انیمیشن کوتاه Weekends تصویرگر دنیای یک بچه‌ی طلاق است که مکرر بین خانه‌ی پدر و مادرش در حال رفت و آمد است. این اثر بسیار زیبا یکی از بخت‌های اول کسب جایزه‌ی اسکار بهترین انیمیشن کوتاه امسال به‌شمار می‌رود.
ترور جیمنز نامی ناآشنا در بین اهالی صنعت انیمیشن نیست. جیمنز سابقه‌ی کار کردن برای استودیو‌های بزرگی همچون پیکسار و دیزنی را در لیست بلند بالای فعالیت‌های خود دارد. از آثاری که این انیماتور جوان در ساختشان دخیل بوده می‌توان به انیمیشن‌های معروفی همچون Ralph Breaks the Internet ،Coco ،Finding Dori ،Rio .و Ice Age: Dawn of the Dinosaurs اشاره کرد. وی که از همان ابتدای فعالیت حرفه‌ای استعداد خود را در زمینه‌ی طراحی‌های هنری نشان داده بود، همیشه علاقه‌ی خاصی داشت که وارد عرصه‌ی کارگردانی شود. حاصل اولین تلاش کارگردانی جیمنز انیمیشن کوتاهی به نام Key Lime Pie (پای لیمویی) بود که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد. اثری که قرار است این هفته در بخش معرفی انیمیشن کوتاه مورد بررسی قرار دهیم، دومین تجربه‌ی کارگردانی جیمنز یعنی انیمیشن کوتاه Weekends (آخر هفته‌ها) است. Weekends نقطه‌ی عطفی در کارنامه‌ی جیمنز به حساب می‌آید و انیمیشنی زیباست که هنوز به ما یادآوری می‌کند هنوز که هنوز است آثار دو بعدی جادوی خاص خودشان را دارند. شخصیت‌های رنگارنگ این اثر بر پشت زمینه‌ای ظاهر می‌شوند که تمام خطوط آن با دست به‌وسیله‌ی ذغال طراحی شده است. این انیمیشن پانزده دقیقه‌ای توانست با جلب نظر منتقدین و بینندگان در کنار دریافت نشان‌ها و جوایز بین المللی معتبر متعدد به عنوان یکی از نامزد‌های جایزه‌ی Annie Award مطرح شود و با مطرح‌ترین آثار سال میلادی گذشته در پنجم اسفندماه بر سر دریافت جایزه‌ی بهترین انیمیشنش کوتاه از آکادمی اسکار به رقابت بپردازد.
انیمیشن Weekends داستان پسر بچه‌ای را روایت می‌کند که تجربه‌ی تلخ جدایی والدین را از سر گذرانده است. زندگی کردن در دو خانه‌ی مجزا حس و حال عجیبی دارد که پسر بچه‌ی داستان ما بهتر از هر کسی از آن با خبر است. مادر در طول روزهای هفته از پسرک نگهداری می‌کند و پدر آخر هفته او را به خانه‌ی خود می‌برد. در میان این رفت و آمد‌ها ما شاهد جنگ درونی پسر بچه به شکل رویاهایی فرا واقع گرایانه هستیم که ناشی از عدم توانایی او برای کنار آمدن با زندگی جداگانه‌ی والدینش و اینکه آن دو قصد در یافتن شادی بدون یکدیگر را دارند است. با وجود اینکه تمام داستان از دیدگاه یک کودک روایت می‌شود، سبک روایت در انیمیشن Weekends بسیار بالغ است و در عین ارائه‌ی لذتی ناشی از زیبا شناسی، دست روی عواطف انسانی بینندگان می‌گذارد و سعی می‌کند حس همذات پنداری را در آن‌ها بیدار کند.
ترور جیمنز بی دلیل Weekends را در شهر تورنتوی دهه‌ی ۱۹۸۰ روایت نمی‌کند. Weekends داستانی بسیار شخصی از خاطرات دوران کودکی جیمنز به عنوان یک کودک طلاق است که سعی دارد نگاهی جدید و قابل تامل به مسئله‌ی بزرگ شدن در خانه‌ای از هم گسسته بیاندازد. از اسب چوبی عتیقه گرفته، تا پیانو نواختن مادر و حتی آهنگی که پدر در ماشین به آن گوش می‌داد، همگی جزو خاطرات واقعی جیمنز هستند.
