مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که تماس ظروف ساییده شده یا ترک خورده تفلون با غذا، می‌تواند ذرات سمی را آزاد کرده و باعث به خطر افتادن سلامتی شود.
ظروف و قابلمه‌های نچسب که پوششی از تفلون دارند، هنگام استفاده و شستشو به مرور زمان پوشش خود را از دست می‌دهند و این مسئله می‌تواند حین استفاده از آنها در پختوپز مشکل‌ساز شود. البته تعیین مقدار پلاستیک آزاد شده طی این فرآیند، چندان آسان نیست.
پژوهشی جدید با بررسی میکروپلاستیک‌ها (ذرات کوچک‌تر از 5 میلی‌متر) و نانوپلاستیک‌ها (میلیون‌ها برابر کوچک‌تر) به این نتیجه رسیده که احتمالا در مرور زمان با تعداد زیادی از ذرات پلاستیکی مواجه می‌شویم. یونونگ تانگ، مهندس مکانیک و مواد دانشگاه فلیندرز استرالیا در این باره گفت:
نتایج به دست آمده به ما هشدار می‌دهند که برای جلوگیری از آلودگی‌های غذایی، باید در انتخاب و استفاده از ظروف پختوپز دقت کنیم.
محققان در این مطالعه، از «تکنیک تصویربرداری رامان» برای بررسی میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌های موجود بر روی پوشش ظروف تفلون استفاده کردند. آنها با استفاده از الگوریتم‌های اختصاصی برای محاسبه این موضوع، میزان آزاد شدن این پوشش و ورود به غذا را مورد بررسی قرار دادند.
پژوهشگران ظروف تفلون آشپزخانه را به تکه‌های کوچکی تقسیم کردند و برای اینکه فرآیند پختوپز را شبیه‌سازی کنند، کفگیرهایی از جنس‌های مختلف مانند فولاد ضدزنگ، پلاستیک و چوب را به روش پخت عادی غذا برای مدت زمان مشخصی روی آنها حرکت دادند. طبق اعداد به دست آمده، تنها در 30 دقیقه اول پخت، پوشش شکسته تفلون می‌تواند باعث آزادسازی 2/3 میلیون ذره ریز در حین پخت غذا شود.
تفلون (پلی‌تترافلوئورو اتیلن) به خانواده‌ای از مواد شیمیایی به نام «مواد شیمیایی جاودانه» تعلق دارد که تا مدت بسیار زیادی در محیط باقی می‌ماند. لازم به ذکر است که پرفلوئوروآلکیل و پلی‌فلوئوروآلکیل‌ها (PFAS) معمولا با مشکلات مختلف سلامتی مرتبط هستند. چانگ فنگ، دانشمند مهندس مواد در دانشگاه نیوکاسل استرالیا گفت:
با توجه به این واقعیت که PFAS نگرانی بزرگی محسوب می‌شود، ذرات ریز تفلون در غذا ممکن است یکی از موارد تهدیدآمیز برای سلامتی باشد.
در حالی‌که هنوز مشخص نیست تا چه حد آزاد شدن میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها از ظروف تفلون شایع و خطرناک است، محققان خواستار بررسی‌های بیشتر درباره اثرات آلودگی احتمالی این ذرات در حین پختوپز هستند. در این میان، یک راهکار می‌تواند کنار گذاشتن قابلمه‌ها و تابه‌های کهنه‌ای باشند که مدت‌هاست از آنها استفاده می‌کنیم. هم‌چنین پوشش تفلون ظروف باید به گونه‌ای ساخته شود که در برابر خراش هنگام شست‌وشو مقاوم‌تر باشد.
تانگ در پایان افزود:
با توجه به اینکه تفلون به خانواده PFAS تعلق دارد، انجام پژوهش‌های بیشتر برای بررسی خطرات ناشی از آزادسازی میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها حائز اهمیت است.
منبع :Sciencealert
