همه چیز درباره آستین پفی؛ تاریخچه و نکات مهم برای استفاده از آستین پفی در لباس

آستین‌های پفی در سال‌های ۱۸۲۰ و ۱۸۳۰ میلادی طرفداران زیادی داشتند. نمایی که این آستین‌ها به لباس‌های زنانه می‌دادند، جذابیت و زنانگی خاصی به پوشش می‌داد. گذشته‌ها مانند امروز نبود و جنسیت و کلیشه‌های مرتبط با آن در پوشش و مُد، خود را به‌شدت نشان می‌داد. در سال‌های دهه ۱۸۰۰ میلادی، پفی‌ها نشانی از عشق و زنانگی بودند و پوششی رمانتیک به حساب می‌آمدند. شاید برایتان جالب باشد که این آستین‌ها حتی نمادی از تحمل رنج عشق بودند. این آستین‌ها برای دوره‌ای به‌شدت رایج شدند و بعدتر کمی از رونق افتادند. اما این افول هم مقطعی بود، چون در سال‌های ۱۸۹۰ میلادی با قدرت بیشتری دوباره به صحنه بازگشتند.

طرح و شکل آستین‌های پفی در دهه ۱۸۰۰ تغییراتی را به خود دید. لباس‌های آستین‌پفی سال‌های ۱۸۹۰ دیگر نماد زنانگی و رمانتیک‌بودن نبودند. شکل و شمایل‌شان تمیزتر و خوش‌بُرش‌تر شده بود و دیگر از پُف اغراق‌شده‌شان خبری نبود. اجازه بدهید که در ادامه از پفی‌ها در فاصله ۱۸۸۹ تا ۱۸۹۰ میلادی برایتان بگوییم.

آستین پفی در بازه ۱۸۸۹-۱۸۹۰ میلادی

آستین‌های پفی در آغاز حالتی بزرگ و حجیم داشتند اما بعدتر، حالت‌ها و مدل‌های دیگری هم طراحی و دوخته شد. مثلا مدل ایتالیایی؛ مدل ایتالیاییِ آستین‌های پفی به این شکل بود که در ناحیه بالای دست و بازو، پفی بزرگ وجود داشت و هر چقدر که به سمت بازوها پیش می‌رفت، پف کم‌حجم‌تر و باریک‌ می‌شد. نوع دیگری از آستین‌های پفی هم وجود داشت که پف در تمام طول آستین در حالتی با اغراق کمتر نسبت به پفی‌های بالای بازو دیده می‌شد. پف آستین ممتد تا مچ ادامه پیدا می‌کرد و بعد در ناحیه مچ بسته می‌شد. چیزی شبیه آنچه در تصویر زیر می‌بینید:

در سال‌های ۱۸۸۹ و ۱۸۹۰ میلادی، همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، اغراق موجود در پف آستین‌ها کمتر شده بود و نمونه‌ای از این آستین‌ها را در عکسی به‌جامانده از خانواده‌ای در سال ۱۸۹۰ میلادی مشاهده می‌کنید.

سال‌های ۱۸۹۱-۱۸۹۲ میلادی

در ادامه سال‌های ۱۸۹۰ میلادی، باز هم شکل آستین پفی دستخوش تغییراتی شد. دیگر هدف ایجاد اصلاحاتی در نمای لباس و بدن زنان بود. آستین‌ها چه نقشی در این زمینه داشتند؟ قسمت بالای آستین‌های پفی حجیم‌تر دوخته می‌شد و سعی بر این بود که شانه‌ها پهن نشان داده شود؛ بالای آستین‌ها پهن و کوتاه بود و خیاطان سعی می‌کردند با این ترفند، کمر را باریک‌تر نشان بدهند. در واقع، با طرح خطای دید، شانه‌ها و سینه پهن‌تر جلوه می‌کرد و کمر باریک‌تر به نظر می‌رسید. نمونه‌ای از به‌کارگیری این ترفند در آستین پفی را در تصویر زیر مشاهده می‌کنید.

