علت بی اشتهایی چیست؟

بسیاری از زنان از بی اشتهایی در دوران بارداری شکایت دارند. این اتفاق بیشتر در سه ماهه‌ی اول بارداری اتفاق می‌افتد. بی اشتهایی در دوران بارداری معمولا با علائمی مانند استفراغ و حالت تهوع همراه است و در آن زنان دوست دارند فقط غذاهای خاصی را مصرف کنند. ممکن است در مراحل انتهایی بارداری، فشار رحم بر روده نیز باعث یبوست و بی اشتهایی فرد شود. مصرف آب فراوان، صرف تعداد وعده‌های غذایی بیشتر ولی سبک‌تر در طول روز و اجتناب از مصرف غذاهای چرب، بهترین اقداماتی هستند که زنان باردار و بی اشتها می‌توانند انجام بدهند. اگر پس از مدتی این علائم برطرف نشدند، بهتر است با پزشک زنان مشورت کنید.

۳. عفونت‌ها

برخی از عفونت‌های ویروسی،‌ باکتریایی و قارچی نیز می‌توانند موجب بی اشتهایی فرد شوند. عفونت‌هایی مانند آنفولانزا، سینه‌پهلو، عفونت‌های کبدی مانند هپاتیت A و B، التهابات کبد، عفونت‌های ریه مانند سل، عفونت‌های کلیه مانند پیلونفریت، ایدز و کولیت زخمی می‌توانند عامل بی اشتهایی در کودکان و بزرگسالان باشند. البته این بیماری‌ها علائم دیگری نیز دارند که باعث می‌شود تشخیص‌شان کار آسانی شود. برخی از علائم رایج عفونت‌ها عبارتند از: درد، تب، سرماخوردگی، گرفتگی عضلات شکمی، اسهال و استفراغ.

۴. بیماری‌های جدی

بی اشتهایی می‌تواند از علائم بیماری‌های سختی مانند نارسایی‌های کلیوی، کبدی، قلبی و نارسایی مزمن غدد فوق‌کلیوی باشد. همچنین بیماری‌های قلبی، کلیوی، کبدی، سیروز، پانکراتیت (التهاب لوزالمعده)، آپاندیسیت و سندروم روده‌ی تحریک‌پذیر نیز می‌توانند موجب بی اشتهایی شوند. انواع سرطان‌ها مانند سرطان روده بزرگ، سرطان خون، سرطان کلیه، سرطان ریه و سرطان معده نیز می‌توانند دلیل بی اشتهایی فرد باشند. این بیماری‌ها به‌ندرت اتفاق می‌افتند ولی علائمی دارند که نباید از آنها چشم‌پوشی کرد. به همین دلیل توصیه می‌شود بی اشتهایی مداوم را نادیده نگیرید و به پزشک مراجعه کنید.

۵. اختلالات خودایمنی

اختلالات خودایمنی مختلف مانند دیابت، بیماری‌های خودایمنی، اسکلرودرمی (نوعی بیماری رماتیسمی) و انواع التهابات مفصلی مانند رماتیسم مفصلی نیز می‌توانند علت بی اشتهایی افراد باشد. بی اشتهایی ممکن است به دو شکل تدریجی یا ناگهانی اتفاق بیفتد. اختلالات خودایمنی علاوه بر بی اشتهایی ممکن است علائمی مانند کاهش وزن، کاهش قند خون، استفراغ و درد مفاصل را نیز در فرد به‌وجود بیاورد. اگر بی اشتهایی‌تان طولانی شد و در خانواده‌تان سابقه‌ی اختلالات خودایمنی وجود دارد،‌ بهتر است زودتر به پزشک مراجعه کنید.

۶. سایر دلایل بی اشتهایی

علاوه بر دلایلی که ذکر شد، مشکلات روانی مانند اسکیزوفرنی، اضطراب، افسردگی، زوال عقل، بیماری آلزایمر، اختلالات غذا خوردن مانند پرخوری، اختلال غذایی بینگ، بی اشتهایی عصبی و نیز داروهای افسردگی، داروهای فشار خون، آنتی‌بیوتیک‌ها، متفورمین و … نیز می‌توانند باعث بی اشتهایی شوند. همچنین روش‌های درمانی مانند شیمی‌درمانی و پرتودرمانی هم می‌توانند موجب بی اشتهایی، استفراغ و سایر علائم روانی شوند.

بی اشتهایی مداوم، دلیل محکمی بر بیمار بودن شما نیست، اما ممکن است بی اشتهایی‌تان نشانه‌‌ی یک بیماری دیگر باشد بنابراین بهتر است آن را جدی بگیرید.