سیتالوپرام داروی ضدافسردگی است. قرص سیتالوپرام بیشتر برای درمان افسردگی کاربرد دارد، اما ممکن است برای بیماری‌های دیگری هم تجویز شود. در این مقاله، مفصل درباره قرص سیتالوپرام و نحوه مصرف و عوارضش توضیح داده‌ایم.
قرص سیتالوپرام برای چیست؟
سیتالوپرام برای درمان اختلالات خلقی و افسردگی شدید به کار می‌رود. البته گاهی این دارو برای درمان اختلا‌ل‌های اضطرابی، هراس و اضطراب اجتماعی هم تجویز می‌شود.
روش مصرف قرص سیتالوپرام چیست؟
قرص سیتالوپرام را باید طبق تجویز پزشک مصرف کرد. ممکن است پزشگ هرازگاهی مقدار مصرف دارو را تغییر دهد. از این دارو کمتر یا بیشتر از مقدار تجویزشده مصرف نکنید.
مقدار مصرف نوع مایع این دارو را با ابزارهایی بسنجید که همراه آن است تا در حد امکان دقیق باشد.
علائم بهبودی معمولا ۴ هفته پس از شروع مصرف دارو خود را نشان می‌دهند. اگر بهبودی حاصل نشد، به پزشکتان اطلاع دهید.
قرص سیتالوپرام را در دمای اتاق و دور از رطوبت و حرارت نگه دارید.
در صورت فراموش‌کردن یک نوبت مصرف قرص سیتالوپرام چه باید کرد؟
به‌محض اینکه به یاد آوردید، دارویتان را مصرف کنید. اما اگر به مصرف نوبت بعدی دارو نزدیک شده‌اید، صبر کنید و نوبت بعدی دارو را بخورید.
در صورت مصرف سیتالوپرام بیش از حد مجاز چه باید کرد؟
اگر بیش از حد مجاز از این دارو مصرف کردید، سریع خود را به اورژانس بیمارستان برسانید.
نکات مهم درباره مصرف قرص سیتالوپرام
۱. اگر پزشک برای تسکین دردهای آرتروز، تب یا تورم قصد تجویز داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) داشت، به او بگویید قرص سیتالوپرام مصرف می‌کنید. این داروها عبارت‌اند از:
- آسپرین؛
- ایبوپروفن (آدویل، مورتین)؛
- ناپروکسین (آلیو)؛
- قرص سلکوکسیب (سلبرکس)؛
- دیکلوفناک؛
- ایندومتاسین؛
- ملوکسیکام.
۲. مصرف نوشیدنی‌های الکلی عوارض قرص سیتالوپرام را افزایش می‌دهد.
۳. سیتالوپرام ممکن است روی قدرت تفکر و واکنش‌هایتان اثر منفی بگذارد، بنابراین اگر قصد رانندگی یا کارهایی را دارید که نیازمند دقت و هوشیاری‌اند، مراقب باشید.
عوارض سیتالوپرام
اگر با مصرف این قرص دچار حساسیت شدید، بلافاصله به مراکز پزشکی مراجعه کنید. این واکنش‌های حساسیتی عبارت‌اند از:
- جوش‌های پوستی یا کهیر؛
- مشکل تنفسی؛
- تورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو.
در ضمن اگر هر یک از علائم بیماری شدت پیدا کرد، به پزشک گزارش دهید. این علائم عبارت‌اند از:
- تغییر خلق‌و‌خو یا رفتار؛
- اضطراب؛
- حملات اضطرابی؛
- اختلال خواب؛
- رفتارهای آنی و زودرنجی؛
- التهاب؛
- احساس خصومت؛
- رفتار تهاجمی؛
- بی‌قراری؛
- بیش‌فعالی (ذهنی یا فیزیکی)؛
- افسردگی بیشتر؛
- افکار خودکشی یا صدمه به خود.
در صورت داشتن چنین علائمی، فوری با پزشک تماس بگیرید
- احساس سبکی سر یا اینکه هر لحظه ممکن است از حال بروید؛
- دید تار، دید تونلی (از دست دادن دید محیطی با حفظ دید مرکزی)، درد و تورم در چشم‌ها یا دیدن هاله‌هایی در اطراف نورها؛
- سردرد به همراه درد سینه و سرگیجه شدید، غش‌کردن، ضربان قلب سریع یا محکم؛
- واکنش شدید سیستم عصبی، مانند سفت‌شدن شدید ماهیچه‌ها، تب بالا، عرق‌کردن، گیجی، ضربان تند یا نامنظم قلب، لرزش، احساس غش؛
- مقدار زیاد سروتونین در بدن: تحریک، توهم، تب، نرخ بالای ضربان قلب، واکنش‌های بیش‌فعالی، تهوع، استفراغ، اسهال، از دست دادن هماهنگی، غش کردن؛
- کاهش چشمگیر مقدار سدیم در بدن: سردرد، گیجی، لکنت کلام، ضعف شدید، استفراغ، احساس بی‌تعادلی.