در سال‌های ۱۸۹۲میلادی، عرض شانه‌ لباس‌ها پهن‌تر گرفته می‌شد و آستین‌ها هم بزرگ و بزرگ‌تر شده بودند. تغییر دیگری که در سبک دوخت لباس‌ها به‌وجود آمده بود، ایجاد یقه‌های پرچین‌وشکنی بود که در میان دو آستین پفی جلوه‌ای قابل‌توجه پیدا می‌کرد. چنین یقه‌هایی در اواخر سال‌های ۱۸۲۰ میلادی هم دیده می‌شدند. حلقه آستین‌ها هم حالت شل و آویزان نداشتند و به شانه‌ها و دور بالای بازو می‌پیچیدند. نمونه‌هایی از چنین مدل‌هایی را در تصاویر زیر می‌بینید.

سال‌های ۱۸۹۳-۱۸۹۴

در اواسط دهه ۱۸۹۰ میلادی، اثرپذیری آستین‌های پفی از سال‌های ۱۸۳۰ میلادی زیادتر شد. یعنی دوباره مانند سال‌های نخست ظهور پفی‌ها در مدوفشن، اغراق و بزرگی در آستین‌های پفی به چشم می‌خورد. پف‌های بزرگ تا حوالی آرنج آزادانه پایین می‌آمدند و پف گاهی تا پایین مچ هم کشیده می‌شد.

در سال ۱۸۹۴ میلادی، مدوفشن تغییراتی کرد اما نه چندان محسوس و نه با تغییراتی انقلابی. تولیدات تقریبا شبیه سال‌ ۱۸۹۳ بودند. در این دوران، آستین‌های ژیگو یا همان آستین‌هایی رواج داشت که از پایینِ پف بالای بازو تنگ می‌شدند. پف‌ها هم زیاد و بزرگ بودند و باز استراتژی خیاطان این بود که با بزرگ‌کردن پف و پهن‌ نشان‌دادن ناحیه سینه لباس، کمر را باریک‌تر جلوه بدهند.

سال‌های ۱۸۹۵-۱۸۹۶

در سال ۱۸۹۵ میلادی، پف‌ها کمی بزرگ‌تر و حجیم‌تر شدند. آستین‌ها با پفی دولایه و بزرگ در ناحیه آرنج یا هم‌راستا با کمر جمع می‌شدند. اما در سال ۱۸۹۶ دیگر از حجم پف کمی کم شد و آستین‌ها کم‌کم بیشتر به چشم می‌آمدند و طول دست را نشان می‌دادند.

سال‌های ۱۸۹۸-۱۸۹۷

در سال ۱۸۹۷ میلادی باز هم مفاهیمی مانند دخترانگی و زنانگی بر دنیای مد و فشن سایه انداخت. حالا در این دوران، نماد این‌ها آستین‌های پفی بود که از حجمشان کم شده بود. در بخش کشیدگی دست، یعنی پایین پف هم آستین تنگ می‌شد. این روند در سال ۱۸۹۸ میلادی هم ادامه داشت و انگار از حجم پف آستین‌ها به‌شکل تدریجی کم و کمتر می‌شد.

سال ۱۸۹۹ میلادی

در سال‌ ۱۸۹۹ میلادی، همان‌طور که انتظار می‌رفت، پف‌ها به حداقل حجم خود رسیدند و دیگر نمود چندانی در لباس‌ها نداشتند. دنیای مد و فشن آماده می‌شد که وارد دهه‌های تازه‌تری از حیات خود شود. تصاویری از آستین پفی در این سال را مشاهده می‌کنید.

مرور و مطالعه آستین‌های پفی نشان از سیر تکامل بخشی از دنیای مد و فشن دارد. با بررسی‌های دقیق‌تر درباره تاریخ و حتی مسائل جامعه‌شناسی هر سال و دهه می‌توان ردپای تغییرات مد را بهتر هم ارزیابی کرد.

