علائم سنگ کلیه و درمان آن به روش‌‌ خانگی

سنگ‌های کلیه، رسوبات سختی از نمک و مواد معدنی هستند که اغلب از کلسیم یا اسید اوریک ساخته می‌شوند. آنها در داخل کلیه تشکیل می‌شوند اما می‌توانند از جایشان حرکت کنند و به سایر بخش‌های دستگاه ادراری بروند.

سنگ کلیه سایزهای مختلفی دارد. برخی به کوچکی نقطه‌ی پایان این جمله هستند – یعنی کسری از سانتی‌متر – اما بعضی می‌توانند تا چند سانتی‌متر هم رشد کنند. برخی سنگ های کلیه ممکن است آن‌قدر بزرگ شوند که تمام فضای کلیه را اشغال کنند.

سنگ‌ کلیه هنگامی تشکیل می‌شود که مقدار بسیار زیادی از برخی مواد معدنی در ادرار شما جمع شود. هنگامی که مایعات کافی مصرف نمی‌کنید، مقادیر بالایی از این مواد در داخل ادرار شما جمع می‌شوند و ادرارتان غلیظ می‌شود. وقتی سطوح مواد معدنی موجود در ادرار زیاد باشد، احتمال تشکیل سنگ کلیه بیشتر خواهد شد.

از هر ۱۱ نفر در ایالات‌متحده تقریبا ۱ نفر به سنگ کلیه دچار می‌شود. سنگ کلیه در مردان، افراد چاق و کسانی که دیابت دارند، شایع‌تر هستند.

سنگ کلیه کوچکی که در کلیه باقی می‌ماند، اغلب هیچ‌گونه علامتی ایجاد نمی‌کند و شما احتمالا تا زمانی که این سنگ وارد حالب‌تان نشود، هیچ‌گونه درد یا مشکلی نخواهید داشت. حالب، لوله‌ای است که ادرار از طریق آن از کلیه به مثانه می‌رود.

سنگ کلیه معمولا بسیار دردناک است. اکثر سنگ‌ها خودبه‌خود و بدون هیچ درمانی از دستگاه ادراری عبور می‌کنند و دفع می‌شوند. بااین‌حال ممکن است شما برای شکستن یا برداشتن سنگ‌هایی که دفع نمی‌شوند، به کمک و مداخله‌ی پزشکی نیاز داشته باشید.

علائم سنگ کلیه

اینها ۸ مورد از علائم و نشانه‌هایی هستند که نشان می‌دهند ممکن است شما سنگ کلیه داشته باشید:

۱. درد در پشت، شکم یا پهلو

درد سنگ کلیه – که به کولیک کلیوی نیز معروف است – یکی از شدیدترین انواع دردهاست. برخی از افرادی که سنگ کلیه را تجربه کرده‌اند، این درد را با زایمان یا فرورفتن چاقو در بدن مقایسه می‌کنند. این درد آن‌قدر شدید است که هر سال باعث می‌شود بیش از ۱ میلیون نفر به اورژانس مراجعه کنند.

معمولا درد هنگامی آغاز می‌شود که سنگ به‌سوی حالب که بسیار باریک است، حرکت می‌کند. این حرکت موجب یک انسداد (گرفتگی) و وارد شدن فشار به کلیه می‌شود. این فشار، باعث فعال شدن فیبرهای عصبی می‌شود که سیگنال‌های درد را به مغز منتقل می‌کنند.

درد سنگ کلیه اغلب به‌طور ناگهانی آغاز می‌شود. همان‌طور که سنگ حرکت می‌کند، محل و شدت درد نیز تغییر می‌کند.

درد اغلب حالت موجی دارد، یعنی به‌اصطلاح می‌گیرد و ول می‌کند و وقتی حالب‌ شروع به منقبض شدن می‌کند تا سنگ را به‌سمت مثانه حرکت دهد، این درد شدیدتر می‌شود. هر موج درد ممکن است چند دقیقه طول بکشد، ناپدید شود و سپس دوباره برگردد.

شما این درد را در امتداد پهلو و پشت، زیر دنده‌ها‌یتان احساس خواهید کرد. هنگامی که سنگ از طریق دستگاه ادراری شما به‌سمت پایین حرکت کند، ممکن است این درد به شکم و کشاله‌ی ران‌تان نیز گسترش یابد.

