یوسانگ لی در انیمیشن کوتاه جدید خود، My Moon، به رابطه‌ی ماه، زمین و خورشید جان می‌بخشد و آن را از دیدی جدید به نمایش می‌گذارد. با معرفی این انیمیشن میدونی را همراهی کنید.
جلوه‌ی بصری زیبا و احساسات پیچیده دو نقطه‌ی قوت My Moon، جدیدترین ساخته‌ی یوسانگ لی (Eusong Lee)، انیماتور جوان و مستعد، هستند. این انیمیشن کوتاه از نظر داستان و فضاسازی کاملا با انیمیشن قبلی یوسانگ لی، Will، که توانست جوایز زیادی را برای او به ارمغان بیاورد و نامش را به عنوان انیماتوری با استعداد مطرح کند، بسیار تفاوت داشت. شخصیت‌های اصلی در این انیمیشن ماه، زمین و خورشید هستند و My Moon داستانی قابل تامل و استعاری را از دل رابطه‌ی این سه بیرون می‌کشد؛ ماه شب‌های خود را در میان بازوان گرم و پر محبت زمین صبح می‌کند، اما با فرا رسیدن سپیده، دویدن زمین به سوی آغوش خورشید را مشاهده می‌کند. این چرخه هر روز تکرار می‌شود و ماه از آن خشنود نیست؛ اما به هم خوردن تعادل روز و شب می‌تواند نتایجی فاجعه بار برای انسان‌ها و سایر ساکنین زمین به همراه داشته باشد.
جان بخشیدن به خورشید، ماه و زمین و حتی قرار دادن ایشان به عنوان شخصیت‌های داستانی عاطفی و رومانتیک، حرکتی جدید نیست، اما لی تلاش کرده است که برداشتی مدرن از عشق این سه را در عصر گسستگی اجتماعی و رابطه‌ی از راه دور به تصویر بکشد. از آنجایی که محیط نقش بزرگی در داستان ایفا نمی‌کند، لی این آزادی را داشت تا هر چقدر که می‌خواست با آن به آزمون و خطا بپردازد و آنطور که می‌خواهد آن را ترسیم کند.
برعکس آنچه که ممکن است حدس بزنید، لی طراحی محیط را قبل از طراحی شخصیت‌ها انجام داد. او تصمیم گرفت برای My Moon سبک مینیمالیست همیشگی خود را با طراحی MoGraph ترکیب کند و تصویری رنگارنگ و روشن از سئول مدرن را ترسیم کند؛ نتیجه‌ی آزمایشات لی با سبک خود، محیطی چشم نواز و پر جزئیات را به همراه دارد که به صحنه‌ای فوق العاده برای درخشش شخصیت‌های بزرگ داستان و به جریان افتادن رابطه‌ی ایشان بدل شده است. تا مراحل نهایی طراحی، قرار نبود شخصیت‌های داستان از ظاهری انسانی برخوردار باشند و لی قصد داشت به شکل کره‌ای آن‌ها بسنده کند؛ اما در نهایت تصمیم گرفته شد که برای برخورداری از زبانی جهانی و قابل لمس بودن شخصیت‌ها و ماجرای ایشان برای بینندگان، شخصیت‌ها با وجود برخوردار بودن از خصوصیاتی ویژه، ظاهری انسانی‌تر نسبت طراحی‌های اولیه داشته باشند. دقت و ظرافت عمل لی در شکل دادن جلوه‌ی بصری My Moon باعث شده است با انیمیشنی کوتاه مواجه باشیم که تا مدت‌ها طراوت و زیبایی خود را از دست نخواهد داد.
از بحث طراحی که بگذریم، نقطه‌ی قوت دیگر لی، حس نوستالژی خاص و عجیبی است که در آثار او غوطه‌ور است. داستان‌ها و افسانه‌های قدیمی متعددی وجود دارند که با دمیدن روح انسانی در کیهان خالی و وسیع گوش و چشم بینندگان را به سوی خود می‌ربایند؛ My Moon نیز با روایت داستانی از مثلث عشقی تلخ و شیرینی به بزرگی منظومه‌ی شمسی، به خوبی می‌تواند همچون آثار کلاسیک نظر مخاطبین را به سمت خود جلب کند. در این داستان عاشقانه، شخصیت‌هایی آشنا به چشم می‌خورند؛ زمین، بانویی است ساده که در لحظه زندگی می‌کند و با خود و احساس درونیش صادق است. خورشید بزرگ، گرم و سرخوش، زندگی بخش است و گرما را در هر چه لمس می‌کند، می‌دمد. ماه، که شخصیت اصلی داستان به‌شمار می‌رود، با احساسات خود درگیر است و همین مسئله پلات را در My Moon به پیش می‌راند. این قهرمان رومانتیک ما کارش به دور زمین چرخیدن است؛ برای او زمین همه چیز است، اما زمین نمی‌تواند پاسخگوی احساسات وی باشد و نقشی مشابه را در زندگی او ایفا کند. ماه با وجود غم عمیق خود، احساسش را در لبه‌ی آستینش نمی‌پوشد، اما تماشای آنچه که از دست داده‌ای از صندلی ردیف اول کار چندان آسانی نیست.
