معرفی انیمیشن کوتاه Lifted

داستان Lifted از این قرار است که شبی آدم فضایی جوانی به اسم «استو» در حال گذراندن آزمون عملی آدم ربایی با بشقاب پرنده است و سعی می‌کند یک کشاورز به نام «ارنی» را به داخل بشقاب پرنده منتقل کند. استو باید با استفاده از پنلی که صدها کلید دارد، ارنی را از خانه‌اش خارج و به سوی بشقاب پرنده هدایت کند. استو که باید تمامی پروسه را با تکیه بر حافظه‌اش انجام دهد و در طول انجام این عملیات هیچ‌ گونه کمکی از سوی آزمونگرش دریافت نمی‌کند، نمی‌تواند کار خود را به درستی انجام دهد و مکررا ارنی را به در و دیوار خانه می‌کوبد. آزمونگر استو، «آقای بی»، که با چهره‌ای کاملا بی حس تک تک حرکات او را دنبال می‌کند، کم کم از اشتباهات استو به تنگ می‌آید و...

در انیمیشن Lifted ما با نگاهی طنز آمیز به تئوری «آدم ربایی فضایی‌ها» که در قرن بیست و اوایل قرن بیست و یکم میلادی در رسانه‌ها و دنیای سینما غوغایی بپا کرده بود طرف هستیم. این اولین بار در تاریخ نیست که ما با تصویر و پردازشی انسانی از فرا زمینی‌ها در اشکال مختلف رسانه مواجه می‌شویم، اما می‌توان گفت که انیمیشن Lifted این کار را به خوبی انجام داده و توانسته هدفش را که خلق شخصیت‌های فضایی قابل لمس و هم‌ذات پنداری است به درستی محقق کند. در کنار این شخصیت پردازی خوب، نقطه‌ی پررنگ دیگر داستان Lifted، طنز لطیف آن است. خیلی از آثار کوتاه می‌آیند تا شما را دل گرم کنند یا به فکر فرو ببرند؛ Lifted می‌خواهد شما را بخنداند و کم و بیش از پس این کار هم به خوبی برمی‌آید. با وجود اینکه اکثر شوخی‌های استفاده شده در Lifted را تا به حال بارها در اشکال مختلف دیده‌‌اید، باز هم نخندیدن به تلاش‌های بی وقفه‌ و نافرجام «استو» برای بالا بردن «ارنی» کار دشواری است! 

Lifted درست مثل تعداد قابل توجهی از آثار کوتاه پیکسار که به همراه انیمیشن‌های بلند این استودیو منتشر می‌شوند، شباهت‌ها و هماهنگی زیادی با اثر بلندی که همراهی می‌کند دارد؛ البته شاید این شباهت به اندازه‌ی Piper و Finding Dory نباشد. ظاهر شخصیت انسان انیمیشن شباهت بسیار زیادی به شخصیت‌های Ratatouille دارد و این شباهت به قدری زیاد است که حتی بعضی از بینندگان معتقدند «ارنی» همان «لینگوینی» است. شباهت این دو انیمیشن تنها به ظاهر شخصیت‌ها محدود نمی‌شود و از طرفی صحنه‌هایی مثل وقتی که «رمی» در حال کنترل بدن خوابیده‌ی لینگوینی است می‌تواند الهام بخش سکانس‌های تلاش نافرجام استو برای کنترل بدن ارنی بوده باشد و در طرف دیگر هر دو انیمیشن به موضوعاتی مثل برآمدن از پس شکست‌ها می‌پردازند.

انیمیشن این اثر تا حدودی ساده اما روان و تمیز است. بزرگترین نقطه‌ی قوت انیمیشن Lifted، حرکات نرم و بسیار طبیعی و حرکات اعضای بدن شخصیت‌ها است که به لطف استفاده از نرم افزار Jiggle ممکن شده است؛ این نرم افزار که در سال ۲۰۰۵ به تازگی عرضه شده بود، برای طراحی حرکت ریز و درشت بخش‌های مختلف بدن استفاده می‌شود. با وجود اینکه شاید جزئیات زیادی در طراحی محیط و اشیا مشاهده نشود، اما با توجه به صامت بودن اثر، پیکسار مثل همیشه به خوبی از پس طراحی حالت‌های چهره‌ای پر جزئیات و کمی تا قسمتی اغراق شده برآمده است که به‌خوبی می‌توان از طریق آن‌ها، متوجه احساسات شخصیت‌ها شد.

همانطور که می‌توان حدس زد، از آنجایی که گری ریداسترام خود دست بلندی در زمینه‌ی آهنگ سازی و صدا گذاری دارد، واضح است که در زمینه انتخاب آهنگ ساز وسواس لازم را طبیعتا به خرج داده است. مایکل گیاچینو که در کارنامه‌ی درخشانش اسامی آثار معرفی همچون Ratatouille، شگفت انگیزان، ماموریت غیرممکن ۳ و سریال Lost به چشم می‌خورد، وظیفه‌ی ساخت قطعات موسیقی استفاده شده در انیمیشن Lifted را برعهده داشته است. صداگذاری این انیمیشن، از قطع و وصل شدن موسیقی با تغییر سکانس گرفته تا پرداختن به صدای کوچکترین حرکات به طبیعی‌ترین شکل ممکن، فوق العاده حرفه‌ای انجام گرفته و در کنار نور پردازی چشم نواز این انیمیشن تقریبا نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند.

انیمیشن کوتاه Lifted حرف جدیدی برای گفتن ندارد، از همان فرمول همیشگی آثار کوتاه پیکسار پیروی می‌کند و در بهترین حالت می‌تواند یک میان برنامه یا پیش غذا برای ظرف اصلی باشد، اما با این حال ما باز هم با ساخته‌ای خنده دار و چشم نواز از این استودیوی خوش نام طرف هستیم که ارزش تماشا کردن را دارد.