مناسب پیلینگ پوست‌های چرب و مستعد آکنه است.

توجه

هر وقت که تصمیم گرفتید در خانه پیلینگ انجام دهید، ابتدا از خود یک تست بگیرید تا متوجه شوید به محصولی که برای پیلینگ تهیه کرده‌اید، حساسیت ندارید. برای این کار:

۱. کمی از محصول را روی پوست‌تان بمالید. مثلا، قسمت داخلی مچ یا بازو

۲. تا ۴۸ ساعت صبر کنید تا مطمئن شوید که واکنش نداشته باشید.

۳. اگر واکنش‌تان کند است، تا ۹۶ ساعت پس از یک واکنش تاخیریافته

فواید پیلینگ شیمیایی

پیلینگ شیمیایی می‌تواند بیشتر مشکلات پوستی را برطرف کند. از فواید این نوع پیلینگ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

آکنه

آکنه نوعی التهاب پوستی رایج است که اغلب با استفاده از کرم و پمادها یا داروهای خوراکی درمان می‌شود. اما پیلینگ شیمیایی هم می‌تواند در درمان آکنه و جوش‌های صورت موثر باشد. فرایند کار درمان آکنه با روش پیلینگ بدین ترتیب است:

  •  جوش‌های سر سیاه را پاک می‌کند؛
  •  از تولید چربی می‌کاهد؛
  •  باکتری‌ها را از بین می‌برد؛
  •  از التهاب می‌کاهد؛
  •  جذب پماد و کرم‌های موضعی را افزایش می‌دهد.
  • برای درمان جوش و آکنه معمولا از پیلینگ شیمیایی ملایم و متوسط استفاده می‌شود.
  • جای جوش

وقتی جوش درمان می‌شود، پوست الیاف جدید کلاژن تولید می‌کند تا اثر جوش را التیام بخشد. تولید الیاف کلاژن جدید موجب تولید اسکار هایپرتروفیک (جای زخم) می‌شود که در نهایت موجب گودی بخش‌هایی از پوست‌تان می‌شود.

با پیلینگ،‌ بالاترین لایه پوست لایه‌برداری شده و کلاژن اضافی آن برداشته می‌شود. برای درمان اثر و جای جوش بهتر است پیلینگ متوسط انجام دهید.

آکنه روزاسه

این آکنه، نوعی التهاب پوستی است که موجب قرمزی، تورم و برآمدگی‌های قرمز روی پوست صورت (معمولا روی گونه‌ها، بینی و پیشانی) می‌شود. گاهی‌اوقات پیلینگ شیمیایی می‌تواند این علایم را از بین ببرد. برای درمان این نوع آکنه، پیلینگ ملایم یا متوسط پیشنهاد می‌شود.

پیری پوست

پیلینگ می‌تواند مشکلات پوست ناشی از گذر عمر از جمله، چروک‌ها، خطوط ظریف ایجاد شده روی صورت، لکه‌های پیری (که به لکه‌های کبدی هم معروف‌اند)، ناهماهنگی رنگ پوست، سفتی و خشکی پوست را برطرف کند.

پوست جدیدی که بعد از پیلینگ رشد می‌کند، موجب تولید کلاژن و الاستین هم می‌شود. بدین ترتیب پوست‌تان محکم و قوی می‌شود و از چروک‌ها تا حد زیادی کاسته می‌شود.

پوست تازه همچنین صاف و نرم‌تر است و از سفتی و خشکی آن کاسته می‌شود. البته برای چین و چروک‌های عمیق پوست، پیلینگ شیمیایی مناسب نیست. زیرا این روش نمی‌تواند پوست شل و افتاده را سفت و محکم کند.

درمان لک پوست (هایپرپیگمانتاسیون)

پیلینگ، علاوه‌بر درمان اثر زخم و جای جوش یا لکه‌های پیری، صورت می‌تواند بیشتر انواع لک‌های پوستی را هم برطرف کند. لک و پیس، کک و مک، اثر زخم‌های جراحی یا جراحت‌ها، تغییر رنگ پوست ناشی از صدمات نور خورشید هم با روش پیلینگ تا حد زیادی برطرف می‌شوند.

پوست کدر

اگر پوست‌تان کدر شده است با استفاده از پیلینگ می‌توانید آن را درمان کنید. برداشتن لایه‌ای نازک از روی پوست باعث نمایان شدن پوست جدید می‌شود که این پوست روشن‌تر و سالم‌تر است.

کراتوز آکتینیک

کراتوز آکتینیک (Actinic Keratose) ضایعات پیش‌سرطانی شایعی هستند که در اثر نور خورشید ایجاد می‌شوند و احتمال بروز آنها با بالا رفتن سن افزایش می‌یابد.

پیلینگ عمیق می‌تواند این ضایعات را برطرف کرده و از خطر ابتلا به سرطان پوست بکاهد.

پیلینگ آنزیمی

روش پیلینگ آنزیمی از روش‌های طبیعی است که در آن با استفاده از مواد فعال در میوه‌ها،‌ پیلینگ انجام می‌شود. از این میوه‌ها می‌توان به انار، کدو تنبل، پاپایا، آناناس و انجیر اشاره کرد. آنزیم‌های موجود در این میوه‌ها می‌توانند سلول‌های مرده پوست را حل کرده و پوست صاف‌، نرم و سالم‌تر زیرین نمایان شود. همچنین در بازار محصولاتی برای پیلینگ صورت وجود دارد که آنزیمی هستند و به‌راحتی می‌توانید از آنها استفاده کنید.

از آنجایی‌که پیلینگ با استفاده از آنزیم، از نوع غیرسایشی است، با هر نوع پوستی سازگاری دارد. با این حال افرادی که به حساسیت‌های پوستی مبتلا هستند و همچنین کسانی‌که از محصولات رتینول استفاده می‌کنند، هرگز نباید از پیلینگ، چه آنزیمی و چه شیمیایی استفاده کنند.

کلام آخر

پس از انجام پیلینگ صورت باید تمام مراقبت‌های مربوط به پوست‌تان را با دقت انجام دهید. همچنین نباید تا زمان بهبودی در معرض نور خورشید قرار بگیرید. در غیر اینصورت حتما باید از کرم‌های ضدآفتاب استفاده کنید. در ضمن می‌توانید تا زمان بهبودی از برخی پمادها مانند هیالورونیک اسید باید حتما استفاده شود. این ماده در درمان جراحت‌ها بسیار کاربرد دارد.

افزودن دیدگاه جدید

محتوای این فیلد خصوصی است و به صورت عمومی نشان داده نخواهد شد.

HTML محدود

  • You can align images (data-align="center"), but also videos, blockquotes, and so on.
  • You can caption images (data-caption="Text"), but also videos, blockquotes, and so on.
3 + 8 =
Solve this simple math problem and enter the result. E.g. for 1+3, enter 4.