اگر به تازگی شما یا یکی از عزیزان‌تان مبتلا به سرطان ریه شده باشید، احتمالا اطلاعات عمومی کمی درباره‌ی این بیماری و گزینه‌های درمانی آن، به شما ارائه شده است. اغلب افرادی که به تازگی مبتلا به سرطان ریه شده‌اند فرصت ارتباط با بیماران دیگر را ندارند. امیدواریم بتوانیم با این مقاله، اطلاعات کافی در مورد بیماری سرطان ریه به شما ارائه دهیم.
سرطان ریه چیست؟
سرطان ریه نوعی سرطان است که از ریه‌ها آغاز می‌شود. ریه‌های شما دو عضو اسفنج مانند در قفسه‌ی سینه هستند که هنگام دم، اکسیژن هوا را گرفته و هنگام بازدم، دی‌اکسید کربن آزاد می‌کنند.
در ایالات متحده، سرطان ریه علت اصلی مرگ‌ومیرهای ناشی از سرطان در میان زنان و مردان است. سرطان ریه هر ساله باعث مرگ افراد بیشتری نسبت به مجموع مرگ‌ومیرهای ناشی از سرطان‌های روده‌ی بزرگ، پروستات، تخمدان و پستان می‌شود.
افراد سیگاری بیشتر در خطر ابتلا به سرطان ریه هستند. خطر سرطان ریه در طول زمان و با تعداد سیگارهایی که می‌کشید افزایش می‌یابد. اگر سیگار را حتی پس از سال‌ها مصرف مداوم ترک کنید، احتمال ابتلا به سرطان ریه را به مقدار قابل توجهی کاهش داده‌اید.
علائم
سرطان ریه معمولا در مراحل اولیه‌ی خود علائم و نشانه‌ای ندارد. به طور معمول علائم و نشانه‌های سرطان ریه زمانی ظاهر می‌شوند که بیماری پیشرفت کرده است.
علائم و نشانه‌های سرطان ریه میتواند شامل موارد زیر باشد:
- سرفه‌های جدیدی که برطرف نمی‌شوند
- تغییر در سرفه‌های مزمن یا سرفه‌های افراد سیگاری
- سرفه‌ی خونی، حتی به مقدار کم
- تنگی‌نفس
- درد قفسه‌ی سینه
- خس خس سینه
- خشونت صدا
- از دست دادن وزن بدون تلاش برای کاهش آن
- درد استخوان
- سردرد
چه زمانی به دکتر مراجعه کنیم
اگر هر گونه نشانه یا علائمی دارید که شما را نگران می‌کند، از پزشک‌تان وقت ملاقات بگیرید.
اگر سیگار می‌کشید و نمی‌توانید آن را ترک کنید، با پزشک‌تان تماس بگیرید. پزشک شما میتواند برای ترک سیگار، راهکارهایی همچون مشاوره، دارو یا محصولات جایگزین نیکوتین را توصیه کند.
علل
سیگار کشیدن علت اصلی سرطان‌های ریه، هم در سیگاری‌ها و هم در افراد در معرض دود سیگار، می‌باشد. اما سرطان ریه در میان افرادی که هرگز سیگار نکشیده‌اند و آنهایی که هرگز به مدت طولانی در معرض دود سیگار قرار نگرفته‌اند نیز دیده می‌شود. در این موارد، دلیل روشنی برای سرطان ریه وجود ندارد.
سیگار چگونه باعث سرطان ریه می‌شود
پزشکان معتقدند سیگار کشیدن از طریق آسیب به سلول‌های موجود در ریه باعث سرطان ریه می‌شود. زمانی که شما دود سیگار را که مملو از مواد سرطان‌زا (کارسینوژن) است استنشاق می‌کنید، تقریبا بلافاصله تغییرات در بافت ریه آغاز می‌شود.
در ابتدا بدن میتواند این آسیب را جبران کند، اما با هر بار قرار گرفتن در معرض دود سیگار، سلول‌های عادی ریه‌ها به صورت فزاینده آسیب می‌بینند. در طول زمان این آسیب موجب می‌شود سلول‌ها به صورت غیر طبیعی عمل کنند و در نهایت ممکن است باعث سرطان شود.
انواع سرطان ریه
پزشکان سرطان ریه را بر اساس ظاهر سلول‌های سرطانی ریه زیر میکروسکوپ، به دو گروه عمده تقسیم می‌کنند. پزشک شما بر اساس نوع سرطان ریه‌ای که دارید درمان را شروع می‌کند. دو نوع کلی سرطان ریه عبارتند از:
- سرطان ریه سلول کوچک: سرطان ریه‌ی سلول کوچک تقریبا و به صورت انحصاری در میان افرادی که بسیار زیاد سیگار می‌کشند رخ می‌دهد و کمتر از سرطان ریه‌ی سلول غیر-کوچک متداول است.
- سرطان ریه سلول غیر-کوچک: سرطان ریه‌ی سلول غیر-کوچک یک اصطلاح چتری و کلی برای چندین نوع سرطان ریه است که عملکردی مشابه یکدیگر دارند. سرطان‌های ریه‌ی سلول غیر-کوچک شامل کارسینوم سلول سنگ‌فرشی (squamous cell carcinoma)، آدنوکارسینوما (adenocarcinoma) و کارسینوم سلول بزرگ (large cell carcinoma) است.
