معرفی انیمیشن کوتاه A Hundred Thousand Acres Pine

جنیفر آلیس رایت، کارگردان و انیماتور ارشد A Hundred Thousand Acres Pine، از کودکی علاقه‌ی فراوانی به آثار ترسناک داشته و مدعی است هر چیز ترسناک، مرموز و مغشوش کننده‌ای آتشی را در دل او شعله‌ور می‌کند؛ همین نکته باعث شده که او تصمیم بگیرد داستانی ترسناک را برای اولین ساخته‌ی حرفه‌ایش به عنوان یک انیماتور برگزیند. داستان این انیمیشن هفت دقیقه‌ای با قدم گذاشتن شخصیت مگان در جای پاهای برادر گمشده‌اش در پی یافتن پاسخ پرسش‌هایی متعدد آغاز می‌شود. با پیشروی مگان در اعماق جنگلی که به قتلگاه برادرش بدل شده، او در می‌یابد که محیط پیرامونش مکرر در حال تغییر است؛ این مسئله تا جایی پیش می‌رود که او دیگر خاطره‌ای از قدم گذاشتن به محلی که در آن ایستاده است ندارد. در طی این سفر تنها راهنمای مگان صحبت‌های مشوش و نگران کننده‌ی ضبط شده‌ی برادرش روی نوار کاست است. A Hundred Thousand Acres Pine درست به همان اندازه که روایت‌گر سفری به میان جنگل است، بیننده را به گوشه‌هایی تاریک از ذهن شخصیت‌ها نیز می‌برد.

در ساخت این انیمیشن به جز رایت، ده تن از برترین هنرجویان The Animation Workshop نیز نقش داشتند و همین مسئله یکی از دلایل کیفیت بالای A Hundred Thousand Acres Pine به عنوان اثری مستقل و دانش آموزی است. با وجود آنکه این انیمیشن اثری CG است، اما به دلیل زیباشناسی خاص آن به نظر می‌آید که در ساخت آن از مدل‌های دستی استفاده شده است. رایت به این مسئله اذعان دارد که در ابتدا به قصد حاکم کردن فضایی دلهره آور، مرموز و ترسناک به اثر تمایل به استفاده از تکنیک استاپ موشن برای به تصویر کشیدن داستانش داشته، اما از آنجایی که او فکر می‌کرد ممکن است همکلاسی‌ها و همکارانش با این ایده موافقت نکنند و هزینه و زحمت به صورت سرسام آوری بالا برود، تصمیم گرفت تصویر ذهنی خود برای این اثر را به صورت دیجیتال اما با ظاهری بسیار شبیه به آثار استاپ موشن طراحی کند.

رایت در این مورد توضیح می‌دهد: «به دلیل علاقه‌ام به انتقال حس استفاده از مدل‌ها و ماکت‌های دست ساز در این اثر، تصمیم گرفتم همه چیز را با بافت‌هایی طبیعی و ریز اما قابل تشخیص طراحی کنم. قصدم این بود که هر آنچه در این اثر دیده می‌شود با حالتی همراه باشد که بیننده تنها با نگاه کردن به آنان بتواند دریابد که لمس کردنشان چه حسی دارد.» خوشبختانه ظرافت عمل به کار رفته در طراحی حرکات و ترسیم بافت‌ها توانسته به دورنمای ذهنی رایت برای A Hundred Thousand Acres Pine واقعیت ببخشد. این نکته خصوصا درباره‌ی طراحی شخصیت‌ها و حرکات ایشان بیشتر صدق می‌کند؛ انداختن نگاهی دقیق به شخصیت مگان این فکر را به ذهن بیننده می‌اندازد که گویی او خود از یکی از چوب همان درخت‌های کاج جنگل ساخته شده است.

با وجود آنکه هنوز با روزهای طلایی ژانر وحشت زیست محیطی (Eco Horror) فاصله‌ی قابل توجهی داریم، اما در چند سال اخیر به لطف آثاری همچون فیلم Annihilation از جف وندرمیر (Jeff VanderMeer) و رمان‌هایی از قبیل The Book of Koli، به قلم مایک کری (Mike Carey) و Eden، به قلم تیم لبون (Tim Lebbon)، نفس تازه‌ای در کالبد این گوشه‌ی جذاب از آثار ترسناک دمیده شده و A Hundred Thousand Acres Pine را نیز می‌توان فرزند خلف این ژانر دانست. شاید بتوان گفت A Hundred Thousand Acres Pine از عناصر فراطبیعی برخوردار است و یک Eco Horror تمام عیار نیست، اما نمی‌توان نقش پررنگ و اساسی طبیعت در آن را انکار کرد؛ در این اثر می‌بینیم طبیعت قصد دارد از قلمرو خود محافظت کند و در مقابل حضور نیروی بیگانه از خود دفاع کند. شاید نشود دریابیم که درست ماجرا از چه قرار است و چرا در این اثر مادر طبیعت از میزبانی مهربان به وجودی انتقام گیرنده بدل شده، اما به هر حال تماشای تقابل انسان با نیرویی عظیم، راز آلود و ناشناخته خالی از لطف نیست. نظرات خود را در رابطه با این انیمیشن با ما درمیان بگذارید.