جزایر قناری کجاست؛ ۱۶ جاذبه گردشگری بهشت اروپا

بهتر است گشت‌وگذارتان در این پارک را از «اِل پورتیلو» (El Portillo) شروع کنید. موزه‌ی کوچکی که اینجاست شما را با نحوه‌ی شکل‌گیری آتش‌فشان‌ها و اطلاعاتی از این‌ دست آشنا خواهد کرد. در بیرون از این مرکز مسیری هست که از میان یک باغ گیاه‌شناسی می‌گذرد. تمام گیاهان این باغ برچسب راهنما دارند تا بتوانید پیشاپیش درمورد گیاهان بومی موجود در پارک اطلاعات کسب کنید.

برای اینکه دهانه‌ی آتش‌فشان «تِیده» را ببینید، می‌توانید تله‌کابین «تِلِفِریکو» (Teleférico) را سوار شوید که از فراز مخروط «تِیده» می‌گذرد. این مخروط قله‌ی آتش‌فشانی جدیدتری است که پس از فروریزش قله‌ی اصلی در بالای دهانه‌ فراخ کوه شکل گرفت. از تله‌کابین هم منظره‌ی جالبی است، اما تجربه‌ی بازدید از این محل وقتی پیاده باشید، چیز دیگری است، چرا که می‌توانید سنگ‌ها و گذازه‌ها را از نزدیک ببینید. در طول مسیر توقف‌گاه‌های نشانه‌گذاری شده‌ای هم وجود دارند که به انگلیسی درمورد پوشش گیاهی حیات جانوری منطقه توضیح می‌دهند.

۲. پارک ملی تیمانفایا، لانزاروته

«لانزاروته» (Lanzarote) در سال‌های ۱۷۳۰ تا ۱۷۳۶ فوران‌های آتش‌فشانی فاجعه‌باری را تجربه کرد. مجموع فوران‌های این هفت سال، ۱۱ روستا را در خود مدفون کرد و جمعیت زیادی را از خانه و کاشانه‌شان راند. پس از توقف این فوران‌ها کشاورزان به جزیره بازگشتند و راهکارهای خلاقانه‌ای برای کشت‌ و زرع در زمین‌های پوشیده از خاکستر ابداع کردند.

مناظر آتش‌فشانی پارک ملی «تیمانفایا» (Timanfaya) در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند. تا نبینید باورتان نمی‌شود: مناطق وسیعی پوشیده از گدازه‌های سفت‌شده‌ای که شکاف برداشته‌اند و زیرشان هنوز مواد مذاب آتش‌فشانی در حرکت است! برای اینکه بفهمید زمین اینجا چقدر گرم است، حتما سری به «ایزلوته دِ هیلاریو» (Islote de Hilario) بزنید. در این مرکز با چند آزمایش ساده دمای بالای زمین را نشان‌تان خواهند داد. برای مثال جنگل‌دار مقداری شاخ‌وبرگ خشک را داخل سوراخی در زمین می‌اندازد که فورا آتش می‌گیرد یا مقداری آب داخل سوراخی در زمین می‌ریزد و آب به‌صورت جهشی از بخار برمی‌گردد. رستورانی هم هست که برای‌تان مرغ گریل‌شده با حرارت آتش‌فشان سِرو می‌کند. سایر عجایب آتش‌فشانی این پارک عبارت‌اند از دهانه‌ی فروریخته‌ای که ساحلی خلیجی ایجاد کرده است و در آنجا سنگ‌های نیمه‌قیمتی پیدا می‌شوند، غارهای دریایی‌ای که به‌ خاطر مجاری آتش‌فشانی شکل گرفته‌اند و تل‌های قرمز خاکسترهای آتش‌فشانی.

