رژیم غذایی تیروئید هاشیموتو؛ نکاتی که باید بدانید

بعضی مکمل‌های غذایی ممکن است به کاهش التهاب و آنتی‌بادی‌های تیروئید در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک کنند. در ضمن افراد مبتلا به این بیماری بیشتر در معرض کمبود برخی مواد مغذی هستند، بنابراین ممکن است مصرف مکمل برای آنها ضروری باشد. مکمل‌های مفید برای این افراد عبارت‌اند از:

• سلنیوم: مطالعات نشان داده‌اند که مصرف ۲۰۰ میکروگرم سلنیوم در روز می‌تواند به کاهش آنتی‌بادی‌های آنتی‌تیروئید پراکسیداز (TPO) و بهبود حال افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک کند.
• روی: روی یا زینک برای عملکرد تیروئید ضروری است. تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف ۳۰ میلی‌گرم از این ماده معدنی در روز در صورت استفاده به‌تنهایی یا در کنار سلنیوم می‌تواند عملکرد تیروئید افراد مبتلا به کم‌کاری تیروئید را بهبود بخشد.
• کورکومین: آزمایش‌های حیوانی و انسانی نشان داده‌اند که این ترکیب قوی ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی ممکن است از تیروئید محافظت کند. به‌علاوه این مکمل به‌طور کلی برای درمان بیماری‌های خودایمنی مؤثر است.
• ویتامین D: در تحقیقات متعددی نشان داده شده است که افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو در مقایسه با دیگران مقدار کمتری از این ویتامین دارند. همچنین این تحقیقات سطوح پایین ویتامین D را با شدت بیماری هاشیموتو مرتبط می‌دانند.
• ویتامین‌های B کمپلکس: افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو معمولا کمبود ویتامین B12 هم دارند. مصرف ویتامین B کمپلکس باکیفیت باعث افزایش سطح B12 و سایر ویتامین‌های مهم گروه B می‌شود.
• منیزیم: کمبود این ماده معدنی با افزایش خطر ابتلا به بیماری هاشیموتو و افزایش آنتی‌بادی تیروئید مرتبط است. در ضمن برطرف‌کردن کمبود منیزیم ممکن است علائم را در افراد مبتلا به بیماری تیروئید بهبود بخشد.
• آهن: افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو بیشتر در معرض ابتلا به کم‌خونی هستند و ممکن است برای رفع کمبود به مکمل‌های آهن نیاز داشته باشند.

مکمل‌های دیگر مانند روغن ماهی، اسید آلفا لیپوئیک و N-استیل سیستئین نیز ممکن است به افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک کنند.

مواد غذایی مفید برای مبتلایان به هاشیموتو

اگر به بیماری هاشیموتو مبتلا هستید، رژیم غذایی غنی از مواد مغذی ممکن است به کاهش شدت علائم و بهبود سلامت کلی بدن شما کمک کند. در رژیم غذایی هاشیموتو سعی کنید این مواد غذایی را بیشتر در برنامه غذایی روزانه خود بگنجانید:

• میوه‌ها: انواع توت، گلابی، سیب، هلو، مرکبات، آناناس، موز.
• سبزیجات غیرنشاسته‌ای: کدوسبز، کنگرفرنگی، گوجه‌فرنگی، مارچوبه، هویج، فلفل، کلم بروکلی، قارچ.
• سبزیجات نشاسته‌ای: سیب‌زمینی شیرین، سیب‌زمینی، نخود، کدوحلوایی.
• چربی‌های سالم: آووکادو، روغن آووکادو، روغن نارگیل، روغن زیتون، تکه‌های نارگیل شیرین‌نشده، ماست پرچرب، ماست نارگیل.
• پروتئین حیوانی: ماهی قزل‌آلا، تخم‌مرغ، ماهی کاد، بوقلمون، میگو، مرغ.
• غلات بدون گلوتن: برنج قهوه‌ای، جو دوسر، کینوآ، ماکارونیِ برنج قهوه‌ای.
• دانه‌ها، مغزها و کره مغزها: بادام هندی، بادام، ماکادمیا، تخمه آفتابگردان، تخمه کدو، کره بادام‌زمینی طبیعی، کره بادام.
• حبوبات: نخود، لوبیا، عدس.
• جایگزین‌های لبنیات (غنی‌شده با کلسیم و یا ویتامین D): شیر نارگیل، ماست نارگیل، شیر بادام، شیر بادام‌هندی، ماست پرچرب بدون شکر، پنیر بز.
• ادویه‌جات، گیاهان معطر و چاشنی‌ها: زردچوبه، ریحان، رزماری، پاپریکا، زعفران، فلفل سیاه، سالسا، تاهینی، عسل، آبلیمو، سرکه سیب.
• نوشیدنی‌ها: آب، چای شیرین‌نشده، آب گازدار.

