عمل تغییر جنسیت زن به مرد نوعی عمل تغییر جنسیت است که میتواند شکل‌های مختلفی داشته باشد، از جمله تخلیه‌ٔ سینه (ماستکتومی) و تغییر آلت تناسلی. ما در این مقاله جراحی‌های تغییر جنسیت زن به مرد را بررسی می‌کنیم. همراه ما باشید.
عمل تغییر جنسیت زن به مرد
قبل از انجام عمل جراحی تغییر جنسیت زن به مرد، فرد درمان جایگزین تستوسترون دریافت می‌کند. سپس، ممکن است یکی یا چند مورد از عمل‌های زیر روی او انجام شود.
بازسازی سینه
فردی که قرار است تحت عمل جراحی تغییر جنسیت زن به مرد قرار بگیرد باید عمل ماستکتومی زیرپوستی انجام دهد تا بافت سینه‌هایش تخلیه شوند. جراح همچنین تغییراتی در ظاهر و جای نوک سینه‌ها هم انجام می‌دهد. در همین حین، درمان تستوسترون رشد موهای سینه را تحریک می‌کند.
هیسترکتومی/ اوفورکتومی (Hysterectomy/Oophorectomy)
اگر فرد نمی‌خواهد رحم، تخمدان و لوله‌های فالوپ داشته باشد یا درصورتی‌که هورمون درمانی باعث قطع عادت ماهیانه نشود، عمل جراحی برداشتن رحم، تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ انجام می‌شود.
در هیسترکتومی جزئی، جراح فقط رحم را برمی‌دارد؛ در هیسترکتومی کامل، گردن رحم نیز برداشته می‌شود.
عمل سالپینگو اوفورکتومی دوجانبه (bilateral salpingo-oophorectomy یا BSO) شامل برداشتن تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ راست و چپ است.
متویدیوپلاستی (Metoidioplasty)
متویدیوپلاستی روشی برای ساخت آلت تناسلی مردانه است. فرد قبل از انجام این عمل، هورمون دریافت می‌کند تا کلیتوریس بزرگ شده و برای این هدف آماده شود.
در حین عمل، جراح واژن را نیز برمی‌دارد. به‌علاوه، حالب را در آلت تناسلی مردانه قرار داده و طول آن را نیز افزایش می‌دهد.
گزینه دیگر عمل سنتوریون (Centurion) است که شامل تغییر موقعیت رباط‌های حلقوی زیر کلیتوریس به‌هدف افزایش قطر آلت تناسلی است.
عمل متویدیوپلاستی ۲ تا ۵ ساعت طول می‌کشد. بعد از عمل ابتدایی، شاید نیاز به عمل‌های بعدی نیز باشد. عمل سنتوریون حدود ۲٫۵ ساعت طول می‌کشد و برداشتن اندام‌های تولیدمثل زنانه نیز ممکن است این مدت‌زمان را افزایش دهد.
فایده متویدیوپلاستی این است که آلت میتواند به‌خودی‌خود نعوظ پیدا کند، اما اندازه آن کوچک است.
فالوپلاستی (Phalloplasty)
در فالوپلاستی از پوست پیوندی که معمولا از بازو، ران، پشت یا شکم گرفته می‌شود، برای شکل‌دادن آلت تناسلی جدید استفاده می‌شود. پزشکان پوست بازو را بهترین گزینه برای ساخت آلت تناسلی می‌دانند.
آلت تناسلی که از این روش ایجاد می‌شود در مقایسه با متویدیوپلاستی بزرگ‌تر است؛ اما به‌خودی‌خود نعوظ پیدا نمی‌کند. برای برطرف‌کردن این مشکل، بعد از گذراندن دورهٔ نقاهت، عمل ایمپلنت تناسلی انجام می‌شود.
در عمل فالوپلاستی، جراح واژینکتومی (برداشتن واژن) انجام می‌دهد و طول حالب را افزایش می‌دهد.
یکی از معایب فالوپلاستی این است که فرد باید چندین بار تحت عمل جراحی قرار بگیرد و درنتیجه، در مقایسه با متویدیوپلاستی باید هزینه بیشتری نیز پرداخت کند.
اسکروتوپلاستی (Scrotoplasty)
شاید فرد بخواهد در کنار عمل‌های متویدیوپلاستی یا فالوپلاستی، عمل اسکروتوپلاستی انجام دهد که شامل ایجاد کیسه بیضه (اسکروتوم) می‌شود. در این عمل، جراح مکان لبه بزرگ را تغییر می‌دهد تا کیسه بیضه ایجاد شود و بعد داخل کیسه‌ها بیضه‌های سیلیکونی ایمپلنت قرار می‌دهند.
دوران نقاهت عمل تغییر جنسیت زن به مرد
دوران نقاهت عمل تغییر جنسیت زن به مرد بسته به نوع عمل جراحی انجام‌شده و وضعیت کلی سلامتی فرد و سبک زندگی او متفاوت است. برای نمونه، سیگار کشیدن دوران نقاهت را طولانی‌تر می‌کند و خطر پیچیده شدن جراحی را افزایش می‌دهد. حتی پزشکان ممکن است انجام این عمل را برای افرادی توصیه نکنند که سیگار، سیگار الکترونیکی یا نیکوتین مصرف می‌کنند.
بعد از عمل تغییر جنسیت، فرد باید حداقل چند روز در بیمارستان بستری شود. بعد از مرخص شدن، فرد باید تا حدود ۶ هفته کاملا استراحت کند و فعالیت خیلی کمی انجام دهد. همچنین، به‌علت افزایش طول حالب، باید ۳ تا ۴ هفته از سوند استفاده کند.
بعضی پیچیدگی‌هایی که ممکن است در عمل‌های متویدیوپلاستی یا فالوپلاستی به وجود بیاید، شامل موارد زیر می‌شود:
- فیستول حالب: ارتباط تونل‌مانندی که بین حالب و بخش دیگری از بدن ایجاد می‌شود؛
- تنگی حالب: باریک بودن مسیر حالب که باعث مسدود شدن جریان ادرار در حالب می‌شود.
فردی که عمل فالوپلاستی انجام می‌دهد ممکن است موارد زیر را تجربه کند:
- زخم شدن قسمتی که پوست آن برداشته شده است؛
- ناکارایی پیوند پوستی یا پوست مرده.
خطرات اسکروتوپلاستی شامل پس‌زدن ایمپلنت بیضه‌ها می‌شود.
همه انواع عمل‌ها تغییر جنسیت شامل خطرات زیر است:
- عفونت؛
- خون‌ریزی؛
- واکنش به داروی بیهوشی؛
- نارضایتی از نتیجه عمل.
جمع‌بندی
موفقیت و نتیجه عمل تغییر جنسیت زن به مرد به نوع عمل، سلامتی کلی فرد و عوامل دیگر بستگی دارد. اگرچه افراد زیادی از نتیجه این عمل راضی بوده‌اند، میزان مشکلات بعد از عمل، به‌ویژه مشکلات مربوط به سلامت مجاری ادرار، نسبتا زیاد بوده است. درنتیجه، بهتر است بعد از انجام این عمل تحت نظر جراح پلاستیک، اورولوژیست، متخصص زنان و کارشناسان سلامت روان باشید.