عوامل خطرساز
عوامل متعددی میتواند خطر ابتلای شما به سرطان ریه را افزایش دهد. بعضی از عوامل خطرساز (مانند ترک سیگار) قابل کنترل هستند و عوامل دیگر، همچون سابقه‌ی خانوادگی شما، قابل کنترل نیستند.
عوامل خطرساز برای سرطان ریه عبارتند از:
- سیگار کشیدن: خطر ابتلای شما به سرطان ریه با تعداد سیگارهایی که هر روز می‌کشید و سال‌هایی که سیگاری بوده‌اید افزایش می‌یابد. ترک سیگار در هر سنی، خطر ابتلا به سرطان ریه را به میزان قابل توجهی کاهش خواهد داد.
- قرار گرفتن در معرض دود سیگار: حتی اگر سیگار نمی‌کشید، قرار گرفتن در معرض دود سیگار خطر ابتلای شما به سرطان ریه را افزایش می‌دهد.
- قرار گرفتن در معرض گاز رادون (Radon): گاز رادون از فروپاشی طبیعی اورانیوم در خاک، سنگ و آب تولید شده و در نهایت تبدیل به بخشی از هوایی می‌شود که تنفس می‌کنید. سطوح ناامن رادون میتواند در هر ساختمانی، از جمله خانه‌ها، انباشته شوند. لوازم (kit) تست رادون که قابل خریداری از فروشگاه‌های تجهیزات منزل می‌باشد، مشخص می‌کند آیا سطح رادون در محدوده‌ی امن قرار دارد یا نه. اگر سطوح ناامن کشف شد، درمان آن در دسترس است.
- قرار گرفتن در معرض آزبست و مواد سرطان‌زای دیگر: محیط کاری که در معرض آزبست و مواد سرطان‌زای شناخته شده- از قبیل آرسنیک، کروم، و نیکل- قرار داشته باشد خطر ابتلای شما به سرطان ریه را افزایش می‌دهد، به خصوص اگر سیگاری هم باشید.
- سابقه‌ی خانوادگی سرطان ریه: افرادی که والدین، خواهر و برادر و یا کودک مبتلا به سرطان دارند در خطر بیشتر ابتلا به بیماری قرار دارند.
عوارض
سرطان ریه میتواند عوارضی داشته باشد، از جمله:
- تنگی‌نفس: اگر سرطان به حدی پیشرفت کند که مجاری تنفسی اصلی را مسدود نماید، افراد مبتلا به سرطان ریه دچار تنگی‌نفس می‌شوند. سرطان ریه هم‌چنین باعث تجمع مایع در اطراف ریه‌ها شده و انبساط ریه‌ی آسیب‌دیده را به هنگام دم دشوارتر می‌سازد.
- سرفه‌ی خونی: سرطان ریه میتواند سبب خون‌ریزی مجاری تنفسی شود، که باعث سرفه‌های خونی (هموپتیزی) می‌شود. گاهی اوقات خون‌ریزی میتواند شدیدتر شود. درمان‌هایی برای کنترل خون‌ریزی وجود دارد.
- درد: سرطان ریه‌ی پیشرفته که به بافت ریه یا قسمت‌های دیگر بدن همچون استخوان گسترش یافته، میتواند دردناک باشد. اگر احساس درد می‌کنید به پزشک‌تان اطلاع دهید. درد ممکن است در ابتدا خفیف و متناوب باشد، اما بعدا مداوم شود. دارو، اشعه درمانی و درمان‌های دیگر، میتواند به آرام‌تر کردن شما کمک کند.
- وجود مایع در قفسه‌ی سینه (افیوژن پلورا): سرطان ریه ممکن است موجب تجمع مایع در فضای اطراف ریه‌های آسیب‌دیده در حفره‌ی قفسه‌ی سینه (پرده‌ی جنب) شود. مایع انباشته شده در قفسه‌ی سینه موجب تنگی‌نفس می‌شود. درمان‌هایی برای تخلیه‌ی مایع از قفسه‌ی سینه و کاهش خطر وقوع مجدد افیوژن پلورا در دسترس هستند.
- سرطانی که به قسمت‌های دیگر بدن گسترش می‌یابد (متاستاز): سرطان ریه اغلب به اعضای دیگر بدن، همچون مغز و استخوان، گسترش (متاستاز) پیدا می‌کند.
سرطان گسترش‌یافته بسته به عضو آسیب دیده، میتواند موجب درد، تهوع، سردرد، یا نشانه‌ها و علائم دیگر شود. زمانی که سرطان ریه گسترش پیدا کند، عموما قابل درمان نیست. درمان‌هایی برای کاهش علائم و نشانه‌ها موجود می‌باشد که کمک می‌کند بیشتر زنده بمانید.