غذاهایی که باید از مصرف آن اجتناب کنید

حذف یا محدودکردن غذاهای زیر ممکن است به کاهش علائم هاشیموتو و بهبود سلامت کلی بدن شما کمک کند:

• قندها و شیرینی‌ها: نوشابه، نوشیدنی‌های انرژی‌زا، کیک، بستنی، شیرینی، کلوچه، آب‌نبات، غلات شیرین، شکر.
• فست‌فود و غذاهای سرخ‌شده: سیب‌زمینی سرخ‌کرده، هات‌داگ، مرغ‌سوخاری.
• غلات تصفیه‌شده: ماکارونی سفید، نان سفید، تورتیلا با آرد سفید، نان شیرینی.
• غذاهای بسیار فرآوری‌شده و گوشت: غذاهای منجمد، مارگارین، غذاهای نیمه‌آماده، بیکن، سوسیس.
• غلات و غذاهای حاوی گلوتن: گندم، جو، چاودار، کراکر، نان.

برخی از پزشکان پیشنهاد می‌کنند افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو از مصرف سویا و لبنیات نیز اجتناب کنند و گاهی‌ اوقات حتی مصرف بادمجانیان (بادمجان، سیب‌زمینی، فلفل دلمه‌ای و گوجه‌فرنگی) و همه غلات را منع می‌کنند.

این توصیه‌ها ممکن است به بسیاری از افراد کمک کنند، اما مهم است که مواد مختلف را در رژیم غذایی خود امتحان کنید تا بهترین رژیم را برای خودتان پیدا کنید. مشورت با متخصص تغذیه‌ای که در زمینه بیماری‌های خودایمنی مانند بیماری هاشیموتو متخصص باشد هم می‌تواند به شما کمک کند غذاهای مشکل‌ساز را محدود و الگویی غذایی تنظیم کنید که با آن بهترین احساس را داشته باشید.

تغییرات سبک زندگی برای بهبود بیماری

خواب کافی، کاهش استرس و مراقبت از خود برای مبتلایان به بیماری هاشیموتو بسیار مهم است. تکنیک‌های کاهش استرس به کاهش افسردگی و اضطراب، بهبود کیفیت کلی زندگی و کاهش آنتی‌بادی‌های تیروئید در زنان مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک می‌کند.

زمانی که احساس خستگی می‌کنید، حتما به بدنتان استراحت بدهید. علاوه‌ بر این، برای جذب حداکثری داروهای تیروئید باید آنها را حداقل ۳۰ تا ۶۰ دقیقه قبل از صبحانه یا حداقل ۳ تا ۴ ساعت بعد از شام و با معده خالی مصرف کنید.

قهوه و مکمل‌های غذایی با جذب داروهای تیروئید تداخل دارند، بنابراین بهتر است حداقل ۳۰ دقیقه پس از مصرف دارو چیزی جز آب مصرف نکنید.

وقتی برای اولین بار مصرف داروی تیروئید را شروع می‌کنید، ممکن است چند هفته یا بیشتر طول بکشد تا احساس بهتری داشته باشید و نشانه‌های بهبودی را مشاهده کنید. اگر علائم شما در حال بهبود نیست، با پزشک درباره گزینه‌های درمانی دیگر صحبت کنید.

جمع‌بندی

تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی می‌تواند علائم تیروئید هاشیموتو را بهبود چشمگیری ببخشد و سلامت کلی بدن را تقویت کند. با این حال هر فرد مبتلا به بیماری هاشیموتو متفاوت است، بنابراین یافتن رژیم غذایی تیروئید هاشیموتو که متناسب با نیازهای همان فرد باشد، ضروری است.