سحرخیز بودن و ساختن صبحی با بهره‌وری بیشتر، خواستهٔ خیلی از ماست. اما خُب، دل کندن از تخت‌خواب هم برای خیلی‌ها آسان نیست. اگر هم زود بیدار شویم، برای مقابله با نشانه های کمبود خواب کلی به زحمت می‌افتیم! در این مطلب روشی را معرفی می‌کنیم که به شما کمک می‌کند صبحی با بهره‌وری بیشتر داشته باشید.
برای اینکه صبح‌ها بتوانید کارهای بیشتری را با کیفیتی بهتر انجام دهید، قانون ۵۰-۳۰-۱۰-۱۰ را به‌کار بگیرید. «جیسن گوتیرز» (Jason Gutierrez) نویسنده و بلاگر در زمینهٔ بهره وری به اثربخشی این روش ایمان دارد. به‌عقیدهٔ گوتیِرِز، سحرخیزی با ۵۰٪ اراده، ۳۰٪ آمادگی، ۱۰٪ عمل و ۱۰٪ شانس، ممکن می‌شود. بنابراین او این روش را قانون ۵۰-۳۰-۱۰-۱۰ می‌نامد.
گوتیرزِ سی‌ساله، بنیان‌گذار وب‌سایت The Monk Life است. این سایت به موضوعاتی مانند اضطراب، سلامتی و پیشرفت فردی می‌پردازد. او مهندسی است که صبح‌ها را به نویسندگی اختصاص داده است. نویسندگی رؤیای همیشگی او بوده است اما او انرژی کافی برای نوشتن پس از ساعت کاری را نداشته است. بنابراین برای خودش برنامه‌ای ترتیب داده که بتواند هر صبح، ساعت ۵:۳۰ بیدار شود و بنویسد.
به‌گفتهٔ گوتیرز، او با این روش توانسته صدها مقاله برای وب‌سایتش بنویسد. گوتیرز نویسندگی را از سال ۲۰۱۶ آغاز کرده است.
قانون ۵۰-۳۰-۱۰-۱۰
۵۰ درصد اراده
گوتیرز می‌گوید: «من عاشق نویسندگی بودم. همیشه در تقلای تنظیم زمان برای نوشتن به‌شکل مستمر بودم. پس از مدت‌ها به این نتیجه رسیدم که باوجود ادعایم، انگار آن‌قدرها هم که فکر می‌کنم برایش تلاش نمی‌کنم!»
« گوتیرز» متوجه شد که نیمی از آنچه برای سحرخیزی لازم داریم، اراده است. او می‌گوید: «بزرگ‌ترین درسی که از به‌کارگیری این روش گرفتم این است که اگر چیزی را به‌راستی می‌خواهم، پس وقت انجام دادنش را پیدا می‌کنم!»
۳۰ درصد آمادگی
گوتیرز عادت داشت شب‌ها دیر بخوابد. او می‌دانست که برای اینکه بتواند سحرخیز باشد باید بعضی از عادت‌هایش را ترک کند.
او برای خودش قانون جدیدی وضع کرد: ۱ ساعت پیش از زمان خواب، یعنی ۱۰ شب، دیگر خبری از تلویزیون و شبکه های اجتماعی نخواهد بود.
او همچنین به‌سراغ عادت‌های سودمندی رفت که او را برای خواب زودهنگام آماده می‌کردند؛ عادت‌هایی مانند پیاده روی، کتابخوانی و نوشیدن چای بابونه در هر عصر. آن‌طور که خودش می‌گوید او ارتباطش را با دنیا قطع می‌کند؛ به کارهایی می‌پردازد که موجب آرامش ذهن می‌شوند و سپس دراز می‌کشد تا به‌خواب رود.
او همچنین فهرستی از کارهایی را که صبح روز بعد باید انجام دهد، تهیه می‌کند. این فهرست برای بیدار شدن و رها کردن تخت‌خواب، به او انگیزه می‌دهد.
۱۰ درصد عمل
وقتی زنگ ساعت ۵:۳۰ صبح به‌صدا درمی‌آید، گوتیرز دکمهٔ چُرت (قطع موقت زنگ) را نمی‌زند یا شروع به ور رفتن با گوشی موبایلش نمی‌شود. او بی‌درنگ بلند می‌شود؛ یک فنجان قهوه آماده می‌کند و شروع به نوشتن می‌کند.
به‌نظر گوتیرز، زود خوابیدن و استراحت کافی شبانه باعث می‌شود دشواریِ بیدار شدن در صبح زود کاهش یابد. وقتی به‌خوبی استراحت کرده‌اید و خواب خوب و راحتی داشته‌اید، سحرخیز بودن اصلا سخت نیست.
خوب است عاملی برای خودمان درنظر بگیریم که برای بیدار شدن و پیش رفتن به ما انگیزه بدهد. این عامل برای گوتیرز قهوه یا چای است!
۱۰ درصد شانس
پس از اراده و آمادگی و عمل، شانس هم بی‌تأثیر نیست!
تقریبا هم‌زمان با شروع این برنامه، گوتیرز سرپرستی توله‌سگی را به‌عهده گرفت. این حیوان هر روز، صبح زود نیاز به رفع حاجت پیدا می‌کرد! بیرون بردن و گرداندن توله‌سگ به او کمک کرد راحت‌تر به این روند جدید عادت کند.
گوتیرز این‌طور ادامه می‌دهد: «می‌توانم بگویم بخت یارم بود. این سگ کوچولو زمان خیلی مناسبی به خانهٔ ما اضافه شد. اما هر کسی می‌تواند شانس را، مثلا با به‌عهده گرفتن مسئولیتی تازه، برای خودش خلق کند. به‌نظرم روش‌های مختلفی برای این کار وجود دارد، مانند دوستی که می‌خواهد صبح زود با شما بیدار شود یا تصمیم به دویدن‌های صبحگاهی یا راه‌های دیگر.
شاید شما هم با من موافق باشید که خواب صبحگاهی خیلی دلپذیر است، باوجود این، خیلی‌های‌مان دوست داریم سحرخیز باشیم؛ سحرخیز باشیم تا کامروا شویم! شما در کدام دسته قرار می‌گیرید؟ سحرخیزها یا شب‌زنده‌دارها؟ اگر سحرخیز هستید، چگونه آن را به عادت تبدیل کرده‌اید؟ از ساعت‌های آغازینِ روز چگونه بهره می‌برید؟
