انیمیشن کوتاه The Stained Club با داستانی احساسی و تاثیر گذار، نگاهی قابل تامل به بعد تاریک زندگی برخی از کودکان می‌اندازد. با معرفی این انیمیشن با میدونی همراه باشید.
اکثر آدم‌ها از دوران کودکی خود به‌عنوان بهترین بخش زندگیشان یاد می‌کنند؛ کودکی دوران شادی، بازی، رها بودن از مسئولیت، گشت‌و‌گذار در دنیای ناآشنای بزرگ و آموختن زیر و بم زندگی است. اما دراین‌میان افراد زیادی در سراسر دنیا بنا به دلایل مختلفی از داشتن دوران کودکی سالم و شاد محروم‌اند؛ از فقر و ورود زود هنگام به بازار کار گرفته تا محیط ناسالم خانوادگی، مسائل زیادی می‌تواند روی دوران کودکی و به طوری کلی وضعیت روحی و زندگی کودکان تاثیری شگرف بگذارد. بدیهی است که تقریبا تمام والدین می‌خواهند دوران کودکی پویا، پر نشاط و رضایت بخش را برای فرزندان خود مهیا کنند، زیرا به جز تاثیر غیرقابل انکار این دوران بر شکل گیری شخصیت فرزندان، سلامت روان کودک با وضعیت زندگی و روحی والدین نیز رابطه‌ی مستقیم دارد. دراین‌میان ممکن است والدین بدون توجه به تاثیر سوی رفتار مخرب خود یا با انجام اقدامات زنجیروار اشتباه از سر عدم آگاهی، ضربات روحی و جسمی متعددی را به کودک خود وارد کنند. از آنجایی که کودکان در این سن از همیشه آسیب پذیرترند، مطالعه و گردآوری دانش در خصوص رفتار صحیح با ایشان و نحوه‌ی سم زدایی محیط خانه و خانواده امری ضروری برای والدین است.
انیمیشن کوتاه The Stained Club اثری است تلخ و شیرین که قصد دارد از اهمیت سلامت کودکان و دردها و ناراحتی‌هایی که آن‌ها با خود حمل می‌کنند بگوید. در این اثر به ابعاد مختلفی از خصوصیات و ذهن کودکان، برای مثال قوه‌ی تخیل بی نظیر آن‌ها یا دید معصومانه‌ی مثبتشان به زشتی‌های دنیای پیرامون، پرداخته می‌شود. آثار کوتاه و بلند زیادی درباره‌ی سلامت کودکان و مشکلات متعددی که در این دوران خطیر و مهم ممکن است دامن گیر ایشان شود ساخته شده، اما کمتر اثری است که بتواند به اندازه‌ی The Stained Club ظریف و در عین حال زیبا به این مسائل بپردازد؛ زبان صمیمی، پردازش بسیار خوب و قابل باور دید کودکانه که پایه‌ی اصلی اثر به حساب می‌آید، داستان ساده اما بسیار تأثیرگذار و طراحی چشم نواز از نقاط مثبت The Stained Club به شمار می‌آیند.
راوی و شخصیت اصلی The Stained Club پسر بچه‌ای تنهاست به نام فین. فین به‌تازگی با گروهی از بچه‌های «باحال» محله دوست شده و احساس می‌کند بالاخره جایی را پیدا کرده که به آن تعلق دارد. او مدام به تعریف از خصوصیات جذاب و فوق‌العاده‌ی دوستانش می‌پردازد و اکثر روز را به بازی کردن و خرابکاری با رفقای جدیدش در قسمت‌های کم رفت‌و‌آمد و خرابه‌ی پایین شهر مشغول است. نکته‌ی مشترکی که فین و دوستان جدیدش را در مرحله‌ی اول کنار یکدیگر جمع کرد، لکه‌هایی است که آن‌ها بر بدنشان دارند؛ لکه‌ی فین به رنگ آبی است، می‌درخشد و روی صورتش قرار دارد، اما لکه‌های دوستان او ترکیبی از رنگ‌های قرمز و کبود است. از دید فین این لکه‌ها زیبا هستند، اما دوستانش اینطور فکر نمی‌کنند. کم کم فین به این فکر می‌افتد که ممکن است لکه‌اش با لکه‌هایی که دوستانش بر تن دارند متفاوت باشد، اما آیا این مسئله حقیقت دارد؟
