اگر چیزی از انحرافات و اختلالات جنسی نشنیده باشید، تعجب می‌کنید اگر بشنوید کسی از خفه‌شدن یا سیلی‌خوردن حین رابطه جنسی لذت می‌برد. بااین‌حال، برای برخی افراد اوج لذت جنسی با همین حس آزارخواهی ناشی از مازوخیسم جنسی تعریف می‌شود. این مقاله را بخوانید تا بدانید چرا این افراد به‌جای کلام عاشقانه، تحقیر کلامی می‌خواهند و به‌جای دستِ نوازش، با کتک و سیلی برانگیخته می‌شوند.
اختلال مازوخیسم جنسی چیست؟
اختلال مازوخیسم یا آزارطلبی جنسی زیرمجموعه‌ای از اختلالات پارافیلی است که علاقه شدید و مداوم به فعالیت‌های جنسی غیرمعمول تعریف می‌شود. فردی با علایق مازوخیستی در رابطه جنسی از تحقیر، ضرب‌و‌شتم، بستن یا هر شکل دیگری از آزار جنسی خود لذت می‌برد، درباره آنها خیال‌پردازی می‌کند و در راستای علایق خود دست به اقدام می‌زند. البته نمی‌توان گفت همه کسانی که علایق مازوخیسم جنسی دارند، لزوما دچار آسیب‌ها و پریشانی‌های ناشی از این اختلال‌اند. هیجانات جنسی تا زمانی که منجر به ناراحتی و آسیب شدید فرد یا شریک زندگی او نشوند، در دسته اختلالات روانی قرار نمی‌گیرند.
سادیسم جنسی چیست؟
سادیسم جنسی یعنی لذت اروتیک از تحمیل درد به دیگران، دردی که ناشی از زدن، بستن و آزاردادن طرف مقابل است. فرد مبتلا به این اختلال با تمایل به آزارگری، درست نقطه مقابل فرد آزارطلب مبتلا به خودآزاری جنسی است. وجود فرد مبتلا به سادیسم جنسی سراسر اضطراب و پریشانی است. حتی ممکن است این رابطه برای طرف مقابل لذت‌بخش نباشد.
سادومازوخیسم جنسی چیست؟
سادومازوخیسم جنسی همان‌طور که از نامش پیداست، ترکیب نادر ۲ اختلال سادیسم و مازوخیسم جنسی است. فرد مبتلا به این اختلال در روابط جنسی هم آزار‌گر است و هم آزارطلب. هم از آزاردادن لذت می‌برد، هم از آزاردیدن. در سادومازوخیسم توافقی، دو طرف رابطه به فعالیت جنسی به‌چشم بازی نگاه می‌کنند که معمولا بین یک شریک سادیست و یک شریک مازوخیست اتفاق می‌افتد.
علائم اختلال مازوخیسم جنسی
اصلی‌ترین نشانه اختلال آزارخواهی جنسی، هیجانات جنسی مکرر و شدید ناشی از تمایل به تحقیر، ضرب‌و‌شتم، بسته‌شدن یا رنج‌کشیدن است. این میل با خیال‌پردازی و رفتارهای این‌چنینی آشکار می‌شود. می‌توان گفت فرد آزارطلب جنسی تنها زمانی برانگیخته می‌شود که درد بکشد و احساس رنج کند و بی‌آنکه کنترلی بر خیالات، تمایلات یا رفتارهای خود داشته باشد، دقیقا در همین راستا عمل می‌کند. یعنی درگیر فعالیت‌های جنسی پر از درد و تحقیر می‌شود. فعالیت‌هایی که از نظر مردم عادی «سکس خشن» محسوب می‌شوند. این تمایلات در نهایت سبب رنج و اختلالات بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی و سایر جنبه‌های زندگی فرد را می‌شوند. بنابراین به‌طور خلاصه:
- فرد از رفتارهای غیرمعمول جنسی که برای او دردناک و تحقیر‌آمیزند لذت می‌برد؛
- این رفتارها بر زندگی روزمره و اجتماعی او اثر منفی می‌گذارند؛
- این علایق حداقل به‌مدت ۶ ماه ادامه دارند.