سنگ‌های بزرگ می‌توانند دردناک‌تر از سنگ‌های کوچک باشند اما شدت درد لزوما به اندازه‌ی سنگ مربوط نمی‌شود. حتی یک سنگ کوچک نیز در هنگامی که حرکت کند یا باعث انسداد شود، می‌تواند درد شدیدی ایجاد کند.

۲. درد یا سوزش در هنگام دفع ادرار

هنگامی که سنگ به محل اتصال بین حالب و مثانه برسد، شما در هنگام دفع ادرار احساس درد خواهید کرد. پزشکان به این وضعیت، دیسوری می‌گویند.

این درد می‌تواند تیز یا سوزان باشد. اگر اطلاع نداشته باشید که سنگ کلیه دارید، ممکن است این وضعیت را با عفونت دستگاه ادراری اشتباه بگیرید. گاهی اوقات ممکن است شما به همراه سنگ کلیه، عفونت نیز داشته باشید.

۳. نیاز فوری به دفع ادرار

نیاز فوری به دفع ادرار و تکرر ادرار (دستشویی رفتن بیش‌ازحد معمول)، علامت دیگری است که نشان می‌دهد سنگ به طرف بخش پایین‌تر دستگاه ادراری شما حرکت کرده است. ممکن است مجبور شوید به‌سمت دستشویی بدوید یا در طول روز و شب دائما به دستشویی بروید. نیاز فوری به دفع ادرار ممکن است باعث شود که فکر کنید عفونت ادراری دارید، چون این یکی از علائم عفونت ادراری نیز هست.

۴. وجود خون در ادرار

وجود خون در ادرار، یک علامت رایج در افرد مبتلا به سنگ‌های دستگاه ادراری است. این علامت، «هماچوری» نیز نامیده می‌شود.

این خون می‌تواند قرمز، صورتی یا قهوه‌ای باشد. گاهی اوقات سلول‌های خون آن‌قدر کوچک هستند که بدون میکروسکوپ دیده نمی‌شوند که به آن هماچوری میکروسکوپی می‌گویند. اما پزشک‌تان می‌تواند با یک آزمایش ادرار ساده، وجود خون در ادرار را بررسی کند.

۵. ادرار ابری (کدر) یا بدبو

ادرار سالم، شفاف است و بوی تندی ندارد. ادرار ابری یا بدبو می‌تواند نشانه‌ای از عفونت در کلیه‌ها یا بخش دیگری از دستگاه ادراری شما باشد.

یک پژوهش نشان داده است که حدود ۸ درصد از افراد مبتلا به سنگ کلیه حاد، عفونت دستگاه ادراری نیز داشتند.

کدر بودن نشانه‌ی وجود پاس (pus) یا همان گلبول‌های سفید در ادرار است که به آن پیوری می‌گویند. این بو می‌تواند از باکتری‌هایی که باعث عفونت‌های دستگاه ادراری می‌شوند، نشئت بگیرد. همچنین ممکن است این بو به‌خاطر غلیظ بودن بیش‌ازحد ادرار نیز باشد.

۶. کم‌کم خارج شدن ادرار

گاهی اوقات سنگ‌های کلیه‌ی بزرگ در یک حالب گیر می‌کنند. این انسداد می‌تواند جریان ادرار را کُند یا متوقف کند.

اگر یک انسداد یا گرفتگی در دستگاه ادراری‌تان اتفاق بیفتد، در هر بار فقط می‌توانید مقدار کمی ادرار کنید. قطع شدن کامل جریان ادرار، یک وضعیت اورژانسی است و در این صورت باید فورا به پزشک مراجعه کنید.

۷. تهوع و استفراغ

افراد مبتلا به سنگ کلیه معمولا دچار حالت تهوع و استفراغ می‌شوند. این علائم به‌علت رشته‌های عصبی مشترک بین کلیه‌ها و دستگاه ادراری اتفاق می‌افتد. سنگ‌های موجود در کلیه می‌توانند عصب‌های دستگاه ادراری را تحریک کنند و باعث بهم ریختن معده شوند. همچنین ممکن است این تهوع و استفراغ، عکس‌العملی باشد که بدن شما در واکنش به درد شدید نشان می‌دهد.

