نقد فیلم گرگینه در شب (Werewolf by Night) | ادای دین مارول به آثار ترسناک کلاسیک

فیلم داستان سر راست و مشخصی دارد که کاملا متناسب با مدت زمان در نظر گرفته شده است و فیلم بدون اینکه زمانی را تلف کند به معرفی شخصیت‌ها تا هدفی که باید به‌دنبال آن باشد، می‌پردازد. از همان ابتدا فیلم یا حتی از تریلر و پیش نمایش آن هم می‌توانیم خیلی سریع ادای دین این فیلم به آثار ترسناک کلاسیک را مشاهده کنیم. البته این ادای دین بیشتر ظاهری است و از این نظر باید انتظارات خود را از فیلم گرگینه در شب منطقی کنیم.

اگرچه چنین پتانسیلی هم واقعا در فیلم به‌خصوص به‌خاطر فضای محدود و محیط آن وجود دارد، اما در هر حال استفاده زیادی از این موضوع نشده است. در هر حال این ادای دین در طراحی شخصیت گرگینه در شب تا موسیقی فیلم Werewolf by Night نیز دیده می‌شود که بدون شک از نکات مثبت این فیلم است. البته این فیلم تا حدودی از سریال وانداویژن هم الگوبرداری کرده است که مانند قسمت‌های سیاه و سفید این سریال، تنها شاهد رنگ قرمز شی با ارزش بلادستون هستیم که رنگی است.

اما پس از معرفی شخصیت‌ها و شکارچیان هیولایی که به‌دنبال قدرت بلادستون هستند، حالا شاهد شروع رقابتی مرگبار هستیم. شاید از ابتدا هم برای ما سؤال شده باشد که چرا گرگینه در شب باید در چنین رقابتی حضور داشته باشد؟ حتی اگر به ابتدا اتفاقات فیلم بازگردیم او می‌گوید که بارها خون آشام‌ها را شکار کرده است، اما در مورد سایر موجودات خیلی صدق نمی‌کند. او حتی قصد کشتن هیچ یک از شکارچیان را هم ندارد و خیلی سریع متوجه هدف واقعی او می‌شویم و آن هم نجات یک دوست هیولایی دیگر است.

باتوجه‌به اینکه حال و هوای فیلم از همان ابتدا مشخص بود و در طول تماشا آن دیگر خیلی مورد غافلگیرکننده‌ای محسوب نمی‌شود، اما غافلگیری اصلی فیلم Werewolf by Night درواقع تایید حضور شخصیت من تینگ در دنیای سینمایی مارول است. شخصیتی که شخص کوین فایگی، رئیس مارول استودیو بارها از علاقه خودش به او خبر داده بود و حالا در فیلم گرگینه در شب رسما شاهد حضورش هستیم و به‌نظر می‌رسد که مارول در نظر دارد تا دنیای هیولایی و ماورایی خود را تا حد توان گسترش دهد.

البته اکنون نمی‌دانیم که نقش من تینگ در MCU چه خواهد شد، اما می‌توان امیدوار بود که آینده این شخصیت به مراتب بهتر از سوامپ تینگ دنیای دی سی باشد. در هر حال در بین سریال‌های اخیر مارول که بعضا بیشتر نقش پر کردن زمان بیننده را دارند، ساخت سریالی نسبتا متفاوت یا حتی یک فیلم کوتاه از من تینگ در آینده می‌تواند جذابیت‌ بیشتری حداقل برای من بیننده داشته باشد. اگرچه شخصیت من تینگ تا حد زیادی متفاو‌ت‌تر از تصور ما است و لایه‌های انسانی بیشتری دارد، اما در لحظه نیاز به شخصیت مرگبار و خشنی تبدیل می‌شود.

نیمه اول فیلم بیشتر خلاصه به موش و گربه بازی می‌شود که در آن شخصیت‌ها در حال فرار و پنهان شدن از یکدیگر هستند و صحنه‌های اکشنی هم البته وجود دارد که بیشتر آن روی دختر بلادستون تمرکز دارد که تلاش می‌کند تا از راه مسابقه جایگاه پدرش را بگیرد. به‌صورت کلی تمرکز فیلم روی دو شخصیت جک راسل و السا بلادستون است و پس از تلاش ناموفق آن‌ها در اجرای نقشه، بالاخره لحظه موعود و ورود گرگینه در شب فرا می‌رسد.