آستین پفی در سال‌های بعد

آستین‌های پفی بعد از شروع ۱۹۰۰ میلادی دیگر مانند سابق دوران اوج خود را سپری نمی‌کردند اما همچنان حضور داشتند. برای مثال، در سال‌های ۱۹۸۰ میلادی پرطرفدار شده بودند. در این سال‌ها، آستین‌های پفی به‌ویژه برای لباس عروس‌ها به نمادی رویایی از خوشبختی بدل شده بود. دلیل رواج آن هم استفاده پرنسس دیانای معروف یعنی همسر پرنس چارلز فرزند ملکه الیزابت بریتانیایی از آن بود. هرچند، سرنوشت تقدیر چندان خوشی را برای دایانا رقم نزد اما لباس عروس سفید با آستین‌های پفی با استقبال عروس‌های زیادی روبه‌رو شد. اپل‌ها و آستین‌های پهن و پفی به جز در لباس‌های عروس در لباس‌های مجلسی دیگر هم دیده می‌شدند و بازگشت دوباره‌ای به صحنه مد و فشن داشتند.

حالا که صحبت از خانواده سلطنتی است، تا یادمان نرفته از پرنسس بیاتریس (Princess Beatrice) هم برایتان می‌گوییم. شاهزاده بیاتریس که نوه پسری ملکه الیزابت دوم است، به‌تازگی در سال ۲۰۲۰ میلادی ازدواج کرده و در مراسم ساده و کوچکش که به‌خاطر کرونا از تجمل دور بود، لباسی از لباس‌های ملکه را به تن کرد. البته تغییراتی روی این لباس داده شد؛ مثلا آستین‌های پفی به آن اضافه و پف دامن را هم کم کردند. ملکه الیزابت دست‌کم دوبار این لباس را در سال‌های خیلی دور به تن کرده بوده است.

به نظرتان کار پرنسس بیاتریس جالب بوده است؟ از ایده او استقبال می‌کنید؟ معلوم است که او هم از طرفداران آستین‌های پفی است.  تصویری از لباس قبلی ملکه و مراسم بیاتریس را در عکس‌های بالا مشاهده می‌کنید. ظاهرا ملکه الیزابت که از ایده بیاتریس راضی به نظر می‌رسد، شما چه فکر می‌کنید؟

آستین پفی در داستان آن شرلی

آستین‌های پفی همیشه یکی از عناصر موردعلاقه دخترها در لباس زنانه بوده‌اند. آن شرلی را به خاطر دارید؟ در رمان لوسی ماد مونتگومری (Lucy Maud Montgomery) که در سال ۱۹۰۸ میلادی نوشته شد، آن شرلی دوست‌داشتنی همیشه آرزوی داشتن لباسی با آستین‌های پفی داشت. در بخشی از کتاب، زمانی که ماریلا یعنی سرپرست آن شرلی برای او لباسی ساده می‌دوزد و آستین‌های پفی را معادل با حرام‌کردن پارچه می‌داند، آن شرلی می‌گوید:

« اوه، سپاس‌گزارم. اما اگر فقط یک لباس با آستین‌های پفی برایم می‌دوختی، سپاس‌گزارتر می‌شدم. آستین‌های پفی در این روزها بسیار پرطرفدارند و مد شده‌اند.»

این‌ها نشان می‌دهد که شهرت آستین‌های پفی در آن سال‌ها هم با تغییراتی نسبت به دوران اوج و حضور اولیه‌شان پرطرفدار بوده‌اند.

نکات استفاده از آستین پفی در استایل امروزی

از گذشته‌ها پرشی به سال ۲۰۲۰ میلادی و ۲۰۲۱ می‌کنیم. جالب است که هنوز هم پفی‌ها در دنیای مد و فشن حضور دارند و کنار نرفته‌اند. واقعیت این است که آستین پفی هم ظرافت دارد و هم خاص به نظر می‌رسد. پوشیدن بلوزهایی با آستین پفی در کنار دامن‌های کوتاه و همراه با صندل از مدل‌های ست‌کردن این آستین در استایل‌های امروزی است. البته مدل‌های متنوع دیگری هم برای استفاده از این آستین‌ها وجود دارد. استفاده از پارچه‌های لطیف برای دوخت لباس‌هایی با آستین‌های پفی می‌تواند ایده خوبی برای داشتن استایلی خاص و جذاب باشد. یکی از بهترین ابعاد پیراهن‌ها و بلوزهای آستین پفی در این است که می‌توانید آنها را با انبوهی از مدل‌های مختلف لباس ست کنید. یعنی هم ایجاد استایل رسمی و هم استایل غیررسمی با آنها مقدور است. در ادامه به نکاتی درباره استفاده از آستین پفی در استایل امروزی می‌خوانید:

انتخاب پارچه را جدی بگیرید

اگر دوست دارید که لباستان آستین پفی داشته باشد، باید در انتخاب پارچه دقت کنید. پارچه‌های نخی یا از جنس تور یا ارگانزا برای دوخت لباس پفی مناسب‌ترین هستند. پارچه‌های سفت با بافتی سخت باعث می‌شوند که لباس با آستین پفی شما را حسابی تنومند و درشت نشان دهد.

از آستین‌های پفی در ماکسی‌ها استفاده کنید

آستین پفی توجه زیادی به خودش جلب می‌کند و حتی می‌تواند تعادل بالاتنه و پایین‌تنه لباس را به هم بزند. برای اینکه چنین چیزی اتفاق نیافتد، بهترین کار این است که از آن در لباسی ماکسی استفاده کنید. بلندی ماکسی‌ها باعث می‌شود که میان پف آستین‌ها و پایین‌تنه لباس نوعی تعادل برقرار شود.

از پارچه‌های طرح‌دار برای دوخت لباس آستین‌پفی کمک بگیرید

در نگاه نخست به جمله بالا، شاید با خودتان بگویید که پفی در کنار طرح و رنگ بسیار، شلوغ و عجیب می‌شود. اما این‌طور نیست. اگر پارچه طرح‌داری مناسب برای دوخت پیراهن یا بلوز آستین پفی‌تان انتخاب کنید، نظرتان کاملا برعکس می‌شود. مثلا طرح مناسب چیست؟ طرح گل‌گلی یا خال‌خالی.

از کمربند استفاده کنید

اگر یادتان باشد در بخش‌های قبلی اشاره شد که در گذشته‌ها، یکی از دلایل بزرگ‌ و حجیم‌بودن آستین‌های پفی این بود که کمر باریک‌تر نشان داده شود. هنوز هم می‌توان از این ترفند استفاده کرد. اگر پیراهن، تونیک یا بلوزی با آستین‌های پفی دارید، از کمربندی متناسب برای جمع‌کردن ناحیه کمر لباس استفاده کنید. ایده خوبی خواهد شد و شما را ظریف نشان خواهد داد. استفاده از کش دور کمر در دوخت اصلی لباس هم ایده خوبی است و به باریک‌ترشدن کمرتان کمک شایانی خواهد کرد.

آستین‌پفی در سرهمی هم زیبا و خاص می‌شود

اگر اهل پوشیدن لباس‌های خاص هستید و از شکستن کلیشه‌ها نمی‌ترسید، پیشنهاد جالبی برایتان داریم: جامپسوئیت‌ها (Jumpsuit) یا همان سرهمی‌ها با آستین‌های پفی هم انتخاب زیبایی هستند. سرهمی‌ها مانند پیراهن‌های ماکسی می‌توانند گزینه مناسبی برای ایجاد تعادل میان بخش‌های مختلف استایل شوند. با وجود بخش شلوار بلند، دیگر توجه استایل فقط به پف‌های آستین جلب نخواهد شد و تعادل مناسبی در تیپ‌تان شکل خواهد گرفت. پس با انتخاب سرهمی با آستین‌های پفی می‌توانید استایلی متفاوت برای خودتان ترتیب بدهید.

در آخر

با تاریخچه آستین پفی آشنا شدیم و تا امروز با آن پیش آمدیم. این آستین‌های زیبا و جذاب در مدل‌های متنوعی از لباس‌ها دیده می‌شوند و می‌توانند استایلی زیبا برایمان بسازند. شما طرفدار آستین‌های پفی هستید؟ این طرح از آستین برایتان یادآور چه چیزی است و چه حس‌وحالی در شما به‌وجود می‌آورد؟