۳. سواحل گرن کاناریا

کرانه‌ی جنوبی «گِرَن کاناریا» (Gran Canaria) دارای ردیفی زیبا از سواحل شن‌ طلایی است. بین «پلایا دِ سَن آگوستین» (Playa de San Agustin) در غرب و «پورتو دِ مورگان» (Puerto de Mogán) تا شرق شش تفرجگاه ساحلی آفتاب‌خیز وجود دارد که بزرگ‌ترین‌شان «ماسپالوماس» (Maspalomas) است. «ماسپالوماس» جزو محبوب‌ترین سواحل «گِرَن کاناریا» است و با آن چترهای آفتاب‌گیر رنگی، پیاده‌راه پشت آفتاب‌گیرها و صف رستوران‌ها و کافه‌ها جلوه‌ای بسیار سرزنده دارد. «کلا ماسپالوماس» در هر ساعتی از شبانه‌روز یکی از سرزنده‌ترین سواحل اینجاست. در انتهای یک سمت ساحل محوطه‌ی محافظت‌شده‌ای پر از تپه‌های شنی وجود دارد که لایه‌لایه به‌طرف ساحل کشیده شده‌اند. این تپه‌های شنی گاهی ارتفاع‌شان به ۱۲ متر هم می‌رسد و پیوسته بر اثر وزش باد و آب شکل جدیدی به‌ خود می‌گیرند. ساعت‌ها می‌توانید در میان شن‌ها قدم بزنید و از زیبایی اعجاب‌انگیزشان سرمست شوید. اما اگر فراز و فرود این تپه‌های شنی را سوار بر شتر طی کنید، قطعا هیجانی‌تر خواهد بود.

در «لاس پالماس» (Las Palmas) مرکز «گِرَن کاناریا» نیز سواحل فوق‌العاده‌ای وجود دارد. «پلایا لاس کانتِراس» (Playa Las Canteras) ساحل شنی وسیعی است که به‌ خاطر وجود موج‌شکن‌هایی که صخره‌های آتش‌فشانی ایجاد کرده‌اند آب آرامی دارد. در قسمتی از ساحل امکان غواصی هم مهیاست. ساحل کوچک «لا پلایا جینامار» (La Playa Jinámar) نیز هست که شن‌های تیره و امواج ملایمی دارد. این ساحل به‌خاطر آب گرم و زلالش جزو مناطق محبوب غواصی به‌شمار می‌آید.

اگر به دنیای زیر آب علاقه‌مندید، از پارک زیرآبی «آریناگا» (Arinaga) واقع در شمال «پلایا دِ سَن آگوستین» نیز دیدن کنید. در سواحل «ماسپالوماس»، «پلایا اینگِلز» (Playa Ingles) و چند ساحل دیگر جزیره نیز آموزشگاه‌های غواصی مستقرند و می‌توانید به امکانات ورزش‌های آبی همچون قایق‌رانی بادبانی و بادموج‌سواری نیز دسترسی داشته باشید.

۴. آثار سزار مانریک، لانزاروته

«سِزار مانریک» (Cesar Manrique) هنرمند و معمار برجسته‌ی لانزاروته‌ای است که به دلیل تلاش ویژه‌اش برای حفظ چهره‌ی بومی «لانزاروته» درمیان مردم جزیره شهرت دارد. «مانریک» پس از یک دوره موفقیت هنری در نیویورک در سال ۱۹۶۸ به «لانزاروته» برگشت و پویشی راه‌اندازی کرد تا «لانزاروته» را از دست پروژه‌هایی که به‌ قصد توسعه‌ی گردشگری تیشه به ریشه‌ی چهره‌ی اصیل نقاطی همچون «لانزاروته» می‌زدند، نجات دهد. او در عوض مجموعه‌ای از سازه‌هایی را طراحی و اجرا کرد که در عین حفظ مناظر طبیعی جزیره، توانسته‌اند برای گردشگران جذابیتی نو داشته باشند.

ازجمله‌ی این آثار می‌توان به منزل باشکوه خود «مانریک» اشاره کرد. این بنای دیدنی داخل مجموعه‌ای از حباب‌های زیرزمینیِ ایجاد شده توسط جریان‌های گدازه‌ای ساخته شده و به‌اسم «تارو دِ تاهیچه» معروف است. سایر آثار «مانریک» عبارتند از «خَمِئوز دِ لاگوآ»، (مجموعه‌ای شامل سالن اجتماعات، استخر شنا و رستورانی که داخل یک حباب آتش‌فشانی عظیم ساخته‌ شده‌اند)، «مونومِنتو آل کامپِسینو»، (شامل یک مجسمه‌ی مدرن و همچنین یک گالری صنایع‌دستی)، «میرادور دِل ریو»، (منطقه‌ای طراحی‌ شده در بالای صخره‌ای مرتفع که از آنجا کرانه‌ی شمالی دریا با منظره‌ای شگفت‌انگیز پیداست) و «خَردین دِ کاکتوس»، (این باغ کاکتوسی در گذشته معدن سنگ بوده). «مانریک» همچنین قلعه‌ی بلااستفاده‌‌ای را در «آرِسیفه» با تغییر کاربری تبدیل به موزه‌ی بین‌المللی هنرهای معاصر کرد. هتل فوق‌العاده‌ زیبای «سالیناس» در «کوستا تِگیسه» نیز طراحی «مانریک» است. این هنرمند برجسته اسباب‌بازی‌های بادی غول‌پیکری هم ساخته است که در واقع مجسمه‌های متحرکی هستند که در تقاطع جاده‌های جزیره قرار دارند.