۸. تب و لرز

تب و لرز نشانه‌ی آن است که شما در کلیه یا بخش دیگری از دستگاه ادراری‌تان، عفونت دارید. این می‌تواند یک عارضه‌ی جدی برای سنگ کلیه باشد. همچنین ممکن است نشان‌دهنده‌ی مشکلات جدی دیگری در کنار سنگ کلیه باشد. در صورت بروز هرگونه تب به همراه درد، فورا به پزشک مراجعه کنید.

تب‌هایی که به همراه عفونت اتفاق می‌افتند، معمولا بالا هستند – ۳۸ درجه‌ی سانتی‌گراد یا بالاتر. تب ناشی از عفونت معمولا با لرز همراه است.

آنچه باید بدانید

سنگ های کلیه رسوبات سختی از نمک و مواد معدنی هستند که در کلیه‌ها تشکیل می‌شوند و می‌توانند به سمت سایر قسمت‌های دستگاه ادراری حرکت کنند.

سنگ های کلیه باعث علائمی مانند درد، ادرار کردن سخت، ادرار ابری یا بدبو، تهوع و استفراغ می‌شوند.

برخی از سنگ‌ها خودبه‌خود از دستگاه ادراری عبور می‌کنند و دفع می‌شوند اما بقیه‌ی سنگ‌ها به مداخله‌ی پزشکی نیاز دارند و گاهی اوقات لازم است برای شکستن یا برداشتن آنها از امواج صوتی یا جراحی استفاده شود.

اگر هریک از علائم سنگ کلیه را دارید، با پزشک‌تان تماس بگیرید. اگر علائم زیر را داشتید، فورا به پزشک مراجعه کنید؛ چون آنها نشان‌دهنده‌ی عفونت یا یک عارضه‌ی جدی دیگر در دستگاه ادراری هستند:

• درد بسیار شدیدی که اجازه نمی‌دهد آرام بگیرید؛
• تهوع، استفراغ، تب یا لرز به همراه درد؛
• وجود خون در ادرار؛
• ادرار کردن سخت.

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به سنگ کلیه قرار دارند؟

آمارها نشان می‌دهند احتمال تشکیل سنگ کلیه در افراد زیر بیشتر است:

• مردان (به دلایل نامشخصی احتمال ایجاد سنگ کلیه در مردان بیشتر از زنان است)؛
• افراد میانسال (احتمال تشکیل سنگ کلیه در افرادی که بین ۳۰ تا ۵۰ سال سن دارند، بیش از دیگران است)؛
• احتمال بروز سنگ کلیه در افراد سفیدپوست بیش از سیاه‌پوستان است.
• افرادی که از داروهایی مانند داروهای ادرارآور استفاده می‌کنند، زیرا این داروها می‌توانند باعث کم‌آبی بدن شوند.
• افرادی که سابقه‌ی عفونت‌های مزمن دستگاه ادراری، نقرس و پرکاری تیروئید دارند یا در هضم مواد معدنی دچار مشکل هستند.
• افراد بی‌تحرک.

درمان سنگ کلیه به روش های خانگی

احتمالا بارها درباره‌ی فواید نوشیدن آب چیزهایی شنیده‌اید. واقعا هیدراته ماندن، مهم‌ترین مسئله است. نوشیدن مقدار زیادی مایعات در عبور سنگ کلیه از دستگاه ادراری، دفع آن و جلوگیری از تشکیل سنگ‌های جدید، بسیار مهم است. مصرف مایعات نه تنها باعث دفع سموم از بدن می‌شود بلکه به حرکت سنگ‌ها و شن‌ها در دستگاه ادراری نیز کمک می‌کند.

اگرچه ممکن است مصرف آب به‌تنهایی، شما را به نتیجه‌ی مطلوب برساند اما اضافه کردن برخی مواد نیز می‌تواند مفید باشد. حتما بلافاصله پس از نوشیدن هر یک از درمان‌های زیر، یک لیوان ۲۰۰ میلی‌لیتری آب بنوشید. این کار می‌تواند به حرکت کردن مواد در درون سیستم ادراری شما کمک کند.

قبل از شروع هریک از درمان‌های خانگی زیر با پزشک‌تان مشورت کنید. او می‌تواند تشخیص دهد آیا درمان خانگی برای شما مناسب است یا اینکه می‌تواند به عوارض بیشتر منجر شود.

اگر در دوره‌ی بارداری یا شیردهی هستید، با احتیاط از این درمان‌های خانگی استفاده کنید. پزشک شما می‌تواند به شما بگوید که کدام یک از موارد زیر ممکن است عوارضی برای شما یا کودک‌تان ایجاد کنند.

