آیا تلفنهای همراه سرطانزا هستند؟ نگرانی بابت میزان خطر امواج الکترومغناطیس تلفن همراه روز به روز در حال افرایش است و محققان بسیاری به دنبال یافتن پاسخی برای این نگرانیها هستند. با توجه به اینکه بسیاری از رشتههای علمی به این مسئله میپردازند، انتظار میرود تا چند دههی دیگر پاسخ قطعی چنین پرسشهایی به دست آید. نکته جالب توجه این است که هرچه تحقیقات علمی بیشتر پیش میروند این تصور که امواج تلفن همراه بیخطر نیستند و میتوانند سرطانزا باشند تقویت میشود.
شما را نمیدانم اما من تصمیم گرفتهام برخی اصول محتاطانه را رعایت کنم و تا زمانی که دانمشمندان بر روی تاثیرات این امواج غیر یونساز بر روی بدن ما تحقیق میکنند، تغییراتی در شیوهی استفاده روزانه از تلفن همراهم ایجاد کنم. توجه داشته باشید، زمانی بود که مردم گمان میکردند سیگار کشیدن بیخطر است. امروز نیز به خطر انداحتن سلامتیمان با استفاده از تلفنهای هوشمند کار هوشمندانهای نیست.
ارتباط تلفن همراه با سرطان
بحث دربارهی اینکه تلفن همراه میتواند سرطلانزا باشد هنوز چندان داغ نشده است و چند سالی زمان لازم است تا به طور ویژه مورد توجه قرار گیرد. تا اینجا ما میدانیم که:
- امواج تلفن همراه نوعی انرژی به صورت فرکانس رادیویی هستند که از انواع امواج الکترومغناطیسی بوده و در دستهی امواج غیر یونساز قرار میگیرند، مانند امواج مضر مایکروویو و رادار.
- امواج یونساز به عنوان امواج سرطانزا شناخته میشوند و شامل امواجی مانند اشعهی ایکس و رادون میشود.
آخرین شواهدی که ادعا میکنند امواج بیسیم میتوانند برای سلامت عمومی خطرناک باشند مربوط به بخشی از اطلاعات منتشر شده از برنامهی سمشناسی ملی آمریکا است که ۲۵ میلیون دلار برای آن هزینه شده است. محققان دریافتهاند که قرار گرفتن در معرض امواج قوی تلفن همراه اندکی باعث افزایش احتمال شکلگیری تومور بدخیم گیلوما در مغز و تومور غیرسرطانی شوانوما در قلب موشهای مذکر میشود. شوانوما توموری در غلاف عصبی است.
اتیس دبلیو براولی (Otis W. Brawley)، ریس بخش پزشکی انجمن سرطان آمریکا مطالعات اخیر را جزء «علم خوب» و قابل استناد نامیده و افزوده است:
«گزارش برنامهی سمشناسی ملی که امواج فرکانس رادیویی را به دو مورد از عوامل سرطانزا ربط میدهد باعث تغییری بنیادین در فهم ما از رابطهی میان امواج و خطر سرطان شده است. یافتهها غیرمنتظره هستند، ما به طور منطقی انتظار نداشتیم امواج غیر یونساز بتوانند باعث ایجاد این تومور شوند. این مثال بسیار خوبی است که نشان میدهد چرا تحقیقات جدی در ارزیابی خطر سرطان بسیار مهم است. جالب است اشاره شود مطالعات اولیه بر روی رابطهی میان سرطان ریه و سیگار کشیدن با مقاومتهای مشابهی روبهرو بوده است و استدلالهای نظری در آن زمان ادعا میکردند که ارتباطی میان این دو وجود نخواهد داشت».
مطالعات انجام شده نشان میدهد هرچه افراد بیشتر در معرض امواج باشند، این امواج تاثیر بیشتری بر آنها میگذارد. این نتایج ادعاهای قبلی مبنی بر اینکه امواج تلفن همراه میتواند خطر تشکیل گیلوما را افزایش دهد تایید میکند. علاوه بر این تومور عصب شنوایی نیز به استفاده از تلفن همراه مربوط است.
در سال ۲۰۱۱ سازمان جهانی بهداشت، امواج تلفن همراه را در رتبهی B2 عوامل سرطانزا قرار داده است و معنی آن این است که میتوانند برای انسان سرطانزا باشند. از آنجا که تلفن همراه از دههی ۹۰ میلادی به صورت گسترده در دسترس مردم بوده است، مطالعه برای بررسی اثرات بلندمدت آنها بر روی افرادی که در معرض امواج تلفن بودهاند ناکارآمد است، چراکه ممکن است بسیاری از اثرات بلندمدت آن هنوز پدیدار نشده باشد.
مطالعاتی که بر روی امواج پخش شده از تلفن همراه و تومورها و سایر بیمارها انجام شده است نتایج زیر را به دست داده است:
- محققان سوئدی دریافتند که خطر وجود تومور در بخشی از سر که تلفن همراه برای مدت ۱۰ سال یا بیشتر در طرف آن گرفته میشده است بیشتر است.
- اکثر مطالعات دیگر دریافتهاند، چنین نیست که تومورهای مغزی در بخشی از سر که افراد تلفن همراه خود را استفاده میکردهاند بیشتر رشد کنند.
- اکثر مطالعات نشان دادهاند که نسبتی میان افزایش استفاده از تلفن همراه و افزایش خطر وجود تومو در سر وجود ندارد.
- در کسانی که در نوجوانی از تلفن همراه استفاده میکردهاند احتمال تشخیص سرطان مغز ۴ یا ۵ برابر بیشتر است.