آماده شدن برای ملاقات با پزشک
اگر علائم و نشانه‌هایی دارید که شما را نگران می‌کند، ابتدا به ملاقات پزشک خانوادگی‌تان بروید. اگر از نظر پزشک مشکوک به ابتلا به سرطان ریه باشید، احتمالا باید به یک متخصص معرفی شوید. متخصص درمان سرطان ریه میتواند یکی از این افراد باشد:
- پزشکان متخصص درمان سرطان (انکولوژیست)
- پزشکان متخصص تشخیص و درمان بیماری‌های ریوی (پولمونولوژیست یا متخصص ریه)
- پزشکان متخصص استفاده از اشعه برای درمان سرطان (انکولوژیست تشعشع)
- جراحانی که عمل ریه انجام می‌دهند (جراحان قفسه‌ی سینه)
- پزشکانی که به درمان علائم و نشانه‌های سرطان و سرطان می‌پردازند (متخصصان مراقبت تسکینی)
کارهایی که می‌توانید انجام دهید
از آنجا که زمان ویزیت بیمار اغلب کوتاه است، و چون زمینه‌های زیادی برای پوشش وجود دارد، بهتر است از قبل به خوبی آماده شوید. برای کمک به آماده شدن برای ملاقات با پزشک، بهتر است این موارد را انجام دهید:
- از محدودیت‌های پیش از ملاقات آگاه باشید. هنگام تعیین زمان ویزیت حتما بپرسید آیا نیاز به انجام کاری، مثلا محدودیت رژیمی دارید.
- هرگونه علائمی را که تجربه کرده‌اید، یادداشت کنید. حتی علائمی که به نظر نامربوط با دلیلی است که قرار ملاقات گرفته‌اید. حتما بنویسید علائم شما چه زمانی شروع شده‌اند.
- اطلاعات شخصی و کلیدی را یادداشت کنید مثلا استرس‌های زیاد یا تغییرات اخیر زندگی.
- لیستی از تمام داروها، ویتامین‌ها یا مکمل‌های مصرفی تهیه کنید.
- سوابق دارویی‌تان را جمع‌آوری کنید. اگر رادیوگرافی قفسه‌ی سینه یا اسکنی دارید که توسط پزشک دیگر صورت گرفته، سعی کنید آن پرونده را گرفته و به مطب ببرید.
- یکی از اعضای خانواده یا دوستان را همراه خود ببرید. گاهی اوقات به یاد آوردن تمام اطلاعات آماده شده برای زمان ویزیت دشوار است. همراه شما ممکن است چیزی را به خاطر داشته باشد که شما از یاد برده‌اید.
- سؤال‌هایی که می‌خواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.
سؤالاتی که در صورت تشخیص ابتلای شما به سرطان ریه باید بپرسید
زمان ملاقات شما با پزشک کوتاه است، بنابراین تهیه‌ی لیستی از سؤالات به شما کمک می‌کند از زمان ملاقات بیشترین استفاده را ببرید. سؤالات‌تان را از پراهمیت‌ترین به کم اهمیت‌ترین فهرست کنید تا در صورت اتمام وقت سؤالات اصلی را پرسیده باشید. در مورد سرطان ریه، سؤالات مهمی که باید پرسیده شوند عبارتند از:
- نوع سرطان ریه‌ی من کدام است؟
- می‌توانم رادیوگرافی قفسه‌ی سینه یا سی‌تی اسکنی که سرطان من را نشان می‌دهد ببینم؟
- علت علائم من چیست؟
- سرطان ریه‌ی من در چه مرحله‌ای است؟
- آیا نیاز به آزمایش‌های بیشتری دارم؟
- آیا باید سلول‌های سرطانی من برای جهش‌های ژنی آزمایش شود تا گزینه‌های درمانی من مشخص شود؟
- آیا سرطان من به قسمت‌های دیگر بدنم گسترش یافته است؟
- گزینه‌های درمان من چیست؟
- آیا یکی از این گزینه‌های درمان، سرطان من را معالجه می‌کند؟
- عوارض جانبی بالقوه‌ی هر نوع درمان چیست؟
- آیا درمانی وجود دارد که به نظرتان برای من بهترین گزینه باشد؟
- آیا ترک سیگار در زمان حال برای من سودی دارد؟
- به دوست یا عضو خانواده‌تان در موقعیت من چه توصیه‌ای می‌کردید؟
- اگر درمان را قبول نکنم چه اتفاقی می‌افتد؟
- آیا راهی برای تسکین علائم و نشانه‌هایی که دارم، وجود دارد؟
- آیا می‌توانم در یک کارآزمایی بالینی ثبت نام کنم؟
- آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟ هزینه‌ی آن چقدر خواهد بود و آیا بیمه‌ی من آن را تحت پوشش قرار می‌دهد؟
- آیا می‌توانم این بروشورها و مطالب آموزشی را با خودم ببرم؟ چه وب‌سایت‌هایی را پیشنهاد می‌کنید؟
علاوه بر سؤال‌هایی که برای پرسیدن از دکتر آماده کرده‌اید، در زمان ملاقات تردیدی برای پرسیدن سؤالات بیشتر نداشته باشید.