۱. آب

افزایش آب مصرفی در هنگام عبور و دفع سنگ کلیه می‌تواند به سرعت بخشیدن به این روند کمک کند. به جای ۸ لیوان آب معمول سعی کنید در هر روز ۱۲ لیوان آب بنوشید.

وقتی سنگ کلیه از دستگاه ادراری‌تان عبور کرد، شما باید به نوشیدن ۸ تا ۱۲ لیوان آب در روز ادامه دهید. کم شدن آب بدن، یکی از عوامل اصلی خطر برای تشکیل سنگ کلیه است و شما باید برای جلوگیری از تشکیل سنگ‌های بیشتر، اجازه ندهید بدن‌تان دچار کم‌آبی شود.

به رنگ ادرارتان توجه کنید. رنگ ادرار باید زرد کم‌رنگ و بسیار روشن باشد. ادرار زرد تیره، نشانه‌ی کم شدن آب بدن است.

۲. آب لیمو

شما می‌توانید هر چند باری که دوست دارید، به آب مصرفی‌تان آب لیمو تازه اضافه کنید. لیمو حاوی سیترات است؛ سیترات، یک ماده‌ی شیمیایی است که در جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه مؤثر است. همچنین سیترات می‌تواند سنگ‌های کوچک را بشکند و باعث شود که آنها راحت‌تر از دستگاه ادراری عبور کنند. خواص لیمو ترش تنها مربوط به سلامت کلیه نیست، آب لیمو فواید دیگری نیز برای سلامتی دارد، به‌عنوان مثال به مهار رشد باکتری‌ها، تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش وزن کمک می‌کند. آب لیمو ترش حتی می‌تواند در از بین بردن اضطراب و بهبود افسردگی هم مؤثر باشد.

۳. آب ریحان

ریحان حاوی اسید استیک است که به شکستن سنگ کلیه و کاهش درد کمک می‌کند؛ همچنین سطوح اسید اوریک را پایین می‌آورد و از این طریق، خطر ابتلا به سنگ‌های بعدی را کاهش می‌دهد.

با استفاده از برگ‌های ریحان تازه یا خشک‌شده، دمنوش گیاهی درست کنید و هر روز چند فنجان از آن بنوشید. همچنین می‌توانید ریحان تازه را آب بگیرید یا آن را به اسموتی اضافه کنید. شما نباید هربار بیش از ۶ هفته از آب ریحان استفاده کنید. استفاده‌ی طولانی‌مدت ممکن است به عوارض زیر منجر شود:

• قند خون پایین؛
• فشار خون پایین؛
• افزایش خونریزی.

۴. سرکه سیب

سرکه سیب حاوی اسید سیتریک است. اسید سیتریک به حل کردن سنگ کلیه کمک می‌کند. ازجمله خواص سرکه سیب کمک به قلیایی کردن خون و ادرار و افزایش اسیدهای معده است و از این طریق می‌تواند از تشکیل سنگ‌های جدید جلوگیری نماید. سرکه‌ی سیب علاوه بر پاکسازی کلیه‌ها می‌تواند به کاهش درد ناشی از سنگ کلیه نیز کمک کند.

برای بهره‌مندی از این فواید، ۲ قاشق غذاخوری سرکه‌ی سیب را به ۱۷۰ تا ۲۳۰ میلی‌لیتر آب تصفیه‌شده اضافه کنید و این محلول را در طول روز بنوشید.

شما نباید بیش از یک لیوان ۲۳۰ میلی‌لیتری از این محلول را در طول روز مصرف کنید. مصرف سرکه‌ی سیب در مقادیر بالاتر می‌تواند به کمبود پتاسیم و پوکی استخوان منجر شود.

افراد مبتلا به دیابت باید در هنگام نوشیدن این محلول مراقب باشند. آنها باید قند خون خود را در طول روز به‌دقت کنترل کنند.

اگر هریک از داروهای زیر را مصرف می کنید، نباید این محلول را بنوشید:

• انسولین؛
• دیگوکسین (دیگوکس)؛
• دیورتیک‌ها مانند اسپیرونولاکتون (آلداکتون).

۵. آب کرفس

یکی از خواص آب کرفس این است که سمومی را که در تشکیل سنگ کلیه نقش دارند ازبین می‌برد؛ همچنین به سم‌زدایی بدن کمک می‌کند، بنابراین شما می توانید به‌راحتی سنگ را عبور دهید و دفع کنید.

