انیمیشن دفترچه خاطرات یک بی‌عرضه Diary of a Wimpy Kid تلاش کرده تا تجربه‌ای نسبتا جدید را برای مخاطبان کم سن و سال ایجاد کند، اما آیا موفق بوده است؟ در ادامه با میدونی و نقد این انیمیشن همراه باشید.
پس از ساخت و اکران ۴ قسمت از مجموعه فیلم Diary of a Wimpy Kid، فاکس قرن بیستم تصمیم به ریبوت این مجموعه و ساخت انیمیشن آن گرفت، اما پس از خریداری شدن این استودیو توسط دیزنی، حالا انیمیشن دفترچه خاطرات یک بی‌عرضه که اقتباسی از مجموعه رمان‌هایی اثر جف کینی است، برای شبکه دیزنی پلاس تولید شده و اولین قسمت آن مدتی می‌شود که از سرویس استریم دیزنی پخش شده است. اولین نکته قابل‌توجه در مورد انیمیشن Diary of a Wimpy Kid این است که سازندگان تلاش کرده‌اند تا با استایل انیمیشنی متفاوت، اثری نزدیک‌تر به رمان آن خلق کنند.
مشخصا نمی‌توان کیفیت کلی انیمیشن را با بسیاری از انیمیشن‌های روز مقایسه کرد، اما باتوجه‌به این موضوع که با انیمیشنی اختصاصی دیزنی پلاس طرف هستیم و مدل‌های آن خیلی نیازی به بودجه بالا ندارند، می‌توان گفت سازندگان توانسته‌اند کیفیت قابل قبولی را ارائه کنند. همین موضوع باعث شده تا انیمیشن Diary of a Wimpy Kid اثری نسبتا متفاوت در مقایسه با فیلم‌های آن باشد و همچنین باتوجه‌به پخش آن از دیزنی پلاس می‌توان انتظار ساخت اقتباس بیشتر رمان‌های آن را داشت تا شاهد پوشش رمان‌های بیشتری در قالب انیمیشن‌های یک ساعته باشیم. اما نکته جالب توجه دیگر مدت زمان انیمیشن است که زمان آن چیزی کمتر از یک ساعت است.
البته شاید در نگاه اول تصور کنیم که مدت زمان اختصاص داده شده به انیمیشن Diary of a Wimpy Kid بسیار کم است، اما این موضوع باعث شده تا انیمیشن حداقل اثری غیر قابل تماشا نباشد. در مجموع با انیمیشنی طرف هستیم که سرعت اتفاقات در آن خیلی خوب نیست و روند کلی اتفاقات کمی می‌توانند خسته کننده و حوصله سر بر باشد و اگر انیمیشن کمی طولانی‌تر بود، احتمال داشت که تماشا آن تا پایان بسیار سخت شود. حتی ما آثاری را می‌بینیم که با وجود مدت زمان ۹۰ دقیقه‌ای، باز هم اثر خسته کننده‌ای هستند که تماشا آن تا پایان سخت است.
اگر سازندگان انیمیشن کاملا ارادی و با درک کامل تصمیم گرفتند تا مدت زمان انیمیشن Diary of a Wimpy Kid را کمتر از یک ساعت در نظر بگیرند، می‌توان گفت که تصمیم هوشمندانه‌ای گرفتند و حتی شاید این انیمیشن بتواند الگو خوبی برای آثاری مشابه باشد که اگر ایده بیشتری ندارند، نیازی نیست مدت زمان اثر خود را بیش از حد طولانی کنند تا تماشا آن برای بیننده سخت و طاقت فرسا شود. اما آیا انیمیشن Diary of a Wimpy Kid توانسته است تا حق مطلب را برخلاف فیلم لایو اکشن آن ادا کند؟
اگر به طراحی شخصیت‌ها و استایل انیمیشن بخواهیم نتیجه‌گیری کنیم می‌توان گفت سازندگان توانسته‌اند به این هدف دست پیدا کنند. اما واقعیت این است که هدف گذاری سازندگان تنها افراد کم سن و سال بوده و اگر از طرفداران قدیمی رمان بوده‌اید، این اثر ممکن است کمی برای شما آزار دهنده باشد. در مجموع می‌توان گفت کیفیت کمدی انیمیشن قابل قبول است و این شوخی‌ها در طول انیمیشن می‌تواند هر فرد کم سن و سال در خانواده را بخنداند و خوشحال و راضی کند، اما برای یک فرد بزرگسال قطعا می‌تواند آزار دهنده باشد.
