معرفی انیمیشن کوتاه Home Sweet Home

در محله‌ای قدیمی، خانه‌ای متروکه برجاست که مدت‌ها است در تنهایی انتظار ساکنین جدیدی را می‌کشد. بعد از آنکه این خانه از وضعیت خود خسته می‌شود، برای یافتن سرنوشت خود و سر و سامان دادن به زندگی‌اش، سفری دور و دراز را آغاز می‌کند و در برف و باران شروع به جست و جوی جای پایش در دنیا می‌پردازد. در طول این سفر، او همراهانی جدید پیدا می‌کند، احساساتی تازه در خود می‌یابد و با سختی‌ها و مشکلات متعددی روبه‌رو می‌شود.

انیمیشن کوتاه Home Sweet Home در کم‌تر از ده دقیقه به مسائلی همچون سفر، دوستی، مرگ، عشق و از خود گذشتگی سر می‌زند و با سبک روایت خاص خود، دست مخاطب را برای آب و رنگی به داستان و هرآنچه دراین‌میان می‌گذرد، باز می‌گذارد. این انیمیشن با ترکیب عناصر سفر و حال و هوای آخر الزمانی، بستری مناسب برای استعاره‌ای که سعی در بیانش را دارد، ایجاد می‌کند و به خوبی به شخصیت‌های غیر عادیش اجازه می‌دهد فرصت درخشش و ایجاد حس هم ذات پنداری با بیننده را می‌دهد. ایده‌ی استفاده از سفرنامه به‌عنوان پایه‌ی اصلی فیلم، با وجود اینکه با اثری کوتاه طرفیم، بسیار خوب جواب داده است و به زیباترین شکل ممکن شیرازه‌ی مفهوم را که استعاره‌ای نه چندان غیر مستقیم از دوستی و در کل زندگی است، به خوبی در خود منعکس می‌کند.

ایده‌ی اصلی ساخت این انیمیشن، از پروژه‌ی عکاسی گرفته شده که زمان زیادی را صرف عکس گرفتن از خانه‌ها و ساختمان‌های متروکه‌ی دیترویت، بزرگ‌ترین شهر ایالت میشیگان آمریکا، کرده است؛ طرح‌های اولیه‌ی Home Sweet Home براساس این عکس‌ها کشیده شده و رد پای این پروژه را نه در ظاهر و فضای نسبتا آمریکایی این انیمیشن، که در مفاهیم استخراج شده از خط فکری پشت آن، که از بحران مسکن آمریکا در آن دوره برگرفته شده است، نیز می‌توان مشاهده کرد. با وجود اینکه انیمیشن Home Sweet Home به مسائلی سنگین و بعضا کمی تاریک می‌پردازد، اما لحن و برخوردی آرام و متین دارد و از آن می‌توان به‌عنوان اثری یاد کرد که تماشایش می‌تواند برای همه‌ی اعضای خانواده لذت بخش و سرگرم کننده باشد.

از نظر روایت داستانی، Home Sweet Home اثری کوتاه است که بعضی اوقات ممکن است طولانی به نظر بیاید. ضرب آهنگ روایت کند است و این مسئله باعث می‌شود احساس کنید که تدوین‌گر می‌توانسته با کوتاه کردن برخی از سکانس‌ها، سطح کیفی اثر را به‌عنوان یک انیمیشن کوتاه، بالاتر ببرد. با وجود تمامی این صحبت‌ها، درگیر کننده نبودن و بعضا خسته کننده بودن این سکانس‌ها را می‌توان با کنکاش در پس زمینه‌ها و نگریختن به طراحی هنری بسیار زیبای انیمیشن در این مدت جبران کرد و بخشید. از نظر بصری، به‌راحتی می‌توان این انیمیشن را ساخته‌های استودیوهای بزرگ که تیم‌هایی پر تعداد و بروزترین تکنولوژی‌ها را در اختیار دارند، مقایسه کرد. به خاطر شباهت مضمونی دو اثر، قیاس نکردن Home Sweet Home و انیمیشن Monser House کاری بسیار دشوار است، با این تفاوت که در Monser House عناصر خیالی بیشتر دخیل هستند و در Home Sweet Home با وجود تمام جان بخشی به کار رفته، کم‌تر در فیزیک ساختمان‌ها و حرکات آن‌ها تصرف وارد شده است. رهبر تیم کارگردانی درباره‌ی ساخت و پرداخت جنبه‌ی بصری Home Sweet Home می‌گوید:

بزرگ‌ترین چالش ما مناظر و داستان‌های متعددی بودند که ما قصد داشتیم در بدنه‌ی اثر قرار دهیم. محتوای زیادی برای ساخت Home Sweet Home در دست داشتیم، اما به‌دلیل محدودیت‌های مالی نمی‌خواستیم اثر از حد خاصی طولانی‌تر شود و در دست دیگر برای نمی‌خواستیم این انیمیشن آنقدر کوتاه شود که رنگ و بوی خاص خود را از دست بدهد و به اثری بی هدف و کسل کننده تبدیل شود. این طرز فکر و خط دهی تاثیرات فراوانی در روند ساخت انیمیشن گذاشت؛ تدوین سریع‌تر صورت گرفت، بعضی سکانس‌ها کوتاه‌تر شدند، چند داستان کوتاه در دل انیمیشن شکل گرفت و درنهایت سعی کردیم تعداد شخصیت‌ها را تا حد ممکن کم نگه داریم.

با وجود آنکه برخی ممکن است داستان Home Sweet Home را معمولی یا بازیافت ایده‌هایی تکراری بخوانند، شخصیت پردازی و جان بخشی قدرتمند این اثر باعث می‌شود که این انیمیشن از ارائه‌ای جدید و کم و بیش منحصر بفرد برخوردار باشد. در دست دیگر، آنچه که باعث می‌شود Home Sweet Home به‌عنوان اثری مستقل ارزش تماشا داشته باشد، نه داستان آن، بلکه جنبه‌ی بصری بسیار خوب و خیره کننده‌ی آن است. درنهایت چه با این مسئله موافق باشیم یا مخالف، چیزی که در مرحله‌ی اول باعث می‌شود بیننده به یک انیمیشن توجه نشان دهد، جنبه‌ی بصری و تکنیک‌های طراحی آن است.

Home Sweet Home به‌عنوان یک اثر کوتاه، تقریبا کمی بلند به شمار می‌رود، اما آنقدر جزئیات چشم گیر در قاب تصویر آن گنجانده شده که تنها برای لذت بردن از جنبه‌ی بصری آن، می‌توان چندین بار به پایش نشست. این اثر با خط داستانی ساده و حداقل گرا اما زیبای خود، سیم احساسات مخاطب را بارها می‌نوازد و به یاد سفری که در زندگی خود طی کرده می‌اندازد. نظرات خود را درباره‌ی این انیمیشن با ما به اشتراک بگذارید.