یک یا چند ساقه‌ی کرفس را در مخلوط‌کن با آب مخلوط کنید و این نوشیدنی را در طول روز بنوشید.

در موارد زیر از این مخلوط استفاده نکنید:

• داشتن هرگونه اختلال خونریزی؛
• فشار خون پایین؛
• پیش از عمل جراحی.

همچنین اگر از داروهای زیر استفاده می‌کنید، نباید این مخلوط را بنوشید:

• لووتیروکسین (سینتروید)؛
• لیتیوم (لیتان)؛
• داروهایی که حساسیت نسبت به نور خورشید را افزایش می‌دهند، مانند ایزوترتینوئین (سوترت)؛
• داروهای آرام‌بخش مانند آلپرازولام (زاناکس).

۶. آب انار

آب انار می‌تواند به بهبود عملکرد کلیه و همچنین دفع سنگ‌ها و سایر سموم از سیستم بدن کمک کند. از دیگر خواص آب انار این است که سطح اسیدیته‌ی ادرار را کاهش می‌دهد. هرچه سطح اسیدیته‌ی ادرار پایین‌تر باشد، احتمال ابتلا به سنگ کلیه در آینده کمتر خواهد بود.

هیچ محدودیتی برای مقدار آب اناری که می‌توانید در طول روز بنوشید، وجود ندارد. اما اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید، نباید از آب انار استفاده کنید:

• داروهایی که توسط کبد متابولیزه می‌شوند؛
• داروهای فشار خون مانند کلروتیازید (دیوریل)؛
• روزوواستاتین (کرستور).

۷. آب لوبیا قرمز پخته

آب لوبیا قرمز پخته به سلامت کلی دستگاه ادراری و کلیه‌ها کمک می‌کند و همچنین باعث حل شدن و دفع سنگ کلیه نیز می‌شود. کافی است لوبیا قرمز را در مقداری آب بپزید، سپس آن را آبکش و آبش را جمع کنید و چند لیوان از آن در طول روز بنوشید.

سایر درمان‌های طبیعی

درمان‌های خانگی زیر ممکن است شامل مواد تشکیل‌دهنده‌ای باشند که در حال حاضر در آشپزخانه‌ی شما موجود نیست. می‌توانید آنها را از عطاری‌ها، فروشگاه‌های مواد غذایی سالم یا به‌صورت آنلاین خریداری کنید.

۸. آب ریشه‌ی قاصدک

ریشه‌ی قاصدک یک تونیک کلیه است که تولید صفرا را افزایش می‌دهد. این امر به ازبین بردن مواد زاید، افزایش تولید ادرار و بهبود گوارش کمک می‌کند. قاصدک ویتامین‌ A، ویتامین B، ویتامین C، ویتامین D و مواد معدنی مانند پتاسیم، آهن و روی (زینک) دارد.

شما می‌توانید آب قاصدک تازه را بگیرید یا از نوع خشک‌شده‌ی آن به‌عنوان چای استفاده کنید. اگر از قاصدک تازه استفاده می‌کنید، می‌توانید برای بهتر شدن طعم به آن پوست پرتقال، زنجبیل و سیب نیز اضافه نمایید (به این ترتیب از خواص زنجبیل و خواص سیب هم بهره‌مند می‌شوید). ۳ تا ۴ فنجان از آن را در طول روز بنوشید.

بعضی از افراد با مصرف قاصدک یا سایر بخش‌های آن دچار سوزش سردل می‌شوند.

اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید، نباید این مخلوط را بنوشید:

• رقیق‌کننده‌های خون؛
• آنتی‌اسیدها؛
• آنتی بیوتیک؛
• لیتیوم (لیتان)؛
• دیورتیک‌ها مانند اسپیرونولاکتون (آلدکتون).

اگر دارو مصرف می‌کنید، قبل از استفاده از عصاره‌ی ریشه‌ی قاصدک حتما با پزشک‌تان مشورت کنید، زیرا می‌تواند با داروهای بسیاری تداخل داشته باشد.