البته وقتی می‌گوییم هدف سازندگان بیشتر یک گروه خاص است، پس نمی‌توان ایراد خیلی بزرگی در این رابطه گرفت یا حتی باز هم می‌توان انیمیشن را یک اثر خانوادگی مناسب دانست، اما سازندگان واقعا این پتانسیل را داشتند تا گروه‌های سنی گسترده‌تری را مدنظر قرار می‌دادند تا تماشا انیمیشن Diary of a Wimpy Kid برای افراد بیشتری جذاب‌تر باشد. اما تمرکز قسمت اول انیمیشن دفترچه خاطرات یک بی‌عرضه روی موضوع دروغ گفتن به دوستان و والدین تا پیامدهای آن و همچنین ارزش دوستی است.
صد البته بخشی از تمرکز انیمیشن Diary of a Wimpy Kid روی هالووین و همچنین اولین سال ورود به دبیرستان است، اما هدف اصلی سازندگان نمایش پیامدهای دروغ گفتن است. گفتیم که هدف اصلی سازندگان یک گروه سنی خاص است و بدین ترتیب در طول انیمیشن نیز قرار است شاهد پیام‌هایی نیز باشیم. مشخصا هدف اصلی کودکان تماشا شوخی و صحنه‌‌های بامزه و کمدی است، اما قرار دادن چنین پیام‌های در یک انیمیشن اتفاق مثبتی است. حتی با اینکه انیمیشن مشکلاتی مثل روند کند تا شوخی‌های نه چندان جذاب برای همه گروه‌های سنی وجود دارد، اما باز هم نکاتی در آن می‌توان مشاهده کرد که در کمتر انیمیشنی می‌توان امروز دید.
خیلی از آثار خانوادگی یا آثاری که صرفا برای سرگرم کردن کودکان تولید می‌شوند، هدف یا پیام خاصی ندارند یا حتی اگر هم داشته باشند، موضوعات خاص و روز را هدف قرار می‌دهند که باعث می‌شود حتی جذابیت اثر برای یک کودک کاسته شود. حالا با اینکه پیام انیمیشن Diary of a Wimpy Kid در ظاهر ساده و شاید پیش و پا افتاده باشد، اما گفتن و ارائه آن کار خوبی است که شاید باید در آثار بیشتری شاهد پرداختن به چنین موضوعات و پیام‌هایی نیز باشیم. انیمیشن البته تنها از نظر ظاهری به چنین کاری نپرداخته و در طول انیمیشن ما واقعا پیامدهای دروغ‌گویی گرگ هفلی را می‌بینیم.
یک جنبه دیگر این موضوع روابط دوستی است که انیمیشن در تلاش است تا آن را یک رابطه ارزشمند و مهم در این دوران به تصویر بکشد. تمامی این موارد باعث می‌شود تا انیمیشن Diary of a Wimpy Kid همان اثری باشد که والت دیزنی به آن روی دیزنی پلاس نیاز داشته باشد. درواقع انیمیشن برخلاف بسیاری از آثار روز خیلی به حاشیه نرفته و درنهایت داستان و پیام و حرف‌های خود را می‌زند و همین موضوع به انیمیشن می‌تواند کمک زیادی در آینده کند. البته شاید سؤال این باشد که سازندگان در دنباله انیمیشن چقدر قرار است اثر متفاوت‌تر، بهتر و کامل‌تری را ارئه کنند.
درنهایت انیمیشن Diary of a Wimpy Kid مشکلاتی دارد که می‌توان گفت تماشا آن را نمی‌توان به همه گروه‌های سنی توصیه کرد، اما انیمیشن با روایت ساده‌اش توانسته اثری نسبتا جذاب برای کودکان باشد. همچنین سازندگان تلاش کرده‌اند تا با استایل متفاوت، شخصیت‌ها و دنیای انیمیشن را به رمان‌های آن نزدیک‌تر کنند.
سازندگان با هوشمندی مدت زمان انیمیشن را کوتاه‌تر از حالت عادی کرده‌اند و این موضوع باعث شده تا بیننده خیلی در طول تماشا انیمیشن خسته نشود و حتی به شکل بهتری آن را تا پایان تماشا کند و افراد برزگسال لحظات خوبی را با فرزندان خود داشته باشند.