از پزشک‌تان چه انتظاری داشته باشید
پزشک احتمالا از شما سؤالاتی می‌پرسد. آمادگی برای پاسخ به آنها به شما زمان بیشتری برای صحبت درباره‌ی نکاتی که می‌خواهید بپرسید می‌دهد. ممکن است پزشک از شما سؤال کند:
- اولین بار چه زمانی این علائم را تجربه کردید؟
- آیا علائم شما مداوم بوده یا گاه به گاه؟
- علائم شما چقدر شدید هستند؟
- آیا موقع تنفس خس خس می‌کنید؟
- آیا سرفه‌ای دارید که احساس کنید انگار در حال پاک کردن گلوی‌تان هستید؟
- آیا تا به حال در مورد شما تشخیص آمفیزم یا بیماری انسداد مزمن ریوی داده شده است؟
- آیا برای تنگی‌نفس دارو مصرف می‌کنید؟
- آیا چیزی هست که علائم شما را بهتر کند؟
- آیا چیزی هست که علائم شما را بدتر کند؟
آزمایش و تشخیص
آزمایش افراد سالم برای سرطان ریه
سازمان‌های متعددی به افراد دارای ریسک بالای سرطان ریه توصیه می‌کنند تا انجام سالانه سی‌تی اسکن یا توموگرافی کامپیوتری را در نظر داشته باشند. اگر 55 سال یا بیشتر دارید و سیگار می‌کشید و یا اینکه قبلا سیگار می‌کشیدید، با پزشک‌تان درباره‌ی مزایا و خطرات غربال‌گری سرطان ریه صحبت کنید.
بعضی مطالعات نشان می‌دهند غربال‌گری سرطان ریه با تشخیص سرطان در مراحل ابتدایی‌تر، باعث نجات جان بسیاری از افراد و درمان موفق‌تر بیماری می‌شود. اما مطالعات دیگر نشان می‌دهند که غربال‌گری سرطان ریه، اغلب بیماری‌های خوش‌‌خیم‌تری را نشان می‌دهد که ممکن است نیاز به آزمایش تهاجمی داشته باشد و همین امر موجب نگرانی افراد شده و خطرات غیرضروری خواهد داشت.
آزمایش‌هایی برای تشخیص سرطان ریه
اگر دلیلی وجود دارد که فکر کنید ممکن است سرطان ریه داشته باشید، پزشک شما میتواند دستور انجام تعدادی آزمایش به منظور یافتن سلول‌های سرطانی و رد کردن شرایط دیگر را بدهد. برای تشخیص سرطان ریه، دکتر شما ممکن است یکی از روش‌های زیر را توصیه کند:
- آزمایشات تصویربرداری: یک تصویر اشعه X از ریه‌های شما میتواند یک توده‌ی غیرطبیعی یا ندول (گرهک) را نشان دهد. سی‌تی اسکن میتواند ضایعات کوچک در ریه‌های شما را نشان دهد که احتمالا در تصویر اشعه‌ی X تشخیص داده نمی‌شود.
- سیتولوژی (یاخته‌شناسی) خلط: اگر سرفه‌های خلط‌‌دار می‌کنید، گاهی بررسی خلط شما در زیر میکروسکوپ میتواند وجود سلول‌های سرطانی در ریه را نشان دهد.
- نمونه بافت (بیوپسی): ممکن است یک نمونه از سلول‌های غیر طبیعی با روشی به نام بیوپسی برداشته شود.
پزشک شما میتواند عمل بیوپسی را به شیوه‌های مختلف انجام دهد، از جمله از طریق برونکوسکوپی که در این روش پزشک شما نواحی غیرطبیعی ریه را با استفاده از یک لوله‌ی نورانی که تا گلوی شما ادامه دارد و به داخل ریه می‌رود بررسی کند؛ مدیاستینوسکوپی (mediastinoscopy)، که در آن یک برش در پایه گردن ایجاد شده و ابزارهای جراحی در پشت استخوان سینه قرار داده می‌شود تا نمونه‌های بافت از غدد لنفاوی برداشته شود؛ و بیوپسی سوزنی، که در آن پزشک از تصاویر اشعه X و سی‌تی اسکن برای هدایت سوزن درون دیواره‌ی قفسه‌ی سینه و بافت ریه استفاده می‌کند تا سلول‌های مشکوک به سرطان را بردارد.
ممکن است نمونه بافت از غدد لنفاوی یا نواحی دیگری که سرطان در آن پخش شده از جمله کبد برداشته شود.
مرحله‌بندی سرطان ریه
زمانی که سرطان ریه‌ی شما تشخیص داده شد، پزشک شما شروع به کار برای تشخیص میزان (مرحله) سرطان شما می‌کند. مرحله‌ی سرطان به شما و پزشک کمک می‌کند تا تصمیم بگیرید کدام درمان مناسب‌تر است.
آزمایش‌های مرحله‌بندی شامل روش‌های تصویربرداری می‌باشد که به پزشک اجازه می‌دهد به دنبال شواهدی باشد که نشان می‌دهند سرطان به خارج از ریه‌ها گسترش یافته است. این آزمایشات شامل سی تی اسکن، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)، برش‌نگاری با نشر پوزیترون (PET) و اسکن استخوان می‌باشد. هر آزمایشی برای هر کس مناسب نیست، بنابراین با پزشک‌تان صحبت کنید تا بفهمید کدام روش مناسب شما می‌باشد.
مراحل سرطان ریه
- مرحله‌ی اول: سرطان محدود به ریه‌هاست و به غدد لنفاوی گسترش پیدا نکرده است. تومور معمولا از 2 اینچ (5 سانتی‌متر) کوچکتر می‌باشد.
- مرحله‌ی دوم: تومور در این مرحله بیشتر از 2 اینچ رشد کرده، یا ممکن است یک تومور کوچکتر باشد که ساختارهای مجاور، همچون دیواره‌ی قفسه سینه، دیافراگم یا پوشش اطراف ریه (پرده‌ی جنب) را در برگرفته باشد. ممکن است سرطان به غدد لنفاوی مجاور هم گسترش پیدا کرده باشد.
