یکی از ناخوشایندترین بیماری‌های پوستی که بسیاری از افراد از دوران بلوغ با آن درگیر هستند، آکنه و جوش صورت است. به آکنه جوش غرور جوانی نیز می‌گویند. آکنه بر زیبایی پوست و سلامت آن تأثیر می‌گذارد، به همین دلیل افراد برای درمان آن و مراقبت از پوست خود روش‌های مختلف را امتحان می‌کنند. شاید شما هم از روش‌های مختلفی برای درمان آکنه و درمان جوش صورت خود استفاده کرده باشید، اما آیا تاکنون سیر را امتحان کرده‌اید؟ در این مقاله به معرفی روش های درمان جوش صورت با سیر با ۶ روش خانگی ساده و کاربردی می‌پردازیم.
مختصری درباره‌ی آکنه
آکنه نوعی بیماری پوستی است که در آن برآمدگی‌هایی به‌شکل کورک یا جوش چرکی روی پوست ظاهر می‌شود. آکنه خود نوعی از جوش است. این جوش ها همان فولیکول‌های مو هستند که تحریک شده‌اند و التهاب پیدا کرده‌اند. معمولا آکنه روی صورت، پشت، گردن یا شانه‌ها ظاهر می‌شود. آکنه هنگامی اتفاق می‌افتد که منافذ پوست توسط سلول‌های مرده‌ی پوست، چربی (سبیوم) یا باکتری‌ها مسدود شوند. احتمال ابتلا به آکنه در هر سنی وجود دارد، اما به‌طور کل این مشکل در دوران بلوغ شایع‌تر است. عوامل زیر نیز نقش مهمی در ایجاد آکنه ایفا می‌کنند:
- بیماری‌ها
- استرس
- برخی از داروها
- تغییرات هورمونی
- تعریق زیاد
- محصولات مراقبت از پوست و مو
- عدم رعایت بهداشت
درست است که در برخی موارد نمی‌توان از آکنه جلوگیری کرد، اما رعایت چند نکته تا حدودی از بروز آکنه پیشگیری می‌کند:
- شستن پوست به‌شکل منظم، به‌ویژه پس از تعریق شدید
- استفاده از لوازم آرایشی بدون چربی
- عدم استفاده از لوسیون‌های چرب روی پوست مستعد آکنه
- متوقف کردن داروهایی که سبب بروز آکنه می‌شوند (با نظر پزشک)
- استفاده از درمان‌های طبیعی مانند سیر
چرا سیر برای از بین بردن جوش صورت و آکنه مفید است؟
قرن‌هاست که سیر به‌عنوان مرهمی طبیعی شناخته می‌شود. مطالعات متعددی نشان داده‌اند که سیر می‌تواند برای درمان انواع بیماری‌ها مفید باشد.
سیر حاوی مقادیر زیادی آلیسین (Allysine) است که آن را تبدیل به یک ضدباکتری، ضدقارچ، ضدویروس و ضدعفونی‌کننده‌ی طبیعی کرده است. آلیسین به از بین بردن باکتری‌های به‌وجودآورنده‌ی آکنه کمک می‌کند. این ماده به کاهش التهاب و تورم کمک می‌کند و جریان خون را بهبود می‌بخشد. اثرات مفید این ماده، سبب می‌شود که پوست مواد مغذی بیشتری را دریافت کند. سیر همچنین حاوی تیوسولفینات است که خواص ضدمیکروبی دارد. بسیاری از افراد بر این باورند که استفاده‌ی منظم از سیر، موجب روشن شدن پوست می‌شود.
سیر سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی همچون ویتامین C، ویتامین b6، سلنیم، مس و روی (برای کنترل چربی‌ها) است که برای مقابله با آکنه مؤثر هستند. براساسِ مطالعات، سیر می‌تواند روی بیماری‌هایی مانند سرطان، پسوریازیس و همچنین بهبود زخم تأثیر مثبت داشته باشد. مطالعات دیگری نشان داده‌اند که سیر خواص ضدالتهابی دارد. تمامی این ویژگی‌ها در از بین بردنِ التهاب آکنه مفید هستند.
روش های درمان آکنه با سیر
در یکی از مطالعات انجام‌شده درمورد تأثیرگذاری سیر در بهبود مشکلات پوستی، سیر به چهار شکل زیر مورد استفاده قرار گرفت:
- آبِ سیر خام
- آبِ سیر پخته
- پودر سیر خشک‌شده
- عصاره‌ی سیر
۱. حبه‌های سیر برای درمان موضعی
توجه: به‌محض احساس سوزش یا خارش پوست، بلافاصله سیر را از روی پوست‌تان پاک کنید و پوست را بشویید.
- ۳ تا ۴ حبه سیر را به‌صورت پوره درآورید؛
- آن را مستقیما روی ناحیه‌ی موردنظر قرار دهید؛
- چند دقیقه صبر کنید؛
- با آب بشویید؛
- با ملایمت پوست‌تان را خشک کنید.
خوردن حبه‌های سیر
- حبه‌های سیر را خرد کنید؛
- تکه‌های سیر را به وعده‌های غذایی بیفزایید و میل کنید.
۲. سیر و آب
اگر احساس می‌کنید که استفاده‌ی موضعی از سیر پوست‌تان را اذیت می‌کند، آن را با آب رقیق کنید.
