نقد انیمیشن عمارت تسخیر شده‌ ماپت ها (Muppets Haunted Mansion) | رویارویی با ترس‌ها

گونزو و په‌په‌ی شاه میگو در شب جشن هالووین با یک لیموزین و راننده‌ای شیک به یک مهمانی اسرارآمیز دعوت می‌شوند. آن‌ها به مناسبت صدمین سالگرد گم شدن مک‌گافین شعبده‌باز و معروف در یک عمارت خالی از سکنه و جن‌زده باید شب را صبح کنند. آن‌ها در این کابوس با چالش‌های مختلفی مواجه می‌شوند که می‌تواند به قیمت جانشان تمام شود.

ایده‌ی انیمیشن ماپت‌ها فکر خوب و جذابی است که هر مخاطبی را وسوسه خواهد کرد اما پرسش مهم اینجا است که این نمایش چقدر توانسته موقعیتی ترسناک و روانشناختی را خلق کند

ایده‌ی انیمیشن ماپت ها هر مخاطبی را وسوسه خواهد کرد. اما پرسش مهم اینجا است که این نمایش چقدر توانسته موقعیتی ترسناک و روانشناختی را خلق کند؟ عمارت تسخیر شده‌ی ماپت ها ضعف بزرگی در فیلمنامه دارد و در پرداخت و قصه‌گویی کم می‌آورد. هنگام تماشای این اثر گاها ممکن است فکر کنید که یک کودک مشغول داستان‌سرایی با ادبیاتی غلو شده است. انیمیشن ماپت‌ها وارد یک مبحث بزرگ و قوی روانشناسانه می‌شود اما نمی‌تواند این ایده‌ی جذاب را بسط بدهد و در همان سطح باقی می‌ماند.

داستان این اثر بسیار ساده پیش می‌رود و اتفاقاتش نمی‌توانند روی یک خط دراماتیکی قوی و منسجم رخ بدهند. هنگام تماشای این انیمیشن به بیننده این حس القا می‌شود که گویی قرار است همه چیز به شیوه‌ای ساده و روی یک مسیر صاف و بدون حرکت سینوسی یک فیلم استاندارد هیجان‌آور حرکت کند. انیمیشن ماپت‌ها از همان اول خیال مخاطبش را راحت می‌کند و به او تفهیم می‌کند که قرار نیست اتفاقی هیجان‌آور و ناراحت کننده بیفتد.

این انیمیشن به مانند فیلم‌های وحشت عمارتی جن‌زده و خالی از سکونت را لوکیشن خود قرار می‌دهد و داستان خود را در این خانه‌‌ی بزرگ به پیش می‌برد. این مکان اما اصلاً فضایی وحشت‌بار را تداعی نمی‌کند و مخاطب را هم دور از هیجان نگه می‌دارد. موجوداتی که برای ترساندن مخاطب در آن‌جا گاه و بیگاه خودشان را نشان می‌دهند و جیغی مسخره می‌کشند نه می‌توانند هیجان ایجاد کنند و نه اینکه فضایی کمدی را خلق کنند. موقعیت طنز و ترسیدن اصلاً در نیامده است چرا که کارگردان بین داستانی کمدی و وحشت مدام در رفت‌و‌آمد بوده است.

انیمیشن اما در جلوه‌های ویژه بسیار عالی عمل می‌کند و با خلق جلوه‌های کامپیوتری زنده و طبیعی در ساخت فضای ترسناک فیلم مشارکتی خوب دارد. روح‌ها و مردگانی که سر از قبر بیرون آورده‌اند و مشغول آواز، صحبت و ... هستند در نوع خود بسیار زیبا طراحی شده‌اند و می‌توانند محتوا را به جلو بکشانند. نورپردازی‌ها و فضای گوتیک اثر هم یکی دیگر از نکات مثبت انیمیشن است. طراحان این انیمیشن توانسته‌اند به‌خوبی این فرم را در خدمت محتوا درآورند و قالب ترسناک عمارت تسخیر شده ماپت‌ها را از این طریق دراماتیزه کنند.

Muppets Haunted Mansion یک انیمیشن موزیکال است که موسیقی‌اش نه آنقدر زیاد است که اثر را شلوغ کند و نه آنقدر کم و آب رفته که در میان محتوای اثر گم شود

Muppets Haunted Mansion یک انیمیشن موزیکال است که موسیقی‌اش نه آنقدر زیاد است که اثر را شلوغ کند و نه آنقدر کم و آب رفته که در میان محتوای اثر گم شود. از طرفی دیگر هم این ترانه‌ها آنقدر گوش‌نواز و زیبا ساخته شده‌اند که به‌تنهایی می‌توان از آن‌ها لذت برد. اما چیزیکه در عمارت تسخیر شده‌ی ماپت‌ها آزار دهنده می‌کند این است که موسیقی انیمیشن در اختیار بعد ترسناک فیلم نیست. در سکانسی که مرده‌ها از قبر بیرون می‌آیند موزیک آنقدر سکانس را تلطیف می‌کند که بیننده از هیجان می‌افتد و بین یک کمدی و وحشتی نصفه و نیمه گیر می‌کند.

