چندی پیش محققان دانشگاه کینگ انگلستان دریافتند افرادی که نگاه منفی به قضایا دارند و مدام گرفتار افکار منفی هستند با احتمال بیشتری به بیماری آلزایمر یا فراموشی مبتلا میشوند.
در بیماری آلزایمر، یاختههای مغز از بین میروند و فرد مبتلا با مشکلات جدی در توانایی یادآوری و شناخت مواجه میشود. تاکنون درمانی برای این بیماری کشف نشده و انواع داروها هم تنها برای التیام موقت علائم تجویز میشوند.
در این تحقیق که در مجله بیماری آلزایمر (Journal of Alzheimer’s Disease) به چاپ رسیده میخوانیم: مغز کسانی که مداوم عادت به منفیاندیشی دارند در نهایت با کاهش توانایی در تفکر، تحلیل و تشکیل حافظه روبهرو میشود.
تا قبل از این، تحقیقات درباره آلزایمر اغلب با محوریت مسائل فیزیکی و تاثیرات آنها در بروز زوال عقل انجام میشد. اما مطالعهی اخیر نشان میدهد علائم روانشناختی هم اهمیت زیادی دارند. مهمتر اینکه چنین نشانههایی خیلی زودتر از فاکتورهای فیزیکی ظاهر میشوند.
این نوع منفیبافی عموما در افرادی که از اضطراب، افسردگی و فشارهای دراز مدت روحی رنج میبرند شایع است. مشکلاتی که حالا دانشمندان به ارتباط آنها با بیماری فراموشی پی بردهاند.
تدام افکار منفی، خودآگاه یا ناخودآگاه، منابع محدود مغز را تحلیل میدهد. واکنش مغز در برابر کجاندیشی دراز مدت، بهصورت اضطراب فیزیکی ظاهر میشود که خود این موضوع نیز مقاوت مغز در برابر زوال عقل را تضعیف میکند.
البته ژنتیک، نقش بسیار مهمی در رشد آلزایمر دارد. کسانی که در ساختار ژنتیک خود ژن APOE e4 را دارند مستعد ابتلا به فراموشیاند. ولی وجود این ژن در یک فرد لزوما منجر به زوال عقل وی نمیشود؛ این موضوع نشان میدهد که مسائل دیگری هم (فیزیکی و روانی) در فعال شدن و رشد ژن فراموشی تاثیرگذارند.
در بخش دیگری از این تحقیق گفته شده: اصولا کسانی که همیشه در راستگویی دیگران تردید میکنند و اعتقادی به نیات خیر انسانها ندارند به شدت در معرض ابتلا به زوال عقل هستند. به باور این افراد هرکس در هر عملی فقط نفع شخصی خود را دنبال میکند.
اما در همین راستا چندی پیش پژوهشگران دانشگاه ییل آمریکا با بررسی بیشتر روی یافتههای همکاران انگلیسی خود ضمن تایید آنها متوجه شدند ترس از پیری و مشکلات ناشی از آن هم [به عنوان نوعی منفینگری] در بروز نشانههای فراموشی بسیار موثر است.
پژوهش دانشمندان آمریکایی نشان میدهد اضطراب برآمده از هراس پیر شدن موجب ایجاد تغییراتی در مغز میشود، که در صورت تداوم این حالت، ابتلا به آلزایمر خیلی محتمل خواهد بود. با این حال هر چند محققان ییل نتوانستهاند وارونه این روند یعنی تاثیر مثبتاندیشی و خوشبینی در کاهش علائم آلزایمر را تایید کنند، اما مطالعات عملی و غیر دانشگاهی زیادی بر فواید تفکر مثبت صحه گذاشتهاند.
به هر صورت فارغ از بحثهای دانشگاهی، بزرگان تمام ملل از گذشتههای دور بر اهمیت داشتن نظری مثبت به جهان اطراف و لذت بردن از آن، فراوان تاکید کردهاند. پس چه بهتر که بهعوض کینهورزی و منفیاندیشی، عینکمان را عوض کنیم و خوبیهای دنیا را ببینیم تا زندگی خود را با عقلی سالم به پایان رسانیم.