این هفته به معرفی انیمیشن کوتاه Lost (گمشده) میپردازیم که به عنوان اثری سمبولیک عنصری فراموش شده از زندگی را به نمایش میگذارد.
انسان در طی مراحل پیشرفت سبک زندگیاش، هویت و اصل خودش را فراموش کرده است. مدتهاست که فناوری در حین تمامی راحتیها و نکات مثبتش باعث شده که قشرهای مختلف جامعه آزادیهای خود را فراموش کنند و کنترل حیات خود را از دست بدهند. در این شرایط بیش از آنکه فناوریها در خدمت انسان باشد، انسان است که قدرت عمل خود را از دست داده و چنان به گجتهایش وابسته میشود که ادامه زندگی بدون آنها را غیرممکن میداند. اما هنوز هم برای آشتی کردن با طبیعت دیر نیست. انیمیشن کوتاه Lost دقیقا چنین عملی را به تصویر میکشد.
انیمیشن کوتاه گمشده با روبات تنهایی آغاز میشود که در طول بیابانی که در آن نشانههایی از فناوریهای از بین رفته به چشم میخورد، در حال حرکت است. حتی زمین خوردن هم مانع از حرکت روبات نمیشود و او حرکتش را در بین کوههای سر به فلک کشیده ادامه میدهد. با عبور از لا به لای کوهها، روبات به محیطی وارد میشود که با قبلیها تفاوت بسیاری دارد. محیطی جنگلی که سراسر حیات و زندگی در آن جریان دارد. با ورود روبات به این محیط اتفاق تازهای رقم میخورد...
انیمیشن کوتاه Lost، محصول استودیو ریلتام (RealTime) است که در سال ۱۹۹۶ و با هدف خلق آثار تبلیغاتی توسط تونی پروسر تاسیس شد. این استودیو ساخت انیمیشنهای تبلیغاتی برای بازیهای Smite و Dropzone را در کارنامه دارد. انیمیشن کوتاه گمشده که در واقع دمو درون-موتور از موتور بازیسازی لامبریارد (Lumberyard) است، به سفارش کمپانی آمازون طراحی و ساخته شده است. ایان جونز، کارگردان صحنههای سینماتیک بازیها در استودیو ریلتایم در ساخت این انیمیشن از تجربیات چند سالهاش در زمینه ساخت تریلر بازیها کمک گرفته و استو بیلی به عنوان کارگردان هنری طراحی صحنههای زیبای اثر را بر عهده داشته است. پیش از این تریلرهای درون-موتور متعددی از بازیهای مختلف به نمایش درآمده که همگی گرافیک بالا و جلوههای بصری زیبای بازیهای مختلف را به نمایش میگذارند. انیمیشن کوتاه Lost با اینکه به هیچ بازی ویدیویی مرتبط نیست، از نظر ماهیت مشابه تریلرهای مذکور است. تک تک سکانسها گوشهای از قدرت موتور بازیسازی لامبریارد را به نمایش میگذارند. نماهای نزدیکی که دقت در طراحی باجزئیات روبات را نمایش میدهند یا نماهای دور که عمق دید بالا و واقعگرایی اثر را به رخ میکشند. اوج هنر سازندگان در طراحی محیط را میتوانید در پایان بندی انیمیشن و در محیط جنگلی آن مشاهده کنید.
روایت انیمیشن با استفاده از دوربین متفاوت صورت گرفته که تعدادی از آنها متحرک و برخی دیگر ثابت هستند. سکانسها کوتاه و روند جا به جایی بین آنها اکثرا با تکنیک محو شدن همراه است. جایگیری مناسب دوربین و تغییرهای به موقع باعث میشوند که انیمیشن خستهکننده نبوده و مخاطب با ویژگیهای محیطی که روبات در آن حرکت میکند بیش از پیش آشنا شود. در کنار محیطهایی که تمامی المانهای یک طراحی واقعگرایانه در خود جای دادهاند، طراحی دو شخصیت اثر نیز زیبا و با جزئیات هستند. حرکتها به خوبی شبیهسازی شدهاند، با این حال نوع حرکت روبات آن سنگینی را که از یک جسم متحرک چندین تنی انتظار میرود، القا نمیکند. استودیو ریلتایم داستان انیمیشن کوتاه Lost را نه بهواسطه کلمات که از طریق صحنهها و اتفاقات روایت میکند. این اثر با اینکه یک محصول تبلیغاتی است اما توانسته وظیفه اصلی خود را با داستانی جالب و روایت زیبا همراه کند که ارزش آن را دوچندان میکند.
از آنجایی که در بخش اعظمی از انیمیشن شخصیت روبات به نمایش در میآید، مشاهده حس و حال از طریق حالتهای چهره و صورت غیرممکن است. با این حال رگههایی از آن را میتوان در رفتارهای این شخصیت مشاهده کرد. موسیقی در انیمیشن کوتاه گمشده بسیار پررنگ است و همراه با تغییر محیط این بخش نیز دچار تغییر و تحول میشود. کافی است موسیقی غمزده دقایق اولیه، فضای دلهرهآور اواسط و ریتم نشاط آور اواخر اثر را در کنار هم قرار دهید تا متوجه شوید که موسیقی نیز به مانند شخصیتها دارای احساس و عواطف است. جلوههای صوتی کم تعداد اما تاثیرگذار است. صداهای روباتیک، صدای ناشی از قدم زدن روبات و صدای حیوانات در جنگل به عنوان تعدادی از جلوههای صوتی انیمیشن کوتاه Lost قابل اشاره هستند.
در سالهای اخیر تکنولوژی به بخش جدانشدنی از زندگی تبدیل شده و روز به روز به آن وابستهتر میشویم. با اینحال این عنصر مهم نباید باعث شود که هویت و اصل خود را فراموش کنیم، بلکه با در توازن نگه داشتن آنها میتوانیم زندگی آسوده و راحت توام با حفظ انسانیت داشته باشیم.