در بیستمین معرفی فیلم میدونی سراغ یکی دیگر از اکشن های ریدلی اسکات می‌رویم و مستندی در مورد یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های فوتبال دنیا را معرفی می‌کنیم.
پنج ماه است که با سری جدید معرفی فیلم با شما هستیم و با احتساب فیلم‌های این هفته، ۸۰ فیلم در ژانرهای گوناگونی از مستند گرفته تا انیمیشن استاپ موشن به شما معرفی کرده‌ایم. این هفته نیز طبق روال همیشه چهار فیلم خواهیم داشت که از ژانرهای اکشن، مستند، درام و مثل هفته‌های پیشین، انیمیشن انتخاب شده‌اند. ابتدا سری به یکی از فیلم‌های کمترشناخته‌شده‌ی ریدلی اسکات می‌زنیم که صدای نظامیان زیادی را درآورد. در ادامه مستندی را معرفی خواهیم کرد که اگر از طرفداران باشگاه فوتبال منچستر یونایتد هستید نباید از دستش بدهید چرا که خاطرات زیادی را برایتان زنده خواهد کرد. در ادامه یک فیلم ایتالیایی انگلیسی‌زبان با بازی تحسین‌برانگیز مایکل کین و جین فوندا را خواهیم داشت که در نوع خودش تر و تازه است و ایده‌ی جدیدی را به تصویر می‌کشد. در انتها طبق رسم همیشگی معرفی فیلم، انیمیشنی را معرفی خواهیم کرد که ساخته نشدن قسمت دوم آن عجیب است.
Black Hawk Down
کمتر ژانری است که ریدلی اسکات آن را تجربه نکرده و فیلمی از آن نساخته باشد. فیلم اسکاری Black Hawk Down یک فیلم جنگی محصول ۲۰۰۱ است که از لحاظ موفقیت در فصل جوایز، یکی از آثار قابل توجه این کارگردان مهم هالیوود شناخته می‌شود. این فیلم بر اساسی کتابی به همین نام ساخته شده که وقایع نبرد موگادیشو را بازگو می‌کند، عملیاتی که در سال ۱۹۹۳ بین نیروهای آمریکایی و شبه نظامیان سومالیایی به رهبری محمد فرح عیدید در شهر موگادیشو سومالیا رخ داد. نیروهای آمریکایی در این نبرد هزینه‌ی زیادی دادند و شبه نظامیان سومالی با اینکه تضعیف شده بودند، اما هرگز شکست را قبول نکردند. نیکولای کاستر-والدو، بازیگر نقش جیمی لنیستر در سریال بازی تاج و تخت و تام هاردی، هر دو اولین نقش‌آفرینی سینماییشان را با این فیلم تجربه کردند. جاش هارتنت، ایوان مک‌گرگور، تام سیزمور و اریک بانا از دیگر بازیگران این فیلم پرخرج ۱۱۰ میلیون دلاری هستند.
فیلم با فروش ۱۷۰ میلیون دلاری به کار خود پایان داد اما بین منتقدان با استقبال بیشتری رو به رو شد. فیلم Black Hawk Down نامزد چهار اسکار از جمله بهترین کارگردانی برای ریدلی اسکات شد که جوایز تدوین و میکس صدا را به خانه برد. مجله‌ی امپایر فیلم را جاه‌طلبانه، حرفه‌ای و سریع توصیف کرده و از آن به عنوان نمونه‌ای نادر در ژانر جنگی یاد کرده که قواعد آن را هوشمندانه دستکاری می‌کند. فیلم با کسب میانگین امتیاز ۷۴ در متاکریتیک یکی از آثار درخور اسکات به شمار می‌رود. در خلاصه نقد وبسایت راتن تومیتوز می‌خوانیم: «با اینکه فیلم در پرداخت شخصیت‌ها کم‌توان ظاهر می‌شود و به جنبه‌های فرهنگی نبرد نمی‌پردازد، اما مهارت‌های تکنیکی خارق‌العاده‌ی اسکات تصویری درگیرکننده از جنگ خلق کرده است.» بعد از اکران فیلم، برخی منتقدان فیلم را نژادپرستانه توصیف کردند و سران و نظامیان سومالیایی هم نسبت به غیرواقعی نشان دادن بسیاری از جنبه‌های واقعه اعتراض کردند.
The Class of '92
نوبتی هم باشد نوبت یک مستند فوتبالی است. مستند کلاس ۹۲ یک سفر خاطره‌انگیز برای تمام طرفداران فوتبال جزیره خواهد بود. این اثر بریتانیایی که در سال ۲۰۱۳ تولید و پخش شد، به زندگی شخصی و حرفه‌ای شش فوتبالیست بزرگ انگلیس می‌پردازد که همگی در سال ۱۹۹۲، منچستر یونایتد را به عنوان باشگاه خود برگزیدند. دیوید بکهام، رایان گیگز، پل اسکولز، گری نویل، فیل نویل و نیکی بات شش فوتبالیستی هستند که در کلاس ۹۲ از خاطراتشان در منچستر یونایتد دوران سر الکس فرگوسن می‌گویند. این مستند به دوران سال ۹۲ تا فصل ۹۸-۹۹ می‌پردازد که منچستر یونایتد در آن فصل قهرمان لیگ، جام حذفی و لیگ قهرمانان اروپا در آن فینال به‌یادماندنی با بایرن مونیخ شد. در این مستند عولاه بر تمرکز روی فوتبال، مسائل فرهنگی و اجتماعی آن سال‌های بریتانیا نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد.