دیگر عوارض قرص سیتالوپرام عبارت‌اند از:
- مشکل حافظه یا تمرکز؛
- سردرد، خواب‌آلودگی؛
- خشکی دهان، افزایش تعریق؛
- بی‌حسی یا سوزش؛
- افزایش اشتها، تهوع، اسهال، نفخ زیاد؛
- ضربان سریع قلب و احساس لرزش؛
- مشکلات خواب (بی‌خوابی)، احساس خستگی؛
- علائم سرماخوردگی مانند آبریزش بینی، عطسه، گلودرد؛
- تغییر وزن؛
- اختلال در ارگاسم.
تداخل دارویی سیتالوپرام
مصرف قرص سیتالوپرام با داروهای دیگر ممکن است شما را دچار خواب‌آلودگی یا کندشدن ضربان قلب کند که در نهایت منجر به ایجاد عوارض خطرناک یا مرگ می‌شود.
پیش از مصرف این داروها، حتما پرشکتان را از مصرف قرص سیتالوپرام آگاه کنید:
- قرص خواب‌آور؛
- داروهای ضددرد؛
- داروهای تجویزشده برای درمان سرفه؛
- آرام‌کننده‌های عضلات؛
- داروهای درمان اضطراب، افسردگی و تشنج.
چه داروهایی با سیتالوپرام تداخل دارند؟
داروهای متعددی با سیتالوپرام تداخل دارویی دارند که امکان فهرست‌کردن تمامشان وجود ندارد. بنابراین تمام داروهایی را که در حال حاضر مصرف می‌کنید به پزشکتان اطلاع دهید، به‌ویژه اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید:
- سایمتیدین؛
- لیتیوم؛
- داروی طبی چای گل راعی؛
- تریپتوفان (گاهی ال‌تریپتوفان هم نامیده می‌شود)؛
- رقیق‌کننده خون (وارفارین، کومادین، جانتوون)؛
- داروهای دیگر ضدافسردگی؛
- داروهای قلب؛
- داروهای درمان روان‌پریشی؛
- تریپتان (داروی درمان میگرن).
چه کسانی نباید سیتالوپرام مصرف کنند؟
- برخی از جوانان به‌محض شروع مصرف این داروی ضدافسردگی دچار افکار خودکشی یا صدمه به خود می‌شوند. اگر از این قرص‌ها مصرف می‌کنید، مراقب این علائم باشید و چنانچه علائم آن شدت پیدا کرد، حتما با پزشک تماس بگیرید.
- افرادی که در حال مصرف داروی پیموزاید (داروی درمان روان‌پریشی) هستند یا داروی متیلن بلو (methylene blue) تزریق کرده‌اند، نباید سیتالوپرام مصرف کنند.
- به افراد زیر ۱۸ سال نباید بدون اجازه پزشک قرص سیتالوپرام داد. مصرف این دارو برای کودکان تأیید نشده است.
- مصرف این داروی ضدافسردگی در دوران بارداری ممکن است موجب مشکلات جدی ریوی یا دیگر مشکلات در جنین شود. اما با قطع مصرف داروهای ضدافسردگی احتمال دارد افسردگی عود کند. به‌محض بارداری، درباره این مسئله با پزشکتان مشورت کنید.
- قرص سیتالوپرام از طریق شیر مادر به نوزاد شیرخوار منتقل می‌شود و ممکن است به او صدمه بزند. اگر به نوزادتان شیر خود را می‌دهید، با پزشک مشورت کنید.
- اگر در حال مصرف داروهای بازدارندهٔ مونوآمین اکسیداز هستید یا تا ۱۴ روز گذشته آن را مصرف کرده‌اید، قرص سیتالوپرام مصرف نکنید. این داروهای بازدارنده عبارت‌اند از ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، فنلزین، رازاژیلین، سلژیلین، ترانیل‌سیپرومین.
مشکلاتی که پیش از مصرف قرص سیتالوپرام باید با پزشک مطرح کرد
- اختلال لخته خون یا خونریزی؛
- بیماری کبدی؛
- بیماری کلیوی؛
- گلوکوم (آب‌سیاه) با زاویهٔ تنگ؛
- تشنج یا صرع؛
- بیماری قلبی، سکته قلبی، اختلال نامنظم ریتم قلب، ضربان کند قلب؛
- ابتلا به سندرم کیوتی (QT) یا سابقه این سندرم در خانواده (این سندرم نوعی اختلال مادرزادی است که منجر به آریتمی‌های بطنی قلب و احتمال ایست قلبی و مرگ ناگهانی می‌شود)؛
- متعادل‌نبودن الکترولیت (مانند مقدار بسیار پایین پتاسیم یا منیزیم در خون)؛
- اختلال دوقطبی (افسردگی شیدایی)؛
- سابقه سوء‌مصرف دارو یا افکار خودکشی.
کلام آخر
همیشه به یاد داشته باشید که این دارو و داروهای دیگر را در دسترس کودکان قرار ندهید. هرگز داروی خود را به دیگران توصیه نکنید. از این قرص فقط برای بیماری فعلی‌تان استفاده کنید.