اما مهم‌تر از همه‌ی این یادگارها، «مانریک» توانست به مردم «لانزاروته» به‌خاطر مناظر بکر و سنت‌های منحصربه‌فردی که در سرزمین‌شان داشتند، حسی سرشار از غرور هدیه دهد.

۵. سواحل تنریفه

سواحل افسانه‌ای «تِنِریفه» در کرانه‌ی جنوبی آفتاب‌خیز این جزیره قرار دارند که از بین‌شان «پلایا دِ لاس ویستاس» و «پلایا دِل دوکه» که از «آدِخه» تا غرب جزیره گسترده‌اند، جزو توسعه‌یافته‌ترین‌ سواحل منطقه محسوب می‌شوند و از اقامتگاه‌ها و تفریحگاه‌های متنوعی برخوردارند. در «پلایا دِل دوکه» مغازه‌های خیلی شیکی وجود دارند و امکان تفریحاتی نظیر گُلف، بادموج‌سواری و جت‌اسکی نیز مهیا شده است. سواحل این قسمت از جزیره در نهایت به سواحل اعجاب‌انگیز «پورتو دِ سانتیاگو» و «لوس گیگانتِس» ختم می‌شوند که زیر مجموعه‌ای از صخره‌های مرتفع جای دارند.

سواحل طبیعی کوچک‌تری نیز در سمت شرقی شهر «لوس کریستیانوس» واقع‌اند و شن‌های نسبتا تیره‌تری دارند. از جمله‌ سواحل زیبای این منطقه از جزیره می‌توان به «اِل مِدانو» اشاره کرد که البته برای حمام‌ آفتاب و شنا زیادی باد دارد، اما برای موج‌سواری به‌عنوان یکی از برترین سواحل دنیا شناخته می‌شود. به‌ سمت غرب نیز سواحل کوچک، اما خوش‌منظره‌ی «پلایا سانتیاگو» و «پلایا دِل لا آرِنا» واقع‌اند که مناظر صخره‌ای و پارک‌های سرسبزی دارند. منطقه‌ی تفریحی «آدِخه» هم هست که از لحاظ امکانات سطح بالا و تفریحات آبی چیزی کم ندارد. اما شاید بهترین ساحل این منطقه برای تفریحات خانوادگی، «پلایا دِ لاس تِرِسیتاس» باشد که شن‌های نرم و طلایی آن را از آفریقای شمالی وارد کرده‌اند. در این ساحل صخره‌های مرجانی مصنوعی کار گذاشته‌ شده است و چون از موج‌های سنگین سایر سواحل اینجا خبری نیست، برای شناگران و بازی بچه‌ها جای مناسب‌تری است.

۶. سواحل فوئرتونتورا

کیلومترها سواحل «فوئِرتِوِنتورا» تقریبا خالی و خلوت‌اند و حتی آن‌ دسته از سواحلی که از لحاظ زیرساخت‌های گردشگری جزو توسعه‌یافته‌ترین مناطق جزیره محسوب می‌شوند، نیز شلوغ نیستند. سواحل شمال‌شرقی این جزیره بادی هستند و سواحل شمالی نیز موج‌های سنگینی دارند. اما «کورالِخو» یکی از دیدنی‌ترین نقاط اینجاست. این بندر ماهیگیری در کرانه‌ی شمالی جزیره قرار دارد و جزو مراکز موج‌سواری است. آموزشگاه‌های موج‌سواری متعددی در «کورالِخو» مستقرند و نشان از فرهنگ غنی ورزش‌های آبی در این منطقه دارند. ساحل زیبای «پلایا اِل پوزو» را نیز با انواع تفریحات آبی و مناظر بی‌نظیرش نباید از قلم انداخت.

