نقد سریال هیولا؛ قسمت پنجم

فعلا بگذارید نقد سریال هیولا و قسمت پنجم را بگذاریم کنار و بررسی این موضوع بپردازیم که مهران مدیری قصد دارد چه چیزی را به تصویر بکشد؟ تا اینجای کار مشخص است که هیولا سعی دارد بیش از یک اثر مفرح و کمدی باشد و در همین راستا هم تلاش‌هایی می‌کند، اما این دست و پا زدن‌ها کافی است؟ به نظرم نه! چرا از لفظ «دست و پا زدن» استفاده می‌کنم؟ به این خاطر که براساس حرف‌های خانوم زحمت‌کش در سریال هم موضوعات «گریه‌آور» برای جامعه امروز ما جذاب بوده و باب میل عامه مردم است، قاسم‌خانی و مدیری هم با آگاهی از این مسئله قصه یک سریال پانزده قسمتی را نوشته‌اند که به نظرم آرام آرام سبب تکراری شدن هیولا می‌شود. در بررسی قسمت سوم گفتیم ردیف کردن مشکلات جامعه بدون پرداخت سبب نمی‌شود یک سریال دوست‌داشتنی شود، اما انتخاب درست مسائل اجتماعی و واکاوی صحیح آن‌ها سبب پدید آمدن یک مجموعه دوست‌داشتنی و قابل ستایش می‌شود که تیم سازنده هیولا تا قسمت پنجم اصلا اینطوری نکرده‌اند و همواره هوشنگ با مدیری تنها می‌شود، یک پیشنهاد بی‌شرفانه دریافت می‌کند، بعد از درمیان گذاشتن مسئله با خانواده‌اش از جانب آن‌ها تحت فشار قرار می‌گیرد و درنهایت امر با رد کردن چند پیرزن از خیابان یا صدقه دادن وجدان آسوده‌ای برای خود می‌خرد و دراین‌میان شخصیت مدیری چقدر شبیه به بلوتوث از قهوه تلخ، اصلانی شبیه به مستشار یا حتی کیانوش به ترتیب از قهوه تلخ و شب‌های ببره است و متاسفانه اوضاع در مورد شخصیت‌های فرعی و زن قصه بدتر می‌شود و انگار یک ربات دیالوگ‌های مربوط‌به آن‌ها نوشته است، تا حد ممکن تک بعدی و تکراری که رفته رفته بی‌مزه شده‌اند.

در ابتدای این قسمت هوشنگ شرافت به‌نوعی با مدیری همکاری می‌کند تا شرکت بتواند با قیمت مناسب‌تری علوفه مورد نیاز خود را تأمین کند و از اینجا می‌فهمیم درگردیسی شخصیتی او در حال انجام است، اما دقیق سکانس‌های ابتدایی کار را خیلی نمی‌فهمم، یک سوم از سریال گذشت اما شرافت نفهمید همواره در مقابل وسوسه‌های مالی وا می‌دهد؟ موضوعی که ما و مدیری به خوبی از آن واقفیم! 

در قسمت پنجم شاهد ابعاد گسترده‌ای از فعالیت‌های غیراخلاقی که مدیران مؤسسه مالی و اعتباری خاف آن را رهبری می‌کنند هستیم. به درستی می‌بینیم که یک هیولا حتی به اموال یتیمان و افراد نیازمند پوشش‌های امدادی نیز رحم نمی‌کند و تیم دزدان سریال هیولا از هر ابزاری برای دور زدن تحریم‌ها و کلاه‌گذاشتن بر سر مردم استفاده می‌کنند. همچنین به موضوعاتی همچون ژن خوب، بی‌لیاقتی برخی از مسئولان به این خاطر که توسط پدرانشان در پست‌های مختلف قرار گرفته‌اند نیز هستیم که نکات تازه یا جذابی برای این سریال که رویکردی اجتماعی دارد به شمار نمی‌رود.

این قسمت هم مانند قسمت قبلی قدم خاصی برای پیشبرد کلی داستان بر نمی‌دارد و تنها در آنچه در آینده خواهیم دید، شاهد تعامل بیشتر هوشنگ شرافت با هیئت مدیره مؤسسه خاف هستیم، اشخاصی که شخصیت اصلی شاید در ابتدای سریال در مقابل آن‌ها قرار می‌گرفت، اما امروز تبدیل به دوستانی برای آن‌ها شده است و قصد دارد با ساخت چند تبلیغ تلویزیونی در ازای دریافت مقداری پول با مافیای کنکور هم‌سفره شود. امیدوارم هرچه زودتر هیولا به آن نقطه اوج و پختگی که انتظار داریم برسد، یعنی جایی که شخصیت‌هایی قابل لمس دارد، تنها مشکلات اجتماعی را به تصویر نمی‌کشد؛ بلکه در بستر داستان و اتفاقات آن به واکاوی موضوع می‌پردازد و موقیت‌های خنده‌دار نیز در این سریال بیش از این خواهند شد، چون بدون این موارد هیولا در حد یک مجموعه تقریبا کمدی که برخی موضوعات اجتماعی را از زبان کارگردانش به مخاطب رائه می‌کند فراتر نمی‌رود.