انیمیشن کوتاه Out of Bonds روایتگر تلاش فردی مبتلا به سندرم آسپرگر است که باید برای نجات تنها دوستش، با این اختلال مقابله کند.
در جوامع امروزی روابط اجتماعی بسیار کاهش پیدا کرده و ارتباطهای مجازی جایگزین تعامل رو در رو شدهاند. بهواسطه این ویژگی اشخاص بسیاری از تواناییهای اجتماعی ضعیف رنج میبرند. اما در مقابل این افراد، دسته دیگری وجود دارد که عدم تواناییشان در برقراری ارتباط با دیگران نه به دلیل تغییر سبک زندگی و مدرن شدن است، بلکه سندرمها و اختلالات مختلف موجب به وجود آمدن این ضعف هستند. سندرم آسپرگر یکی از این دست اختلالها است که افراد دارای آن مشکلات قابل توجهی در ارتباط فردی و ارتباط غیرکلامی خواهند داشت. افراد با این سندرم رفتارهای وسواس-گونه و تکراری دارند و از تغییرات در شیوه زندگی و انجام کارها دوری میکنند. همچنین این اشخاص بسیار خویشتن-محور بوده و بیش از اندازه روی منطق تکیه دارند که به همین دلیل در فهم احساسات و بروز حس و حال خود به مشکل برخورد میکنند. سندرم آسپرگر باعث میشود که افراد علاقههای محدود و متمرکز داشته و در عین تلاش برای کسب حداکثر اطلاعات در رابطه با آن، از صحبت در مورد دیگر مباحث طفره میروند. با این حال این افراد در مهارتهای یادگیری ضعف نداشته و به راحتی میتوانند کار با کامپیوتر و زبانهای ثانویه را یاد بگیرند. نتیجه تمامی این موارد ترجیح تنهایی به حضور در جمع، غرق شدن در افکار، اختصاص اکثر وقت خود به کارهایی همچون تجربه بازیهای ویدیویی یا تماشای فیلم، لذت بردن از گوش دادن به موسیقی و خواندن کتاب و فقدان انگیزه برای فعالیتهای مثبت است. آلن شخصیت اصلی انیمیشن کوتاه Out of Bonds است که سندرم آسپرگر او را محدود به خانهاش و تنها دوستش کرده است. اما اتفاقی بسیار ساده و پیش پا افتاده که از نظر آلن بینهایت وحشتناک است، زمینه جنگ او با اختلالش بر سر حیات دوستش را فراهم میکند.
انیمیشن کوتاه Out of Bonds با مرگ تنها دوست و ماهی آلن یعنی پاول آغاز میشود. او تاکنون ۱۷۸ ماهی داشته است که هیچیک از آنها بیش از ۴۲ روز زنده نمانده است. آلن باری دیگر یک ماهی خریداری کرده و باز هم او را تنها دوستش خطاب میکند. به همین دلیل او بسیار مراقب پاول بوده و برای تغذیهاش اهمیت ویژهای قائل است. آلن به تنهایی گذر عمر میکند و با هیچیک از همسایگانش از جمله سوفی که در خانه روبهرو زندگی میکند، ارتباطی ندارد. اولین باری که آلن را بیرون از خانه میبینیم، در هنگام برداشتن روزنامهاش است که خیلی زود به محیط امن خود بازمیگردد. زندگی آلن بدون هیچ تغییری به پیش میرود، اما عدم توقف ماشین حمل غذای ماهی در مقابل خانه آلن و در عوض قرار دادن آن در جلوی خانه سوفی، تمام معادلات او را بر هم میزند. در این حالت است که آلن باید بین از دست دادن پاول و خروج از خانه یکی را انتخاب کند.
کارگردانی انیمیشن کوتاه Out of Bonds را ویکتوریا پیهوویتز برعهده داشته است. وی این انیمیشن را به عنوان پروژه فارغ التحصیلی مقطع کارشناسی خود در دانشکده The Animation Workshop ساخته است. پس از فارغ التحصیلی، ویکتوریا پیهوویتز به استودیو In Efecto ملحق شده و به عنوان کارآموز چهار ماه در این استودیو حضور داشته است. همچنین وی به عنوان مدلساز و طراح تکسچر در تیم تولید بازی موبایل Light Apprentice، محصول استودیو Amazu حضور داشته است. اما مهمترین بخش کارنامه کاری ویکتوریا پیهوویتز همکاری با ایلومینیشن اینترتینمنت و مدلسازی ست و پراپ انیمیشنهای Sing و The Secret Life of Pets است. هماکنون او در استخدام کمپانی Bron Studios بوده و در انیمیشنهای Henchmen (در مرحله پستولید) و The Willoughbys (در حال ساخت) در سمتی مشابه مشغول به کار است.