اما محبوب‌ترین ساحل «فوئِرتِوِنتورا» را می‌توان «پلایا سوتاوِنتو» دانست که برای علاقه‌مندان به مناظر ساحلی دست‌ کمی از بهشت ندارد. این ساحل معروف کل کرانه‌ی جنوبی شبه‌جزیره‌ی «خاندیا» را در نوک جنوبی جزیره شامل می‌شود. فقط کافی است، جایی را در امتداد ۳۰ کیلومتری این ساحل شن‌طلایی انتخاب کنید و از آب‌های فیروزه‌ای‌ دریا نهایت لذت را ببرید. در واقع همین گستردگی و خلوتی سواحل باز اینجاست که گردشگران را شیفته‌ می‌کند.

۷. سانتا کروز د تنریفه

«سانتا کروز دِ تِنِریفه» مرکز جزیره‌ی «تِنِریفه» و شهری سرزنده و سرشار از جاذبه‌های معماری است. از جمله بناهای زبانزد شهر می‌توان به «اودیتوریو دِ تِنِریفه» اشاره کرد. این اپراخانه و سالن کنسرت با چشم‌انداز دریا طراحی «سانتیاگو کالاتراوا»، معمار برجسته‌ی اسپانیایی، است و اجراهای مطرح جهانی زیادی را به خود دیده است. دیگر جاذبه‌ی فرهنگی «سانتا کروز» موزه‌ی هنرهای زیباست که مجموعه‌ی نفیسی از آثار نقاشی را به‌ نمایش گذاشته است. موزه‌‌ی طبیعت و مرد هم موزه‌ی جالبی است که پیشینه‌ی مردم بومی «تِنِریفه» قبل از ورود مهاجران اروپایی و تاریخ آتش‌فشانی جزیره را روایت می‌کند. اگر از این موزه بازدید کردید، در همان نزدیکی به «مِرکادو دِ نوئِسترا سِنیورا دِ اَفریکا» (Mercado de Nuestra Señora de Africa) نیز بروید و گشتی در غرفه‌های خرید بزنید. خلاصه اینکه در «سانتا کروز» می‌توانند گزینه‌های زیادی برای خرید داشته باشید. ضمنا کارناوال سالانه‌ی جزایر قناری نیز در اینجا برگزار می‌شود که پر از جلوه‌های شاد و رنگی است.

۸. لاس پالماس د گرن کاناریا

«لاس پالماس دِ گِرَن کاناریا» شهر ساحلی آفتاب‌خیزی است که قدمت آن به قرن پانزدهم می‌رسد. این شهر تاریخی در سال ۱۴۷۸ بنا شد و نخستین پایگاه استعماری اسپانیا در گستره‌ی غربی کشور به‌سمت «نیو وُرلد» به‌سمت نیمکره‌ی غربی زمین خصوصا خاک آمریکا، بود. کلیسای قرن شانزدهمی «سانتا آنا» (Santa Ana) یکی از دیدنی‌ترین بناهای قدیمی اینجاست که داخل آن به‌ سبک گوتیک و با ستون‌های عجیب نخل‌شکل طراحی شده است. در سمت جنوبی بنا موزه‌ی «دیوسِسان» (Diocesan) قرار دارد که مجموعه‌ی نفیسی از آثار هنری مذهبی و طلاکاری و نقره‌کاری در آن یافت می‌شوند. بازدید از مجموعه‌ی باستان‌شناسی و قوم‌نگاری موزه‌ی جزایر قناری نیز پیشنهاد می‌شود. این موزه درواقع فرهنگ مردم جزیره در دوران پیش از فتوحات اسپانیا در غرب را روایت می‌کند.