- مرحله‌ی سوم: ممکن است تومور در این مرحله بسیار بزرگ شده و به اندام‌های نزدیک ریه حمله کند. یا ممکن است این مرحله تومور کوچک‌تری را نشان دهد که همراه با سلول‌های سرطانی در غدد لنفاوی و دورتر از ریه باشد.
- مرحله‌ی چهارم: سرطان به خارج از ریه‌ی آسیب دیده و به ریه‌ی دیگر یا نواحی دورتر بدن گسترش پیدا کرده است.
سرطان ریه سلول کوچک گاهی اوقات با عنوان محدود یا گسترده توصیف می‌شود. سرطان محدود به این معناست که سرطان محدود به یک ریه است. سرطان گسترده به این معناست که سرطان به خارج از یک ریه گسترش پیدا کرده است.
داروها و درمان
شما و پزشک‌تان بر اساس عواملی همچون، وضعیت سلامت کلی‌تان، نوع و مرحله‌ی سرطان شما، و ترجیحات‌تان، یک برنامه‌ی درمانی مناسب انتخاب می‌کنید. گزینه‌ها معمولا شامل یک یا چند روش درمانی است که شامل جراحی، شیمی درمانی، پرتو درمانی یا هدف درمانی دارویی می‌باشد.
در بعضی نمونه‌ها ممکن است شما درمان را انتخاب نکنید. برای مثال، ممکن است احساس کنید عوارض جانبی درمان بیشتر از مزایای بالقوه‌ی آن باشد. در این موارد ممکن است پزشک شما، تنها پیشنهاد حفظ آسایش شما را بدهد یا تنها علائم ناشی از سرطان همچون درد یا تنگی‌نفس را درمان کند.
عمل جراحی
در طول عمل جراحی، جراح سعی می‌کند سرطان ریه و یک حاشیه از بافت سالم را بردارد. مراحل برداشتن بافت سرطانی ریه عبارتند از:
- برش گوه‌ای شکل (Wedge Resection): برداشتن بخش کوچکی از ریه که حاوی تومور است به همراه حاشیه‌ای از بافت سالم ریه
- برداشتن ناکامل (Segmental Resection): برداشتن قسمت بزرگتری از ریه، اما نه تمام یک لوب از ریه
- لوبکتومی (Lobectomy): برداشتن یک لوب کامل از یک ریه (ریه سمت راست سه لوب و ریه سمت چپ دو لوب دارد.)
- پنومونکتومی (Pneumonectomy): برداشتن یک ریه
اگر شما تحت عمل جراحی قرار بگیرید، ممکن است جراح شما غدد لنفاوی قفسه‌ی سینه‌ی شما را هم بردارد تا آنها را برای مشاهده‌ی علائم سرطان بررسی کند.
جراحی سرطان ریه دارای خطراتی همچون خون‌ریزی و عفونت می‌باشد. پس از جراحی ریه انتظار تنگی‌نفس را داشته باشید. اگر بخشی از ریه‌ی شما برداشته شده است، بافت باقی‌مانده ریه در طول زمان گسترش پیدا خواهد کرد و نفس کشیدن آسان‌تر خواهد شد. ممکن است پزشک یک درمان‌گر تنفسی را به شما پیشنهاد کند که از طریق تمرین‌های تنفسی به بهبود شما کمک خواهد کرد.
شیمی درمانی
در شیمی درمانی، با استفاده از دارو سلول‌های سرطانی کشته می‌شوند. داروهای شیمی درمانی یک بار یا بیشتر و از طریق یک رگ بازو (تزریق وریدی) و یا به صورت خوراکی به شما داده می‌شود. معمولا ترکیبی از داروها در یک سِیر درمانی برای چند هفته یا چند ماه تجویز می‌شود و فواصلی برای عدم مصرف در این دوره در نظر گرفته می‌شود تا بدن شما بهبود پیدا کند.
شیمی درمانی اغلب بعد از جراحی صورت می‌گیرد تا هر نوع سلول سرطانی که ممکن است در ریه باقی مانده باشد را از بین ببرد. این روش هم‌چنین قبل از جراحی هم انجام می‌شود تا بافت سرطانی را کوچکتر کرده و برداشتن آن را آسان کند. در بعضی نمونه‌ها می‌توان از شیمی درمانی برای تسکین درد و علائم سرطان‌های پیشرفته استفاده نمود.
پرتو درمانی
پرتو درمانی از پرتوهای پرقدرت انرژی منابعی همچون اشعه X و پروتون استفاده می‌کند تا سلول‌های سرطانی را از بین ببرد. پرتو درمانی میتواند از خارج بدن شما (تابش پرتو خارجی) به ریه‌ی سرطانی تابانده شود و یا اینکه داخل سوزن، دانه، یا کاتر گذاشته شود و درون بدن و نزدیک قسمت سرطانی (براکی تراپی) قرار گیرد.
می‌توان از پرتو درمانی بعد از جراحی استفاده کرد تا سلول‌های سرطانی باقی‌مانده را از میان برد. هم‌چنین می‌توان از این روش برای درمان اولیه‌ی سرطان‌هایی که از طریق جراحی قابل حذف نیستند، استفاده کرد. می‌توان از پرتو درمانی برای تسکین درد و علائم دیگر برای افرادی که دارای سرطان‌های پیشرفته‌ی ریه هستند، استفاده کرد.
