پائولین سارا جو مویس نویسنده‌ی ۴۷ ساله‌ی اهل بریتانیاست که در دنیا به نام جوجو مویز شناخته شده است. او سال‌ها خبرنگار روزنامه‌ی ایندیپندنت بود و از سال ۲۰۰۲ نوشتن تمام وقت رمان‌های عاشقانه را آغاز کرد. نام اولین رمانش «باران سرپناه» بود. او کار تمام‌وقت روزنامه را رها کرد و مشغول نوشتن شد؛ اما هنوز هم روزنامه‌نگاری می‌کند و درحال‌حاضر برای روزنامه‌ی دیلی تلگراف هم مقالاتی می‌نویسد.
روزنامه‌نگاری را رها کرد تا هزاره‌ی تازه صاحب مستعدترین نویسنده‌ی رمان‌های عاشقانه‌اش شود. نام او، جوجو مویز، امروز تضمین هر جلد کتاب برای رفتن میان پرفروش‌های سال است
بسیاری مویز را پدیده‌ی نویسندگی دهه‌ی دوم هزاره‌ی تازه می‌دانند. رمان‌های او تا کنون به یازده زبان ترجمه شده است و روی پیشخوان بسیاری از کتاب‌فروشی‌های سراسر دنیا نامش به‌چشم می‌خورد. کتاب‌ها به سرعت به چاپ‌های بعدی می‌رسد و مخاطبانش بعد از خواندن هر رمان بی‌صبرانه منتظر انتشار کتاب بعد هستند .اگر چه از همان ابتدا داستان‌های مویز مخاطب خود را پیدا کرد اما شناخته‌شده‌ترین و محبوب‌ترین کتاب‌های او «من پیش از تو»، «دختری که رهایش کردی» و «آخرین نامه‌ی عاشقت» است.
مویز جزو آن دسته‌ی معدود نویسندگانی‌ست که موفق شده دو بار جایزه‌ی سال رمان عاشقانه را از انجمن نویسندگان رمان‌های عاشقانه دریافت کند؛ بار اول برای رمان «میوه‌ی خارجی» در سال ۲۰۰۴ و بار دوم در سال ۲۰۱۱ برای «آخرین نامه‌ی معشوق».
رمان‌های عاشقانه‌ی او پرشور هستند. پر از اتفاق و بسیار نزدیک به زندگی واقعی انسان‌ها .او مهارتی در پرداخت داستان‌های عاشقانه دارد که حتی نظر افرادی را که با رمان عاشقانه میانه‌ای ندارند جلب کرده است .اکثریت قریب به اتفاق منتقدان نیز بر این باورند که بسیار تحت‌تأثیر داستان‌های مویز قرار گرفته‌اند .آن‌ها معتقدند این نویسنده در برقراری ارتباط مؤثر با خواننده زمانی که مردم کمتر علاقه‌مند به خواندن رمان هستند راه فوق‌العاده‌ای پیدا کرده است.
مویز در مصاحبه‌ای گفته بود اگر روزنامه‌نگار و نویسنده نمی‌شد دوست داشت یک روان درمانگر باشد؛ چرا که همیشه در مورد چیزهایی که در ذهن انسان‌ها میگذرد بسیار کنجکاو بوده است و دوست دارد بداند که تصمیمات چگونه در ذهن انسان‌ها گرفته میشوند.