از چهره‌های سرشناس فوتبال مثل زین‌الدین زیدان و اریک کانتونا گرفته تا دنی بویل، فیلمساز انگلیسی و تونی بلیر، نخست وزیر سابق بریتانیا در این مستند حضور دارند و در مورد این شش بازیکن شیاطین سرخ صحبت می‌کنند. اگر اهل مستند باشید حتما «کلاس ۹۲» به مذاقتان خوش می‌آید چرا که روند داستان‌گویی و استفاده از تصاویر آرشیوی از نقاط قوت این اثر هستند. منتقدان نیز به بیان اینکه بین و گیب ترنر، سازندگان کلاس ۹۲ توانسته‌اند به خوبی علاوه بر ارائه‌ی اطلاعات در خصوص زندگی حرفه‌ای این فوتبالیست‌ها به زندگی شخصی و رابطه‌ی دوستانه‌ی آن‌ها با یکدیگر نیز بپردازند از این مستند استقبال خوبی کرده‌اند.
Youth
«جوانی»، ساخته‌ی پائولو سورنتینوی ایتالیایی یکی از آن کمدی/درام‌هایی است که موضوعش می‌تواند تا مدت‌ها درگیرتان کند. سورنتینو که سریال عالی The Young Pope را در کارنامه دارد، در فیلم Youth سراغ بن‌مایه‌هایی از جمله نبرد ابدی بین پیری و جوانی، گذشته و آینده، زندگی و مرگ و تعهد و خیانت می‌رود. مایکل کین و هاروی کیتل نقش دو دوست صمیمی را بازی می‌کنند که در هتلی در سوییس در حال تفریح هستند که کاراکتر مایکل کین، یک رهبر ارکستر بازنشسته، دعوت‌نامه‌ای از ملکه الیزابت دریافت می‌کند تا در مراسم توسط پرنس هری آهنگ معروف خود را رهبری کند. ریچل وایز و جین فوندا از دیگر بازیگران این فیلم کم‌خرج ۱۳ میلیون دلاری هستند که در کشورهای ایتالیا، انگلیس، فرانسه و سوییس فیلمبرداری و ساخته شده است. فیلم قبلی سورنتینو برنده‌ی بهترین فیلم خارجی‌زبان در اسکار ۲۰۱۳ شد و «جوانی» هم نامزدی بهترین آهنگ اوریجینال را از اعضای آکادمی دریافت کرده است.
فیلم Youth که اکران محدودی را پشت سر گذاشت، توانست حدود دو برابر بودجه‌اش فروش کند و یک موفقیت مالی جمع و جور برای سازندگانش رقم بزند. منتقدان روی هم رفته فیلم را دوست داشتند و از فیلمبرداری هنرمندانه و نقش‌آفرینی ظریف بازیگران کارکشته‌اش تعریف کردند. بنا بر خلاصه‌ی نقدهای راتن تومیتوز، «جوانی» بستری برای بازیگران پیشکسوت هالیوود فراهم کرده تا هنرهای سینمایی خود را به نمایش بگذارند. نمایش احساسات و بررسی عناصری چون مرگ و زندگی در فیلم به آن جلوه‌ی دیگری داده که به راحتی می‌تواند آن را اثری آرام و شاعرانه خواند، بدون اینکه بیش از حد فلسفی شود و داستانی تصنعی را تعریف کند.
Rango
گور وربینسکی، کسی که فیلم‌هایش تا به حال نزدیک ۴ میلیارد دلار در سراسر دنیا فروش کرده در اولین تجربه‌ی کارگردانی انیمیشن اولین اسکارش را نیز به خانه می‌برد. انیمیشن رنگو سال ۲۰۱۱ روی پرده رفت و جانی دپ بار دیگر، این بار در قالب یک آفتاب‌پرست یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های خود را به جا گذاشت. فیلم هنگام عرضه بلافاصله به یک موفقیت مالی و هنری تبدیل شد و تا جایی پیش رفت که جایزه‌ی اسکار و بفتا را به نام خود ثبت کرد. رنگو نام آفتاب‌پرستی است که بر اساس اتفاقی سر از یک بیابان لم‌یزرع در می‌آورد که با مشکل کم‌آبی رو به روست و هرچه زودتر هم باید یک کلانتر جدید برای خود انتخاب کند. علاوه بر دپ، آیلا فیشر و بیل نای هم در انیمیشن Rango صداپیشگی کردند. این اثر با بودجه‌ی ۱۳۵ میلیون دلاری‌اش موفق شد در مجموع ۲۴۵ میلیون دلار فروش کند و به یکی دیگر از آثار موفق وربینسکی تبدیل شود.
منتقدان هم روی خوشی به این انیمیشن نشان دادند به طوری که ۸۷ درصد نقدهای آن در متاکریتیک، نقدهای مثبت هستند. رنگو انیمیشنی هوشمندانه، خلاق و از لحاظ بصری زیبا توصیف شده که نقش‌آفرینی جانی دپ در نقش این آفتاب‌پرست از همه‌جا بی‌خبر، روح دیگری به انیمیشن داده است. منتقد تایم تا جایی پیش می‌رود که رنگو را در لیست ۱۰ فیلم برتر سال ۲۰۱۱ می‌گنجاند و از آن به عنوان باحال‌ترین و خنده‌دارترین انیمیشن سال یاد می‌کند. جالب است بدانید یک سازمان ضد دخانیات در کالیفرنیا، خواستار تغییر رده‌بندی سنی رنگو به بزرگ‌سال بوده چرا که به گفته‌ی آن‌ها بیش از ۶۰ صحنه‌ی سیگار کشیدن در آن دیده می‌شود و آن را یک خطر برای سلامتی عموم دانستند.