از دیگر دیدنی‌های تاریخی «لاس پالماس دِ گِرَن کاناریا» می‌توان به «کاسا دِ کولون» (Casa de Colon) اشاره کرد که اقامتگاه نخستین فرمانداران جزیره بود و حتی گفته می‌شود که کریستف کلمب نیز در مسیرش به‌ سمت آمریکا توقفی در اینجا داشته است. در موزه‌ی اینجا می‌توانید با اکتشافات این دریانورد معروف آشنا شوید. خود خانه نمونه‌ای از معماری‌های قناریایی است و با آن تراس چوبی، پاسیوی قشنگ و درگاهی عظیمش جلوه‌ای دیدنی دارد. موزه‌ی «نِستور» ازجمله مراکز فرهنگی دیگری است که به‌ویژه به اهالی هنر پیشنهاد می‌شود. در این موزه آثار هنری «نِستور مارتین-فِرناندِز دِ لا توره» (Néstor Martín-Fernández de la Torre)، یکی از شناخته‌شده‌ترین نقاشان نمادگرای اسپانیا، به‌ نمایش گذاشته شده‌ است. این آثار نقاشی‌های پرتره و منظره و نیز طراحی‌ها و اسکیس‌های این هنرمند بزرگ را شامل می‌شوند. موزه‌ی «نِستور» بخشی از «پوئِبلو کاناریو»، دهکده‌ی قناری، است که به‌سبک نئو-قناریایی ساخته شده است. علاوه‌بر همه‌ی اینها حیف است در «لاس پالماس» باشید و باغ‌های گیاه‌شناسی «گِرَن کاناریا» را نبینید. این باغ‌ها در دره‌ای خوش‌منظره واقع‌اند و با انبوهی از گیاهان بومی منطقه پر شده‌اند.

۹. پارک لورو، تنریفه

پارک حیات‌وحش «لورو» (Loro) از جمله محبوب‌ترین جاذبه‌های گردشگری جزایر قناری است که در خارج از شهر «پورتو دِ لا کروز» قرار دارد. این پارک حفاظت‌شده، محل نگهداری یکی از بزرگ‌ترین کلکسیون‌های طوطی در جهان است و دلفیناریوم بزرگی هم دارد. در این پارک آکواریوم عظیمی نیز تعبیه شده است که دارای تونل زیرآبی است و می‌توانید کوسه‌ها و سایر موجودات دریایی را شناکنان در بالای سرتان ببینید. سایر دیدنی‌های این پارک تفریحی عبارتند از غار خفاش، جنگل گوریل، زیست‌بوم پنگوئن‌ها و مجموعه‌ی هیجان‌انگیزی از حیواناتی همچون ببر و کورکودیل.

۱۰. سن کریستوبال د لا لاگونا، تنریفه

این شهر استعماری دل‌فریب به‌خاطر جاذبه‌های فرهنگی بی‌نظیرش در فهرست میراث جهانی یونسکو به‌ثبت رسیده است. «سَن کریستوبال دِ لا لاگونا» (San Cristobal de la Laguna) که به‌اسم «لا گونا» نیز شناخته می‌شود، در گذشته پایتخت کل جزایر قناری بود. ازجمله بناهای دیدنی این شهر تاریخی عبارتند از کلیساهای رنسانسی و نئوکلاسیکی و عمارت‌های باشکوهی که توسط ثروتمندان قرن‌های هفدهم و هجدهم ساخته شده‌اند. نمونه‌هایی از سبک معماری مودِخار را نیز می‌توانید در کلیسای قرن پانزدهمی «ایگلِسیا دِ نوئِسترا لا کونسِپسیون» و کلیسای قرن هفدهمی «ایگلِسیا دِ سانتو دومینگو دِ گوزمَن» ببینید. اگر هم علاقه‌مندید که مروری بر تاریخ این منطقه داشته باشید، پس سری به موزه‌ی تاریخ و انسان‌شناسی بزنید که در بنایی متعلق به سال ۱۵۹۳ جای دارد.

۱۱. لا اوراتاوا، تنریفه

شهر استعماری «لا اوراتاوا» (La Oratava) در دره‌ای پر از مزارع موز قرار دارد و جزو مکان‌های تاریخی-هنری ملی به‌ ثبت رسیده است. خانه‌های قدیمی با بالکن‌های چوبی‌شان جلوه‌ی باشکوهی به شهر بخشیده‌اند و معروف‌ترین‌شان «کاساس دِ لوس بالکونِس» (Casas de los Balcones) است که در دهه‌ی ۱۶۳۰ و برای خانواده‌ای ثروتمند ساخته شد. این بنا اکنون محل موزه‌ و گالری صنایع دستی و سوزن‌دوزی‌های سنتی است. حتما از پاسیوی سرسبز ساختمان هم دیدن کنید. از دیگر بناهای دیدنی شهر می‌توان به کلیسای «ایگلِسیا دِ نوئِسترا سِنیورا دِ لا کانسِپسیون» اشاره کرد. این کلیسای قرن شانزدهمی دارای دو برج ناقوس دیدنی است.

