آثاری با درخشش تام هنکس، رابرت ردفورد و تیلدا سوئینتن، این مقاله را شروع می‌کنند و یک انیمیشن دوست‌داشتنی از دیزنی، آن را به پایان می‌رساند.
میدونی در شماره ۲۵۱ سری مقالات «آخر هفته چه فیلمی ببینیم؟» اول سراغ سه اثر سینمایی بزرگسالانه می‌رود که همگی به‌نوعی از بازیگرهای عالی، داستان‌گویی در رابطه با عواطف انسان‌ها و صدالبته عناصر جنایی بهره می‌برند. بااین‌حال پس از آن‌ها نوبت به یک انیمیشن خواستنی می‌رسد که اعضای گوناگون خانواده می‌توانند همزمان مشغول تماشای آن شوند؛ درحالی‌که دیدن این اثر کمتر از ۹۰ دقیقه زمان می‌خواهد.
قبل از اینکه زمان صحبت در رابطه با لیلو و استیچ از راه برسد، با یکی از اجراهای خاص و متفاوت تام هنکس روبه‌رو می‌شویم؛ در قالب اثری که پس از رخ دادن اتفاقی تلخ، به یک پدر فرصت عشق ورزیدن واقعی به پسر خود را می‌دهد.
Road to Perdition (2002)
Road to Perdition به‌عنوان فیلمی که یکی از تلخ‌ترین و سیاه‌ترین آثار حاضر در کارنامه‌های هنری سم مندس و تام هنکس به شمار می‌آید، راوی داستان از بین رفتن اعضای خانواده، تلاش یک مرد برای فرار از گذشته‌ی خود و وظیفه‌ی وی نسبت به پسر نوجوانی است که شاید بتواند نجات پیدا کند. این‌جا با یک درام جنایی بزرگسالانه روبه‌رو هستیم که علاوه‌بر هنکس، پل نیومن، دنیل کریگ، کیران هایندز، جود لا و استنلی توچی هم در آن نقش‌آفرینی‌های قابل توجهی دارند.
قصه در سال ۱۹۳۱ میلادی و طی دوران رکورد بزرگ روایت می‌شود؛ با محوریت شخصیتی به اسم مایکل سالیوان که اگر زیر بال و پر یک گروه از خلافکارهای ایرلندی قرار نمی‌گرفت، شاید هرگز نمی‌توانست خانه‌ای داشته باشد که اعضای خانواده‌ی او در آن زندگی کنند. بااین‌حال پس از رخ دادن یک اتفاق هولناک، مایکل دیگر فقط می‌تواند کنار پسر خود باشد و بدون کمک گرفتن از افراد دیگر تا آخرین نفس به هدف رقم زدن آینده‌ای قابل قبول برای او بجنگد.
Three Days of the Condor (1975)
برخی از فیلم‌های دلهره‌آور، بخش بزرگی از قدرت تعلیق‌زایی خود را با آرام‌آرام تعریف کردن داستان به‌دست می‌آورند. زیرا گاهی یک روایت آرام‌سوز بهتر از هر اکشن و سکانس هیجانی می‌تواند پرخطر بودن موقعیت داستانی به وجود آمده را نشان دهد. به همین خاطر فیلم Three Days of the Condor که رابرت ردفورد و فی داناوی در آن می‌درخشند، به‌شدت روی پرداختن به احساسات شخصیت اصلی تمرکز می‌کند؛ تا از زاویه‌ی دید خود او نشان دهد که شرایط شخصیت چه‌قدر نگران‌کننده به نظر می‌رسد.
ردفورد نقش یک مامور سازمان CIA به اسم جو ترنر را بازی می‌کند که هرگز درگیر ماجراهای جدی و خطرناک نبوده است. او حتی عادت به استفاده از اسم رمز خود هم ندارد و مدام در یک دفتر مشغول شکستن کدهای نوشته‌های رمزی بود. اما یک روز به همین دفتر می‌رود و فقط با جنازه‌ها روبه‌رو می‌شود. در نتیجه حالا بدون اینکه بتواند به اکثر افراد اعتماد کند، قصد فرار از مرگ را دارد. هرچند که در این مسیر قرار است تازه به رازهایی مهم پی ببرد و با خطرهایی بزرگ‌تر دست‌وپنجه نرم کند.
A Bigger Splash (2015)
در صورتی که La Piscine، یکی از آثار معرفی‌شده در شماره ۲۴۸ سری مقالات «آخر هفته چه فیلمی ببینیم؟» را تماشا کرده باشید، خلاصه داستان فیلم A Bigger Splash برای شما آشنا به نظر می‌رسد. داستان درباره‌ی یک مرد و زن هنرمندی است که حضور آن‌ها در مکان تفریحی خصوصی ناگهان با از راه رسیدن مهمان ناخوانده به هم می‌ریزد؛ مهمانی که دختر خود را هم به این سفر آورده است.
لوکا گوادانینو در این بازسازی، نسخه‌ای نسبتا متفاوت از داستان را روایت می‌کند؛ تا تیلدا سوئینتن نقش خواننده‌ای را داشته باشد که صدای خود را تقریبا از دست داده است و به همین خاطر در بسیاری از گفت‌وگوها نمی‌تواند به اندازه‌ی سایر شخصیت‌ها پرحرفی کند. ریف فاینز و داکوتا جانسون هم به مانند او در این فیلم به خوبی از پس نقش‌آفرینی به‌عنوان کاراکترهایی غیر قابل اعتماد برمی‌آیند.
A Bigger Splash حتی قبل از اینکه به بخش‌های رازآلود و جنایی قصه برسیم، به خوبی نشان می‌دهد که شخصیت‌های اصلی داستان اصلا افراد با اخلاق و درستی نیستند. دروغ و ادا در بخش به بخش زندگی آن‌ها جریان پیدا کرده است و گاهی رفتارهای این افراد انقدر آزاردهنده به نظر می‌رسد که شاید تماشاگر هم با خیال راحت بگوید دقیقا لیاقت یکدیگر را دارند.
Lilo & Stitch (2002)
لیلو و استیچ چه برای پرداختن به ارتباط درست با اعضای خانواده و چه برای به تصویر کشیدن رابطه‌ی انسان‌ها با حیوانات، لیاقت ستایش شدن را دارد. این اثر با تصویرسازی‌های زیبا و شخصیت‌هایی که می‌توان آن‌ها را دوست داشت، خیلی خوب نشان می‌دهد که چه‌طور انسان‌های متفاوت می‌توانند نگاه متفاوتی به یک موجود داشته باشند. تفاوت دیدگاه بعضی از انسان‌ها در رابطه با دنیا باعث می‌شود که به‌جای در آغوش کشیدن بسیاری از موارد حاضر در جهان فقط بخواهند به جنگ آن‌ها بروند.
با اینکه Lilo & Stitch با تکنولوژی‌های امروز مدیوم انیمیشن ساخته نشده است، هیچ‌کس نمی‌تواند زیبایی‌های تصویری گوناگون آن را زیر سؤال ببرد؛ زیبایی‌هایی که سبب می‌شوند این فانتزی کودکانه بتواند مخاطب‌های قرارگرفته در گروه‌های سنی متفاوت را مهمان یک ماجراجویی معنی‌دار، خنده‌آور و رنگارنگ کند.