ویژگی که در تمام طول انیمیشن کوتاه Out of Bonds همراه آن بوده و اصلیترین نقطه قوت آن محسوب میشود، شناخت تیم سازنده نسبت به خصوصیات رفتاری و احساسی افراد دارای سندرم آسپرگر است. هر ثانیه از این انیمیشن مخاطب را بیش از پیش به درون ذهن این افراد وارد میکند. زمانی که آلن از تعداد سرسامآور ماهیهایش میگوید، متوجه تنها علاقهمندی او در طول زندگی میشویم. در شرایطی که روابط اجتماعی وی به شدت محدود هستند، پاول به بهترین دوست او و علاقه متمرکزش تبدیل میشود که کنار گذاشتن آن و حتی کوچکترین تغییر در آن برایش غیرممکن است و بارها همان روند یکسان را تکرار میکند. آلن به مانند دیگر مبتلایان به سندرم آسپرگر از احساس خالی است و به جای ناراحتی از مرگ ماهیاش، سرنوشت او پس از این مرحله را به طور دقیق شرح داده و به سراغ جدیدترین پاول میرود. رفتارهای وسواسیاش مانند خاموش و روشن کردن چراغ، تعداد قدمهای حساب شده و تعیین جای مشخص برای اشیای مخلتف نمونههایی از ویژگیهای آلن بوده که همگی از علائم سندرم آسپرگر هستند. استعدلالهای او منطقی اما اغراق شدهاند که این المان موجب شده است هر فعل و انفعالی در محیط اطرافش به یک تهدید برای سلامتیاش و عاملی برای توجیه رفتارهایش تبدیل شود. برای مثال او از ارتباط نور خورشید با سرطان میگوید و برای محافظت از خودش با کلاه ایمنی به بیرون از خانه میرود. چنین رفتارهایی از دید دیگران عجیب و غریب است، اما کاملا با منطق فکری آلن هماهنگ هستند. اضطراب و ترس از تجربههای جدید از ویژگیهای آلن هستند. جایی که وی غیرممکنترین احتمال را در نظر میگیرد و با هدف متفاوتی پا به بیرون از خانه میگذارد، به خوبی میتوان این ویژگی او را که از طریق تغییرات در محیط به نمایش گذاشته میشود، مشاهده کرد. در واقع به ویکتوریا پیهوویتز و تیمش برای ساخت چنین انیمیشنی که در کوتاهترین زمان، به بهترین شکل ممکن مخاطب را با سندرم آسپرگر آشنا میکند، باید تبریک گفت.
هرچه انیمیشن کوتاه Out of Bonds در بعد داستانی و روایت پرجزئیات و پیچیده است، اما از نظر جلوههای بصری به سادهترین شکل ممکن طراحی شده است. سبک طراحی ترکیبی از تکنیکهای دوبعدی و سهبعدی است و از رنگبندی سادهای بهره میبرد. تیم سازنده المانهای محیطی متعددی از جلمه تعداد زیادی تابلو از پاول روی دیوارها را در خانه آلن قرار داده است که همگی آنها منطبق با خصوصیات رفتاری او هستند. دیگر محیطها نیز عناصر مختلفی را در خود جای دادهاند که شاید واقعگرایانه طراحی نشده باشند و به هیچ عنوان در پیشبرد داستان تاثیری ندارند اما تاثیر بسزایی در خلق فضای انیمیشن برعهده دارند. موردی که توی ذوق میزند، سادگی چندین برابر طراحی محیط در هنگام خروج آلن از خانه در دقایق پایانی اثر است. نورپردازی نقطه قوت جلوههای بصری انیمیشن کوتاه Out of Bonds است. سایهزنی پویای انیمیشن که بهواسطه سبک طراحی شدیدا به چشم میآید، بسیار دقیق و قابل توجه است. هر یک از اشیا سایه خاص خود را دارند و تاثیر زاویه نور در آن به خوبی مشهود است. بهترین مثال برای این ویژگی سکانس غذا دادن آلن به پاول در حالی که در کنار پنجرهای با پرده کرکره نشسته، است. در بخشهایی از انیمیشن کوتاه Out of Bonds از سبک طراحی متفاوتی استفاده میشود و در شیوهای بلوپرینت-مانند، آلن به شرح رخدادها و اتفاقات میپردازد. این سکانسها شاید از نظر طراحی و تاثیر ساده و بیاهمیت جلوه کنند، اما در نمایش خصوصیات رفتاری یک فرد دارای سندرم آسپرگر بسیار مهم هستند.