- برای مردانی که در معرض امواج تلفن همراه بودهاند در مقایسه با مردانی که در معرض چنین امواجی نبودهاند، اسپرمها با سرعت سه برابر بیشتر میمیرند و دی ان ای میتوکندری آنها سه برابر بیشتر آسیب میبیند.
ائتلاف بهداشت محیط زیست اعلام کرده است که بیشتر مطالعاتی که اعلام کردهاند امواج تلفن همراه باعث افزایش خطر شکلگیری تومور نمیشوند مطالعاتی بودهاند که در دورههای کمتر از ۵ یا ۷ سال انجام شدهاند. در حققیت این سازمان اعلام کرده است رشد تومور در مغز ممکن است ۱۰ سال یا بیشتر طول بکشد.
چند روش ساده برای اینکه از خودتان در برابر امواج تلفن همراه محافظت کنید
آیا میدانید نوموفوبیا -ترس از به همراه نداشتن تلفن همراه- یک مسئلهی واقعی است؟ با وجود بیش از ۳۰۰ میلیون مشترک تلفن همراه در آمریکا و میلیونها انسانی که از در دست نبودن تلفن همراهشان میترسند، کاملا روشن میشود که ما در معرض یک بحران سلامتی عمومی هستیم. حتی اگر هیچ ارتباطی میان تلفن همراه و سرطان نیز وجود نداشته باشد.
بدون توجه به اینکه امواج تلفن همراه باعث ابتلا به سرطان میشوند یا خیر، دانشمندان به این نتیجه رسیدهاند که این امواج باعث بهم خوردن تعادل pH بدن و اسیدیتر شدن آن میشوند. تلفنهای همراه باعث آسیب دیدم اسپرمها و نیز موجب اختلال در خواب و اختلال در متابولیسم گلوکوز میشود. این تاثیرات دلایل کافی به ما میدهند که از خود در برابر این امواج محافظت کنیم. بایید نگاهی بیندازیم به برخی روشهایی که به ما کمک میکنند کمتر در معرض امواج تلفن همراه باشیم.
۱. فاصله ایجاد کنید
با استفاده از بلندگوی تلفن و یا هدست در هنگام مکالمه، تلفن همراه را از بدنتان دور نگهدارید. قدرت امواج الکترومغناطیس در فاصلهی ۲ اینچی ۷۵ درصد کاهش مییابد و در فاصلهی ۹۰ سانتیمتری ۵۰ بار ضعیفتر میشوند.
۲. تلفن را در جیب خود نگذارید
تلفن همراه خود را در جیب و یا زیر بالش نگذارید. حتی اگر با تلفن صحبت نکنید، باز هم دستگاه شما در حال انتقال سیگنال به نزدیکترین برج مخابراتی است و شما را در معرض امواج قرار میدهد.
۳. بیشتر پیام بفرستید و کمتر صحبت کنید
پیام فرستادن بدن شما را برای مدت زمان کمتری در معرض امواج قرار میدهد. هنگامی دکمه ارسال را زدید تلفن را در فاصله بیشتری از خود قرار دهید.
۴. از تلفن همراه خود به عنوان ساعت زنگدار استفاده نکنید
اگر این کار را میکنید تلفن را در حالت پرواز و یا خارج از سرویس قرار دهید تا از اختلال امواج در خوابتان جلوگیری کنید.
۵. از تلفن همراه هنگام رانندگی در بزرگراه استفاده نکنید
هنگامی که تلفن شما به آنتنهای مخابراتی مختلف وصل میشود شدت امواج افزایش پیدا میکند. در نتیجه در ماشین، قطار، اتوبوس، هواپیما و آسانسور از تلفن همراه استفاده نکنید.
توجه: تلفن بیسیم خانگی نیز مانند تلفن همراه از امواج الکترومغناطیس مایکروویو استفاده میکند در نتیجه بهتر است در خانه از تلفن بیسیم استفاده نشود.
بهتر است طوری زندگی کنیم که هرچه کمتر در معرض امواج قرار بگیریم، اما برای کودکان این یک مسئلهی کاملا ضروری است. چراکه جمجهی کودکان نازک است و امواج میتوانند عمیقتر در آن نفوذ کنند.
سخن پایانی: آیا تلفنهای همراه باعث سرطان میشوند؟
مطالعات مستقل ادعا میکنند امواج تلفن همراه میتوانند باعث افزایش خطر ابتلا به برخی سرطانها از جمله گیلومای بدخیم در مغز و شوانوما در قلب شوند. از آنجا که استفاده از تلفن همراه از دههی ۹۰ میلادی فراگیر شده است، هنوز به طور کامل اثبات نشده است که این وسیله سرطانزا است یا خیر.
با توجه به اینکه چند دهه طول کشید تا ثابت شود که سیگار کشیدن سرطانزا است در مورد تلفنهای همراه نیز باید مراقب بود. تا کنون شواهدی زیادی مبنی بر اینکه تلفنهای همراه باعث اختلال در خواب، اختلال در متابولیسم گلوکوز و افزایش خطر ابتلا به سرطان میشوند به دست آمده است. در نتیجه توصیه میشود اصول احتیاطی را جدی بگیرید و اقدامات سادهای برای دور نگه داشتن تلفن همراه از بدنتان انجام دهید.
برای مثال در هنگام خواب تلفن همراه را بیرون از تخت خواب خود بگذارید، به جای اینکه تلفن را نزدیک گوش خود بگیرید و با آن صحبت کنید، پیام بفرستید و تلفن را دور از خود قرار دهید. همچنین در هنگام رانندگی یا پرواز و نیز در آسانسور تلفن خود را خاموش کنید و یا در حالت پرواز قرار دهید. علاوه بر این در خانه از تلفن بیسیم استفاده نکنید چرا که این تلفنها نیز مانند تلفنهای همراه امواج خطرناکی منتشر میکنند.