برگزیدگان نهایی جایزه ادبی نوفه معرفی شدند

ما-و-را را شاید بتوانید به شکل یک نمونه‌سازی مجسم از داستان‌گویی شرقی در قالب رمانی ژانری در نظر بگیرید. وقتی ما-و-را را می‌خوانید، به تدریج درمی‌یابید که کتاب، بیش و پیش از هرچیز، درباره‌ی سکون است. درباره‌ی یک جا نشستن است و رویابینی کردن و درباره‌ی تجربه‌ی روان‌گردی در فضایی مجازی با بافت کلماتی شرقی. شاید بتوان گفت ما-و-را اینفرنوی دانته است، که «را» همان بهشتی است که دانته در هیبت سیارات متفاوت می‌دیده‌است. ما-و-را روی محور زمان در یک جهت پیش نمی‌رود، و با پرت کردن خواننده به زمان‌های متفاوت، خواننده را به همان گم‌گشتگی زمانی دچار می‌کند. این کتاب یک کمدی تقریباً الهی است. یک کمدی زمانی.

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

سال‌ها پس از تصرف زمین به دست ریف ها،وقتی که آدم‌ها در بین سیاره‌های سرزهر،دنب، و مجمع السیارات اطلس پخش شده‌اند،سیاره‌ای با ماشینهای باستانی کشف میشود که تصویری فیزیکی از تمام بهشت‌های افسانه ای‌ست. حوالی مدار از سفینه‌ی قبلی جدا شدم و با شاتلهای بخاری خط های«قفقاز -مرکوری» باقی مسیر را رفتم.بالاخره به «را» رسیدم. موقع فرود رودخانه‌های سیاه سیاره چشمم را گرفت.عین خط‌های نسخ عربی موج بر می‌داشتند و چپ و راست می‌رفتند. موقع دیدنشان یک لحظه احساس سبکی کردم. انگار این کهکشان هیچ تکلفی نداشته باشد. خیلی اسم‌های خوبی دارد:عتیقه‌ی سیارات عالم؛پایتخت ثلاخا؛ ارض موعود؛بهشت زمانیه.

جایزه ادبی نوفه با همکاری نشر پیدایش و مجله سفید امسال برای نخستین دوره در ژانرهایی متفاوت از وحشت گرفته تا فانتزی، علمی، تخیلی و جنایی برگزار شد.