ریتم اثر آرام و یکنواخت است و اکثر مدت زمان انیمیشن به شخصیتپردازی آلن اختصاص پیدا میکند. نقطه اوج داستان در لحظات انتهایی اثر قرار داده شده است که در عین زمینهسازی مناسب آن، به دلیل مشخصات خاص آلن قدری غیرمنتظره جلوه میکند. این ویژگی در پایانبندی نیز تکرار میشود و در واقع به نوعی از پایان خوش منجر میشود که با قطعیت نمیتوان در مورد ماهیت آن صحبت کرد. در زمینه تکنیکهای تصویربرداری، نزدیک یا دور شدن از سوژه در سکانسهای بسیاری مورد استفاده قرار میگیرند. همچنین در بخشهایی از پن نیز استفاده میشود و به فراخور اتفاق در حال نمایش زاویه دوربین تغییر میکند. بهواسطه ویژگیهای ذکر شده انیمیشن کوتاه Out of Bonds علاوه بر نویسندگی، از لحاظ کارگردانی نیز اثری شاخص است. کریس لامبورن برای خلق موسیقی این انیمیشن که حضور نسبتا کوتاهی دارد، از دو ساز گیتار و پیانو و ضربآهنگهای آرام استفاده کرده است. موسیقی در اغلب موارد در زیر سایه صدای آلن قرار میگیرند، اما این ویژگی باعث نمیشود که موسیقی به کلی فراموش شود، بلکه به خوبی با رخدادهای در حال نمایش و دیالوگها هماهنگ است. کانر هندستاک به عنوان صداپیشه آلن، عالی عمل کرده و به نحو احسن از پس نقش خود برآمده است. نحوه ادای دیالوگها و صدای او انطباق مثالزدنی با شخصیتی دارد که در بخش اعظم انیمیشن صدایش از احساس خالی بوده، در بروز احساساتش مشکل دارد و در هنگام مواجهه با اتفاقات غیرمنتظره اضطراب و نگرانی از صدایش مشهود است. آلیشا هارت، صداپیشه سوفی، با اینکه دقایق کوتاهی در انیمیشن حضور دارد، اما در نمایش شخصیتی متضاد با آلن که سرزنده و شاد بوده، احساساتش را به راحتی عیان میکند و نسبت به صحبت کردن با دیگران شوق دارد، بسیار موفق عمل کرده است. جلوههای بصری انیمیشن کوتاه Out of Bonds کامل هستند و هر عمل یا اتفاقی همچون برداشتن تنگ ماهی از روی میز یا حرکت ماشین و هواپیما صدای مخصوص خود را دارند و صداهایی مانند آواز پرندگان یا پارس کردن سگ نیز به هرچه زندهتر بودن محیط کمک کردهاند.
سندرم آسپرگر یکی از اختلالاتی است که افراد زیادی نسبت به آن شناخت ندارند و این عدم آگاهی باعث شده است افراد مبتلا به آن شرایط سختی را پشت سر بگذارند. حوزه سینما و انیمیشن به عنوان هنرهایی که از دل اجتماع بیرون آمدهاند لازم است به چنین مواردی بپردازند. تاکنون آثار مختلفی از جمله The Accountant ،Extremely Loud & Incredibly Close و Mary and Max به این موضوع پرداختهاند. با این وجود که انیمیشن کوتاه Out of Bonds در مقابل این آثار خرد و کوچک به چشم میآید، اما حرکت بزرگی در تقویت جنبه اجتماعی این دست از آثار نمایشی است.