فیلم سونیک ۲ (Sonic the Hedgehog 2) با اضافه کردن شخصیت‌های بیشتری از دنیای سونیک، به فیلمی به مراتب سرگرم‌کننده‌تر از قسمت اول تبدیل می‌شود. در ادامه با میدونی و نقد این فیلم همراه باشید.
فیلم Sonic the Hedgehog که اقتباسی از مجموعه بازی سونیک بود، در سال ۲۰۲۰ روی پرده‌های سینما رفت و توانست مورد توجه قرار بگیرد و به فروشی غیر منتظره دست یابد. نکته جالب این بود که پیش از این بسیاری از ظاهر شخصیت سونیک شاکی بودند و پارامونت با ایجاد تغییراتی توانست نظر مخاطبان را جلب کند.
ساخت فیلم Sonic the Hedgehog 2 غیر منتظره نبود و به‌تازگی نسخه با کیفیت این فیلم کمدی اکشن منتشر شده است، اما فیلم سونیک 2 چقدر توانسته مشکلات فیلم اول را حل کرده و به دنباله‌ای حتی بهتر تبدیل شود؟
فیلم Sonic the Hedgehog 2 را اگر بخواهیم از همان ابتدا یک توصیف مشخص برای آن تعریف کنیم، باید بگوییم که این فیلم تقریبا همان مسیر قسمت اول را دنبال می‌کند و بیشتر یک نسخه بزرگ‌تر، شلوغ‌تر و با هیجان بیشتر است. فیلم Sonic the Hedgehog اقتباس خیلی وفاداری به بازی‌هایش محسوب نمی شد. حالا این موضوع در مورد قسمت دوم نیز تغییر نکرده است و سازندگان به‌جای اینکه دست به فرمول برنده بزنند، تصمیم گرفتند تا این فرمول را گسترش دهند و برخی از نواقص را حذف و در عوض موارد جدیدی را به آن اضافه کنند.
ما از ابتدای فیلم Sonic the Hedgehog 2 شاهد سرنوشت دکتر اگمن هستیم که در سیاره‌ای پر از قارچ گرفتار شده و حالا به کمک ناکلز به زمین بازگشته است. این قسمت از همان ابتدا داستانی به مراتب بزرگ‌تری را به بیننده وعده می‌دهد که در عمل هم این موضوع را ثابت می‌کند. فیلم از همان ابتدا سرعت خوبی دارد و وقت خود را روی یک صحنه تلف نمی‌کند تا خیلی سریع به اصل موضوع برسد. فیلم با اینکه در عمل کار متفاوتی را انجام نمی‌دهد، اما ورود شخصیت‌هایی مثل تیلز و ناکلز کمک زیادی به فیلم Sonic 2 و حتی شخصیت سونیک کرده‌اند.
ورود شخصیت‌های بیشتر از دنیای سونیک و ارتباط بیشتر با بازی‌های آن باعث شده تا بار فیلم تنها روی دوش سونیک یا دکتر اگمن نباشد و ما شاهد شکل گرفتن صحنه‌های بامزه‌تر و جذاب‌تر بیشتری باشیم. مشخصا سونیک همچنان ستاره فیلم خودش است، اما شخصیت ناکلز با اون جدیت و شخصیت تنها و منزوی که دارد باعث می‌شود تا صحنه‌های بامزه‌ای شکل بگیرد و بتواند پا به پای سونیک در فیلم جلو بیاید. شخصیت تیلز نیز به همان اندازه که انتظارش را داریم به ماجراجویی سونیک کمک زیادی می‌کند و باعث خلق موقعیت‌های بسیار خوبی مثل مسابقه رقص در سیبری می‌شود.
فیلم Sonic the Hedgehog 2 همچنان روی اصول قسمت قبلی که ارائه یک اثر کمدی و حتی خانوادگی است، پایبند می‌ماند، اما در مقابل قسمتی به مراتب با اکشن بیشتر نیز است. این موضوع تا حدی به‌لطف حضور شخصیتی مثل ناکلز محقق شده تا ما شخصیتی را ببینیم که بتواند پابه‌پای سونیک حرکت و با او مبارزه کند. ما شاهد چنین شخصیتی در قسمت قبلی نبودیم و مبارزه با دکتر اگمن هم صرفا مبارزه با چند صدتا ربات بوده است که البته در این قسمت باز هم شاهد چنین موضوعی هستیم.
همین نکته باعث می‌شود تا صحنه‌های اکشن بهتری در مقایسه با فیلم اول شاهد باشیم و نکته مثبت دیگر این است که در این فیلم سونیک بیشتر به چالش کشیده می‌شود که این موضوع هم به‌خاطر تحول شخصیت دکتر اگمن است و هم به‌خاطر حضور ناکلز که سونیک تا حد زیادی در شکست دادن آن ناتوان است. اما با اینکه در هر بخش فیلم تا حدی بین شوخی و صحنه‌های اکشن و درام بالانس ایجاد کرده، اما حضور کم شخصیت‌های انسانی در دو بخش ابتدایی فیلم باعث شده تا فیلم عملکرد به مراتب بهتری داشته باشد.