این سکانس جایی است که می‌شد مخاطب را پر از تعلیق و استرس کرد و او را برای یک ماجراجویی ترسناک به درون عمارت جن‌زده فرستاد اما متاسفانه چنین اتفاقی نمی‌افتد و ما گیج و مبهوت آن وسط‌ها به‌دنبال سبک قصه هستیم.

انیمیشن Muppets Haunted Mansion در اینجا اولین شانس خود برای خلق قالب جهان‌ بینی‌اش را از دست می‌دهد و از طرفی، هم خود را سردرگم می‌کند و هم بیننده‌ای که طبق تاریخچه‌ی دیگر انیمیشن ماپت‌ها به تماشای این نمایش نشسته است. این سکانس همان موقعیت خوبی بود که کارگردان می‌توانست از ابتدا میخ‌اش را بکوبد و تکلیف همه را با په‌په، گونزو و اتفاقات پیرامون‌شان مشخص کند. اما این حرکت اتفاق نمی‌افتد و په‌په و گونزو به راحت‌ترین و لطیف‌ترین شکل ممکن وارد خانه‌ی جن‌زده می‌شوند که در آن‌جا نیز اتفاقات به‌همین شیوه پیش می‌رود و عناصر تعلیق برانگیز و هیجان‌آور آنقدر خنده‌دار هستند که مخاطب باید خودش را جای یه کودک تازه به حرف افتاده بگذارد.

معمایی در Muppets Haunted Mansion برای حل کردن وجود ندارد و داستان یک خط مستقیم را می‌گیرد و می‌برد، نه آدرنالینی جابه‌جا می‌شود و نه تعلیقی که مخاطب را به چالش بکشد. هرچه که است تنها یک دقیقه شماری است برای پایان ماپت‌ها که البته اگر بیننده دلش بخواهد تا بالا آمدن تیتراژ پای تلویزیون بنشیند.

عمارت تسخیر شده‌ی ماپت‌ها با خود درگیری ژانری دارد و نمی‌تواند یک چشم‌انداز مناسب از سبک و ژانر را به مخاطب ارائه دهد

عمارت تسخیر شده‌ی ماپت‌ها با خود درگیری ژانری دارد و نمی‌تواند یک چشم‌انداز مناسب از سبک و ژانر را به مخاطب ارائه دهد. این نمایش هم کمدی است و هم ترسناک و هم اینکه دوست دارد تنها به‌عنوان یک درام پیش برود. ماپت‌ها از هر ژانری به مقداری مساوی در خود آمیخته است که همین باعث می‌شود بیننده نتواند یک سوی مناسبی را برای تماشا انتخاب کند و نهایتا به جایی می‌رسد که همه چیز برایش همچون نمایشی بی‌معنی جلو می‌رود و تبدیل به خسته کننده ترین انیمیشن ماپت‌ها می‌شود.

مضمون عمارت تسخیر شده‌ ماپت‌ها رویارویی با ترس‌ها و سنجیده عمل کردن است. این مضمون‌ها مانند شعارهای پر زرق و برقی مداوم در گوش مخاطب فریاد زده می‌شوند و در سطح باقی می‌مانند. هیچ چالش بزرگ و خاصی برای گونزو وجود ندارد و ترس‌های او اصلا به‌عنوان یک اتفاق تصویری دراماتیزه نمی‌شوند. نمایش ترس‌های این شخصیت در حد یک شوخی هستند و گویی گونزو از ابتدا قرار است برنده باشد. چراکه به هیچ چالش جدی‌ای کشیده نمی‌شود.

از سمت دیگر شخصیت په‌په شاه میگوی بدون فکر و نادان که تمایلات‌اش دست آخر نزدیک است کار دستش بدهند مقداری هیجان انیمیشن را با گرفتار شدن در دام بیوه‌ی سیاه بالا می‌برد اما از آنجایی که این موقعیت آنقدرها قدرتمند جلو نمی‌رود و زود فروکش می‌کند نمی‌توان بدان امید چندانی داشت.

انیمیشن عمارت تسخیر شده‌ی ماپت‌ها به آنچه که در سر دارد نمی‌رسد و نمی‌تواند یک بکگراند ژانری مناسب را برای خودش خلق کند

انیمیشن عمارت تسخیر شده‌ی ماپت‌ها به آنچه که در سر دارد نمی‌رسد و نمی‌تواند یک بکگراند ژانری مناسب را برای خودش خلق کند. این اثر می‌خواسته که هم کودکان را تحت تاثیر قرار دهد و هم اینکه بزرگسالان را با خود همراه کند که البته آنقدر جانبداری کودکان را کرده است که هم بزرگسالان از آن ناامید شده‌اند و هم سنین پایین‌تر با یکسری ایده‌های غلو شده گیر افتاده‌اند.

Muppets Haunted Mansion انیمیشنی است که با ریتمی کند حرکت می‌کند اما می‌تواند با فرم زیبای خود و موسیقی‌های جذابش، شما را سرگرم کند اما اصلا نباید این انتظار را داشت که عمارت تسخیر شده‌ی ماپت‌ها بتواند اثری خوشحال کننده و مهیج برای‌تان باشد. این اثر آینه‌ی تمام نمای کارهایی است که ایده‌ی خوبشان با بی‌تجربگی سازندگان آن‌ها بر باد رفته است.