The Stained Club پروژه‌ی فارغ التحصیلی ۶ دانش آموخته‌ی انیمیشن سازی از آموزشکده‌ی هنر Supinfocom Rubika فرانسه، به نام‌های ملانی لوپز، سایمن بوکلی، ماری سیزیلسکی، آلیس جانت، چان-استفان فنگ و بتریس ویگویر، است. این انیمیشن شش دقیقه‌ای دنباله روی حرکت موفقیت آمیز آثار کودک محور اما نسبتا عمیق‌تری همچون سریال Stranger Things و اقتباس سینمایی جدید از It استیفن کینگ است. در این دسته از آثار شاهد پردازش آسیب‌ها و زخم‌های دوران کودکی هستیم که در قالب داستان‌هایی ترسناک یا فانتزی هستیم. در The Stained Club، لکه‌های صورت فین با وجود اینکه عنصری خیالی (فانتزی) است، اما در داستان پردازی به جز نمادگرایی، زیاد از واقعیت تلخ این دسته از کودکان آسیب دیده دور نمی‌شویم. همچون تمام آثاری که با محوریت کودکان ساخته می‌شوند، The Stained Club نیز صحنه‌های شور انگیز، بی دغدغه و شیرین این دوران را انعکاس می‌دهد و در سوی دیگر لحظات پا گذاشتن به سنین نوجوانی و گذر از کودکی را نیز در خود جای داده است. لحظه‌ی گذر فین از کودکی، نه با هیولاها، که زمان مواجهه با حقیقت است؛ زمان از دست رفتن معصومیت کودکانه‌ی فین، هنگامی است که او متوجه می‌شود این لکه‌ها نه‌تنها زیبا نیستند، بلکه‌ی نشان شرم و سر افکندگی‌اند.
تیم سازنده درباره‌ی منبع الهام و ایده‌ی اولیه‌ی ساخت The Stained Club می‌گویند:
جرقه‌ی این اثر در ذهنمان را پروژه‌ی عکاسی آنجلا استراسهایم زد. در این پروژه او به عکس برداری از خانه‌های به ظاهر شاد و بی عیب و نقص آمریکایی پرداخته بود که درواقع در آن‌ها قتل رخ داده بود. او ردهایی از این قتل‌ها را با استفاده از نور ماوراء بنفش در عکس‌هایش مشخص کرده بود. ما این مسئله را با درد و رنج جسمی و روحی پنهان ربط دادیم؛ این دردها از چشم پنهان است، اما وجود دارد. ما می‌خواستیم داستانی خلق کنیم که طی آن درد افراد روی پوستشان مشخص می‌شود.
هدف اصلی تیم سازنده این از ساخت The Stained Club، خلق اثری بود که به بیننده درباره‌ی اهمیت سلامت روان کودکان هشدار می‌دهد و به والدین درسی مهم را در رابطه با نحوه‌ی برخورد با فرزندانشان یادآوری کند.
هر چقدر که داستان و مضمون یک انیمیشن خوب و تأثیرگذار باشد، تا بخش بصری اثر قابل قبول نباشد و حرف خاصی برای گفته نداشته باشد، آن انیمیشن نمی‌تواند به جایگاهی که در نظر داشته برسد. خوبی The Stained Club این است که درکنار داستان در زیبا و در دسترس و روایت واضح و تأثیرگذار، از نظر بصری نیز عملکرد فوق‌العاده‌ای دارد. طراحی شخصیت‌ها ساده اما متمایز است. در دست دیگر، برعکس شخصیت‌ها، در طراحی محیط از جزئیات ظریف و چشم نوازی استفاده شده است. یکی از نقاط قوت طراحی این اثر، استفاده از عناصر پویا در جزئیات است؛ برای مثال درخشش لکه‌ی صورت فین یکی از زیبایی‌های این اثر است.
The Stained Club به خاطر دست آوردهای تکنیکی‌اش در مراسم SGGRAPH 2018 مورد تقدیر قرار گرفت و توانست جایزه‌ی هیئت منصفه را از آن خود کند. سازندگان این انیمیشن با قصد آماده شدن برای نمایش این انیمیشن در جشنواره‌ها و رقابت‌های مختلف، اقدام به انتشار رایگان آن در اینترنت کردند. این انیمیشن که صلاحیت ورود به مراسم اسکار آینده را کسب کرده، بی شک استحقاق قرار گرفتن در فهرست نامزد‌های کسب جایزه‌ی بهترین انیمیشن کوتاه را نیز دارد. نظرات خود را در رابطه با این انیمیشن با ما در میان بگذارید.