در مورد افرادی که سرطان ریه‌ی بسیار جزئی دارند، یک گزینه‌ی درمان پرتو درمانی استریوتاکتیک بدن می‌باشد. این نوع پرتو درمانی از تابش پرتوهای بسیار از زوایای متفاوت بر سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند. درمان پرتو درمانی استریوتاکتیک بدن، به طور معمول در یک یا چند مرحله‌ی درمان تکمیل می‌شود. در نمونه‌های خاص، می‌توان از این روش به جای جراحی تومورهای سرطانی کوچک استفاده نمود.
دارو درمانی هدف‌دار
درمان‌های هدف‌دار، درمان‌های جدیدتر سرطان هستند که از طریق هدف قرار دادن ناهنجاری‌های خاص در سلول‌های سرطانی عمل می‌کنند. داروهای درمان هدفمند اغلب در ترکیب با داروهای شیمی درمانی استفاده می‌شوند.
گزینه‌های درمان هدفمند برای درمان سرطان ریه عبارتند از:
- آفاتینیب (گیلوتریف)
- بواسیزامب (آواستین)
- سریتینیب (زیکادیا)
- کریزوتینیب (زالکوری)
- ارلوتینیب (تارسوا)
- نیولوماب (اپدیوو)
- راموسیروماب (سیرامزا)
بعضی از درمان‌های هدفمند تنها روی بیمارانی اثر دارد که سلول‌های سرطانی آنها جهش‌های ژنتیکی خاصی داشته باشد. سلول‌های سرطانی شما در آزمایشگاه مورد آزمایش قرار می‌گیرند تا مشخص شود که آیا این داروها میتواند به شما کمک کند یا نه.
کارآزمایی بالینی
کارآزمایی بالینی مطالعه‌ی تجربی درمان‌های سرطان ریه می‌باشد. چنان‌‌چه درمان‌های سرطان ریه بی‌اثر باشند و یا گزینه‌های درمان شما محدود باشد می‌توانید در یک کارآزمایی بالینی ثبت‌نام کنید.
ممکن است مطالعات درمانی در یک کارآزمایی بالینی جزو جدیدترین نوآوری‌ها باشد، اما معالجه‌ی قطعی سرطان را تضمین نمی‌کند. گزینه‌های درمان خود را با دقت بسیار و با کمک پزشک‌تان بررسی کنید.
مشارکت شما در یک کارآزمایی بالینی میتواند به پزشکان کمک کند تا شناخت بهتری برای چگونگی درمان سرطان ریه در آینده پیدا کنند.
مراقبت تسکینی
افراد مبتلا به سرطان ریه اغلب علائم و نشانه‌های سرطان و هم‌چنین عوارض جانبی درمان را تجربه می‌کنند. مراقبت حمایتی که با نام مراقبت تسکینی نیز شناخته می‌شود، یکی از حوزه‌ی تخصص پزشکی است که شامل کار با یک پزشک برای حداقل کردن علائم و نشانه‌های سرطان می‌باشد. ممکن است پزشک شما توصیه کند به محض تشخیص سرطان با یک تیم مراقبت تسکینی ملاقات کنید تا اطمینان حاصل کنید که در طول درمان سرطان و پس از آن راحت هستید.
در یک مطالعه، افراد مبتلا به سرطان ریه‌ی سلول غیر-کوچک پیشرفته که به محض تشخیص سرطان شروع به دریافت مراقبت‌های تسکینی کردند بیشتر از کسانی که به درمان‌هایی همچون شیمی درمانی و پرتو درمانی ادامه می‌دادند عمر کردند. گزارش شد افرادی که مراقبت‌های تسکینی دریافت می‌کردند، روحیه و کیفیت زندگی بهتری داشتند. این افراد به طور متوسط سه ماه بیشتر از افرادی که مراقبت‌های استاندارد دریافت می‌کردند زنده ماندند.
ممکن است نگران شوید که دریافت مراقبت‌های تسکینی به این معنا است که نمی‌توانید تحت درمان‌های تهاجمی برای سرطان قرار بگیرید. اما به جای جایگزین کردن تغذیه درمانی، مراقبت‌های تسکینی مکمل درمان سرطان شما است و احتمال تکمیل روند درمان شما را بیشتر می‌کند.
سبک زندگی و درمان‌های خانگی
مقابله با تنگی‌نفس
بسیاری از افراد مبتلا به سرطان ریه در طول دوره‌ی بیماری، دچار تنگی‌نفس می‌شوند. درمان‌هایی مانند اکسیژن مکمل و داروهای دیگر در دسترس هستند که کمک می‌کنند احساس راحتی بیشتری داشته باشید، اما این داروها همیشه کافی نیستند.
این روش‌ها به مقابله با تنگی‌نفس کمک می‌کند:
- استراحت کنید: تنگی‌نفس ترسناک است. اما ترس و هیجان تنها نفس کشیدن را سخت‌تر می‌کند. هنگامی که شروع به احساس تنگی‌نفس می‌کنید، سعی کنید تا با انتخاب یک فعالیت که به آرامش شما کمک می‌کند ترس خود را کنترل کنید. به موسیقی گوش دهید، منطقه‌ی مورد علاقه‌ی خود برای تعطیلات را تصور کنید، مدیتیشن کنید یا دعا بخوانید.
