نقد سریال میس مارول (Ms. Marvel) | فصل اول

اما شاید گفتن یک داستان Coming-of-age چندان با ساختار MCU سازگار نباشد و حتی در مورد مرد عنکبوتی هم ما شاهد چنین داستانی حداقل به شکل گسترده نبودیم. پس از شروع سریال و زمانی‌که کامالا خان به قدرتش دست پیدا کرد، روند سریال با تغییراتی مواجه می‌شود و سریال کم کم از یک داستان Coming-of-age وارد یک داستان دیگر می‌شود. این داستان تقریبا مشابه فیلم‌های دنیای سینمایی مارول است، اما در قسمت پایانی سریال دوباره به سراغ داستان Coming-of-age می‌رود و سریال درنهایت نمی‌تواند توازن مناسبی بین این دو موضوع ایجاد کند.

درواقع سریال Ms. Marvel در مسیری قدم می‌گذارد که کاملا قابل پیش‌بینی است و می‌توانید اتفاقات آن را به‌راحتی پیش‌بینی کنید و متوجه شوید در ادامه قرار است چه اتفاقاتی رخ دهد. حالا او درکنار اینکه باید با گروهی مرموز و ظاهرا شروری مواجه شود، او نیاز دارد تا ریشه خود را کشف کند. درواقع قدرت کامالا خان ریشه در گذشته خانواده او دارد و کامالا باید بفهمد که او و خانواده‌اش از کجا آمده‌اند و ریشه قدرتش چیست.

ادامه نقد ممکن است بخشی از داستان و پایان سریال Ms. Marvel و ریشه شخصیت میس مارول را فاش کند

از آنجایی‌که در دنیای سینمایی مارول خبری از اینهیومن‌ها نیست، حالا ریشه شخصیت میس مارول تغییر پیدا کرده است و در ابتدا متوجه می‌شویم که کامالا در اصل یک جن است که از دنیای دیگر به این دنیا آمده‌اند. دستبند کامالا نیز درواقع متعلق به جد او بوده است که ریشه قدرت او نیز از این شخصیت آمده است. در این نقطه چند سؤال برای ما ایجاد می‌شود مثل اینکه آیا ما قرار است به دنیای جد کامالا سفر کنیم و آیا مارول برنامه‌ای برای آن دارد؟ آیا این موضوع ارتباطی به داستان آینده این شخصیت و مجموعه مارول دارد؟

حداقل اگر پایان سریال Ms. Marvel در نظر بگیریم ظاهرا این موضوع حداقل فعلا جایی در برنامه مارول ندارد و دقیقا مشخص نیست که جن بودن یا نبودن کامالا چقدر در آینده این شخصیت اهمیت دارد. این نکته را گفتم که به این هویت واقعی کامالا برسیم. در پایان سریال میس مارول متوجه شدیم که کامالا خان درواقع یک میوتنت است و بالاخره شاهد ورود میوتنت‌ها و X-Men به دنیای سینمایی مارول هستیم.

اما آیا باید از این موضوع هیجان‌زده شویم؟ درواقع از آنجایی که ما شاهد حضور اینهیومن‌ها در MCU نیستیم، پس مارول استودیو تصمیم گرفته تا برخی از شخصیت‌ها مثل کامالا خان را به‌عنوان یک میوتنت معرفی کند و این موضوع صرفا به معنای آن نیست که او قرار است عضوی از ایکس من یا گروه مشابهی باشد. نکته اول این است که این احساس من در من بیننده ایجاد می‌شود که مارول تصمیم گرفته تا از هر روشی که ممکن است این شخصیت را مهم و با اهمیت جلوه دهد.