پرده سوم و پایانی فیلم Werewolf by Night درواقع بهترین بخش آن است که در آن شاهد خشونتی نسبتا زیادی هستیم که کمتر در دنیای سینمایی مارول شاهد آن بوده‌ایم. البته به‌لطف سیاه و سفید بودن فیلم سازندگان توانسته‌اند به‌خوبی از درجه سنی بزرگسال دوری کنند و به همین منظور مشکلی در ریختن خون در برخی از صحنه‌ها نداشتند. البته مارول پیش از این هم در فیلم Doctor Strange in the Multiverse of Madness توانسته بود به مرزهای درجه سنی PG-13 فشار بیاورد و درنهایت مانع از بالا رفتن رتبه‌بندی سنی فیلم شود.

درکنار صحنه‌های اکشن نسبتا خشنی که نشان می‌دهد اگر مارول بخواهد می‌تواند به سمت پیاده کردن چنین صحنه‌هایی هم برود و کمی از محدودیت‌های PG-13 دل بکند، ظاهر گرگینه شب حداقل در فیلم گرگینه در شب براساس فیلم‌های کلاسیک هیولایی و ترسناک طراحی شده است که خود نکته جالب دیگری است که تقریبا انتظار آن را نداشتیم. درواقع خبری از زرق و برقی که انتظارش را داشتیم، نیستیم و صد البته احتمالا گرگینه در آثار آینده مارول ظاهری متفاوت‌تر خواهد داشت.

مایکل جاکینو، آهنگساز برجسته هالیوود که نیازی به معرفی ندارد، در اولین تجربه کارگردانی خود عملکرد قابل قبول و خوبی از خود به نمایش گذاشته است و نشان داد که او نه‌تنها آهنگساز با استعداد و کم نظیری است، در زمینه کارگردانی نیز دارای پتانسیل‌های خوبی است. او حتی درکنار کارگردانی توانسته موسیقی جذابی را برای فیلم Werewolf by Night خلق کند و او توانسته ترکیب خوبی از الهام از آثار کلاسیک ترسناک و هیولایی تا آثار مارول ایجاد و ارائه کند.

در پایان این سؤال شاید مطرح شود که اهمیت فیلم Werewolf by Night در دنیای سینمایی مارول چیست؟ با اینکه با فیلمی با مدت زمان کمتر از یک ساعت طرف هستیم و اتفاقات آن درواقع محدود به یک مسابقه برای تصاحب جایگاه شکارچیان هیولا است، احتمالا در ابتدا این تصور در ما ایجاد می‌شود که فیلم گرگینه در شب تقریبا اهمیت پایین‌تری نسبت به دیگر آثار مارول خواهد داشت. اما به‌نظر می‌رسد که فیلم Werewolf by Night پیش زمینه مناسبی برای فیلم‌هایی با حضور موجوداتی مثل خون آشام و گرگینه تا دنیای ماورایی ایجاد کرده است.

مشخصا در آینده باید منتظر فیلم Blade باشیم و پیش از این هم شخصیت شوالیه ماه معرفی شده است و احتمالا باید منتظر شخصیت‌های دیگری مثل گوست رایدر هم باشیم. از آنجایی‌که نشانه‌های ساخت فیلم Thunderbolts بالاخره درست از آب درآمدند، پس احتمالا غیر منطقی نیست که همین انتظار را در مورد اقتباس تلویزیونی یا سینمایی Midnight Sons باشیم. در هر حال مارول هم‌اکنون شخصیت‌هایی مثل دکتر استرنج، مون نایت، بلید، بلک نایت و گرگینه در شب را دارد.

بدین ترتیب فیلم Werewolf by Night این نشانه‌ها را بیش از گذشته تقویت کرده است. در هر حال فیلم گرگینه در شب توانسته اثری نسبتا متفاوت در دنیای سینمایی مارول باشد که می‌تواند نقش مهمی را در آینده این مجموعه نیز ایفا کند. فیلم Werewolf by Night با الهام از آثار ترسناک و هیولایی کلاسیک تولید شده است، اما در عمل نه انقدر ترسناک است و نه خشونت خیلی افسار گسیخته‌ای دارد. بااین‌حال در مقایسه با دیگر آثار MCU حداقل تفاوت قابل لمس و جذابی دارد که می‌تواند انتظار ما را از این برند جدید بیشتر از قبل کند.