- یک وضعیت راحت را پیدا کنید: اگر احساس تنگی‌نفس می‌کنید خم شدن به جلو میتواند به شما کمک کند.
- بر روی تنفس تمرکز کنید: هنگامی که احساس تنگی‌نفس می‌کنید، ذهن خود را بر روی تنفس‌تان متمرکز کنید. به جای سعی کردن برای پر کردن ریه‌ها با هوا، به حرکت ماهیچه‌هایی که دیافراگم شما را کنترل می‌کنند توجه کنید. سعی کنید که با غنچه کردن لب، تنفس کنید و سرعت تنفس خود را با سرعت فعالیت‌تان تنظیم کنید.
- انرژی خود را برای کارهای مهم ذخیره کنید: تنگی‌نفس باعث می‌شود سریع‌تر احساس خستگی کنید. کارهای غیر ضروری را از برنامه‌ی روزانه‌تان حذف کنید تا انرژی‌تان برای کارهای مهم ذخیره شود.
اگر احساس تنگی‌نفس می‌کنید یا اگر علائم شما بدتر شده است به پزشک اطلاع بدهید، زیرا روش‌های درمانی دیگری نیز برای تسکین تنگی‌نفس موجود می‌باشد.
طب جایگزین
درمان‌های مکمل و جایگزین سرطان ریه نمی‌توانند سرطان شما را معالجه کنند. اما می‌توان تحت مراقبت پزشک از ترکیب درمان‌های مکمل و جایگزین برای کمک به تسکین علائم و نشانه‌های سرطان استفاده کرد.
پزشک‌تان میتواند به شما کمک کند تا مزایا و خطرات درمان‌های مکمل و جایگزین را بسنجید.
کالج آمریکایی پزشکان قفسه‌ی سینه به افراد مبتلا به سرطان ریه توصیه می‌کند تا درمان‌های زیر را هم در نظر بگیرند:
- طب سوزنی: در طول یک جلسه‌ی طب سوزنی، یک پزشک آموزش دیده سوزن‌های کوچکی را درون نقطه‌های مشخصی از بدن شما قرار می‌دهد. طب سوزنی به تسکین درد و کاهش عوارض جانبی درمان سرطان، همچون تهوع و استفراغ کمک می‌کند، اما شواهدی مبنی بر تأثیر آن بر روی سرطان وجود ندارد. انجام طب سوزنی توسط یک پزشک مجرب و معتبر بی‌خطر است. از پزشک‌تان بخواهید تا یک فرد معتبر را به شما معرفی کند. اما در صورتی که فشار خون پایین دارید یا خون‌تان رقیق است، انجام طب سوزنی برای شما خطرناک است.
- هیپنوتیزم: هیپنوتیزم نوعی درمان است که شما را در یک وضعیت خلسه مانند قرار می‌دهد که آرامش‌بخش است. هیپنوتیزم معمولا توسط یک درمان‌گر انجام می‌شود که با شما تمرین‌هایی جهت تمدد اعصاب انجام می‌دهد و از شما می‌خواهد افکار خوش‌آیند و مثبت داشته باشید. هیپنوتیزم میتواند اضطراب، حالت تهوع و درد افراد سرطانی را کاهش دهد.
- ماساژ: در طول یک جلسه‌ی ماساژ درمانی، ماساژ درمان‌گر از دست‌هایش استفاده می‌کند تا به پوست و ماهیچه‌های شما فشار وارد کند. ماساژ میتواند به تسکین درد و اضطراب در افراد سرطانی کمک کند. برخی از ماساژ درمان‌گرها، آموزش‌های خاصی برای کار با افراد سرطانی دیده‌اند. از پزشک‌تان درخواست کنید تا چند ماساژ درمان‌گر را به شما معرفی کند. ماساژ نباید به شما آسیب برساند. ماساژ درمان‌گر شما، نباید فشار زیادی به محل تومور یا زخم جراحی وارد کند. اگر تعداد گلبول‌های شما پایین است یا خون شما رقیق است نباید از ماساژ درمانی استفاده کنید.
- مراقبه: مدیتیشن زمانی برای تأمل و تفکر آرام است که شما بر روی چیزی همچون یک ایده، تصویر یا صدا تمرکز می‌کنید. مدیتیشن میتواند استرس شما را کاهش دهد و کیفیت زندگی افراد سرطانی را بهبود دهد. مدیتیشن میتواند توسط خود شما، یا یک مربی انجام شود. از تیم مراقبت سلامت خود یا دوستان و خانواده راهنمایی بخواهید.
- یوگا: یوگا حرکات کششی ملایم را با تنفس عمیق و مدیتیشن ترکیب می‌کند. یوگا میتواند به افراد سرطانی کمک کند تا خواب بهتری داشته باشند. در حالت کلی اگر یوگا توسط یک مربی آموزش‌دیده انجام شود کاملا بی‌خطر است، اما مراقب باشید تا حرکاتی که آسیب‌رسان هستند یا به شما احساس خوبی نمی‌دهند را انجام ندهید. مراکز تناسب اندام بسیاری کلاس‌های یوگا دارند. نظر دوستان و خانواده را در مورد کلاس‌های یوگایی که رفته‌اند بپرسید.
