انیمه Gekkan Shoujo Nozaki-kun یا «ماهنامه دخترانه نوزاکی» یک رومنس کمدی ناب و پر از لحظات خوش است. با معرفی این سریال انیمه‌ای همراه میدونی باشید.
«چیو ساکورا هستم؛ ۱۶ ساله. احساس‌ام رو به پسری که به‌اش علاقه‌مندم گفتم و اون…»؛ این‌ها کلمه‌هایی از اولین قسمت انیمه Gekkan Shoujo Nozaki-kun هستند که با شنیدن آن‌ها باید خودمان را برای تماشای یک رومنس-کمدی خوش‌ساخت و دلنشین آماده کنیم؛ اثری که نه‌تنها می‌تواند با طنز پخته‌اش لبخند را روی لبان‌مان بیاورد، بلکه اگر به آن مجال هنرنمایی بدهیم چه بسا که قهقهه‌های ناگهانی امان‌مان ندهد!
داستان Gekkan Shoujo Nozaki-kun یا «ماهنامه دخترانه نوزاکی» به همان شکلی آغاز می‌شود که بالاتر خواندید، اما همان‌طور که اوضاع برای ساکورای بی‌نوا به همین سادگی پیش نمی‌رود، ادامه داستان احتمالاً آن‌طوری نیست که حدس می‌زنید. همین اندازه بگوییم که ماجراهای ساکورا و اومتارو نوزاکی، شخصیت مرد اصلی انیمه، به دنیای طراحی مانگا پیوند می‌خورد و انیمه آرام‌آرام کاراکترهای دیگری را هم پذیرا می‌شود که یکی از یکی خاص‌تر و جالب‌تر هستند. شاید تا اینجا این‌طور برداشت کنید که «ماهنامه دخترانه نوزاکی» با توجه به نام و سبک‌اش، ویژه‌ی مخاطبانی است که شما در زمره‌ی آن‌ها قرار نمی‌گیرید، اما اتفاقاً این انیمه از آثاری است که چندان زن و مرد و پیر و جوان نمی‌شناسد و اگر ذره‌ای به کارهای کمدی علاقه دارید حتماً باید برای چند دقیقه هم که شده به آن فرصت بدهید.
حقیقت‌اش ساختن انیمه‌ی کمدی و عاشقانه‌ای که طیف مخاطبان گسترده‌ای داشته باشد اصلاً کار آسانی نیست. از یک طرف ما با آثار کلاسیک و معصومانه‌ای مانند Kimi ni Todoke (رسیدن به تو) روبه‌رو هستیم که به‌دلیل ضرب‌آهنگ آرام‌شان و تمرکز بیشتر روی درام، باب میل هر کسی نیستند و در یک سو گذرمان به ساخته‌هایی می‌افتد که با جلف‌بازی و لوس بودن‌شان بخشی از تماشاچیان را فراری می‌دهند. در این میان، «ماهنامه دخترانه نوزاکی» با زیرکی از دام‌های پهن‌شده برای این سبک فرار می‌کند. انیمه ضرب‌آهنگی مناسب دارد که اگر انیمه‌دوست باشید، بعید است خسته‌تان کند. اثر همچنین تلاش می‌کند در زمینه کمدی، تعادل را رعایت کند و مخاطب را به هر قیمتی به خنده نیندازد. انیمه روی شوخی‌های تند پافشاری نمی‌کند و در همین حین، هم به طنز کلامی و هم موقعیت بسیار بها می‌دهد؛ طنز موقعیتی که پیاده‌سازی‌اش در کار، درخشان و مثال‌زدنی است.
«ماهنامه دخترانه نوزاکی» از لحاظ فنی هم تحسین‌برانگیز است. اغراق‌های انیمه‌ای به شکلی استادانه در تار و پود اثر گنجانده شده‌اند، طراحی‌ها بی‌نقص‌اند، کار صداپیشه‌ها حرف ندارد و شخصیت‌ها جالب و دوست‌داشتنی‌اند. جالب هم اینجا است که کاراکترهایی که اثر به ما معرفی می‌کند با جو کلی حاکم بر انیمه‌های رومنس چندان جور درنمی‌آیند؛ مثلاً در اینجا برخلاف بسیاری از انیمه‌های عاشقانه، به‌ویژه رده شوجو (دخترانه)، شخصیت اصلی مونث از آن دخترهایی نیست که کمی «حواس‌پرتی و توی باغ نبودن» چاشنی رفتارش باشد؛ بلکه برعکس، ساکورا دختری عاقل و حواس‌جمع است که به‌جز آنچه که در قسمت اول می‌بینیم، سنجیده رفتار می‌کند. نوزاکی هم آن قهرمان کلاسیک بعضی انیمه‌ها یا پسر روی اعصاب برخی کارهای دیگر نیست و شخصیت متفاوتی نسبت به خیلی از آثار معمول دارد. یک ویژگی بارز دیگر «ماهنامه دخترانه نوزاکی» هم تأکید جالب آن روی سنت صدا زدن کاراکترها با نام خانوادگی است که در سبک کمدی شاید کم‌تر با آن روبه‌رو شده باشیم.
انیمه Monthly Girls' Nozaki-kun بیشتر به کمدی می‌پردازد تا اینکه روی تم عاشقانه تمرکز کند؛ البته خالقان اثر از این جنبه کار غافل نبوده‌اند و در ساخته‌ی‌شان اشاراتی به‌جا و ظریف به مقوله دلدادگی دارند. در این میان، انیمه به شکلی جذاب و با زبان طنز، گوشه‌ای از دغدغه‌های طراحان مانگا را هم به تصویر می‌کشد که دیدن‌اش حتی برای کسانی که به این هنر علاقه‌ای ندارند هم خالی از لطف نیست.
کمی هم به شناسنامه اثر اشاره کنیم. انیمه Gekkan Shoujo Nozaki-kun محصول ۲۰۱۴ است و ۱۲ قسمت اصلی دارد و البته تعدادی قسمت ویژه که کاری با آن‌ها نداریم. این انیمیشن ژاپنی بر اساس مانگایی از ایزومی تسوباکی ساخته شده و استودیو Doga Kobo زحمت آن را کشیده که انیمه‌های مطرحی مانند Himouto! Umaru-chan و Plastic Memories را از این استودیو سراغ داریم.
خب، گفتنی‌ها را گفتیم؛ «ماهنامه دخترانه نوزاکی» کارش را به شکلی تحسین‌برانگیز انجام می‌دهد و حرفی باقی نمی‌گذارد؛ تنها می‌ماند که سبک و هنرش بر دل شما بنشیند یا نه.