آسفیکسیوفیلی؛ میل به خفگی
آسفیکسیوفیلی یا خفگی‌دوستی یکی از انواع خودآزاری جنسی است که در آن فرد با خفگی و اختناق تحریک می‌شود. این رفتار جنسی خطرناک ممکن است سبب آسیب‌های جدی و حتی مرگ ناگهانی فرد شود.
علل و محرک‌های اختلال مازوخیسم جنسی
این نوع آزارطلبی از ابتدای دوره جوانی آغاز می‌شود و مصرف پورنوگرافی یکی از اصلی‌ترین محرک‌های آن است. بر اساس بررسی‌ها، میانگین سنی افراد مبتلا به این اختلال ۱۹٫۵ سال است. البته برخی از این افراد در دوران بلوغ یا کودکی فانتزی‌های جنسی مازوخیستیک دارند و به‌مرور زمان این تمایلات در آنها کم‌رنگ‌تر می‌شود.
در حقیقت هیچ نظریه قطعی و پذیرفته‌شده‌ای نیست که ریشه مازوخیسم جنسی را مشخص کند. بااین‌حال، برخی از محققان آن را با ممنوعیت و سرکوب خیال‌پردازی‌های جنسی نامناسب از جانب دوستان، والدین و جامعه یا آسیب‌های دوران کودکی مانند سوءاستفاده جنسی مرتبط می‌دانند.
نمونه‌هایی از مازوخیسم و سادیسم
بعضی از فعالیت‌های جنسی دردناک ناشی از مازوخیسم یا سادیسم جنسی عبارت‌اند از گاز‌گرفتن، چنگ‌زدن، رابطه جنسی خشن، اسارت مثل بستن با طناب یا آویزان‌کردن فرد، سیلی، شلاق و کتک. البته این رفتارها تا جایی که باعث لذت طرف مقابل شوند، در روابط BDSM نیز به کار برده می‌شوند.
تشخیص اختلال مازوخیسم جنسی
رایج‌ترین روش تشخیص اختلال آزارطلبی جنسی، مراجعه فرد مبتلا به مطب پزشکان سلامت روان است. این افراد خواسته‌ها، خیال‌پردازی‌ها و رفتارهای ناراحت‌کننده خود را در اتاق درمان برای پزشک توضیح می‌دهند و درخواست کمک می‌کنند. ماهیت غیرمعمول تمایلات مازوخیستی باعث می‌شود فرد در این جلسات احساس سردرگمی و شرم کند، اما لزوما همه این افراد با حالات پریشانی و آشفتگی دست‌و‌پنجه نرم نمی‌کنند. در هر صورت پزشک سلامت روان می‌تواند با ارزیابی رفتارهای مضر و آزاردهنده، شدت این اختلال و انحراف جنسی را تشخیص دهد و اقدامات لازم را انجام دهد.
درمان اختلال مازوخیسم جنسی
مازوخیسم جنسی لزوما نیازی به درمان ندارد مگر اینکه زندگی شخصی و اجتماعی فرد را تحت‌تأثیر قرار دهد. برای افرادی که در نتیجه این علایق جنسی پریشان می‌شوند و از جریان زندگی عقب می‌مانند، روان‌درمانی بهترین و رایج‌ترین رویکرد درمانی است. درمانگر ریشه رفتارهای غیرمعمول فرد را می‌یابد و راهی برای مقابله با این علایق به او می‌آموزد. حتی گاهی در کنار جلسات درمان، برای او دارو تجویز می‌کند.
۱. روان‌درمانی
بیشتر مواقع، گره کور این اختلال به‌دست درمانگر باز می‌شود، یعنی فردی مجرب و متخصص در زمینه انحرافات جنسی (پارافیلیا) که آگاهانه و با نگاهی عاری از قضاوت روند درمان را آغاز می‌کند. این فرایند از بررسی وضعیت جنسی و روانی‌اجتماعی فرد آغاز می‌شود و در انتها به عواملی می‌رسد که سال‌ها قبل علایق مازوخیستی را در فرد شکل داده‌اند. درمانگر موقعیت‌ها، نشانه‌ها، افکار و تمایلاتی که این اختلال را تشدید کرده‌اند به‌خوبی رصد می‌کند و برای بهبود آنها از انواع درمان‌های شناختی کمک می‌گیرد، از جمله:
- تکنیک بازسازی شناختی: شامل اصلاح باورهایی که فرد را به‌سمت افکار مضر سوق می‌دهند.