- ۲ حبه سیر تازه را خرد کنید؛
- با ۱ قاشق غذاخوری آب یا گلاب مخلوط کنید؛
- مخلوط را روی ناحیه‌ی موردنظر قرار دهید؛
- چند دقیقه صبر کنید؛
- با آب شست‌وشو دهید؛
- به‌آرامی پوست‌تان را خشک کنید.
آب سیر خام
- ۵ حبه سیر را رنده و له کنید؛
- اجازه بدهید خمیر ۱۰ دقیقه استراحت کند؛
- به کمک پارچه‌‌ای نازک آب آن را بگیرید؛
- آب سیر را در ناحیه‌ی موردنظر قرار دهید؛
- بگذارید ۱۰ دقیقه بماند؛
- ناحیه را با آب بشویید.
۳. درمان موضعی با ماست و سیر
این روش موجب لایه برداری پوست می‌شود و سلول‌های مرده‌ی پوست را از بین می‌برد.
- ۴ حبه سیر را به‌شکل پوره درآورید و با ۱ قاشق غذاخوری ماست ترکیب کنید؛
- مخلوط را روی پوست خشک و تمیز بمالید؛
- آن را روی پوست ماساژ دهید و بگذارید چند دقیقه بماند؛
- موضع را با آب شست‌وشو دهید.
ماست و سیر به‌صورت خوراکی یا موضعی
- ۳ یا ۴ حبه سیر را به‌شکل پوره درآورید و با ۲ قاشق غذاخوری ماست و نصف قاشق چای‌خوری عسل مخلوط کنید؛
- می‌توانید این مخلوط را به‌صورت خوراکی یا ماسک استفاده کنید؛
- بگذارید ماسک به‌مدت ۲۰ دقیقه روی پوست بماند؛
- سپس موضع را با آب بشویید.
۴. درمان موضعی با سیر و عسل مانوکا
عسل مانوکا از شیره‌ی درخت مانوکا که بومی کشورهای استرالیا و نیوزیلند است، به دست می‌آید.
- آبِ ۳ تا ۴ حبه سیر را بگیرید (همان‌طور که در بالا آموزش داده شد)؛
- این آب را با ۱ قاشق چای‌خوری عسل مانوکا مخلوط کنید و در صورت تمایل یک‌چهارم قاشق چای‌خوری پودر زردچوبه به آن اضافه کنید؛
- مخلوط را به‌مدت ۲۰ دقیقه روی محل موردنظر قرار دهید؛
- با آب بشویید.
۵. درمان موضعی با سیر و آلوئه‌ورا
- ۲ تا ۳ حبه سیر را له کنید و با نصف فنجان آب مخلوط نمایید؛
- مخلوط را به‌مدت ۵ دقیقه کنار بگذارید؛
- پس از ۵ دقیقه آن را با ۱ قاشق چای‌خوری ژل آلوئه‌ورا مخلوط کنید؛
- مخلوط را تا خشک شدن کامل روی پوست نگه دارید؛
- سپس با آب بشویید.
برای دریافت نتایج بهتر، درمان موردنظر خود را به‌صورت روزانه و منظم دنبال کنید.
درمان جوش صورت با سیر
جوش های صورت یکی از نتایج آکنه هستند، به همین دلیل روش های درمان آکنه به کمک سیر روی آنها نیز تأثیرگذار است.
۶. درمان جوش صورت با سیر و سرکه سیب
- ۱ قاشق سرکه سیب را با ۱ قاشق آب مخلوط کنید؛
- ۵ حبه سیر رنده‌شده را به‌مدت ۱۰ دقیقه بخیسانید؛
- با استفاده از پارچه‌‌ای نازک آب آن را بگیرید؛
- آب سیر را با محلول آب و سرکه ترکیب کنید؛
- مخلوط را با پنبه یا گوش‌پاک‌کن به‌آرامی و به‌صورت ضربه‌ای روی جوش‌ها بمالید؛
- بگذارید ۱۰ دقیقه بماند؛
- با آب بشویید.
موارد احتیاطی
این روش‌های درمان آکنه می‌تواند دارای عوارض جانبی موضعی باشد. طبق یکی از مطالعات انجام‌شده، درمان آکنه با سیر می‌تواند عوارض زیر را به‌دنبال داشته باشد:
- تحریک یا خارش پوست
- واکنش‌های آلرژیک
- درماتیت زوستری‌فرم ((zosteriform) که دسته‌ای از ضایعات پوستی است)
- کهیر یا اورتیکاریا (تورم و قرمزی پوست)
- تاول
نکات مهم
با اینکه شواهد علمی کافی برای اثبات تأثیر سیر در درمان آکنه وجود ندارد، اما برخی به‌شدت آن را مفید می‌دانند. بیشتر این روش‌های درمانی به‌صورت موضعی یا خوراکی هستند. برای اطمینان بیشتر، قبل از مصرف سیر با هدف درمان جوش با پزشک‌تان مشورت کنید. اگر پزشک لوسیون یا درمان‌های موضعی دیگری را برای درمان آکنه‌ی شما تجویز کرده است، حتما باید با او مشورت کنید. ترکیب داروهای پزشک با درمان‌های خانگی می‌تواند موجب بروز عوارض پوستی شدید یا کاهش تأثیر درمان‌ها شود.
