اکثر علاقهمندان، بامو M8 را با نسل کنونی میشناسند و احتمالاً خبر ندارند که در نسل قبلی سری ۸ با کد E31 نیز M8 ساخته شد. البته این خودرو در حد ساخت تنها یک نمونهٔ پروتوتایپ باقی ماند و هیچگاه رنگ خط تولید را ندید. حال بخش کلاسیک بامو، این تنها M8 نسل E31 را بازسازی کرده و آنرا دوباره به حالت کار درآورده و وعده داده است که هرگاه شرایط آبوهوایی اجازه بدهد، این خودروی منحصربهفرد را روی جاده خواهد برد. بزرگترین چالش در طول این بازسازی، تعویض باک سوخت مسابقهای M8 بوده است زیرا این باک از لاستیک ساخته شده و بهمرورزمان پوسیده است.
این M8 تک ساخت یک پروژهٔ مستقل و کوچک بود که با هدف ساخت یک قاتل واقعی سوپرکارها، توسط تعداد محدودی از مهندسان بامو M در اوایل دههٔ ۹۰ میلادی ساخته شد؛ اما با تکمیل اولین پروتوتایپ، مدیریت وقت بامو کل پروژه را بهراحتی لغو کرد زیرا آنرا برای تولید خیلی گران میدانست. پسازاین، بامو هیچگاه حتی تنها پروتوتایپ M8 را به جهانیان نشان نداد و به مدت بیست سال آنرا از چشمان دنیا مخفی نگه داشت؛ اما سرانجام باواریاییها در سال ۲۰۱۰ این M8 تک ساخت را فاش کرده و همهٔ علاقهمندان را شگفتزده کردند.
این خودرو فوقالعاده جذاب به نظر میرسید و با گلگیرهای بیرون زده، سپرهای تهاجمی و دریچههای هوای جانبی، یادآور دورانی بود که خودروها مجبور نبودند با طراحی خود به بیننده پرخاش کنند؛ اما اصلیترین ویژگی این قاتل مخوف آلمانی زیر کاپوت کشیدهٔ آن پنهان شده بود زیرا در اینجا یک نیروگاه ۶ لیتری V12 منحصربهفرد با دو میلسوپاپ قرار گرفته بود که قدرت آن عدد حیرتانگیز ۶۴۰ اسب بخار بود آنهم در سال ۱۹۹۰! در آن زمان چنین قدرتی اصلاً متداول نبود و برای مقایسه، قویترین سری ۸ آن دوران یعنی مدل ۸۵۰CSi تنها ۳۸۰ اسب بخار قدرت داشت.
مهندسان این پیشرانه را تا جای ممکن به عقب کشیده و در ارتفاع پایینی نصب کرده بودند تا به بهترین تعادل وزن ممکن دست پیدا کنند. به همین دلیل، در پیشرانه از سیستم روغنکاری کارتل خشک استفاده شده بود. نکتهٔ جالب اینکه به دلیل نبود فضای کافی در محفظهٔ موتور، مخزن روغن در صندوقعقب نصب شده بود و از طریق خطوطی که داخل سقف کشیده شده بود، روغن به پیشرانه منتقل میشد. یکی از مهندسان اصلی که روی پروتوتایپ M8 کار میکرد، دراینباره میگوید:
هر وقت روغن به جلو یا عقب منتقل میشد، میتوانستید صدای حرکت آن در خطوط درون سقف را بشنوید