خال گوشتی چیست و چگونه درمان می‌شود؟

همان‌طور که گفتیم خال‌های گوشتی معمولا بی‌خطر هستند و به خاطر زیبایی بیشتر، برای برداشتن آنها اقدام می‌شود.

خال‌های بزرگ به‌ویژه مواردی که پیوسته تحریک می‌شوند (به وسیلهٔ لباس، زیورآلات و…)، ممکن است به دلیل ایجاد خارش، برداشته شوند.

برداشتن خال های بزرگ از پوست صورت یا دیگر قسمت‌ها، اصلاح را ساده‌تر می‌کند.

جراحی

برای حذف خال گوشتی، روش‌های جراحی زیر استفاده می‌شود:

• سوزاندن: خال با استفاده از الکترولیز سوزانده می‌شود.
• کرایوتراپی: خال با استفاده از نیتروژن مایع فریز می‌شود و می‌افتد.
• لیگاسیون یا بستن رگ: در این روش خون‌رسانی به خال مختل می‌شود.
• برش: خال با چاقوی جراحی بریده و جدا می‌شود.

روش‌های درمان جراحی باید توسط متخصص پوست یا فردی که آموزش‌های لازم را دیده است، انجام شود.

ممکن است لازم باشد خال‌های روی پلک‌ها به‌ویژه در مواردی که نزدیک به مژه‌ها هستند، توسط متخصص چشم برداشته شوند.

به دلیل احتمال خون‌ریزی و عفونت توصیه می‌شود خودتان شخصا برای بریدن یا قطع کردن خال گوشتی اقدام نکنید.

درمان‌های بدون نسخه

برخی داروهای بدون نسخه به حذف خال‌های گوشتی کمک می‌کنند. این داروها، خال را فریز می‌کند و باعث می‌شود پس از ۷ تا ۱۰ روز خال بیفتد. هرچند ممکن است بتوانید این داروها را به‌شکل آنلاین بخرید، توصیه می‌شود حضوری خرید کنید و از داروساز یا کارشناس، راهنمایی‌های لازم را بگیرید.

تاکنون ثابت نشده است که برداشتن خال‌های گوشتی باعث افزایش بروز آن می‌شود.

دلایل بروز خال گوشتی

به‌طور دقیق مشخص نیست، چرا خال گوشتی ایجاد می‌شود اما این احتمال وجود دارد که با گیر کردن خوشه‌های کلاژن و رگ‌های خونی در تکه‌ای ضخیم‌تر از پوست، خال گوشتی شکل بگیرد.

چون خال گوشتی بیشتر در قسمت‌هایی از پوست دیده می‌شود که چروک می‌شوند یا تا می‌خورد، ممکن است دلیل بروز آن تماس و اصطکاک پوست روی پوست باشد.

به نظر می‌رسد برخی افراد به‌شکل ارثی، بیشتر مستعد بروز خال گوشتی دارند.

میزان بروز خال گوشتی در زنان و مردان یکسان است؛ هرچند در دوران بارداری، در افرادی که اضافه وزن دارند و در مبتلایان به دیابت بیشتر بروز پیدا می‌کند.

هایپرانسولینمی در بروز خال گوشتی مؤثر است. هایپرانسولینمی وضعیتی‌ست که جریان خون دارای انسولین بیش از اندازه است.

عوامل مؤثر در بروز خال گوشتی

احتمال بروز خال گوشتی در شرایط زیر بیشتر است:

• افراد چاق و دارای اضافه وزن؛
• مبتلایان به دیابت؛
• زنان باردار؛ احتمالا به دلیل تغییرات هورمونی و سطح بالای هورمون‌های رشد؛
• مبتلایان به انواعی از ویروس پاپیلومای انسانی؛
• افرادی که دچار عدم توازن هورمون‌های جنسی هستند، به‌ویژه تغییر در سطح استروژن و پروژسترون؛
• افرادی که اعضای نزدیک خانواده‌شان دارای خال گوشتی هستند.

پژوهش‌ها نشان داده‌اند که احتمال بروز خال گوشتی همراه با موارد زیر بیشتر است:

• چاقی؛
• دیس‌لیپیدمی (dyslipidemia)؛
• فشار خون بالا.

بروز خال گوشتی همچنین با مقاومت به انسولین، پروتئین واکنشی C با حساسیت بالا که یکی از نشانگر‌های تورم است، ارتباط دارد.

خال گوشتی ممکن است نشانهٔ خارجی مشکلاتی مانند افزایش خطر مقاومت به انسولین، سختی سرخ‌رگ‌ها و بیماری‌های قلبی‌عروقی باشد.

خال گوشتی ممکن است خیلی به‌ندرت با عوامل زیر در ارتباط باشد:

• سندروم برت هاگ دوب (Birt-Hogg-Dubé)
• سندروم تخمدان پلی‌کیستیک