این هفته به معرفی انیمیشن کوتاه Escape (فرار)، یکی از بر‌ترین‌های استودیو مون‌بات، می‌پردازیم.
استودیو Moonbot در عمر هشت ساله‌اش با ارائه انیمیشن‌های کوتاه متعدد و با‌کیفیت توانسته خود را به عنوان یکی از مشهور‌ترین استودیو‌های ساخت انیمیشن به اثبات رسانده و هم‌رده با کمپانی‌های بزرگ از جمله دیزنی، پیکسار و دریم‌ورکس قرار بگیرد. تولیدات این استودیو که انیمیشن‌های تبلیغاتی را نیز در بر می‌گیرد، از حیث فنی و هنری چنان بی‌نقص و زیبا هستند که هر بیننده‌ای از تماشای آن‌ها لذت خواهد برد. پیش از این انیمیشن‌های Taking Flight و The Boy Who Learned to Fly از آثار این استودیو معرفی شده‌اند. حال به معرفی انیمیشن کوتاه Escape، یکی از بر‌ترین تولیدات این استودیو می‌پردازیم.
انیمیشن کوتاه فرار با نمایی از سیاره‌ای خالی از سکنه آغاز می‌شود که کاوشگر فضا، پرو‌تا‌گونیست داستان سال‌ها است که روی آن سقوط کرده است. او که سعی می‌کند به خانه‌اش باز‌گردد، آخرین کریستال برای فعال شدن دستگاه تلپورت را در آن قرار می‌دهد، اما تلاش او نا‌موفق است. کاوشگر فضا راهی جز ورود به محیطی تاریک ندارد. اما خطری در کمین است...
انیمیشن کوتاه Escape محصولی مشترکی از استودیو مون‌بات و کمپانی دالبی لبز است. هدف از ساخت این اثر به نمایش گذاشتن توانایی‌های فنی و فناوری‌های خلاقانه کمپانی دالبی از جمله Dolby Vision است. در ساخت این انیمیشن از ترکیب ماکت‌های واقعی و انیمیشن‌های رایانه‌ای بهره برده شده که محصول نهایی، اثری بیش از اندازه زیبا و بی‌نقص است. در تصویر‌برداری از محیط‌های واقعی انیمیشن کوتاه فرار که ابعاد ۹ در ۱۲ متر دارد، از فناوری HDR استفاده شده است که به‌واسطه آن این اثر در بخش نور‌پردازی یک سر و گردن از آثار موشن کپچر بالاتر باشد. لیمبرت فابیان و برندون اولدنبرگ، کارگردانی انیمیشن کوتاه Escape را بر‌عهده داشته‌اند که کارگردانی انیمیشن‌های The Fantastic Flying Books of Mr. Morris Lessmore ،Taking Flight و The Boy Who Learned to Fly را در کار‌نامه دارند.
دقت سازندگان در طراحی شخصیت اصلی مثال‌زدنی است. در نما‌های نزدیک به خوبی می‌توانید طراحی باجزئیات المان‌های چهره کاوشگر فضا را مشاهده کنید. انیمیشن‌های پرو‌تا‌گونیست اثر درجه کیفی بالا‌یی دارند و به خوبی می‌توانند حس و حال شخصیت را نشان دهند. ماکت ساخته شده برای انیمیشن کوتاه فرار عالی است و المان‌های محیطی متعددی را می‌توان در آن مشاهده کرد که شاید اهمیتی در داستان نداشته باشند، اما در هر چه باور‌پذیر‌تر کردن انیمیشن بی‌نظیر عمل کرده‌اند. در همان ثانیه‌های اولیه واقعی بودن محیط قابل تشخیص است، اما هنر واقعی استودیو مون‌بات محو کردن مرز بین انیمیشن رایانه‌ای و ماکت است. سکانس‌های انیمیشن که با شیوه‌های مختلف و با استفاده از دوربین‌های متفاوت ثبت شده‌اند، تقریبا در هیچ‌یک از آثار انیمیشنی کوتاه دیده نشده است. برای مثال در دقایق ابتدایی و ورود کاوشگر به محیط تاریک، در سکانسی دوربین به او نزدیک می‌شود و در سکانس بعدی از وی دور می‌شود. در هر دو سکانس کوچک بودن پرو‌تا‌گونیست در مقایسه با محیط به زیبایی به تصویر کشیده می‌شود.
همان‌طور که اشاره شد طراحی کاوشگر باجزئیات کامل طراحی شده است که نتیجه آن حالت‌های چهره متفاوت در وا‌کنش به رخداد‌های در جریان است. حس‌هایی از جمله شادی و ترس به شیوه‌ای کاملا واقع‌گرایانه در چهره کاوشگر پدیدار می‌شوند. انیمیشن کوتاه فرار از کلمات استفاده نمی‌کند و موسیقی را جایگزین آن کرده است. ایموجین هیپ آهنگ Magic Me را با استفاده از Dolby Atmos به صورت اختصاصی برای این انیمیشن ساخته است که هما‌هنگی فوق‌العاده‌ای با داستان و حال و هوای اثر دارد. سازندگان برای اینکه مخا‌طبین از موسیقی انیمیشن لذت ببرند، جلوه‌های صوتی را به حد‌اقل ر‌سانده‌اند که اقدامی مثبت بوده است.
انیمیشن کوتاه Escape اثری چنان بدیع، نو‌آورانه و زیبا است که مشاهده چندین باره نهایتا به تحسین سازندگان و فناوری‌های استفاده شده منجر می‌شود. مشاهده تیتراژ پایانی را از یاد نبرید زیرا حکم پیش‌در‌آمد را داشته و بخش‌هایی از پیش‌زمینه داستانی را به نمایش می‌گذارد.