۹. آب علف گندم

علف گندم حاوی مواد مغذی بسیاری است و مدت‌هاست که برای بهبود سلامت مورداستفاده قرار می‌گیرد. علف گندم، جریان ادرار را افزایش می‌دهد و از این طریق به دفع سنگ کلیه کمک می‌کند. همچنین حاوی مواد مغذی ضروری است که به پاکسازی کلیه‌ها کمک می‌کنند.

شما می‌توانید ۶۰ تا ۲۳۰ میلی‌لیتر از آن را در طول روز بنوشید. برای جلوگیری از عوارض جانبی، با کمترین مقدار ممکن شروع کنید و به‌تدریج آن را به ۲۳۰ میلی‌لیتر در روز برسانید.

اگر آب علف تازه در دسترس نیست، می‌توانید پودر علف گندم را طبق دستور مصرف کنید.

مصرف علف گندم با معده‌ی خالی می‌تواند احتمال حالت تهوع را کاهش دهد و در برخی موارد ممکن است به بی اشتهایی و یبوست منجر شود.

۱۰. آب گیاه دم اسب

دم اسب، جریان ادرار را افزایش می‌دهد و از این طریق به دفع سنگ کلیه کمک می‌کند؛ همچنین می‌تواند در تسکین التهاب و تورم نیز مؤثر باشد. این گیاه دارای خواص ضدباکتری و آنتی‌اکسیدانی نیز هست که به سلامت کلی دستگاه ادراری کمک می‌کند.

با این حال «کلینیک کلیولند» در مورد استفاده از آن هشدار می‌دهد. شما نباید این گیاه را در هر دوره، بیش از ۶ هفته مصرف کنید. در غیر این صورت ممکن است به عوارض جانبی مانند تشنج، کمبود ویتامین‌های گروه B و ازدست دادن پتاسیم منجر شود.

اگر داروهایی مانند لیتیوم (لیتان)، دیورتیک‌ها یا داروهای قلب مانند دیگوکسین را مصرف می‌کنید، نباید از گیاه دم اسب استفاده کنید. دم اسب برای کودکان و زنان باردار یا شیرده توصیه نمی‌شود. دم اسب حاوی نیکوتین است و اگر شما از چسب نیکوتین استفاده می‌کنید یا سعی دارید سیگار را ترک کنید، نباید آن را مصرف کنید.

همچنین در موارد زیر نیز نباید از این گیاه استفاده کنید:

• اعتیاد به الکل؛
• بیماری دیابت؛
• سطوح پایین پتاسیم؛
• سطوح پایین تیامین.

به پزشک مراجعه کنید

اگر نتوانستید سنگ کلیه را در عرض۶ هفته دفع کنید یا اگر علائم شدیدی مانند موارد زیر را تجربه کردید، حتما به پزشک مراجعه کنید:

• درد شدید؛
• خون در ادرار؛
• تب؛
• لرز؛
• تهوع؛
• استفراغ.

پزشک‌تان بررسی خواهد کرد که آیا شما برای کمک به دفع سنگ کلیه به دارو یا هر نوع درمان دیگری نیاز دارید یا نه.

حرف آخر

اگرچه دفع سنگ کلیه دردناک و ناخوشایند است اما انجام آن به‌تنهایی و بدون کمک پزشکی، ممکن است. شما می‌توانید برای کاهش درد از مُسکن‌های بدون نیاز به نسخه استفاده کنید. این مسکن‌ها عبارتند از استامینوفن (تیلنول)، ایبوپروفن (ادویل) یا ناپروکسن (Aleve).

حتما درمان‌تان را تا دفع کامل سنگ کلیه ادامه دهید. الکل ننوشید. هنگامی که سنگ کلیه را دفع کردید، می‌توانید آن را نگه دارید و برای آزمایش نزد پزشک ببرید. برای نگه داشتن سنگ، شما باید ادرارتان را صاف کنید؛ برای صاف کردن ادرار می‌توانید از کاغذ صافی یا گاز استریل استفاده کنید. پزشک قادر است نوع سنگ کلیه شما را تشخیص دهد و با توجه به آن، برای شما یک برنامه‌ی پیشگیری هدفمند تنظیم کند.

شما می‌توانید این درمان‌ها را به رژیم درمانی معمول‌تان اضافه کنید و حتی پس از دفع سنگ کلیه نیز به مصرف آنها ادامه دهید. این کار می‌تواند در جلوگیری از تشکیل سنگ کلیه مؤثر باشد اما همیشه قبل از مصرف داروها یا گیاهان با پزشک‌تان مشورت کنید.