در ادامه‌ی جاذبه‌های گردشگری «لا اوراتاوا» می‌توان از «هیخوئِلا دِل بوتانیکو» (Hijuela del Botánico) نام برد که بیش از سه هزار گل استوایی رنگارنگ و گیاهان کمیاب را در فضایی پرچمن با استخرهای تزئینی در خود جای داده است. باغ گیاه‌شناسی بزرگ‌تری دیگری نیز در نزدیکی «پوئِرتو دِ لا کروز» قرار دارد که زمانی بخشی از «لا اوراتاوا» بود. «پوئِرتو دِ لا کروز» بندری است که به ماهیگیری شهرت دارد و قایق‌ها هر روز ماهی‌های تازه‌ صید شده را برای رستوران‌های اینجا می‌آورند. ساحل «خاردین» (Jardin) در «پوئِرتو دِ لا کروز» را هم سزار مانریک از معماران صاحب‌نام جزیره‌ی همسایه طراحی کرده است.

۱۲. کوئوا د لوس وردس

«کوئِوا دِ لوس وِردِس» یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌های گردشگری «لانزاروته» است که قطعا سفر به جزایر قناری را برای‌تان خاطره‌انگیزتر خواهد کرد. این مجرای آتش‌فشانیِ هفت کیلومتری از کوه «لا کورونا» تا دریا امتداد دارد و زمانی شکل گرفت که سطح گدازه‌ی در جریان، سرد و سخت شد؛ درحالی‌که گدازه‌ی مذاب هنوز در زیرش درحال حرکت بود. وقتی گدازه‌ی زیرزمینی به‌ درون اقیانوس تخلیه شد، مجرای توخالی عمیقی را در زیرزمین برجای گذاشت. داخل این غار تقریبا هیچ چیزی تغییر داده نشده است و فقط چراغ‌ها و مسیر پیاده‌روی اضافه شده‌اند. برای ورود به غار باید از راه سوراخی که در سقف مجرا وجود دارد، وارد شوید. ارتفاع برخی اتاقک‌های این غار به ۹ الی ۱۲ متر می‌رسد و سنگ دیواره‌ها به رنگ‌های قرمز، نارنجی و سیاه است. این سنگ‌ها از ترکیباتی همچون آهن اکسید و کلسیم کربنات تشکیل شده‌اند و دیدن‌شان از نزدیک می‌تواند خصوصا برای علاقه‌مندان به زمین‌شناسی بسیار جذاب باشد.

۱۳. پورتو دل کارمن، لانزاروته یکی از جاهای دیدنی جزایر قناری

«پورتو دِل کارمِن» (Puerto del Carmen) بزرگ‌ترین شهر گردشگری «لانزاروته» است که با بیش از شش کیلومتر ساحل شنی و آب‌های آرام احاطه شده است. این دهکده‌ی ماهیگیریِ قدیمی، اکنون به یکی از مقاصد تفریحی شلوغ و سرزنده‌ی جزایر قناری تبدیل شده است و اقامتگاه‌ها و امکانات تفریحی درخور توجهی دارد. اگر در دو هفته‌ی نخست آگوست از اینجا بازدید کنید، می‌توانید «فییِستل دِل لا ویرهِن دِل کارمِن» (Fiesta de la Virgen del Carmen) را هم ببینید. این فستیوال مذهبی در ستایش حافظ مقدس دهکده برگزار می‌شود و با رژه‌ی سنتی قایق‌های تزئین‌شده، همراه است. یکی از قایق‌ها تندیسی از باکره‌ی کارمِن را حمل می‌کند و مابقی قایق‌ها در رژه‌ای دریایی دنبالش می‌کنند.