رویاهای عجیب و فراواقع گرایانه‌ی کودک که در بعضی سکانس‌های انیمیشن با واقعیت زندگی وی در می‌آمیختند، یکی از نتایج ناخوشایند جدایی والدین است که بلاشک برای جیمنز و هر کسی که در چنین شرایطی قرار گرفته باشد، تجربه‌ای به غایت آشناست. در میان همین لحظات مشوش است که پسر جوان کنجکاو برای اولین بار با پریشانی و آشوب درونش روبرو می‌شود و از میل درونیش به دوباره در کنار هم بودن خانواده و ترسش از غریبه‌هایی که حالا وارد زندگی‌اش شدند خبردار می‌شود. با وجود اینکه در دنیای واقعی کاری از دست او برنمی‌آید، پسر در دنیای رویاهایش قدرتی تعیین کننده دارد و انعکاس هر آنچه را که قلبا می‌خواهد کم و بیش زندگی می‌کند.
جیمنز در این باره می‌گوید:
عنصر رویا در این اثر اهمیتی بسیار بالا برای من دارد چون به خوبی نشانگر احساسات مغشوش اما قدرتمندی است که در چنین مواقعی بر ذهن انسان چیره می‌شود و بی عیب و نقص می‌تواند تقلای درونی کودکان طلاق را برای درک کردن شرایط پیرامون خود و کنار آمدن با آن‌ها را نشان دهد.
یکی از نکاتی که انیمیشن کوتاه Weekends را به اثری مهم و ارزشمند تبدیل می‌کند، نگاه متفاوت و منطقی آن به آسیبی اجتماعی است که بارها در اشکال مختلف هنر و رسانه مورد بررسی قرار گرفته است. با وجود اینکه در چنین شرایطی اوضاع آنچنان آسان نمی‌گذرد، اما Weekends یادآور می‌شود که در روابط خانوادگی گاهی اوقات چاره‌ای جز جدایی وجود ندارد، اما در کنار هم نبودن اعضای خانواده و تغییر شرایط زندگی برای همیشه، به معنای آن نیست که عشق، هدف و شادی دیگر در آن میان وجود ندارد.
Weekends از نظر بصری بسیار اثر غنی و زیبایی است که البته در این باره هیچ جای تعجبی وجود ندارد؛ ترور جمینز، انیماتور و طراحی با سابقه، به برنامه‌ی فوق العاده‌ی Co-op استودیو پیکسار پیوست و بدون هیچ کاستی Weekends را خلق کرد. (در طی برنامه‌ی Co-op، استودیو پیکسار به انیماتورها اجازه می‌دهد با استفاده از امکانات و ظرفیت‌های این استودیو، آثاری مستقل بسازند. انیمیشن کوتاه موفق و مشهور Borrowed Time (زمان قرض گرفته شده) طی همین برنامه ساخته شده است.) در طی این برنامه، تعدادی از همکاران سابق جیمنز داوطلبانه از وقت خود زدند تا به او در این پروژه کمک کنند و بخش عظیمی از پویانمایی و طراحی پشت زمینه‌ها را برعهده بگیرند. با وجود اینکه کلیت این انیمیشن بر اساس طرح‌هایی که جیمنز ده سال پیش کشیده بود ساخته شده، بیشتر پروسه‌ی تولید آن در طی پنج سال گذشته انجام شده است.
به جرئت می‌توان از انیمیشن کوتاه Weekends به عنوان یکی از بهترین آثار سال گذشته یاد کرد. این اثر با بهره جویی از سبک طراحی چشم نواز و سبک، سعی در بیان مفاهیمی عمیق و پیچیده به زبانی بسیار ساده در حد افکار یک کودک دارد. در کنار تمام نکات قوت Weekends در زمینه‌های تکنیکی، این انیمیشن را باید به دلیل دید متفاوت و نگاه موشکافانه‌اش تماشا کرد. استعاره‌های نهفته در این اثر یا تار خاطراتتان را خواهد نواخت، یا موقعیتی را برای شما شبیه سازی خواهد کرد که شاید فرسنگ‌ها با آن فاصله داشته باشید. نظرات خود را درباره‌ی این اثر با ما در میان بگذارید.