- رفتار درمانی شناختی: مهارت‌های مهار میل جنسی را به فرد می‌آموزد.
- بیزاری‌درمانی و تکنیک‌های تصویرسازی: ایجاد ارتباط میان انجام یک رفتار و یک نتیجه ناخوشایند علایق مازوخیستی را در فرد کم‌رنگ می‌کنند.
بعد از تشخیص و ریشه‌یابی این اختلال، پزشکان معمولا بر این موارد تمرکز می‌کنند:
- طراحی برنامه‌های مراقبتی جهت کاهش آسیب‌های ناشی از BDSM؛
- مهارت‌های جهت‌یابی تمایلات هنگام بروز آنها؛
- تمرین‌های تقویت تمرکز حواس یا تکنیک‌های خودآرامش‌بخشی برای کاهش پریشانی.
۲. دارودرمانی
برای کاهش علائم این اختلال معمولا ۲ نوع دارو تجویز می‌شود:
- داروهای ضدافسردگی: مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند فلوکستین (پروزاک) می‌توانند اختلالات خلقی مانند افسردگی یا اضطراب را برطرف کنند و هم‌زمان میل جنسی را کاهش دهند. پزشکان انتظار دارند کاهش میل جنسی تا حدی تکانشگری ناشی از افکار و رفتارهای مازوخیستی را تسکین دهد.
- آنتی آندروژن: داروهای مدروکسی پروژسترون استات و سیپروترون استات با کاهش میزان هورمون تستوسترون، میل جنسی و علائم مازوخیسم جنسی را کم می‌کنند.
درخواست کمک از دوست و آشنا
اگر تمایلات جنسی، فانتزی‌ها یا رفتارهای شما یا شریک زندگی‌تان زمینه ناراحتی، رنج و آزار هریک از شما را فراهم می‌کند، اولین قدم درخواست کمک از متخصصی آگاه است، کسی که بتواند خروجی سالم این اختلال را به شما نشان دهد و با کاهش اثرات منفی این انحراف جنسی، سبب به‌زیستی شما و شریک زندگی‌تان شود.
اگر نشانه‌های اختلال مازوخیسم را در خود می‌بینید، خیلی زود برای درمان دست‌به‌کار شوید. این اختلال مثل بسیاری از اختلالات سلامت روان هرچه زودتر تشخیص داده شود، درمانش سریع‌تر و مؤثرتر است. از طرفی به‌جای پنهان‌کاری و تلاش برای سرکوب، صادقانه درباره تمایلات و خیالات جنسی خود با همسرتان صحبت کنید و از او کمک بخواهید.
در آخر بد نیست دنبال افرادی بگردید که اگرچه با مشکل مشابهی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، به‌خوبی توانسته‌اند امیال، خیالات و رفتارهای خود را مهار کنند. شنیدن تجربه‌های این افراد قدرتمند ایده‌های خوبی برای بهتر کنارآمدن با این مسئله به شما خواهد داد.
کلام آخر
مازوخیسم جنسی لزوما اختلال سلامت روان نیست، اما اگر نشانه‌هایی از علایق جنسی متفاوت در خود یا همسرتان می‌بینید، پیشنهاد می‌کنیم هرچه زودتر به درمانگری متخصص و باتجربه مراجعه کنید. قدم اول برای مقابله با آزارخواهی، شناخت ریشه‌های آن است. در قدم‌های بعدی انواع درمان‌های شناختی برای بهبود زندگی شخصی و اجتماعی فرد به کار گرفته می‌شوند.
حالا شما بگویید. تجربه‌ای در این زمینه دارید؟ دوستان و آشنایانتان تاکنون با این اختلال مواجه شده‌اند؟ اگر اطلاعات بیشتری دارید، مشتاق شنیدن نظرات شما عزیزان هستیم.