مقابله و حمایت
تشخیص سرطان میتواند طاقت‌فرسا باشد. در طول زمان شما راه‌هایی برای کنار آمدن با اضطراب و عدم اطمینان در مورد سرطان پیدا می‌کنید. تا آن زمان، این موارد به شما کمک می‌کند:
- به اندازه‌ی کافی درباره‌ی سرطان یاد بگیرید تا در مورد سلامت خود تصمیم‌گیر باشید: از پزشک درباره‌ی سرطان ریه، گزینه‌های درمان یا اگر مایل بودید پیش‌بینی بیماری بپرسید. با دانستن بیشتر در مورد سرطان می‌توانید با اطمینان بیشتر درباره‌ی درمان تصمیم بگیرید.
- نزدیک دوستان و اعضای خانواده باشید: قوی نگه داشتن روابط به شما کمک خواهد کرد تا با سرطان ریه کنار بیایید. دوستان و اعضای خانواده می‌توانند حمایت عملی مورد نیاز شما را تأمین کنند، مثلا زمانی که در بیمارستان بستری هستید مراقب خانه‌ی شما هستند و هنگامی که به خاطر سرطان احساس ضعف و ناتوانی می‌کنید به حمایت عاطفی شما می‌پردازند.
- کسی را برای حرف زدن پیدا کنید: یک شنونده‌ی خوب پیدا کنید که مایل به شنیدن درباره‌ی امیدها و ترس‌های شما است. این فرد میتواند یک دوست یا عضوی از خانواده باشد. نگرانی و درک یک مشاور، مددکار اجتماعی، یک روحانی یا گروه‌های حمایت از سرطان نیز میتواند سودمند باشد.
از پزشک‌تان در مورد گروه‌های حمایتی در محل زندگی‌تان بپرسید. یا از طریق دفترچه تلفن، کتابخانه یا یک سازمان سرطانی همچون انستیوی ملی سرطان یا انجمن سرطان کشور در این‌باره جستجو کنید.
پیشگیری
هیچ راه مطمئنی برای پیشگیری از سرطان وجود ندارد، اما شما می‌توانید با روش‌های زیر خطر ابتلا به آن را کاهش دهید:
- سیگار نکشید: اگر هرگز سیگار نکشیده‌اید، این کار را شروع نکنید. با فرزندانتان در مورد نکشیدن سیگار صحبت کنید تا آنها بفهمند چگونه از این عامل اصلی سرطان ریه دوری کنند. با آنها درباره‌ی خطرات سیگار کشیدن صحبت کنید تا بدانند در مقابل فشار هم‌سالان خود چطور رفتار کنند.
- سیگار را ترک کنید: همین حالا سیگار را ترک کنید. ترک سیگار خطر ابتلا به سرطان ریه را کاهش می‌دهد، حتی اگر سال‌ها سیگاری بوده باشید. با پزشک‌تان درباره‌ی روش‌های ترک سیگار و راهبردهای کمکی صحبت کنید. گزینه‌هایی مانند محصولات جایگزین نیکوتین، دارو و گروه‌های حمایتی میتواند به شما کمک کند.
- در معرض دود سیگار قرار نگیرید: اگر با یک فرد سیگاری کار یا زندگی می‌کنید، او را مجبور به ترک کنید. حداقل از او بخواهید بیرون سیگار بکشد. از محل‌های کشیدن سیگار همچون رستوران‌ها دوری کنید و به اماکن بدون دود بروید.
- خانه‌ی خود را برای وجود رادون آزمایش کنید: سطح رادون در خانه را بررسی کنید، به ویژه اگر در محلی زندگی می‌کنید که وجود رادون مشکل‌ساز است. سطوح بالای رادون را می‌توان با ایمن کردن خانه اصلاح نمود. برای کسب اطلاعات درباره‌ی تست رادون با بخش محلی بهداشت عمومی یا بخش محلی انجمن ریه‌ی کشور تماس بگیرید.
- از مواد سرطان‌زا در محل کار دوری کنید: اقدامات احتیاطی برای محافظت از خود در برابر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی سمی را انجام دهید. اقدامات احتیاطی کارفرمای خود را دنبال کنید. برای مثال اگر برای مراقبت به شما ماسک صورت داده‌اند همواره آن را بپوشید. از پزشک‌تان بپرسید چه کارهای دیگری می‌توانید برای مراقبت از خود در محیط کار انجام دهید. خطر آسیب ریه‌ی شما در محل کار با سیگاری بودن شما بیشتر هم می‌شود.
- یک رژیم غذایی سرشار از میوه و سبزی داشته باشید: یک رژیم غذایی سالم و با انواع میوه و سبزی انتخاب کنید. منابع غذایی دارای ویتامین و مواد مغذی بهترین گزینه هستند. از مصرف زیاد قرص‌های ویتامین اجتناب کنید زیرا ممکن است مضر باشد. برای مثال، پژوهش‌گران امیدوار بودند خطر ابتلا به سرطان ریه در افراد سیگاری را از طریق تجویز مکمل‌های بتاکاروتن کاهش دهند، اما نتایج نشان داد که مکمل‌ها در واقع خطر ابتلا به سرطان در افراد سیگاری را افزایش داد.
- بیشتر روزهای هفته ورزش کنید: اگر به صورت منظم ورزش نمی‌کنید، به آرامی شروع به تمرین کنید. سعی کنید بیشتر روزهای هفته ورزش کنید.
