پیاده روی از هر نظر یکی از بهترین ورزش‌ها برای سلامتی است. اکنون اثبات شده که دویدن رو به عقب هم فایده فراوانی برای بدن دارد.
پیاده روی نیاز به تجهیزات خاص یا عضویت در باشگاه ندارد، کاملا رایگان است و فواید بیشماری برای سلامتی دارد. اکنون اثبات شده که دویدن یا پیاده روی رو به عقب حتی مزایای بیشتری دارد. این کار ممکن است کمی خنده دار به نظر برسد؛ اما در ادامه این مطلب به علل مهم آن اشاره می‌کنیم. در پایان مطلب نیز جزئیات و نحوه انجام این کار را توضیح می‌دهیم.
دویدن رو به عقب ؛ ورزشی عجیب اما بسیار مفید برای سلامتی شما
بسیاری از ما پیاده روی را به صورت خودکار و ناآگاهانه انجام می‌دهیم و از فواید آن غافل می‌شویم. اما چه می‌شود اگر این کار را به صورت عادی انجام ندهیم و مغز و بدن خود را با دویدن رو به عقب به چالش بکشیم؟
این تغییر در نوع پیاده روی نه تنها به توجه و تمرکز بیشتر نیاز دارد، بلکه ممکن است مزایای بیشتری برای سلامتی نیز به همراه داشته باشد. فعالیت بدنی لزوما نیازی به پیچیدگی ندارد. حتی یک پیاده روی تند روزانه ده دقیقه‌ای می‌تواند فواید زیادی برای سلامتی داشته باشد.
با این حال پیاده روی بسیار پیچیده‌تر از آنچه تصور می‌کنید است. ایستاده ماندن مستلزم هماهنگی بین سیستم‌های بینایی، دهلیزی و حس عمقی (آگاهی از مکان بدن ما در محیط) است.
وقتی به عقب راه می‌رویم، زمان بیشتری طول می‌کشد تا مغز ما نیاز اضافی هماهنگ سازی این سیستم‌ها را پردازش کند و به چالش کشیده شدن این پردازش، مزایای بیشتری برای سلامتی دارد.
یکی از مزایای راه رفتن یا دویدن به عقب، بهبود ثبات و تعادل است. راه رفتن به عقب می‌تواند باعث بهبود نحوه راه رفتن معمولی و تعادل در بزرگسالان سالم و مبتلایان به آرتروز زانو شود.
راه رفتن به سمت عقب باعث می‌شود که ما گام‌های کوتاه‌تر و مکررتری برداریم و درنهایت منجر به بهبود استقامت عضلانی در پایین ساق پا می‌شود. همچنین بار روی مفاصل را کاهش می‌دهد.
ایجاد تغییرات در شیب نیز می‌تواند دامنه حرکتی مفاصل و ماهیچه‌ها را تغییر دهد و باعث تسکین درد در شرایطی مانند التهاب فاشیای کف پا (یکی از شایع‌ترین علل درد پاشنه پا) شود. همچنین پیاده روی به عقب می‌تواند یک ورزش مفید برای افراد مبتلا به کمردرد مزمن باشد.
راه رفتن به سمت عقب حتی برای شناسایی، درمان مشکل تعادل و سرعت راه رفتن در افراد مبتلا به بیماری‌های عصبی یا سکته‌های مزمن استفاده شده است.
راه رفتن رو به عقب می‌تواند در حفظ وزن مناسب، موثرتر از راه رفتن معمولی باشد. مصرف انرژی هنگام پیاده روی رو به عقب تقریباً ۴۰ درصد بیشتر از راه رفتن به جلو در شرایط یکسان است.
یک مطالعه، نشان دهنده کاهش چربی بدن در زنانی است که یک برنامه تمرینی شش هفته‌ای دویدن رو به عقب را انجام دادند.
دویدن رو به عقب اغلب به عنوان یک ابزار توانبخشی مورد مطالعه قرار می‌گیرد؛ با این حال این ورزش، قدرت ماهیچه‌های مهم درگیر با صاف کردن زانو را افزایش می‌دهد و این کار نه تنها باعث پیشگیری از آسیب می‌شود، بلکه توانایی ما در تولید قدرت و عملکرد ورزشی را افزایش می‌دهد.
دویدن مداوم رو به عقب باعث کاهش انرژی ما در هنگام دویدن رو به جلو می‌شود. این پیشرفت حتی برای دونده‌های با تجربه و حرفه‌ای نیز مفید است.
اگر راه رفتن به عقب برای شما کار ساده‌ای است و محدودیت محیط نیز به شما اجازه دویدن به عقب را نمی‌دهد، می‌توانید در حین راه رفتن رو به عقب شروع به کشیدن وزنه کنید.
علاوه بر این بار کردن یک وسیله‌ی سورتمه مانند و کشیدن آن به عقب می‌تواند مفید واقع شود و خطر آسیب کمی دارد. راه رفتن رو به عقب با وزنه‌های سبک‌تر نیز می‌تواند سطح مناسبی از مقاومت را در قدرت اندام تحتانی ایجاد کند.
چگونه راه رفتن رو به عقب را شروع کنیم؟
راه رفتن رو به عقب ساده به نظر می‌رسد؛ اما کار راحتی نیست. هنگام پیاده روی رو به عقب ممکن است با موانعی برخورد کنیم؛ زیرا از پشت سر آن‌ها را نمی‌بینیم. بنابراین به منظور حفظ ایمنی بهتر است این کار را از داخل خانه یا یک فضای باز و بدون مانع شروع کنید.
در مقابل میل به انحراف بدن خود و نگاه کردن به شانه‌ها مقاومت کنید. سعی کنید سر و قفسه سینه خود را صاف نگه دارید. هنگامی که در راه رفتن رو به عقب اعتماد به نفس بیشتری پیدا کردید، می‌توانید سرعت خود را افزایش دهید و یا حتی از تردمیل استفاده کنید.
اگر از وزنه استفاده می‌کنید حتما از سبک شروع کنید و به خاطر داشته باشید که در آغاز این فعالیت، یکپارچگی تکنیک خود را به فاصله حداکثر ۲۰ متر محدود کنید.
منبع :sciencealert