این موضوع درواقع عکس معرفی شخصیت‌های گذشته مارول است که هر یک واقعا نقش مهمی در داستان‌های آینده MCU داشتند. به‌طور مثال ما در فیلم Captain America: Civil War شاهد معرفی بلک پنتر بودیم که در این فیلم او نقش محوری و مهمی در داستان و اتفاقات آن داشت و در ادامه ما شاهد نقش مهم این شخصیت در اتفاقات بعدی فاز سوم MCU بودیم. حالا مارول به‌جای اینکه چنین الگویی را دنبال کند به‌دنبال زدن یک برچسب به شخصیت میس مارول است تا مثلا من بیننده غافلگیر شوم.

نکته بعدی این است که آیا میوتنت بودن میس مارول قرار است اتفاق مهمی برای این شخصیت در آینده باشد؟ ما می‌دانیم که این شخصیت قرار است در فیلم The Marvels حضور داشته باشد، اما هویت اصلی و حقیقی این شخصیت واقعا اهمیت زیادی حداقل در مقطع کنونی ندارد و حتی بدون اینکه بگویند او یک میوتنت است هم می‌توانست در این فیلم حضور پیدا کند. نکته سوم آیا مارول استودیو نمی‌توانست در جای دیگری حضور میوتنت‌ها را در دنیای سینمایی مارول تایید کند؟

متاسفانه مارول استودیو به‌طرز عجیبی در سریال وانداویژن یا حتی سریال فالکون و وینتر سولجر فرصت‌سوزی کرد و در یک تصمیم سطحی تصمیم گرفت ورود میوتنت‌ها را در سریال Ms. Marvel انجام دهد. واقعیت این است که سریال WandaVision بستر فوق‌العاده‌ای برای این موضوع بود و مارول شاید با کمی بد سلیقگی تصمیم گرفت تا این اتفاق در سریال دیگری رقم بزند. متاسفانه این موضوع نه‌تنها باعث هیجان من یا بسیاری دیگر نمی‌شود، بلکه باعث ناامیدی افراد بسیاری هم شده است.

درنهایت به قسمت پایانی سریال Ms. Marvel می‌رسیم. جایی‌که مبارزه پایانی و CGI آن سطحی و ضعیف کار شده است، اما حداقل روابط کامالا خان و خانوده‌اش و نحوه انتخاب اسم میس مارول از نکات مثبت سریال است که حداقل سازندگان عملکرد خوبی در این بخش‌ها داشته‌اند. اما در صحنه پس از پایان سریال Ms. Marvel چه اتفاقی رخ داد؟ متاسفانه بسیاری از صحنه‌های پس از پایان فصل چهارم دنیای سینمایی مارول تا حد زیادی گنگ و نامفهوم هستند.

مشخصا صحنه پس از پایان سریال Ms. Marvel اشاره‌ای به شروع اتفاقات فیلم The Marvels دارد و ورود کاپیتان مارول با بازی بری لارسون اتفاقا جالبی می‌توانست باشد، اما نحوه اجرای آن کمی مشکل داشت و درواقع تا حد زیادی برای من بیننده گنگ است. واقعیت این است که نمی‌دانم واقعا چه اتفاقی در این صحنه در حال رخ دادن است و بیشتر مثل یک Cameo لحظه آخری می‌رسد تا اینکه اشاره‌ای به فیلم دیگری داشته باشد.

البته این مشکلات تنها در برخی از آثار مارول استودیو مثل فیلم دکتر استرنج 2 که البته مشکلش تنها گنگ بودن و سریع بودن اتفاقات آن است، دیده می‌شود و در گروهی دیگر از آثار شاهد همان استایل قدیمی و مناسبی هستیم که سال‌ها از مارول دیده بودیم. به‌طور مثال ما در صحنه پس از پایان سریال Moon Knight شاهد یک توضیح مناسب در مورد هویت سوم شخصیت شوالیه ماه بودیم. یا در صحنه پس از پایان فیلم مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست هم ما دقیقا می‌دانستیم که چه اتفاقی در حال رخ دادن است و نحوه پیاده‌سازی مناسبی داشت.