در بخش سوم و پایانی با ورود شخصیت‌های انسانی به مبارزه برای متوقف کردن دکتر اگمن، ما هر لحظه ممکن است تمرکز خود را از دست دهیم و این موضوع تا حدی به کلیت مبارزه پایانی فیلم ضربه زده است. مشخصا زمانی‌که در حال تماشا همکاری مشترک سونیک، تیلز و ناکلز هستیم، دوست داریم تمام تمرکز فیلم اکنون روی این موضوع باشد تا اینکه خانواده واچوفسکی به سرشان بزند و دنبال دکتر اگمن راه بیفتند.
صد البته شخصیت‌های انسانی کمک خوبی برای صحنه‌های احساسی و درام فیلم هستند، اما حضور بیش از حد آن‌ها در بخش پایانی فیلم Sonic the Hedgehog 2 تا حدی به کلیت آن ضربه زده است. بخش کمدی فیلم سونیک 2 با حضور شخصیت‌های جدید به مراتب بهتر از قسمت اول است و پیشرفت قابل مشاهده‌ای دیده می‌شود که این موضوع تا حدی به‌خاطر کلیت شخصیت ناکلز است، اما فیلم همچنان دارای صحنه‌های کمدی اضافه و آزار دهنده‌ای است که شاید در مقایسه با قسمت اول کمتر شده باشند.
بااین‌حال، همچنان می‌توانیم صحنه‌های کمدی آزار دهنده‌ای مشاهده کنیم که نبود آن می‌توانست به فیلم کمک زیادی کند؛ صحنه‌هایی مثل شوخی‌های اضافه و نه چندان بامزه جیم کری در نقش دکتر اگمن و دیگر شخصیت‌های انسانی فیلم که ظاهرا سازندگان تلاش زیادی کرده‌اند تا آن‌ها را بخش مهمی از فیلم تبدیل کنند، اما خیلی در این مورد موفق نبوده‌اند. درنهایت شخصیت‌های انسانی کم اهمیت‌ترین شخصیت‌های انسانی فیلم هستند و حتی مانند قسمت اول دیگر در اینجا شاهد تهدید بزرگی بر علیه آن‌ها نیستیم.
اما باز هم می‌بینیم که سازندگان در تلاش هستند تا آن‌ها را به شکلی بخشی از داستان کنند که این موضوع تا حد زیادی یادآور فیلم‌های دنیای MonsterVerse است که کمتر کسی به شخصیت‌های انسانی آن توجه می‌کنند. در مجموع فیلم دارای نام‌های بزرگی مثل جیمز مارسدن است که بدون شک نمی‌توان انتظار داشت که تنها نقش کوچکی به او داد، اما شاید راه‌های بهتری برای حضورش در فیلم Sonic 2 وجود داشت تا اینکه در بخش زیادی از فیلم یک شخصیت بازنده باشد که درنهایت هم مشخص نبود هدف چیست و در بخش دیگری به کمک سونیک بیاید.
اما جیم کری همچنان بهترین شخصیت انسانی فیلم است. جلوتر گفتم که بخشی از شوخی‌های آزاردهنده فیلم متعلق به جیم کری است، اما در مجموع او عملکرد خوبی در فیلم دارد و این شوخی‌ها تا حدی مرتبط با فیلمنامه و سمت و جهت فیلم است تا اینکه مشکل از عملکرد او در طول فیلم باشد. اما در مورد مابقی شخصیت‌های انسانی فیلم سونیک 2 درنهایت می‌توان گفت که خط داستانی نامشخصی دارند که تا حدی نقش جلو بردن داستان را دارند تا اینکه واقعا بود و نبود آن‌ها اهمیتی در فیلم داشته باشد.
فیلم Sonic the Hedgehog 2 همچنین دارای ارجاعات جالبی به فیلم‌های مختلف است که می‌توان به بتمن یا وینتر سولجر اشاره کرد که چنین ارجاعاتی شاید در نگاه اول برای تبلیغ فیلم باشند، اما به شوخی‌های فیلم کمک زیادی کرده‌اند. شاید حتی بتوان گفت که ارجاعات فیلم تا حدی خلاقانه و حتی بر پایه داستان فیلم است. درنهایت فیلم پایان خوبی دارد و بینندگان را برای تماشا دنباله آن دعوت می‌کند که اینبار سونیک باید با چالش جدید و حتی سخت‌تری مواجه شود.
فیلم Sonic the Hedgehog 2 درنهایت توانسته در بخش‌هایی پیشرفت کند و تجربه به مراتب بهتر و سرگرم کننده‌تری نسبت به قسمت اول ارائه کند. فیلم دنیایی بزرگ‌تری نسبت به قسمت اول دارد و اتفاقات آن به همان میزان رشد کرده است، اما همچنان از همان فرمول قسمت اول پیروی می‌کند که اینبار شاهد حضور شخصیت‌های ناکلز و تیلز نیز هستیم که از نکات مثبت این قسمت هستند. فیلم Sonic 2 شاید اثر خیلی وفاداری به بازی سونیک نباشد، اما همچنان فیلمی سرگرم کننده و جذاب برای طرفدارانش می‌تواند باشد.
