انیمیشن کوتاه Tokyo Cosmo، در عین رعایت اصول واقع‌گرایی، سر‌شار از عناصر خیالی است. با معرفی این انیمیشن کوتاه همراه باشید.
زندگی روزمره انسان مدرن از روتینهای متعدد تشکیل شده است. کافی است کمی به اطرافیان و آشنایان‌تان دقت کنید تا متوجه شوید بخش اعظم آن‌ها روزگار روبات-گونه خود را به صورت تکراری و بی‌آنکه سعی در تغییر آن داشته باشند، ادامه می‌دهند. با این وجود که این شیوه حیات به صورت نا‌خواسته در پیش گرفته شده و به فرا‌خور شرایط اجتماعی فرد مجبور به پذیرش آن شده است، اما فراموش کردن شیوه‌های لذت بردن از زمان کاملا به خود شخص مر‌بوط است. انیمیشن کوتاه Tokyo Cosmo یکی از روش‌های فرار از دست روتینها را به نمایش می‌گذارد.
انیمیشن کوتاه Tokyo Cosmo، با نمایی عادی از شب شهر توکیو آغاز می‌شود. یک خودرو و اتوبوس در پشت چراغ قرمز، قطار شهری در حال حرکت، آپار‌تمان‌هایی که لامپ‌های تعدادی از واحد‌های آن روشن و برج توکیو که از دور پیدا است. در سکانس بعد شخصیت اصلی بی‌نام انیمیشن وارد خانه‌اش می‌شود، خرید‌هایش را همان جلوی در به زمین می‌گذارد و از فرط خستگی خود را روی تخت می‌اندازد. در ادامه انیمیشن، او خرید‌هایش را در یخچال می‌گذارد، شستن ظرف‌ها را به اتمام می‌رساند، نامه‌ها را بررسی می‌کند و کارش را در خانه نیز ادامه می‌دهد. تا این مرحله زندگی شخصیت اصلی بی‌نهایت عادی و بسیار شبیه به بسیاری از انسان‌های امروزی است. اما یک اتفاق باعث می‌شود که روند معمول به کلی دچار تغییر و تحول شود.
کارگردانی و طراحی انیمیشن کوتاه Tokyo Cosmo بر‌عهده تاکاهیرو میائوچی و تاکویا اوکادا بوده است. این دو هنر‌مند پیش از این به تر‌تیب در تیم تولید انیمیشن‌های Izumo: Flash of a Brave Sword و Francesca به عنوان دستیار تهیه‌کننده حضور داشتند و در واقع انیمیشن کوتاه مذکور اولین پروژه بزرگ آن‌ها است. برگ برنده و نقطه قوت انیمیشن کوتاه Tokyo Cosmo دقت در جزئیات و به نمایش گذاشتن بازتاب دقیقی از شیوه زندگی مردم عادی ژاپن است. تنها زندگی کردن، مشاغلی با ساعت کاری زیاد، در اختیار داشتن خانه‌های بسیار کوچک و باقی ماندن برخی وسایل در کارتن به دلیل فضای کم یا جا‌به‌جایی متعدد. تمامی این‌ها ویژگی‌های زندگی مردم در ژاپن هستند که کم و بیش در قالب‌های مختلف با آن آشنا شده‌ایم.
از همان ثانیه‌های ابتدایی انیمیشن کوتاه Tokyo Cosmo محصور جلوه‌های بصری شدیدا واقع‌گرایانه و پر‌جزئیات اثر خواهد شد. به جرات می‌توان گفت انیمیشن مذکور از این حیث تقریبا بی‌رقیب است و تنها آثار کوتاه کمپانی‌های بزرگ فعال در حوزه انیمیشن از جمله دیزنی و پیکسار توان رقابت با آن را دارند. سکانس‌های مر‌بوط به خانه شخصیت اصلی با المان‌های متعدد که نشانی از نظم موجود در زندگی او علی‌رغم وجود وسایل گونا‌گون است، پر شده‌اند. تک تک این المان‌ها که از بین آن‌ها می‌توان به ظرف‌های غذا، لوازم‌التحریر و هدفون اشاره کرد، با نهایت دقت طراحی شده‌اند. سایه‌زنی کامل و بدون نقص است. هر شی سایه خاص خود را دارد و حرکت‌های مختلف تاثیر متفاوتی روی سایه‌ها دارند که در سکانس ابتدایی و لحظه عبور شخصیت اصلی از آشپز‌خانه این ویژگی به خوبی مشهود است. دیگر ویژگی انیمیشن کوتاه Tokyo Cosmo فیزیک و متحرک‌سازی مثال‌زدنی آن است. حرکت‌های شخصیت اصلی و واکنش لباس و مو‌های او به تحرک‌های شخصیت کاملا واقع‌گرایانه و طبیعی است.
در نیمه ابتدایی اثر دور‌بین از شخصیت اصلی فاصله می‌گیرد، در زوایا و مکان‌های نا‌متعارف قرار داده می‌شود و بخش‌های مختلف خانه را به نمایش می‌گذارد که می‌توان چنین برداشت کرد که شیوه و محیط زندگی از شخصیت مهم‌تر هستند. اما در نیمه دوم و با هیجان‌انگیز شدن انیمیشن، دور‌بین به یک‌باره تمرکز خود را به شخصیت اصلی معطوف می‌کند که این نیز نماد اهمیت پیدا کردن شخصیت است. در عین اینکه سازندگان انیمیشن کوتاه Tokyo Cosmo تمام تلاش خود را به کار بسته‌اند که اثری نزدیک به واقعیت ارائه دهند، اما طراحی شخصیت اصلی از اصول طراحی انیمه پیروی کرده و حالت فانتزی-گونه این دست آثار را دارا است. شخصیت اصلی به عنوان تنها شخصیت انسان این اثر به اتفاقات مختلف با حالت چهره‌های متفاوت واکنش نشان می‌دهد. حس‌های خستگی، ترس و شادی نمونه‌های واکنش‌های شخصیت اصلی هستند که گاهی با حرکت‌های بدن نیز همراه می‌شوند. انیمیشن کوتاه Tokyo Cosmo بی‌کلام بوده و در بخش اعظم آن تنها جلوه‌های صوتی به گوش می‌رسند. عموم جلوه‌های صوتی اثر را صدا‌های روزمره از جمله صدا‌های حاصل از صفحه کلید، مایکروفر و ماشین‌لباشویی تشکیل می‌دهند. برای موسیقی بسیار زیبای اثر که متشکل از سه موزیک متفاوت بوده، از وب‌سایت Bensound استفاده شده است که این بخش نیز تنها در بخش دوم انیمیشن و هنگام ورود به دنیای خیال به اثر اضافه می‌شود.
بسیاری از افراد جامعه در هر سن و سال و هر سطح اجتماعی در‌گیر روتینهای زندگی بوده و آغاز و پایان روز‌هایشان به مانند انیمیشن بدون تغییر است. اما اگر از کوچک‌ترین لحظاتی که زندگی در اختیار‌تان قرار می‌دهد، در جهت خیال‌پردازی، تفریح و انجام کار‌های مورد‌علاقه استفاده کنید، بدون شک نه تنها حس و حالتان دچار تغییر و تحول می‌شود، بلکه به مانند سابق روتینها را مانعی در برابر لذت بردن از زندگی نخواهید دانست.