یکی دیگر از نکات تحسین برانگیز درمورد My Moon، ابتکار عمل به کار رفته در به تصویر کشیدن نحوه‌ی ارتباط شخصیت‌هاست. در این اثر شخصیت‌ها با یکدیگر مستقیما صحبت نمی‌کنند. به جای بیان کلمات، شخصیت‌ها با استفاده از دیالوگ‌های بیرون کشیده شده از برنامه‌های رادیویی، سریال‌های تلویزیونی و مکالمات تلفنی بین افراد با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند؛ به عبارت دیگر، این اجرام بزرگ آسمانی در برقراری ارتباط با دیگری ناتوانند و با به هم چسباندن امواج صوتی انسان‌ها که در فضا معلق است حرف دلشان را می‌زنند.
هر چه که بیشتر به این مسئله فکر کنید، عمق بیشتری در آن احساس می‌کنید. این اقدام هوشمندانه‌ی لی ضمن داشتن بعدی هنری و خاص، هم‌خوانی جالبی با مضمون اصلی فیلم دارد. این دیالوگ‌های چند تکه غمی خاص را در خود انعکاس می‌دهند که به عدم توانایی در ایجاد ارتباطی واقعی و عمیق برمی‌گردد؛ در یک سو در این اثر با تمام حرف‌های رد و بدل نشده بین ماه و زمین طرفیم که باعث شکافی عمیق در رابطه‌ی عاطفی این دو می‌شود و در سویی دیگر My Moon قصد دارد بیانگر دیدگاهی بدبینانه از تاثیر منفی تکنولوژی در روابط و ارتباط دنیای مدرن باشد. لی با عدم اتکا به کلمات و استفاده‌ی حداقلی از دیالوگ‌ها آن هم به این شکل، ضمن تقویت پیام هشداری خود درمورد اهمیت ارتباط سالم و صادقانه در روابط، راه را برای رسیدن به هدف خود در ساخت اثری برای تمامی افراد و با زبانی جهانی نیز هموارتر کرده است.
احساسات در My Moon درست به اندازه‌ی دنیای واقعی ممکن است گاها پیچیده باشند و حتی یافتن کلمات مناسب برای بیان آن‌ها نمی‌تواند ابراز آن‌ها را آسان‌تر کند. همین مسئله باعث می‌شود که بینندگان برداشت‌هایی متفاوت از این انیمیشن داشته باشند و با تجربه و قضاوت شخصی خود، به یافتن معنا در این اثر بپردازند. لی اذعان دارد که نظرات بسیار متفاوتی راجع به این فیلم دریافت کرده و از برخی واکنش‌ها نسبت به آن کاملا شگفت زده است. جمع زیادی از بینندگان زمین را به خاطر رفتارش سرزنش می‌کنند و به هم ذات پنداری با زمین می‌پردازند. با این وجود لی این فیلم را با هدف دعوت بینندگان به داشتن دیدی وسیع‌تر و در نظر گرفتن ارزش‌های متفاوت انسانی ساخته است. در قسمت پایانی اثر متوجه می‌شویم زمین در احساسش به ماه صادق است، اما نیازش به خورشید نیز قابل چشم پوشی نیست.
به عقیده‌ی لی اشخاص قابل انحصار طلبی نیستند و نمی‌شود آن‌ها را به همه چیز خود تبدیل کرد و انتظار داشت که آن‌ها نیز این رفتار را از خود نشان دهند. صد البته بدیهی است که در بین انسان‌ها و روابط ایشان، چیزی به عنوان سفید و سیاه وجود ندارد و همه چیز سایه‌ای از خاکستری است؛ در این میان نمی‌توان طرفی را صد در صد مقصر نامید و مسئول فاجعه‌ای که برای زمین رخ می‌دهد دانست. در نهایت ماه با به رسمیت شناختن احساسات زمین و کنار گذاشتن حسادت خود، به فاجعه‌ی در حال وقوع پایان می‌دهد، اما به قیمت پایان یافتن رابطه‌ای که برایش معنایی فراوان داشت. ماه درمی‌یابد که حفظ فاصله‌اش با زمین گزینه‌ای بهتر است؛ شاید این پایان زیاد برای بیننده راضی کننده نباشد، اما کاملا واقعی و برای بخش زیادی از بینندگان باورپذیر است.
لی بودجه‌ی ساخت این انیمیشن را با ایجاد کمپین کیک استارتر جمع آوری کرد و در استودیوی Chromosphere لس آنجلس آن را ساخت. لی در حال حاضر مشغول ساخت سریالی کوتاه در استودیوی Shadow Machine، که با مجموعه‌ی Bojack Horseman شهرت دارند، است، نقش کارگردان هنری یک اثر واقعیت مجازی را برای استودیو Baobab برعهده دارد و به عنوان شو-رانر سریالی جدید برای سرویس استریم Netflix برگزیده شده است. نظرات خود را در رابطه با این انیمیشن با ما درمیان بگذارید.
