معرفی انیمیشن کوتاه M52

لازم به ذکر است که ایو پردیس اولین شخصی نیست که در دنیای سینما، انیمیشن و طراحی دیجیتال دست به انجام چنین کاری می‌زند؛ gifathon از جیمز کوران یکی از آثار مطرحی است که سبک ساختی مشابه را پشت سر گذاشته، بیپل، از اساتید تصویر پردازی دیجیتال، به مدت ده سال روزانه یک اثر هنری جدید خلق می‌کرد و برادران مکلود 365 را با ضبط روزی یک ثانیه ساختند. البته آثاری که بیش از همه‌ی این پروژه‌ها الهام بخش ایو پردیس برای ساخت M52 بودند، Mythical Mondays از گرگ گان و Thirty days of animationl ساخته‌ی جئوف کینگ بودند. هدف از ذکر این نکته، بیان این مسئله بود که با وجود اینکه داستان ساخت M52 تأثیرگذار و این اثر به خودی خود انیمیشنی جذاب است، ایو پردیس اولین شخصی نبوده که به فکر انجام چنین پروژه‌ای افتاده و در دست دیگر، M52 بهترین اثری نیست که با این سبک ساخته شده است. نکته‌ای که اما باعث تفاوت انیمیشن M52 با سایر آثاری که با روش مشابه ساخته‌اند، در پیوستگی داستان و سبک طراحی است. یگانگی داستان و سبک طراحی چیزی است که کمتر در آثار این چنینی دیده می‌شود. اغلب این پروژه‌ها شامل قطعه‌های ویدیویی یا تصاویری هستند که ارتباط زیادی با یکدیگر ندارند و صرفا بسته به حال و هوای هنرمند در آن مقطع زمانی خاص به تصویر کشیده شده یا به رشته‌ی نگارش درآمده‌اند.

زمانی‌که ایو پردیس قصد آغاز ساخت این پروژه را داشت، برای داستان آن چیزی جز یک شخصیت که در حال هل دادن مکعبی بزرگ در دل کویر است در نظر نداشت، پس همین شد سکانس آغازین M52. بعد از گذشت زمانی نه چندان بلند، شاهد شخصیت دومی هستیم که در درون مکعب قرار دارد و از نظر ظاهری هیچ تفاوتی با شخصیت اصلی ندارد. این دو شخصیت بعد از پشت سر گذاشتن مسیری طولانی، به محلی می‌رسند که قبلا توسط شخصی دیگر کشف شده است. وقتی که یکی از این دو شخصیت از سر کنجکاوی وارد این محل می‌شود، درمی‌یابد که به محلی اسرار آمیز و عجیب پا گذاشته است. در این محل مکانیزمی عجیب تعبیه شده که اشخاص را در پی یافتن اجسامی خاص که درنهایت برای انجام رویدادی بزرگ مورد استفاده قرار داده خواهند شد، می‌فرستد.

از آنجایی که این انیمیشن چه در تصویر ذهنی اولیه‌ و چه در اجرا کاملا اثری تجربی است، همه‌ی بخش‌های آن حاصل آزمون و خطا هستند. ممکن است طرفداران آثاری با داستان سرایی قوی آنچنان با این اثر ارتباط برقرار نکنند. در ابتدای انیمیشن متوجه می‌شویم که داستان در حال روایت موازی دو بازه‌ی زمانی متفاوت است. رفته رفته انیمیشن در عین اینکه از حالت رازآلود و عجیب خود در ثانیه‌های ابتدایی فاصله می‌گیرد، به سوی یک پرسش واحد که در پس روایتی ماجراجویی نهفته شده حرکت می‌کند. M52 درنهایت کار خود را با ارائه‌ی پایانی علمی تخیلی که نصفه و نیمه به سوالات مطرح شده در ذهن بینندگان پاسخ می‌دهد، به پایان می‌رساند. M52 از نظر طراحی بصری عملکردی قابل قبول دارد. طراحی در M52 حداقل گرا، اما مدرن و زیباست. طراحی در این انیمیشن بوسیله‌ی نرم‌افزار After Effect انجام گرفته است. نویزهای روی تصویر درکنار سبک طراحی خاص انیمیشن که بیشتر با استفاده از وکتورهای آماده و خط‌ها و رنگ آمیزی حداقل گرایانه تشکیل شده است، حال و هوایی فراواقع گرایانه به اثر می‌دهد و حس رازآلودی اثر را بیشتر می‌کند.

حال و هوا و سبک و سیاق M52، درکنار داستان ساخت این اثر، باعث شده که این انیمیشن مهمان جشنواره‌های متعددی شود؛ از رویدادهایی همچون Pictoplasma که بیشتر روی سبک طراحی تمرکز دارند گرفته، تا جشنواره‌های فیلم کوتاهی از جمله Encounter، انیمیشن M52 پای ثابت بسیاری از رویدادهای فصل جوایز و جشنواره‌ها بود. انیمیشن M52 حالا بعد از پشت سر گذاشتن فصل جشنواره‌ها، به‌صورت رایگان توسط شخص پردیس روی اینترنت منتشر شده است و امید می‌رود که این انیمیشن ده دقیقه‌ای بتواند الهام بخش هنرمندان جوان بیشتری باشد. ایو پردیس حالا در حال کار بروی دومین پروژه‌ی خود است، که البته این بار برعکس M52، او در حال کار روی فیلم‌نامه‌ای از پیش تعیین شده است.