با معرفی انیمیشن کوتاه Presto (پرستو)، اثری لذت‌بخش و سر‌شار از لحظه‌های کمدی همراه باشید.
کمپانی پیکسار بدون شک و تر‌دید یکی از بر‌ترین‌های حوزه انیمیشن است. کمپانی که تا‌کنون آثار مهم و بعضا انقلابی از جمله Up، Toy Story، Finding Nemo و Inside Out را به نمایش در‌آورده است. اما این کمپانی به مانند دیگر کمپانی‌های هم‌رده و هم‌تراز در اکثر انیمیشن‌هایش در عین رعایت اصول لذت‌بخش برای مخاطبین کم سن و سال از جمله استفاده از حیوانات سخن‌گو و اسباب بازی‌ها با طرح مسائل اجتماعی از جمله نژاد‌پرستی در جهت پند‌آموزی حرکت می‌کند. وجود ویژگی دوم باعث شده که انیمیشن‌های کمپانی پیکسار با آثاری که در گذشته به مشاهده آن‌ها می‌نشستیم تفاوت داشته باشد. انیمیشن کوتاه Presto دقیقا بر‌عکس این جریان حرکت می‌کند.
داستان انیمیشن کوتاه «پرستو» با نمای نزدیکی از پوستر «پرستو» شعبده‌باز مشهور آغاز شده و دور‌بین با فاصله گرفتن از تصویر مذکور، دومین شخصیت اصلی را که خر‌گوشی به نام «الک» است به نمایش می‌گذارد. پرستو که وعده غذایی‌اش را نوش جان و کلاه جادویی‌اش را نیز بررسی و تمیز کرده است، بی‌تفاوت به تلاش‌های الک در جهت بدست آوردن هویج، سریعا پا به صحنه می‌گذارد. این اقدام پرستو باعث می‌شود الک سر ناساز‌گاری با او بر‌دارد که مسلما عاقبت خوشی برای شعبده‌ساز نخواهد داشت...
کمپانی پیکسار در راستای سنت معمولش پیش از اکران آثار بلند خود یک انیمیشن کوتاه را به نمایش می‌گذارد که از بین آن‌ها می‌توان Piper ،Sanjay's Super Team و Day & Night اشاره کرد. انیمیشن کوتاه Presto نیز جزء همین دسته محسوب می‌شود که پیش از انیمیشن تحسین‌شده WALL-E بر روی پرده سینما‌ها به نمایش در‌آمد. داگ سوییت‌لند، از کهنه‌کاران حوزه انیمیشن که سال‌ها به عنوان انیما‌تور در تیم تولید آثار کمپانی پیکسار حاضر بوده است، با انیمیشن کوتاه «پرستو» اولین تجربه کار‌گردانی و نویسندگی خود را کسب کرد که نتیجه آن سکان‌داری انیمیشن بلند Storks در سال گذشته زیر نظر کمپانی برادران وارنر است. غیر‌ممکن است که با انیمیشن کوتاه Presto به یاد دوران طلایی انیمیشن‌های تلویزیونی دو‌بعدی نظیر تام و جری و لونی تونز و آثار کمدی هنر‌مندانی از جمله برادران مارکس و چارلی چاپلین نیافتید. در واقع در این انیمیشن باری دیگر شاهد یکی به دو‌های شخصیت‌های اصلی این‌بار در قالب خر‌گوش و شعبده‌باز هستیم. اعمال و رفتار‌های عجیب و نتایج اغراق‌آمیز که در آن‌ها خلق لحظات کمدی بر منطق و واقع‌انگاری ارجعیت دارد، همگی از اصول انیمیشن‌های سالیان گذشته و انیمیشن کوتاه «پرستو» است. تدی نیو‌تن در طراحی شخصیت‌ها به‌خصوص الک عالی عمل کرده و ضمن خلق ظاهری نمادین برای آن‌ها مراتب طنز‌آمیز بودن آن‌ها را نیز لحاظ کرده است.
یکی از چند صد ویژگی کمپانی پیکسار دقت مثال‌زدنی آن در پرداختن به جزئیات کم اهمیت اما تاثیر‌گذار در دو چندان کردن حس واقع‌انگاری اثر است. انیمیشن کوتاه Presto نیز دارای این ویژگی است. تیم تولید این انیمیشن برای طراحی محل نمایش در نظر گرفته شده برای شعبده‌بازی‌های پرستو از سالن‌های اپرا لندن، پاریس و تعدادی از سالن‌های تئاتر ایالات متحده آمریکا دیدن کرده و از آن‌ها الهام گرفتند. همچنین با این وجود که مخاطبین نمایش پرستو در تعداد محدودی سکانس قابل مشاهده هستند، اما انیمیشن کوتاه «پرستو» دارای ۲۵۰۰ مخاطب است که با استفاده از نرم‌افزار Massive و مدل‌های انیمیشن Ratatouille ساخته شده‌اند. اگر انیمیشن‌های پیکسار و دیزنی را دنبال کنید مطمئنا متوجه خواهید شد که این دو کمپانی علاقه بیش از اندازه‌ای به قرار دادن ایستر اگ در آثار خود دارند. نسخه متفاوت انیمیشن‌ها و شهر سان فرانسوکیو (شهر خیالی انیمیشن Big Hero 6) در Zootopia تنها دو نمونه از این دست ایستر اگ‌ها هستند. انیمیشن کوتاه «پرستو» علی‌رغم مدت زمان کوتاهش فارغ از این ویژگی نیست. استتلر و والدروف از شخصیت‌های The Muppet Show، کلاه میکی ماوس و توپ لوکسو (که به توپ پیکسار نیز معروف است) در آستین پرستو مثال‌هایی از بین چندین ایستر اگ انیمیشن کوتاه Presto هستند.
طراحی دقیق و با‌جزئیات الک و پرستو این امکان را فر‌اهم آورده‌اند که بدون به زبان آوردن کوچک‌ترین سخنی از دهان شخصیت‌ها، مخاطب واکنش‌های احساسی آن‌ها در تقابل با اتفاقات مختلف را به مشاهده بنشیند. از آنجایی که پرستو یک انسان است، اصلی‌ترین ویژگی چهره‌بندی او نمایش حس‌های مختلف از جمله عصبانیت، ترس و شادی از طریق حالت‌های اغراق شده در صورت است. اما یکی از نکات مثبت انیمیشن کوتاه «پرستو» انتقال حس‌های انسانی به صورت الک بوده که او نیز به مانند پرستو حس‌های مختلف را با استفاده از حالت چشم‌ها و دهان به نمایش می‌گذارد. علاوه بر داستان و نوع روایت مشابه تام و جری، موسیقی انیمیشن کوتاه Presto دقیقا شیوه‌ای مشابه را دنبال می‌کند که همانا همراه کردن اتفاقات اثر با موسیقی‌های کوتاه است. اسکات استفورد نه تنها توانسته حس و حال انیمیشن‌های تلویزیونی را زنده کند، بلکه توانسته موسیقی‌های بی‌نهایت گوش‌نوازی را با حس و حال تئاتر خلق کند. افکت‌های صوتی همراه با نمود آوایی حس شخصیت‌ها کامل و بدون نقص هستند و بار واقع‌گرایانه کردن اثر را به دوش می‌کشند.
انیمیشن کوتاه «پرستو» با تحسین منتقدین رو‌به‌رو شده و نامزد در‌یافت جایزه بهترین انیمیشن کوتاه از دو جشنواره معتبر آنی و اسکار را در کارنامه دارد.