پایان اسپویل

سریال Ms. Marvel مشکلات خاص خودش مثل جلوه‌های ویژه ضعیف، داستان نویسی و روایت نسبتا سطحی را دارد، اما یکی از بزرگ‌ترین مشکلات سریال، شخصیت شرور و منفی آن است. درواقع ما دو گروه شخصیت شرور در سریال داریم که هیچ یک پرداخت مناسبی ندارند و هر یک به‌طرز ناشیانه‌ای در سریال به تصویر کشیده‌اند. گروه اول یک سازمان مشابه SWORD است که دقیقا اهداف آن‌ها مشخص نیست و اصلا ما نمی‌دانیم که وظیفه اصلی آن‌ها چه چیزی است.

گروه دوم درواقع هم‌نوعان کامالا خان هستند که نه‌تنها پرداخت بهتری در سریال ندارند، بلکه نقش آن‌ها مثل یک علامت سؤال در سریال باقی‌ می‌ماند و آن‌ها به بدترین شکل ممکن از سریال حذف می‌شوند. البته جدای از اینکه سریال Ms. Marvel مشکلاتی دارد که باعث می‌شود این سریال فراتر از یک اثر متوسط و تا حد زیادی غیر ضروری نرود، حداقل در بخش‌هایی مثل زندگی شخصیت کامالا خان تا مشکلات مدرسه و شخصی او عملکرد قابل قبولی دارد. اگرچه ممکن است تماشا زندگی دبیرستانی کامالا برای هر بیننده‌ای واقعا جذاب نباشد.

شاید اگر سریال میس مارول خارج از MCU روایت می‌شد، می‌توانستیم نتیجه بهتری هم ببینیم تا صرفا سریال تلاش نکند تا به نحوی خودش را به دیگر آثار مارول مرتبط کند. البته انتخاب ایمان ولانی برای نقش کامالا خان یکی از نکات مثبت سریال است که حداقل مارول در این بخش توانسته انتخاب مناسبی کند. در مجموع عملکرد بازیگران سریال قابل قبول است و تا حدی می‌توان گفت که بازیگران سریال مناسب نقش‌ها هستند.

همچنین موسیقی و طراحی لباس از بخش‌های مثبت سریال Ms. Marvel است که این موضوع در مقابل جلوه‌های ویژه و مبارزات سریال قرار می‌گیرد. در هر حال همان‌طور که از نمایش‌های سریال هم انتظارش را داشتیم، تغییر قدرت‌های میس مارول باعث شده تا روی کیفیت مبارزات تاثیر منفی بگذارد. در پایان ما در سریال Ms. Marvel شاهد معرفی اولین ابرقهرمان مسلمان مارول هستیم که پایان آن قرار است اهمیت این شخصیت را برای طرفداران افزایش دهد.

اما تغییرات شخصیتی میس مارول بیشتر از آنکه به این شخصیت کمک کند، به ضررش تمام شده است و حتی هویت واقعی کامالا خان نه‌تنها کمکی نکرده است، بلکه باعث شده تا احساس کنیم مارول به هر روشی تلاش کرده تا این شخصیت را مهم و با اهمیت جلوه دهد. شاید من انتظاری سریالی مشابه سریال I Am Not Okay With This داشتم که قدرت‌های به‌دست آمده باعث به چالش کشیده شدن شخصیت اصلی شده بود و صرفا یک اثر دبیرستانی و فانتزی را شاهد نبودیم.

در هر حال سریال Ms. Marvel می‌تواند گروهی از طرفداران را راضی کند و تا حدی هم اثری سرگرم کننده است، اما سریال قرار نیست چیز جدیدی را ارائه دهد. در هر حال ما شاهد یک داستان نوجوانانه با تم مارول هستیم که نکات مثبت و منفی خودش را دارد. همچنین این سریال فعلا نتوانسته تا شخصیت میس مارول را شخصیتی مهم و آینده‌دار نشان دهد و این نگرانی می‌تواند برای شخصیت‌های مثل آیرون هارت هم وجود داشته باشد که در آینده در MCU معرفی خواهند شد.