۱۴. سانتا کروز دِ لا پالما

شهر ساحلی «سانتا کروز دِ لا پالما» خوش‌ آب‌ و رنگ بکرترین سواحل جزایر قناری را دارد و در قرن شانزدهم یکی از سه بندر اسپانیایی مجاز به دادوستد با «نیو وُرلد» بود. جالب است که هنوز هم این بندر از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. با گردشی در خیابان سنگ‌فرش «اُ دِیلی» (O’Daley) می‌توانید خانه‌های تاجران ثروتمند شهر را در ایام قدیم ببینید و رونقی که اینجا در قرن‌های هفدهم و هجدهم داشت، برای‌تان آشکارتر شود. کلیسای قرن شانزدهمی «ایگلِسیا دِل سالوادو» (Iglesia del Salvador) هم با آن سقف سبک مودِخار و محراب نقاشی‌شده‌اش، واقعا دیدنی است. از دیگر جاذبه‌های گردشگری «سانتا کروز دِ لا پالما» می‌توان به تالار شهر اشاره کرد که زمانی کاخ کاردینال بود. این بنای تاریخی در سال ۱۵۶۹ ساخته شد و حکاکی‌های روی سقف و گذرگاه‌های طاقی رنسانسی‌شکلش بسیار درخور توجه‌اند.

ساکنان این شهر از سال ۱۶۸۰ هر پنج سال فستیوال محبوبی برای ستایش حافظ و پشتیبان جزیره که تحت عنوان باکره‌ی «لاس نییِوِس» (Las Nieves) شناخته می‌شود، برپا می‌کنند که آن هم در نوع خود دیدنی است.

۱۵. پارک ملی گاراخونای، لا گومرا

«لا گومِرا» (La Gomera) دومین جزیره‌ی کوچک در بین جزایر اصلی جزایر قناری است و به‌ خاطر شیب تندی که از سمت اقیانوس اطلس دارد، عملا ساخت هیچ جاده‌ای در اطراف سواحلش ممکن نیست. تقریبا نیمی از سطح جزیره را بزرگ‌ترین جنگل پیشا-یخچالی پوشانده است که تحت حفاظت پارک ملی «گاراخونای» (Garajonay) قرار دارد و در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به‌ثبت رسیده است. هفتاد درصد مساحت ۹٫۳۲۵ هکتاری پارک را جنگل‌های انبوه پوشانده‌اند. اروپا در دوران ترشیاری نیز درست چنین جنگل‌هایی داشت. در این جنگل‌های سرسبز جانوران و گیاهانی زندگی می‌کنند که بومی همین جزیره‌اند. رودها و چشمه‌های جزیره نیز از ابرها و مِه‌ای که بر فراز قله‌های پارک درگذرند، جان می‌گیرند. زمین خود جنگل شیب‌دارست و گذرگاه‌های خزه‌ای آن به چشم‌اندازهایی باورنکردنی و نفس‌گیر ختم می‌شوند. جالب است بدانید که کریستف کلمب دریانورد سرشناس ایتالیایی در سال ۱۴۹۲ کشتی‌هایش را پیش از عبور از اقیانوس اطلس در اینجا تجهیز کرده است.

۱۶. پارک ملی کالدرا د تابوریینته، لا پالما

«لا پالما» سرسبزترین جزیره‌ی جزایر قناری است و به‌اسم «ایزلا بونیتا» (Isla Bonita) یا جزیره‌ی زیبا نیز شناخته می‌شود. این جزیره‌ی سحرآمیز در یونسکو جزو ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره به‌ثبت رسیده است (ذخیره‌گاه زیست‌کره به اکوسیستمی گفته می‌شود که از لحاظ پوشش گیاهی و حیات جانوری دارای ارزش مطالعاتی بالایی است). در «لا پالما» چشم‌اندازهای طبیعی متنوعی از جنگل‌های بکر و مناظر صخره‌ای گرفته تا سواحل شن‌سیاه وجود دارند. از جمله مناطق محافظت‌شده‌ی «لا پالما» می‌توان به پارک ملی «کالدِرا دِ تابورییِنته» (Caldera de Taburiente) اشاره کرد که قله‌های آتش‌فشانی آن به ۲۴۰۰ متر می‌رسند و گدازه‌ها به‌سمت دریا جریان دارند. مناظر رود و آبشار در مناطق جنگلی این پارک چشم‌اندازی رؤیایی پیدا کرده‌اند. خط ساحلی پارک نیز دارای مناظر صخره‌ای است و چند خلیج کوچک بین شیب تپه‌ها جا خشک کرده‌اند.